Zaman zaman aynı şeyleri ben de yaşıyorum.Hatta itiraf ediyorum, zaman zaman değil çoğu zaman durum böyle.
Ama senin de biraz emek vermen gerekecek.Sevmediğin/sevmediğimiz insanların bir annesi, babası, çocuğu, en yakın arkadaşı, sevgilisi var.Yani o insanları deli gibi sevebilen birileri var dünyada.Birde bunlar insan, hepimiz insanız.İtici yanlarımız var, iyi olduğumuz noktalar var.Bence kötü taraflarını yok sayıp içlerindeki iyiliğe ulaşmayı denemen lazım en azından.Biraz zorlayınca bulunabiliyor.Sadece bir güleryüze bakar.Gerçekten güleryüze, halini hatrını sormaya bakar(her ne kadar umursamıyor olsan bile)
Tamam haklısın, bir çocuk var.Berbat, yalaka, ikiyüzlü, gıcık, çok konuşuyor vs.Bir kız var aşırı kezban, yalancı, dış görünüşe takılmış.Çok aşırı sinir olduğun insanlarla muhabbet etmeyebilirsin ama ufak sebeplerden insanlardan kaçamazsın.Evet bende öyleyim, kaçmak istiyorum ama böyle yaparsak etrafımızda hiç kimse kalmaz.Eminim, tek bir adam bile kalmaz.Bazen kendimizden ödün vermemiz gerekiyor çünkü biz de mükemmel değiliz.Zaten demişsin, muhabbetim çok iyi diye.İnsanları tersliyorum diye.İnsan olmak böyle birşey.
Yazını tekrar okudum da, direk kendimi gördüm.Bak mesela biz bile buluşsak birşeyler yapsak birsürü hoşumuza gitmeyen tarafımız vardır.Ama elden birşey gelmiyor.
Bunun yanında, gerçekten şeker gibi insanlar da var.Yukarıda saydıklarımın hiçbirini yapman gerekmiyor onları sevmen için ama sayıları çok az.
Neyse
Kendine iyi bak.
0