saatlerini onların işine yaramayacak bir şeye nasıl harcıyorlar?
siz bu boya nasil geldiniz? o fakir babaniz calismadi mi? eve ekmek getirmedi mi? o ekmek sizin isinize yaramadi mi?
saatlerinizi harciyosunuz, karsiliginda da, patron, devlet, musteri, muvekkil, danisan, hasta her neyiniz varsa onlar size parasini harciyor. o para da isinize yariyor.
ama derseniz ki, ben rahmi koc'un imrendigi adam olmak istiyorum, o da bi secenek: rahmi koc, teknesiyle dunya turu yaparken, bir ulkenin bir sahilinde, bir genc gormus. gencin butun varligi bir tisort ve bir mayodan ibaretmis. yalin ayak, tisortlu ve mayolu ama cok mutlu, cok neseli bir genc. iste o gence cok imrenmis rahmi koc.
evet imrenilmeyecek gibi degil. hicbi seyiniz yok, hicbi sey icin kaygi duymaniza gerek yok, "paran mi var derdin var" sozunun tam ziddi!
new york'ta bi adam gormustum dolmus duraginda, o gun de felaket şık giyinmistim. bana bakti bakti bakti ve "bi insan boyle giyinebiliyor olmak icin, nasil bir iste calisiyordur acaba?" dedi.
ben de ona, ben issizim bilader, su anda mulakattan donuyorum, onun icin boyle giyindim dedim.
meger herif calismiyormus. bilincli olarak calismayi reddediyormus. onemli olan, kafani sokacak bir cati alti bulmakmis, onu da bulmusmus.
oyle insanlar da var yani. bilincli olarak calismamayi secen.
macaniz yiyosa, bunu da deneyebilirsiniz yani...
0