ben yurtdışında yaşıyorum, kardeşim Türkiye'de. Gıda ürünlerini yurtdışına satan bir firma düşünüyoruz. Ben burada firmanın avrupa ayağı için basit bir işletme Kardeşim gidecek Türkiye'de bir şahıs şirketi açacak diyelim, sonra ihraacatçılar derneğine üye olacak.

Tamam hadi bunları 1-2 bin liraya hallettik diyelim. Mal alıp bunu yurtdışına göndereceğiz ve bunun için de nereden baksan 40-50 bin lira para lazım. İşte biz bu parayı nereden bulabiliriz.

Fikir verebilecek olan var mı?

Biri haram biri helal diyor hocalar. Borcu ödemeye takaatim yok. Lakin maçlardan kazanma imkanim var. Becerebiliyorum.

Siz olsaniz ne yapardınız? Borcun ucu karanlik tunel. Seytan kandirmak uzere.

var mi böyle birsey?

2.10'a kadar geriler mi ? yurt dışından alışveriş yapacağım.Sonradan dolar düşerse zarar etmekten korkuyorum.

ornekle sorayim. Dumbbell biceps curl icin 10 kg zorlanmadan yapiyorum, sanki kaslar gelismiyor.
12.5 ise 8li seti zor cikartiyorum, kolum agriyor, hatta ucuncu 8 cikmiyor.
hangisi ile calismak lazim?

soru başlıkta.
hangi marka sucuk alıyorsunuz ya da bi yerlerden getirtiyorsanız orası neresidir.
iyi sucuk nereden alınır?

soru başlıkta.

ben şunu çok beğeniyorum mesela. www.youtube.com

(arkadaş görmesin diye int kullanıcılarına kapalı açıyorum ilanı)
arkadaşlar şöyle bir durum var
www.eksiduyuru.com
bu arkadaşa yardım etmeye çalışıyoruz.
arkadaşın en acil bulması gereken şey ev.
cumartesi günü taşınmak zorundaymış ancak şu ana kadar herhangi bir yer bulamamış.
lütfen herhangi bir yardımınız olabilecekse bana ya da direk kendisine ulaşın ama hep internete giremiyor. o yüzden bana ulaşırsanız daha hızlı haberdar edebilirim.
herkes elini bi taşın altına koysun lütfen.
(soru olarak açıyorum bilerek altına gelen cevapları görebileyim diye.)

Arkadaşlar,

Azerbaycan'da makine mühendisi maaşları ile ilgili bilginiz var mı? Mekanik tasarım mühendisi, Tasarım şefi ve Tasarım müdürü aşağı yukarı hangi ücretleri alıyordur acaba?

nerededir? fiyat olarak her birine en fazla 10ar tl veririm. Abartmanın anlamı yok. ve avrupa tarafında olması tercihimdir.

genellikle 10 masadan fazla olmayan, pastaneden çok ev ortamını andıran mekanlarda yemeyi severim.

Şimdiden teşekkürler!

Son üç senede oturmaktan ve sağlıksız beslenmekten 8 kilo almış bir kişiyim. Bu kiloları da geri almayacak bir biçimde vermek istiyorum. Düzenli beslenme ve yuruyusu hayatıma adapte edeceğim. Su da çok içerim ama bunların dışında şu çaydır şu meyvedir vs dediğiniz deneyip de yararını gördüğünüz(bu kısım önemli) bir şey var mı?

Sevgili Capualılar
Yarın sabah 8 civarında havalimanında olmam gerekiyor.
Bugün de bu Taksim yayalaştırma projesi, Tünel vesaire derken bir konuda endişeye düştüm.

Havataş dalgası hala şu Divan otelin oradaki köşeden mi kalkıyor yoksa orası kapandı gitti mi ?

Bir de daha önce hiç kullanmadığım SG-2 diye bir İ.E.T.T hattı var.
İett sitesine göre, sabah 4 ile gece 1 arasında her yarım saatte bir kalkıyor. Bunu kullanan oldu mu ? Saatlere riayet ediyor mu ?
Bunun Taksim'den binişi nerde ? Levent'ten de binebiliyor muyuz ?

yordum sizi, yanaklarınızdan öperim

bu aralar bağımlısı oldum adeta. içine malzeme olarak zeytin, mısır ve bezelye koyduruyorum sadece. ketçap ve mayonez yok.

ancak patatesin içinde terayağı ve kaşar da olduğundan acaba sağlıksız mı diye şüphe etmiyor değilim.

genetik olarak şeker hastalıgına yakalanma riskimi de göz önüne alırsak kumpir saglıklı bir yiyecek midir? hiç mi tüketmemek gerek? haftada bir gün de olsa yememek mi gerek?

Yani performansın artık stabil düşüşe geçtiği ortalama yaşı soruyorum.
Kişiden kişiye değişir haricinde bir cevap varsa onu arıyorum.

Örnek de verirseniz kötü olmaz.

İkinci soru da bunlar arasında yaşına göre pek olgun davranmadığını düşündükleriniz varsa bu konuda da düşüncelerinizi bilmek isterim.

Teşekkürler.

düzeltme: @wiillii uyardı, branştan branşa farklılık vardır diye. soruyu yakın olduğunuz branşa göre cevaplayabilirsiniz.

kapadokyayi gezmeyi düşünüyorum, kaç gün ayırmalıyımm sizce ? bir de kalıcak yer veya restorant tavsiyesi olan var mı ?

Kurumsal ve isim olarak düşünün örnekli soruyorum.

Mesela Mercedes gibi bi şirkette çalışıyorsunuz sonra Opel'e geçtiniz. Aynı pozisyonda biraz iyileşmiş şartlarda çalışacaksınız.

Moraliniz bozulur muydu? Yenilmiş hisseder miydiniz ?

selamlar,

göğsümü şekle sokmaya karar verdim, kısa zamanda halledebilirsem bişey deniycem. sizce evde çalışmayla nasıl ve ne kadar zamanda düzgün bir şekle sokabilirim? şekle sokmak derken de puf minder gibi, ikisini ayrı ayrı dans ettirmeyi kastetmiyorum. makul bir şekil, arası kapansın biraz ne bileyim işte, anladınız bence beni...

ne dersiniz? bana program yazın, beslenme, spor vs, cahilmişim gibi ("anneye anlatırmış gibi" yazamıyorum bu soruda)

Ne yapıyorsunuz?

bugünkü bu maçtan hangi skor çıkması türkiye için iyi oluyor?

Merhaba arkadaşlar. Kuzenim bu sene sınava hazırlanıyor ve tahminimce 10 - 20 bin civarı sıralama yapabilir.
Önceliği İzmir'de okumak çünkü buraları hem seviyoruz hem de çok yönden bağımız var.
Eğer çok çok cazip bir bölüm olursa İstanbul'a gitmeyi de düşünebilir.
Ama pahalılığı, ulaşım sıkıntısı, hayatın zorluğu gözümüzü korkutuyor.

Önerilerinizi bekliyorum.

Adı dağa tırmanma hareketiymiş. İşe yarar mı? Bacakları ve popoyu çalıştırır yazmışlar ama bana o kadar zor gelmedi. img2.blogcu.com

yapılışı da şöyle: Şınav pozisyonu alarak ellerinizi yere koyun ve ayak parmaklarınızın üzerinde durun.
Ellerinizi hareket ettirmeden, bir ayağınızı göğsünüze çekip diğerini arkaya ittirin. Hızlı bir şekilde diğer ayağınızı göğsünüze çekerken diğerini geriye fırlatın. 1 dakika boyunca ayak değiştirerek bacaklarınızı ve poponuzu çalıştırın.

edit: yapması zor değil sadece yorucu.

Tüm bacak kaslarımı evde basit antrenman yaparak ve dumbell ile geliştirmek istiyorum.

Sol dizimin sol arka tarafında ödem oluştu 2 aya yakın oldu geçti.
Sağ dizimin sağ arka tarafı acıyor aynı şekilde doktor menisküste sorun oldğunu ama çok basit birşey olduğunu söyledi 1,5 aya geçer dedi verdiği egzersizleri yaparım 25 gün civarı oldu.


Spor yapıyodum ama sakatlıklar yürürken oldu tahminimce iki dizde de aynı böle tempomu kaldıramadı çünkü bacaklarım dizlerim güçsüzdü.


Şimdi ne yapmalıyım sakatlığım geçip spor başladığım tekrar sakatlanmamak için?(devrik cümle oldu ama :))

Bundan 1.5 ay önce falan bir kızla yazışmaya başladık. Gayet hoş sohbet bir şekilde ilerliyordu, hemen her gün hal hatır sorar bir muhabbet açardık öyle.. Ama hiç sevgili olayına girmedik. Canım, cicim falan diye hitap ediyorduk ama arkadaşça.. Sonra bir gün görüşmek istedi, okey dedim. Bir yerde oturup çay kahve içtik, yine her zamanki konularda muhabbet ettik, sonrasında evlere ayrıldık. O buluşma yine bende öyle daha derin bir ilişkiye girme gibi bir istek yaratmadı açıkçası. Buluşmanın ertesi birkaç günü benim bir takım işlerim vardı ve fazla yazışma fırsatı bulamadım. Ama daha öncesinde de iletişim kopukluğu yaşadığımız oluyordu. Devamında da her zaman nasılsam öyle konuşmaya devam ettim. Ama kıza bi haller oldu. Hiç trip atmazdı, trip atmaya başladı. Duygusal olarak bir şeyler ima etmeye çalıştı, hatta etti. Konuyu bir şekilde sevgiliğe bağlamaya çalıştı kısaca. Ben de sürekli kulak ardı edince hep trip ve bozuk atmalar falan.. En son bugün patladı. Neyse anlatmaktan yoruldum. Kısaca kız bana karşı bir şeyler hissediyor ve daha fazla üzülmemek için ya sevgili olacağız ya da bir daha hiç konuşmayacağız diyor. Eğer olmazsak da üzüleceğini belli etti ama.
Çok iyi bir kız, güzel bence. Ama devamlılığı olmayacak biliyorum. 1 2 ay gönül eğlendirip ortada bırakmak istemiyorum. Bir yandan da bu yüzden istemiyorum aslında. Üzülmesini de istemiyorum. Öyle bir bahane olmalı ki "Sırf başından savmak için, üzmemek için bahane uyduruyor" diye düşünmesin. Kafasından beni tamamen silsin ve umrunda olmayayım. Nasıl bir bahane olabilir bu?

size anlatacağım şey içimdeki ikinci kişinin nasıl ortaya çıktığıdır. yaşımın çok büyük olmadığını hatırlatarak başlayım. ergenim evet. çünkü bu yaşananlar yaşı daha ileri bi vatandaşa belki bu kadar koymaz lakin beni beni öylesine etkiledi ki etrafımdaki tüm bayanlara karşı mesafeliyim, bu olaylardan sonra aklımın ucundan kimseyle birlikte olmak geçmiyor.
bir kaç kişiyle paylaştım, daha çok tanımadığım insanlar olmasına dikkat ettim bu kişilerin fakat daha büyük bi kitlenin yorumunu almak istiyorum (tabi okursanız). ilgi çeksin diye betimlemelere dikkat ederek, dramatize ederek anlatmaya çalışacağım.

polonya'ya okumaya gittim, 48 saatlik bi yolculuk. uçaklar trenler...
iki spor çantam var, bi de sırt çantam, yoruldum tabi uykusuz kaldım.o yorgunluğun üstüne bile olsa hareketli bi şeyler yapmak istiyorum tabi gitmişim oralara kadar.
bana verilen odaya çıktım. yurdun 7. katı. mutfak banyo oda harika her şey. mentorum (ela) dedi ki bak bu oda iki kişilik, bu sabah biri daha yerleşti, ama tanımıyorum. sonra siz tanışırsınız, şu an burada değil ama. çıktım odaya, bi güzel koku, çok sade bi havası var, aydınlık. dedim düzenliymiş artık kimse oda arkadaşım.
baktım ingilizce bi kitap. masanın kenarında. çok güzel düzenlenmiş, serilmiş yatağın yanında masanın ucunda. aldım elime. romandı. karıştırdım sayfaları. ingilizce notlar çıkarılmıştı. aklıma nerden estiyse dedim ki "iyi, britanyalı oda arkadaşım oldu."
yurt 11 katlı, 12. katta yani çatıda gözlemevi var. o gece hoşgeldin partisi olacak o sene yeni gelen öğrencilere.
hazırlandım erkenden, şehir merkezine yürüdüm zaten küçük bi şehir.
geri geldim, oda yine boş. parfüm kokuyor.
ben de hazırlandım çıktım çatıya. o gün tanıştığım arkadaşlar orada. selamlaştım geçtim yanlarına biramı alıp.
üç tane ispanyol bunlar bu arada. angel, andres, samuel. andres yanımda onunla konuşuyoruz. bi kız gördüm. saçları altın sarısı. altından daha sarı. güneş gibi parlıyor. hafif balık etli. yüzünde öyle bir ifade var ki... dersin ya birisi için "bu kişiden hayatta kimseye zarar gelmez" diye. öyle işte. nasıl gülüyor ama. aklım gitti. ishal olmuş gibi hissettim kalbim sıkıştı. andres var yanımda, dedim "abi who is this girl? that one, do you know her?" sikine takmadı pek o, "i dont know. go ask her" dedi.
kafamı bi kaldırdım, kız yok. kayboldu.
ama ne kayboluş. çok gizemliydi.

o partide bulunduğum her saniye o kızı aradım gözümle. sordum ela'ya tarif ettim. yok tanımıyor. nereli, nereden gelmiş, yeni mi gelmiş benim gibi, odası neresi... tanımıyorlar.parti bitecek artık kimse kalmadı, sarhoş muhabbeti başladı. ben yüzüm asık aşağı indim 8. kata kadar. ama hiç de bakmadım gerçekten 8. kata mı indim diye. zaten hafif sarhoşum...
ittim kapıyı açıldı. o ilk kapıdan sonra sol taraf banyo ve tuvalet. sağ taraf mutfak, karşısı da oda. odanın kapısının üzerinde buzlu camlı bi pencere var eski tip türk dairelerindeki gibi. oradan loş bi ışık vuruyor karanlık koridora. ben sağa döndüm mutfağa. su içtim.
banyoya girdim, yüzümü yıkadım, kafamı ıslattım. bu arada o loş ışıktan anladım ki (masa lambası o loş ışık) oda arkadaşım gelmiş.
içeri girdim.
içeri girdim ama daha girerken anladım burada bi terslik var.
çünkü fazlaca sessiz her taraf. yani odada biri olduğunu biliyorum ama sessizce oturuyor. neden sessizce otursun ki internet falan var. ama sessizce oturuyor. içeride kimsenin olmama ihtimali yok mu, tabi ki var. ama hayır ben anladım içgüdüsel olarak mı artık bi şey çekti mi beni oraya...
kapıyı yavaşça açtım, oda kare şeklinde tam karşıda sol ve karşı duvarın köşesine dayanmış bi yatak ve o yataktan başlayıp sağ duvara kadar devam eden karşı duvara yapışık uzunca bi masa ve iki adet sandalye.
sol tarafımda kapının açıldığı duvara dayalı ikinci yatak, sağ duvara yapışık kapıdan masaya kadar dolaplar.
masa lambası beni yanılttı sanki. çünkü karşıdaki yatağa uzanmış kitap okuyan birisi vardı. fakat o sarışın kıza benziyodu. kız kitaptan başını kaldırıp bana baktı. iki mavi göz vurdu beni. çivilendim kaldım durduğum yere.

sarışın kızdı. benim sarışın. ben yapılabilecek en salakça şeyi yapıp en öküzce potumu kırdım o an.
pardon yanlış odaya geldim herhalde deyip dışarı çıktım.
kız tek kelime edemedi. ben çıktım odadan. ama kalp krizi geçirecem nerdeyse.
çıktım dış kapıya kadar. doğru oda. mecbur mal gibi içeri girdim tekrar.
kız gülümsüyor bana. ben de gülümsedim de ben inanılmaz utanıyorum tabi. kız elinde o kitabı tutuyor. ingilizce notların olduğu.
tanıştık. sabaha kadar konuştuk.
kızın bi bakışı vardı, içime kızgın şişler sokup çıkarıyorlar. oradan görünmez olup hoplaya zıplaya uzaklaşmak istiyorum. bakmasın bana öyle diyorum. (kız ortak arkadaşlarımızdan kimseye de o kadar güzel gelmedi nedense) ama benim için dünyanın en güzel insanı.
o gün öyle geçti. inanılmaz iyi kalpli, şevkatli, barışçıl, yani nasıl tarif edeyim kızda dünyanın tüm güzel şeyleri toplanmış. zerre kötülük negatiflik yok. çok sevgi dolu.
ben zaten ilk gördüğüm an aşık oldum. iki hafta nasıl geçti anlamadım. her hareketime dikkat ediyorum. sabah markete koşuyorum o yorulmasın diye. daha büyük çaplı alışverişlerimize beraber çıkıyoruz, beraber yemek yapıyoruz, kahkaha muhabbet, lig maçlarını izliyoruz (hiç kaçırmam)...
iki hafta sonra yataklarımızı birleştirdik -bu esnada ne kadar mutlu olduğumu hayal bile edemezsiniz. hayallerinizdeki insanı bulduğunuzu düşünün-.
değişim öğrencisiydi hepimiz gibi (sonradan hepimiz kalmayı seçtik orada). ufak tefek bi kaç problem çıksa da inanılmaz güzel gidiyordu her şey. yanında uyurken bile eğleniyordum ya. inanılmaz mutluydum.
bisikletle göle gidiyorduk, ormana gidiyorduk, hayvanat bahçesine gidiyorduk, alışverişe gidiyorduk, buz patenine gittik, araba kiraladık almanya'ya gittik vs...
şubat ayı geldi. gidip kalma mevzusu çıktı ortaya. tabi herkes kalacaktı yani hesaplarım öyleydi. çok güzel bi arkadaşlık vardı herkesle aramızda. arkadaş grubumuz çok iyiydi.
bi gece bi konuşma yaptık. bizim için gelecek yok dedi. bi yerde bitecek mutlaka bu dedi. ne zamana kadar bekleyebilirim ki dedi. buz gibi terliyorum ben bu sırada. konuşamıyorum.
sonunda konuştum. bekletmem seni dedim. okul biter bitmez beraber iş ararız dedim. dedim de dedim. her türlü ikna etmeye çalıştım.
olmadı. dönüyorum ben dedi.
hazırlandı yavaş yavaş. ben oturup onu izledim. bavulunu topladı, ben oturdum onu izledim. banyodaki eşyalarını topladı, ben onu izledim.
akşam son kez maç izledik beraber. sabah oldu. uyandık. kahvaltı yapmadan çıktık.
konuşmadık hiç. öpüşmedik de. trene bindi. hoşçakal dedi, gitti.
ağlamadım. yani tamam dedim ya ben oldu yani kabullendim. ağlamadım. bi şişe votka aldım tesco'dan. geçtim odama. salı sabahıydı.
ertesi hafta çarşambaya kadar hayatım normaldi. ağlamadım bile. sesimi çıkarmadım. yaptığım hiçbir şey beni eğlendirmedi ama gerilmedim de.
bi sonraki hafta çarşamba günü, türklerin odasına çıktım muhabbet falan ederiz diye. kafam dopdolu.
ufak bi tartışma çıktı. küçücük bi mesele. bi patladım ben... bi ağladım... gırtlağım yırtılacaktı. elimde bardak vardı sıkarak parçaladım (baş parmağımda izi duruyor hala). kafamı duvarlara vurdum. pencereye koştum atlamak için.
beni beş kişi tuttular. (o odanın tüm sakinleri 2+3) ağlamaktan başım patladı. tir tir titredim sinirden.
o gece o türklerin yan odasındaki arkadaşlarda kaldım. geberene kadar içtim. o gece içtim, ertesi gün içtim. bi sonraki gün içtim. o hafta içtim.
derslere gitmeye çalışıyorum, anlatılanı anlamıyorum, bunalıyorum. hava inanılmaz kötü. dondurucu bir soğuk, umrumda değil. içeri geçesim gelmiyor.
türkiye'ye geldim şubatta. kendime gelemedim.
üç hafta annemin evinde kaldım. evden çıkmadım. yataktan çıkmadım. toplayamadım kendimi. bilgisayarı açamadım.
sonra geri döndüm.
manken gibi bi kız geldi o dönemin başında. ispanyol. (ilk anlatılan kız finlandiyalı) o dönem de onunla birlikteydik. o geldi odaya.
olmadı ama yine unutamadım. o daha az kaldı. sonra başka biriyle birlikte olmaya başladı.
su gibi içtim. durmadan oyun oynadım.
yaklaşık bir sene önce ekonomik sebeplerden türkiye'ye temelli dönmek zorunda kaldım.
kendimi toparladım da, aşk olayı bitti bende tamamen. etrafımdaki kızlardan rahatsızlık duymaya başladım.
şimdi var bi kaç tane eskilerden falan. arada gelirler takılırız. dışarı çıkarım arkadaşlarla (6 kişilik bi grubumuz var, sürekli beraberiz). onun dışında ikili ilişki işi bitti bende.
bi insan bu kadar mutlu olur mu demiştim içimden. biteceğini aklıma getirmek istemedim o güzel günlerin. aklıma geldikçe sinirleniyorum, sağa sola saldıracak gibi oluyorum. yumruklarımı sıkıyorum yürürken.
facebook stalker'ı oldum, her gün bakıyorum, seyrediyorum. resmi monitorde açık duruyor ben kalkıp yürüyorum odanın içinde, yaşadıklarımızı düşünüyorum (bu arada bahsi geçen herkesin fotoğrafını özel mesaj aracılığıyla ulaşanlara gösterebilirim).
bu olaylardan sonra sadece bir kişiye aşık olduğumu hissettim. geçmişimde yer etmiş bi vatandaştı o da. konuşamadım cesaret edip (çok farklı sebeplerden dolayı), bir kaç gün sonra unuttum onu da.
var mı aynı duyguları paylaşan, kendini aynı durumda hisseden?
ne tavsiye edersiniz?
teşekkürler.

Selamlar, ilk kez gönül işi duyurusu açıyorum, heyecanlıyım. Direk konuya gireyim.

Bir kız vardı, lan baya da seviyordum ha şaka maka, evlenmezdim herhalde de zamanımızı süper geçiriyorduk, eğleniyorduk falan. Aramızda -özellikle boy açısından- hiçbir problem yoktu.

Bir hafta önce kızın ailesiyle tanıştım, benim boyum 2,04, babası da aslında uzun boylu bir adam 1,85 falan var, neyse babasıyla basketbol oynadık, ben de ikinci lig falan oynadıydım daha önce, açıkçası ben bu adamı baya bi tokatladım basketbolda, sinirlendi ya lavuk hissettim.

3 gün sonra kız benden ayrıldı beyler, birbirimize yakışmıyoruz dedi.

Böyle bir bahane mi olur lan? Bence babasını tokatladım diye oldu anasını satayım. Valla bak. Daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım, herkese soruyorum, sizce böyle bir sebebin gerçek olma ihtimali var mı? 8 ay beraber olup sonradan aramızda boy farko var diye insan insandan ayrılır mı lan? O babası olacak oç kışkırttı amk.

not 1: bu duyuru kız düşürmek için yazılmamıştır.
not 2: yalnız kafam nasıl güzel.
not 3: o son sayıyı atmayacaktım.