Bir kişiyi önce çok özlüyor, sonra gördüğünüz her yüzü onun yüzüne benzetiyorsanız siz o insanı kayıp mı ediyorsunuz? Sonraki aşama bu mu?

Adamı aradım başka birinin ismini söyledim. Yanlış numara dedi. Kusura bakmayın dedim. Rica ederim ne demek dedi. Yanlış numarayı aradım ve rahatsızlık verdim diye kusura bakmayın diyorum adam lütfediyor adeta. "Rica ederim, ne demek" ne lan. Müstakbel enişteniz salak mı yoksa kibarlıktan kırılmak mı üzere. Nabıyo lan bu adam, ne kafalar yaşıyo. Ne kaçırmışım ben öyle ya.

Elimizde hoşlanılan kişinin telefon numarası var. Adamın benden haberi yok. Sanırım siz platonik diyorsunuz, neyse. Başka şehire gitti zaten. Bende bir haftaya kalmaz başka ülkeye gideceğim. Bu işin olacağı yok ama biraz sesini duymak istiyorum. Ben diyeyim bahaneyle siz diyin yalanla nasıl şöyle bi 3-4 dakikaya yakın konuşturabilirim bu adamı. Call center çalışanı ayağına yatsam, cep telefonundan arayacağım. Kuran-ı Kerim satıyorum desem 2 saniye bile sürmez. Deli özledim gençler, sulandırmadan çözün şu meseleyi.

Çocuk hiç istemedim, koca hiç istemedim. Bu yaşıma kadar hep batı kültür ve sanatına ilgi duydum. Resimden edebiyata, müziğe, sinemaya, heykele kadar hep batıyı takip ettim. Bildiğim dört yabancı dil (hepsi tam değil) hep batı odaklı. Dünya yemeklerine büyük ilgi duydum. Bir sene öncesine kadar olur da bir gün kazara bir çocuğum olursa hiç düşünmeden ya Fransız kolejine ya da Amerikan kolejine yollarım diyordum. Çok gelenekselci bir aile yapım da yoktu. Aksine Türkler böyle rerörö diye eleştirdiğim çoktur. Miliyetçi hayatta değilim. Irk, din, dil, cinsiyet ayırt etmem. AVM'ye gildiğinde yemek yenecekse tabii ki kaçamak yapıp fast food yenilirdi. Ben iki aydır ev yemekleri neredeyse onu hemen ayırt ediyor oraya yöneliyorum.

Bir iki aydır ben çok üzüldüğümü hissediyorum. Çocuğum olur olmaz bilmiyorum (istememe gibi bir durum ortadan kalktı, kocayı hala istemiyorum) ama onun Türk sanat müziğini, neşet ertaşı, metin erksanı, müşfik kenteri bilmeden büyümesi beni çok üzer gibi. Ağır romanı, eşkiyayı izleyemezse? Çünkü şimdi bile düşündükçe üzülüyorum bir failatün failatün failun kalıbını zorlada olsa ezberleyemeyeceği için. Koşma nedir bilmez belki, gazelle ayırt edemez. Osmanlı tarihini bilemez. Ya da zeki müreni hiç tanımaz, müzeyyen senarın ferayesini dinleme imkanı olmaz. Dindar bir insan değilim deist bile sayılabilirim ama bir subanekeyi bile öğrenmez belki. Ankaralılara kıro derse, çingeneleri roman zannerse ne olur benim halim? Ben çocuğumu daha düne kadar dönüp bakmadığım kendi kültürümle yetiştirememekten çok korkuyorum. Fransız koleji mi, adı batsın asimile olmuş zengin züppelerinin içinde değil benim okuduğum gibi okullarda okusun istiyorum. Tamam ırkçı filan değilim ama bizim kültürümüz bi başka gibi be. Bir şeyler kazansın, yapsın, uğraşsın. Ama benim iş hayatım çok gelecek vaad ediyor, tek başınalığı ya da parasını idare etme gibi bir durumu olmayabilir. Ya da ben çocuğuma hiç ev mantısı yapamayabilirim.

Çok endişeleniyorum. Bana bir anda böyle ne oldu? Ben tüm kültür değerlerimle mutlu yaşayabileceğim hamburgerlerin olmadığı nereye kaçabilirim?

Hani birden sıkıntı gelir ya öyle kalbimin üstünde bir ağırlık var. Cabım çok yanıyor ama elle tutulur bir sebep yok. Ağlayamıyorum da üstelik. Ne rahatlatır beni?

Alkol son seçenek olsun lütfen.

Kendime haftalık bir program yapayım hem yediklerimi kontrol edeyim hem de bugün ne pişireceğim derdinden kurtulayım dedim.

Pazartesi; Salata (Okuldan geldiğim için hiç vaktim olmuyor, marketten alıp yumuluyorum)
Salı; Mantarlı makarna (Bu makarna yenecek, tapıyorum öyle diyeyim)
Çarşamba; baklagillerden biri
Perşembe; sebzegillerden biri
Cuma; Kırmızı etli sandviç (Karbonhidrat bağımlısıyım malesef)
Cumartesi; Pilav tavuk (Mevlüt pilavı=)
Pazar; Sebzegillerden ikincisi

Bu programı daha da adam edebilir miyiz? Yani günlerin yerini değiştirsek daha iyi dediğiniz bir şey var mı? Yada şunu da yiyebilirsin alternatif gibi?

Problemler ise sabah kahvaltısı; oldum olası peynir ve zeytin yemem, yiyemem öyle diyeyim. Sabah domates çorbası içmeye bayılıyorum ama içersem o da hazır olacak. Cornfleaksler sütte yumuşayınca hoşuma gitmiyor zaten 2 gün yesem 3 gün yeter be diyorum. Ekmek ve saz arkadaşlarını akşama bıraktığım gördünüğünüz gibi çünkü çok seviyorum unlu mamülleri. Kahvaltıda ne yapıcam? Birkaç gün çorba bir kaç gün elma yesem olur mu?

Pazartesi, salı tüm gün okuldayım, öğle yemeği problemi de doğuyor, tost vs yiyemiyorum bir kere tiksindim, arada markete gidip tuzlu kraker alıyorum ama 500 kalori yazıyor üstünde. Pirinçpatlağı götürüyorum evden ama o da tutmuyor. İki gün evden tost ekmeğine sandviç hazırlasam çok fazla ekmek yemiş olurum. Napcaz:(

En önemli soru ise tatlı. Haftada bir gün kendime bir güzellik yapayım diyorum, normalde her gün çikolata yerim ama o 3 kilo verilecek. Hangi güne koysam da özlemesem?

Yeme miktarım normal ama yediklerim biraz uçarı.
İpuçlarını da dinlerim, yeter ki yazın.

Anlatmak dışında nasıl giderilir, yazamayacak kadar kendi değilse özellikle?

Ne zamandır burda dell i5'in methini duyuyorum ama birde vaio gibi bir gerçek var. Bilgisayardan pek anlamam. Tamam mütevazi davrandım hiç anlamıyorum. Ne diyorsunuz, hangisi ken bunların?

Fight.

www.vatanbilgisayar.com


www.vatanbilgisayar.com

Mutfakta salata yapıyordum birden müthiş bir baş ağrısı ve göz kararması meydana geldi hemen kendimi yatağa attım. Ama uzandıktan sonrasını hatırlamıyorum. Şak diye uyumuş olamayacağımı düşünüyorum, karnım acıkmıştı, mühiş bir baş ağrısıyla uyandığımda baktım mutfağın ışık açık, bilgisayar açık. Ama bayılmışta olamayacağımı düşünüyorum aradan 3,5 saat geçmiş. Ofline durumdayken tek hatırladığım uyanır gibi olup çok yaklaşıp uyanamadığım. Merak ettim, ben bayıldım mı yoksa mis gibi uyudum mu, noldu?

Şimdi elimizde bir tane en yakın arkadaş var. Bu en yakın arkadaşınızla aranız pek iyi değil dönem dönem değişsede durum buaralar iyi gidiyor. Sizde yükseklisansa başvurmuşsunuz ve bunu çok istiyorsunuz. Arkadaşınızın aklında ise maddi nedenlerden dolayı bu yok. Dün gece aynı masada içerken "inşallah olur ya, olursa çok iyi olur senin ve kariyerin için" diyen bir arkadaşınızın bu gece telefonunuza "yükseklisans başvuruları bitti mi" diye mesaj atsa nasıl hissedersiniz?

Bugün sınav saatini unutunca niyet ettim kendi rızam için doktora gitmeye. Önceki duyuruda da dediğim gibi cipralex ve prozac'tan sonra bu kıvama eriştim. Hangi bölüm doktoruna gitsem doğru olanı yapmış olurum ve gittiğimde o doktor doğru olanı yapar?
1-Dahiliye?
2-Psiiykatri?
3-Nöroloji?

Unutkanlığım çoktur, isim, eşya çok unuturum ama bugün evimin kapısını açık unutmuşum yaklaşık 6 saat kapı açık kalmış. Daha öncede insanların yüzlerini karıştırdığımın farkına varmıştım. Dikkat dağınıklıyla unutkanlık bir arada. Çok önemli şeyleri çok kez bir yerlerde unuttum ama bu sefer başıma büyük bir iş gelebilirdi. Mayısta cipralex tedavimi bıraktım, haziranda ise prozac tedavimi bıraktıktan sonra bu beilirtiler bende daha da belirginleşti. Unutkanlık, dalgınlık ve yüzleri birbirine karıştırmam o zaman başladı. Eskiden de utunkandım ama arkamı toplayan vardı. Bir daha psikiyatriste gitmek istemiyorum açıkcası dinlemeden bir şeyler karalayıp yolluyorlar ve ben büyük ihtimalle onların karaladıkları sayesinde aptala döndüm. Doktor dışında akla gelen bir şey, bir ilaç, bir yöntem, birkaç detay. Ölüdürücem bi gün kendimi unutkanlıktan, lüzumsuz yere gidivereceğim ona yanıyorum.