arkadaşlar öncelikle hepinize iyi akşamlar ve selamlar.benim 2 yıllık bir ilişkim var. o istanbul'da, ben ankara'da, ancak bu sorun değil, her hafta gidip geliyorum yanına, alıştım artık, 5 saatlik yol altı üstü.. ve deliler gibi aşığım.. o da beni seviyor, ben de onu seviyorum, her ne kadar o artık
arkadaşlar öncelikle hepinize iyi akşamlar ve selamlar.
benim 2 yıllık bir ilişkim var. o istanbul'da, ben ankara'da, ancak bu sorun değil, her hafta gidip geliyorum yanına, alıştım artık, 5 saatlik yol altı üstü.. ve deliler gibi aşığım.. o da beni seviyor, ben de onu seviyorum, her ne kadar o artık biraz soğumuş ve şu anki durumda "sevmiyorum artık, ayrıldık" dese de hala sevdiğinden, "zamanla unuturum nasolsa" diyerek ayrıldığından eminim, sevgilisinin konuşma tonundan bilmez mi insan? bir süredir konuşmuyorum, ne bir mesaj, ne bir telefon, biraz kafasını dinlemesi için zaman verdim ona.. belirli zaman geçtikten sonra yanına gidip konuşacağım onunla tekrardan..
ve güvenini kazanmak, onunla beraber olmak, ilerde de onunla evlenmek, yuvamı kurmak istiyorum. bir başka insana bu denli büyük bir sevgi ve aşk besleyemem bir daha, o da bunun farkında.. aşkı, böyle büyük bir aşkı sokakta bulmuyorum, ve kaybetmek de istemiyorum.. o'nu kaybedeceğim ve ilerde başka birisi ile olacağım fikri midemi bulandırıyor adeta..
sorunumuzu anlatayim kısaca,
ben okul hayatımda malesef bazı hatalar yaptım, şu anda 25 yaşındayım (sevgilim istanbulda bir üniversitede okuyor, 20 yaşında ve üniversite 3. sınıfa geçti, yani 2 senesi var mezun olmasına).. ben ankara'da mühendislik okuyorum ve zamanında gezip tozmaktan ve ayrıca yaşadığım bazı özel sorunlardan dolayı okulumu inanılmaz derecede uzattım. bu sene 6. senemi bitirdim, artık derslerime sımsıkı sarıldım, okul ve ev arasında gidip geliyorum başka bir hayatım kalmadı ve hızla geçiyorum aldığım her dersi.. planıma göre 2 sene sonra yani 8. senenin sonunda okulum bitecek.. malesef zamanında yaptığım hataların cezasını çekiyorum ve okul durumum bir enkaza dönüştü, ama artık akıllandım ve geçiyorum bundan sonra aldığım her dersi, 2 yılda bitireceğim ve mühendis olacağım.
ama sevgilim daha 2 yılım olduğunu öğrenince birden soğudu benden.. ve kaçtı.. ve "sevgim bitti" deyip ilişkiyi de bitirdi.. (daha önce anlattığım gibi; sevdiği halde bitirdiğine eminim, büyük bir sevgi öyle 1 haftada bitmez zaten)
"27-28 yaşında mezun olacaksın, ben de aynı yıl mezun olacağım seninle, nasıl yapacağız bu hayatı, 2 yıl boyunca daha liseli sevgililer gibi mi takılacağız, ailemle tanıştıramıyorum seni çünkü 25 yaşındasın ve bir gelirin ve işin yok hala vs. vs. vs." gibi düşüncelerini, endişelerini saydı bana..
eee, haklı mı, birazcık haklı, ona da hak veriyorum tabi ki..
bu durum benim içimi feci derecede eziyor 15-20 gündür, şu anda sınavlara çalışıyorum ama bir yürek yangını var içimde, aynı paragrafı 15 kez okuyorum anca anlıyorum, çünkü aklım giden sevgilimde.. hayat bana bir şekilde vurdu, bazı hatalar yaptım ve okulum bu hale geldi.. ama bu yaptığım hatamın bu denli büyük bir maliyeti olmasını, bu denli bir cezası olmasını, yani hayatımın kadınını, meleğimi kaybettirmesini, elimden almasını istemiyorum..
neler yapabilirim şu durumda, bana biraz akıl verir misiniz?
yani aşk, sevgi böyle değil diye biliyorum ben.. başımda bir okul belası var ve insanın aşkı, sevgilisi, eşi dediği kişi zor durumda yanında olmalı, beklemeli onu, hemen kaçmamalı di mi?.. aşk böyle bir şeydir diye bilirim ben..
ne yapacağım bilmiyorum, nasıl ikna ederim onu, nasıl geri dönderirim..
bana biraz akıl verin lütfen..
şimdiden çok teşekkür ederim hepinize..