hediye vermezler bana pek. genelde dogum gunumde alirim hediyeleri, onlar da akrabalarin benim adima sectigi seyler olur. tisort felan. sevmem, giymem.
yurtdisinda gozlemledigim kadariyla, dogum gunu cocuguna hediye ceki veya dogrudan para veriliyor hediye olarak. gayet iyi bi sistem hafiz, istedigin gibi harciyosun, iki taraf da mutlu.
ese dosta hediye almayi cok severim ben ama. suan yurtdisindayim mesela, kendim icin harcadigim para 20€, sirf sevgilime aldigim hediyeler 120€. birkac arkadas icin de ortalama 50€ harcayacagim birkac gun icinde, tisort ve maske alacagim hatta spesifik olarak belirtmem gerekirse.
sevgilim adina cevap vereyim; aldigim hediyelerin onu sevincten ucuracagini saniyorum. en azindan o civar bi sey.
simdi, hatun kisi hp fani. filmler ciktigindan beri, kitaplarini okur kendi oykulerini yazar oyunlarini oynar falan. konusu acilinca heyecanlanir, babasinin ogluymus gibi tum karakterler. buyuler falan hep ezberde tabi.
ben ona burdan dumbledore asasi, harry potter pop-up kitabi ve olum yadigarlari kolyesi (ucgen-daire-dik seklinde bi sey, $ik gorunuyo) aldim. vericem iste 2 eylul'de. oyle.
ha hediyeleri alir da sevincten en azindan boynuma sarilip opucuge bogmazsa, bu cevap da kendini imha eder.
0