Gideli 10 yıl oldu, yemek tavsiyesi veremeyeceğim ama Yeşilyurt Köyü'nü görün derim, umarım güzeldir hala.

Tren garının yanında otopark var. Anahtar istemiyorlar. Bence haritadan bir bakın.

kökün birkaç evresi var, hangisine denk geldiğinize bağlı olarak tekrar çıkma ihtimali var, böyle demişti gittiğim epilasyoncu. ha bende asla tek seferde aldırdığım kıl hemen bitmedi, düzenli olarak epey süre gittim yüz dışında. acıyor evet ama kesin çözüm.

Akşam derbi var ama inönüde değil. Muhtemelen deplasman otobüsü kalkış yeri olarak orası belirlenmiştir.

Otobana deplasman tribünü gidiyor.

memurlara yemek parası verilmiyor çok basit. sadece maaş. hatta ve hatta kendileri yemek parası ödüyor ilgili yerdeki yemekhaneden yerse. ama bir miktarını devlet karşılıyor. ama her devlet kurumunda da yemek yok.

babam devlet okulunda öğretmen yıllardır. Yemek işini kendi cebinden hallediyor zaten okulun yemekhanesi falan yok düz ilkokul.

Ben doktorum, üniversitenin hastane yemekhanesi ücretsiz. Maaştan bir kesinti yapılmıyor bildiğim kadarıyla bununla ilgili. Yapılıyorsa da çok minimal öğün başı 10 lira vs olabilir.

Kurum memurlarını bilmiyorum, bazılarında yemekhane oluyor ama ücret kısmını nasıl yapıyorlar hiç konuşmadım.

Yani memurdan memura değişmekle beraber, yemek ücreti diye bir ödeme yok

yemekhane var ise 60 70 lira gibi bir yemek ücreti oluyor. yok ise kendi başının çaresine bakıyorsun ekstra bir ücret yok

Bizde herhangi bir yemek ücreti yok. Fakülte dağ başında olduğundan yemekhane de yok. Kantin ya da çevredeki esnaftan yemek yiyoruz.

Meskun mahal dışı, evine gidip ya da dışarı çıkıp bir yerde yeme imkanı bulunmayan dağ başı yerdeki memurlara veya, nöbet, vardiya vb nedenle dışarı çıkıp yemesi veya yemek molası vermesi mümkün olmayan memurlara özel bir kanuna istinaden yemek çıkarılır.

Onun dışındaki herkes cepten yer.

Verilmiyor efem.

ne öğle yemeği ya öyle bir ödeme falan yok. sadece ceza infaz kurumunda çalışan memurlara öğlen mahkumlara çıkandan veriliyor. diğer tüm memurlara yemek yok.

Bize de yemek ücreti verilmiyor hatta biz cebimizden veriyoruz. Bir kısmını devlet karşılıyor olsa gerek, geçen sene mi evvelki sene mi ne günlük 90 lira veriyorduk.

eğer ki kurumun yemekhanesi var ise maaşa ek olarak katkı gelir. atıyorum 100 tl gibi. o para kurumdan yemek firmasına direkt gidendir. yemeğin maaliyetine göre üstünü memur karşılar.

kesinlikle nakdi, ayni, ticket vs şekilde verilemez. Hepsi zimmet olarak oalrak geri döner yoksa.

notlar kısmına yazar kasa fişini unutmayın diye eklersen gönderiyolar.

fişi eskiden gider gösterebiliyordunuz ama sonrasında artık fatura istiyorlar. fiş ile yapamazsınız.

Arkadaşlık, dostluk uzun mesai isteyen işler ben üşengeç bir insanım. Yalnız olmayı garipsemiyorum o yüzden.

20 yıldır arkadaşsız kaldığım bir dönemim olmadı.
Öncesinde de çok yakın arkadaşım dostum dediğim kimse olmamıştı içine kapanık zor arkadaş edinen biriydim üniversiteye gidene kadar.
O zamanlardan kalan çok yakın iki dostum var hiç kopmadık.
Sonrasında eklenenler oldu tabii ki, girenler çıkanlar oluyor bazen yalnız da kalabiliyorsun ve yalnız kalmak da kötü bir şey değil kendinle zaman geçirmek güzel.
Bu duruma çok takılmayın.

Olmadı. Her şey gibi arkadaşlık da emek ve zaman istiyor.
Boşuna dememişler:
Good coffee is a pleasure
Good friends are a treasure

yaşı 40'a yaklaşan biriyim, sonradan bu işler biraz zor oluyor, örneğin çok samimi olduğunu zannediyorsun ama bazen sen de siktiri çekiyorsun.

babam 50'lı yaşlarındayken 30'lu yaşlarda bir arkadaşı oldu. aradan 30 yıl geçti hala arkadaşlar diyebilirim. biraz kafanın almasına ve karşı tarafın bunu menfaat olarak görmemesine bakar.

"hemencecik uzaklaştılar."

aynı yaştayız benzerini pandemiden beri yaşıyorum. kimseyle küslük falan yaşamadım ama hal hatır falan soranım kalmadı. eskiden çok hal hatır sorardım ben özellikle 20'li yaşlarımda. mutlaka sorardım arkadaşlarımı. son dönemlerde mesajlarıma geri dönülmeyince, özel günlerinde haber vermeyince, sadece iyi günlerimde beraber olnca ben de bıraktım, çektim kendimi.

eskiden çok arkadaş canlısı olup bunları tecrübe edince insan kendini çekiyor. keşke yeni insanlarla tanışabilsem diyorum ama sosyal pilim bitik hissediyorum.

son zamanlarda arkadaşlık kavramını çok sorgulamaya başladım. bir insan biriyle neden arkadaş olur diye. kan bağın olmayan birisine neden önem göstereyim diye düşünmeye de başladım. insan sosyal bir canlıdır eyvallah ama sadece iyi zamanlarda yanında olacak insanlara neden zaman harcayayım? bu kişilerin sadece kötü zamanlarda da yanında olacağının garantisi var mı? kafamda böyle sorular varken de arkadaşlık geliştirmek zor oluyor.

35 yıllık hayatımda hiç arkadaşım olmadı. tercih değil mecburiyetten. çocukluğumda insanlardan uzak bir dönem yaşadım kişisel olarak utangaç çekingen ve içe dönük bir yapım vardı. kendi dünyasında mutlu olanlardandım. yaş ilerledikçe insanlarla iletişim ve bağ kurma yetim olmadığını farkettim ama sosyalleşmenin de büyük eksik olduğunu biliyordum. deniyordum ama olmuyordu. büyüdük küçük bir şirkette uzun bir iş hayatı vs derken yaş ilerledi bağ kurmak artık yaştan dolayı çok zorlaştı. kısacası bir dönem değil tüm hayatım boyunca yaşadım arkadaşsızlığı.

23 yıllık arkadaşlığımı bitirdim, 2 tane hem de. Biri başarılarını hiç haber vermedi, evlendiğinden itibaren aramadı sormadı, daha doğrusu 1 kere aradı o da görev savuşturmak için, benim eşi üzerinden ona selam göndermediğimi çok geç fark etti, ettiğinde aradı telefonuna çıkmadım, mesajına da çok uzaklardan cevap verdim. Diğeri ise hastalanmış, yazamazmış, arayamazmış, çok yoğunmuş çok yorgunmuş yazamazmış. DıvolSTREEETTcörnılı çektim kendisine, yaklaşık 1 yıldır aramıyorum sormuyorum o da aramıyor. Kardeşi evlenmiş haber vermedi.

İnsanlar dehşet verici şekilde bencilleştiler. Bir de gözden ırak gönülden ırak dedikleri doğru, ortamdan uzaklaşan bendim, unutulan da ben oldum.

1 tane dostum 1 tane de arkadaşım var. Sorsan arkadaşımdır diyecek belki 20 kişi çıkar ama alakaları yok benimle, hadi birincil ve ikincil olmasın ama üçüncül gündemlerinde dahi yokum. Ben kıymet verip de irtibat kurduğum sürece varım, ben yazmıyorsam yokum. Böyle şeylere arkadaşlık demiyorum açıkçası. Arkadaşlık öyle bir şey değil.

Falan filan. Çok canım sıkıldı. Dans etmeyi de sevmem ki gece gece çıkalım bir yerde kafayı dağıtalım diyeyim. Neyse.

Bildim bileli yalnızım ben.

Olmadı. Osuruktan arkadaş değil de çok yakın gördüğüm arkadaşlar için efor sarfederim.

oldu.

o degilde ne cok 35+ yalniz insan varmis burda. ben de onlardan biriyim. bu yaslarda dost, arkadasa bulmak zor. madem cogunluk bundan muzdarip bi bulusma ayarlayalim. istanbulda grup yada tek bulusma isteyen olursa haber versin gelirim.

hiç bu moda girmedim ben aksine ilişkilerimi kestikten sonra ulan kafam ne kadar rahatladı dedim.
genelde kesen taraf ben oluyorum, en ufak yanlışta bile kesmeyi öğrendim öbür türlüsü insanı daha çok yoruyor. kendinle zaman geçirmeyi öğreniceksin, rutinlerinin değişmesi ilk başta zor oluyor ama onrasında kendi düzenin oturunca ne kadar mutlu ve iç huzurunun olduğunu hissediceksin

tamamen degil ama is güc uzak kaldigim zamanlar oldu.

bir yastan sonra cok siki dost edinmek zor. ama coook yakin olmasina gerek yok.

sosyallesmek icin yeterli olan arkadas grubu iyidir. daha sonrasinda zamanla cok siki olabilirsin ya da öyle kalabilirsin

Bende de durum aynı. Yas 35 yolun yarisi
Harbi ne çok yalnız 35 ki varmış
İki tane kardeşim yerine koydugum kişilerle yollar ayrıldı. Şimdi de artık arkadaş edinmek için içimde heves yok. Olmaması da uzuyor açıkçası. Onların bubsekilde bunca emeği umursamaması da ayrı.

Heves yok şuanda çünkü yaş ilerledi, çaba zamanı ayırman ve değer vermen gerekiyor. Ayrıca sadece bunlar da yetmiyor. Arkadaşlığı sevdiren şey bir şeyler yaşamak, iyi -koyu anıların seni o kişiye bağlıyor.

Şimdi bu yaştan sonra da bunlar için donup bakiyorum da uğraşma hevesi kalmamış maalesef

40lı yaşlarıma basmama az kaldı. Çalışma çevremden dolayı arkadaşsız kaldığım, dostlarımın benden uzaklaştığını düşündüğüm zamanlar oldu. 2 dostumunda kendi hayatlarıyla ilgili yoğun dertleri var, günlük arkadaşlarda ararsan var, aramazsan yok. Bu durumu uzun süre kafaya taktım üzüldüm ancak hiç bir şey değişmedi. Ben de saldım.

Am bu durumun biraz sebebi de kendimim. Kafamın almadığı insanlara tahammül etmek istemediğim için insan seçiyorum ve 2 3 kişi dışında insan kalmadı. Ama çevreme bakıyorum çoğunlukta aynı durumda.

Not er kişiyim bayanlarda daha farklı olabilir.

benim hiç arkadaşım yok çünkü ben arkadaşlıkları sürdüremiyorum. bi şekilde kopuyorum böyle kertenkele kuyruğu gibi :) üşengeçim mesela çağırdıklarında gitmiyorum vs.

oldu. bu süreç benim için okula geri döndüğüm zaman bitmişti. 23 yaşındaydım o ara, aslında hiç beklentim yoktu çünkü bütün sınıf arkadaşlarım 18 yaşında olacak diyordum. hem bölümde kendim gibi ihtiyarlarla tanışıp kaynaştım hem de bazı farklılıklar olsa bile üniversiteye yeni başlamış çocukların kesinlikle arkadaşlık edilemeyecek kadar küçük olmadıklarını fark ettim. "dost" diyebileceğim tek kişi benimle yaşıttı ama ben hayatta dostlar kadar arkadaşların, amiyane tabirle "takılabileceğimiz" kişilerin de çok önemli olduğunu düşünüyorum. sosyallik önemli bir şey, herkes dara düştüğünde yanında olmaz belki ama onların varlığı ve onlarla kurduğun iletişim en başta senin sağlıklı kalmana ve düzgün yaşamana yardımcı olabilir. eyyorlamam bu şekilde.

şu an 31 yaşındayım, netten çalışıyorum. internetten görüştüğüm, uzaklarda yaşayan 2-3 arkadaşım kaldı sadece. sağlığım bozuk, maddi durumum kötü ama beni şu an en çok arkadaşsızlık/yalnızlık/hayatımda hiçbir "yeni" şeyin olmaması üzüyor açıkçası.

bu yaşlardan sonra arkadaş bulmak bir yandan çok zor, bir yandan kolay diye düşünüyorum... zor çünkü doğal olarak bir araya gelebileceğimiz alanlar kalmadı artık. okul, sosyal topluluklar vs. bu işin zirvesi. iş hayatında da çok arkadaş edinilir elbette ama riskli mevzular bunlar sçtımın "kurumsal" düzeninde. bi de sorumluluklar, endişeler artıyor. herkesin ya belli oturmuş bi çevresi oluyor, vakti zaten fazla yok. "agalarla x qeyfi" durumu pek mümkün olmuyor agalar olsa bile. yenisini bulmak daha da zor.

diğer taraftan kolay olan kısmı ise şu: belli yaşlardan sonra çok fazla insan benzer hislere sahip. bu yönde çaba harcayanları bulmak, onlarla iletişim kurmak daha kolay olabilir. mesela 16 yaşındayken bir akranına "merhaba ben çok yalnızım, etrafımda kimse kalmadı, arkadaş olabilir miyiz?" minvalinde teklifte bulunsan kötü bir izlenim uyandırabilirsin. belli bir yaştan sonra bu sosyal bariyer ortadan kalkıyor. pek çok insan aslında o kadar uyumlu olmasa bile herhangi biriyle iki satır sohbet edebilmeyi, bir şeyler paylaşabilmeyi kıymetli sayıyor.

emmilerin kahvelerde (veya daha üretken olmak isteyenlerin farklı şekillerde) toplaşıp boyuna konuşması boşuna değil... ben mesela artık yolda yanıma oturup kafa açan ihtiyarlara da kızamıyorum. adam belki ne hayallerle, ne hikayelerle 60 sene var oldu bu dünyada. ailesi belki hiç olmadı, belki onları kaybetti, eski dostları gitti... koca bir ömür. paylaşacak, anlatacak kimsesi yok. böyle düşününce üzülüyorum, o yüzden ses etmiyorum hiç. içimden dede çenenin yayını zkiyim ama anlat be, gün senin günündür, saldır dede diyorum.

***

velhasıl belli bir yaştan sonra arkadaşsızlık/dostsuzluk bence kaçınılmaz. çok güçlü bağlarınız olsa bile insanlar hayat gailesinde çok farklı yerlere gidebiliyorlar hem manevi hem fiziksel olarak. insanlık hali. ama bunun yarın da aynı olacağının garantisi yok elbette. çünkü konuşma, paylaşma, sosyalleşme ihtiyacı da insanlık hali. en başta bize arkadaşlık/dostluk veren öz kısmen değişmiş olmakla beraber daima orada duruyor. sadece işlemek daha zor.

böyle uzun uzun yazınca da kendimi michael scott gibi hissettim, gideyim de "100 tane çocuk yapıcam böylelikle 100 tane arkadaşım olacak" diye röportaj vereyim

"içime kapandığımdan biraz aramalarımı ve birkaç arkadaş ve dostumdan kendimi geri çektim.
hemencecik uzaklaştılar. demek ki hep ben sürdürmüşüm ilişkiyi. bu değersizlik hissettiriyor insana."

Değer teşkil eden bir şeyleri, pek de kıymet bilmeyecek insanlara vermişsiniz, bunun böyle olacağını da bilemezdiniz.

Ana soruya cevap: benim olmuştu. Birkaç gün ah vah ettim ama sonradan güzel bir sıfırlamaya donustu. Oh kafam rahatladı oldum yani. İnsan belli bir yaşa kadar içinde büyüdüğü cevre, aileden gördüğü ettiklerine benzeyen ilişkiler kuruyor; ama oralardaki olmadık şeyleri görmezden geldiği ölçüde o kısmını da taşıyor. Tamamen bundan ibarettir demeye getirmeyecegim de etkisi var.

Bir de arkadaşlık dediğin bitmeyecek diye bir kaide de yok, tek taraflı yürüyen her şey biter zaten; açığa çıkması güzel olan.

çok oldu hatta şimdi de öyle. bu yüzden de depresyon sorunum var.

tabiki futbolcular daha çok yorulur. benzer bir soruya daha önceden verdiğim cevabı yapıstırıyorum

www.eksiduyuru.com

seyahat ve statların dolmasını yukarıda yazmışlar zaten.
ben de şunu diyeyim. basketbolcular fiziksel olarak çok yorulmuyorlar. futboldaki gibi depar atmak yok. zaten basketbol sahası küçücük. oyun kurucular zaten 5 metre gitmiyor bile pota altına hiç girmedikleri için. pivotlar desen onlar da usul usul duruyor. yani futbol ve diğer branşlara kıyasla yorucu değil. yorulan olursa zaten kenara alınıyor, dinlenip tekrar oynuyor. bol bol mola ve 4 devre var zaten. dinlene dinlene oynuyorlar.
futboldaki kadar fiziksel mücadele yok, koşma yok, yere düşme yok, uzağa doğru top atmak yok.

12 dev adam 2 güne bir maça çıktı ve sürekli yüksek tempoda oynadılar o sebepten yorgun dendi. Yani bunun tam bir ölçeri yok. Sürekli depar atan ve fiziksel mücahadeledeye giren futbolcularda iyi yoruluyordur. bisikletçiler 6 saat kesintisiz bisiklet sürüyor, bir f1 yarışçısı 1,5 saatte 5 kgya kadar kg verebiliyor. kimin daha çok yorulduğunu anlamak için kas ve kalp ritimlerine bakmak lazım. 40 dk kesintisiz basketbol oynayan basketçiyle defansta bekleyen futbolcu karşılaştırılırsa, basketbolcu daha çok yorulmuştur.

Basketbolcular 2 gün arayla maç yapabildiklerine göre futbolcular kadar yorulmuyorlar demek ki. Bununla birlikte oyun esnasında yapılan uzun koşular kısa sprintler patlayıcı güç uygulayarak yapılan hamleler molalar devre araları maruz kalınan darbeler ile tüm bu aerobik/anaerobik süreçler sonucunda vücudun aldığı hasarlar ve iyileşebilme (kas-sinir sistemi recovery'si boşalan glikojen rezervlerinin tekrar dolması vs.) süreçleri bilimsel olarak ölçülebilir ve programlar buna göre uygulanır, zaten bunlar ölçülemez olsa bu kadar sürdürülebilir olmazdı.

*Yukarıda yorgunluk ölçülemez gibi gibi bir cevap vardı biraz ona istinaden yazmıştım ama o cevap gitmiş havaya konuşmuş gibi olmayayım.

forvet +1

basketbol, futbol kadar yorucu/yıpratıcı bir spor olsaydı 2 günde 1 maç yapmak mümkün olmazdı.

NBA'de bir takımın oynayacağı maç sayısı 110'a kadar çıkabiliyor. Bir sezon da 240 gün kadar sürüyor. Yani yaklaşık 2.2 günde bir maç yapıyorlar (en düşük ortalama bu tabii). Böyle bir tempo futbolda imkansız.

Örnek olarak şöyle bir sekans var normal sezonda:

i.imgur.com

1'er gün arayla maçlar. Bir tane maç var 2 gün ara girmiş. O maçtan sonra da ara yok, ertesi güne maç var. Böyle bir fikstürü bir futbol takımına göstersen oyuncuların hepsi emekliliğini ister.

Basketbolcu. 2 günde maç yapmaları yorulmamaları değil, o kondüsyona sahip olmaları. Futbolcu istediği an aktif dinlenmeye geçebiliyor, baskette böyle bişey yok.

basketbol; küçük saha uzun bacaklar vs futbol; uzun saha kısa bacaklar.

Basketbolda ölü zaman yok, her oyuncu hem hücumda hem defansta aktif görev aldığı için yarı sahada bekleme durumu yok, her pozisyon sonunda bir o potaya bir bu potaya gidiyorsun. Futbolda üst beden çok hareketli değil genelde ama basketbolda hem bacaklar hem kollar durmadan hareket ediyor. Futbolcular çok zıplamıyor, basketbolda hemen her hücum/savunmada zıplaman ve sık sık yere düşmen gereken pozisyonlar oluyor. Ortalama 2 metrelik oyuncularla çarpışmalar da hiç az değil.

Box to box ortasahalar, git gel yapan kanat bekler daha çok yoruluyodur ama ortalama bir stoper, forvet vs o kadar yorulmuyordur maç içinde. Basketbolda her pozisyondaki oyuncular (30+ dakika alan) hep oyunun içindeler. Mola dediğiniz şeyde iki dakika kenarda oturuyorlar, ortalama bi futbol maçında da oyun zaten zırt pırt duruyor yani

edit: nba'de iki günde bir maç varken futbolda olmamasının pek çok sebebi var. NBA'de antrenman yok, darbeye bağlı sakatlık riski futbolda daha fazla (yorgunluktan bağımsız), NBA kapalı bir lig ve birkaç sakatlığı tolere edebilir, Futbolda yıldız bir oyuncunun sırf maç sayısı artsın diye eklenen önemsiz bir maçtaki sakatlığı daha az tolere edilebilir, futbol çimde oynanıyor ve çim bakımı daha uzun ve masraflı, salonda günde 20 maç yap istersen bir sorun olmaz vs vs.

tabi ki basketbol daha yorucu. istisnası bile yok.

buna futbol diyen gamer filandır.

futbol tabii ki. biri 100 metrede oynanıyor biri 25 metrede.
birinde mesafe kısa birinde mesafe uzun. futbolda asla 2 günde bir maç yapamazsın.
baskette yaparsın ama. basketbol 40 dk bin tane molası var. futbol 90 dk 1 tane molası var. basketbolda dokunmak bile yasak futbolda ağız burun kol bacak rahat kırılabiliyor.

basketbol diyen sırf oyuncular uzun diye diyor da futbolcularda hobbit degil sonucta

Basketbol yorucudur

Ayırt edici özellikler tabii ki işlerini kolaylaştırıyor ama mesela 22 tane aynı tipte Japon oyuncu varsa direkt forma numaralarına bakıyorlar, sonra mevkileri saha dizilimi kılı yünü gibi shortcut'lar de yardımcı oluyor ama en klasik yöntem forma numaraları/isim, hangi numara kime ait bunu da ezberlemişlerse işleri daha da kolaylaşıyor.

Stattan maç seyretmedin sanırım hiç? Numaralı tribünden gayet her futbolcu seçiliyor. O sahalar tv de gözüktüğü kadar büyük değil

ben de tanıyorum her futbolcuyu. boyundan, mevkisinden, saçından, hatta hareketlerinden anlarsın ki. pek fazla maç seyretmiyorsun galiba. düzenli maç seyreden tanır hepsini.

Adamların işi bu, ezberliyorlar.
Çok bilindik bir takım değilse, futbolcuların çeşitli yönlerden fotoğraflarına bakıp çalıştıklarını söylemişti bir spiker.

top daha havadayken gideceği yerdeki futbolcuları hafızaya alıyor. ya da oyun bölgesinde zaten 22 futblcu değil en fazla 6-7 futbolcu oluyor. bir süre sonra çok basitleşiyor. bazen ayırdedemeyip süre kazanmak için mesela "kritik bir pas", "kaleci yerinde" vs gibi şeyler söyleyip sonra futbolcunun adını söylüyor. hatta top o futbolcudan çıktıktan sonra "necatiye verdi pasını ahmet" falan gibi ufak hileler de yapıyorlar.

aski memnu, yaprak dökümü, gossip girl

o kadar comforting ki...

gossip girl 3. sezondan itibaren cok iyi degil ama yaprak dökümü ve aski memnu bastan sona cok iyi ikisi de.

Safe zone'un demek ki. İyi geliyorsa sorgulama izle.

İyi geliyorsa sorgulama izle. +1

Öyle sıkılıyorum ki Behlül Bihter gibi tutkulu bir aşktan vazgeçtim (yasak aşk mevzubahis değil, sadece tutku kısmına odaklanalım lütfen), adnan'ın aşkı gibi tekdüze bir aşka bile razı haldeyim bu aralar :/

Yeni diziye başlayamıyorsan anksiyete olabilir. Yeni dizi derken son 5 yılda çekilen anlamında değil, önceden izlemediğin anlamında dedim. Yoksa 10 yılda çıkan 10 yapımdan 9'u çöp.

izledigin filmleri tekrar izlesen mantikli bak, ama bilmemkac bolumluk tugla gibi diziyi izlemek agir issizlik bence, hayir cok gereksiz, onemsiz sahneler de oluyor malum bizdeki dizi sureleri uzun.

İyi gelen neyse onu izle, sorun yok. Annem bu aralar "aramızda kalsın" izliyor, ondan önce "ikinci bahar" izledi. Kardeşim döndür çevir bin kere kurtlar vadisi izledikten sonra bir dizi izledi (kuzey güney miydi neydi) şimdi ikinci bahar izliyor, babam ise aklına geldikçe çocuklar duymasın, seksenler, papatyam, arada başka bişeyler daha izliyor. Bense çok uzun zaman dikiş ve örgü videoları izledim, hiç bilmez halimle anneme manto bile diktim. İyi gelen neyse o.

Dizi çok zaman öldürür ya… Aynı şeyi ben bir sesli kitapla yapıyorum yıllardır. İki kitaplık seri, toplam 72 saat. Takriben 9 sezon komedi yahut 5-10 sezon dramaya denk geliyor süre. Defalarca (ben diyeyim on, siz deyin on beş) bitirdim peş peşe. Sadece ses olduğu için,
-İş yapmaya mani olmuyor.
-Uykudan önce mavi ışığa maruz bırakmıyor.
-Direksiyonda ve yürürken de dinlenebiliyor.

Ben de kötü hissettiğim dönemlerde Friends izliyorum hep. Oyuncularının üçte birinden, yapımcılarının hepsinden, işlediği konuların alt metinlerinin de çoğundan nefret etsem de, beni acayip uyuşturuyor/dindiriyor. Galiba 6-7 defa baştan sona devirdim…

kocam youtubedan sürekli ama sürekli behzat ç canlı yayın açıyor.

onu anlıyorum, çünkü ben de sürekli aşkı memnu, avrupa yakası, kısmetse olur izliyorum.

beynim ciddi bir şekilde yeni bir şeye başlayacak motivasyonu bulamıyor.

eşimde de var bu, yaprak dökümü ve aşkı memnu izleyip duruyor. ben hiç izlemediğimden eşlik edeyim diyerek birer tur izledim baştan sona. o hala izliyor. ne tür bir bağımlılıktır çözemedim de ama hastalık bu bence. soruyorum hiçbir şey yok diyor bir de :)

O kadar cok izleyecek yapim var ki, ayni seyi izleyecegime yeni seyler izlerim ve ufkumu genisletirim. Ayni seyi izlemek bana vakit kaybi gibi geliyor. Hele Turk yapimi sıkıcı dram dizileri cok daha zaman kaybi. Herkesin zevki kendine tabii.

Tv'de belki kult yapimlar rastgele denk gelirse izlenebilir

brooklyn nine-nine ve scrubs'ı üçer kez bitirdim sanırım ama türk dizilerini tekrar tekrar izlemek korkunç geliyor bana ya çok uzun ve sıkıcılar. Aşk-ı memnu'da hadi bir nebze kalite var gibi gerçekten de yaprak dökümünün videoları insta'da önüme düşüyor, aşırı cringe bir ortam, ali rıza bey'in mallıkları falan düşününce içime fenalık geliyor nasıl izliyosunuz onu

psikolojik bir rahatsızlık olduğu söyleniyor. güvenli alandan çıkamama, kalma. Ezbere bildiğin, sahneler, diyaloglar hepsi güvenli alanın.

her ne kadar konforlu alaniniz olsa da, ve hepimiz zaman zaman buna ihtiyac duysak da sorunuza cevap muhtemelen evet. ayni seyi yaparak farkli sonuclar elde etmeyi beklemek size zarar veriyor gibi duruyor.

Aski memnu veya yaprak dokumu acik degilken yemek yedigim an nadirdir.

Hayatımda hiç aynı diziyi 2 kere izlemedim çünkü dizi çok vakit alıyor. Elbette salakça diyemeyiz ama eğer can sıkıntısından izleme ihtiyacı geliyorsa başka şeyler izleyin, yeni ilgi alanları yaratın kendinize.

Yeni şeyler izleyip gördükçe farklı farklı ilgi alanları çıkıyor vaktinize yazık bence.

Ne gerekiyorsa onu yaparak. Şalteri indireceksin, sorumluluklarını robota verilmiş bir komut gibi uygulayacaksın, ayakların seni götürecek.
Başa gelen çekilir. Geçmiş olsun.

cymbalta 60mg ile goturuyorum son 2 senedir.

Aile ve arkadaşlarla. Destek alarak. Yalnız başına düzelmez.

Mecburiyetten kaldım. Ama akabinde şalterler indi. Okulu bıraktım, 15 kilo aldım, hetkesle iletişimi kestim, eve kapandım. Gittim bir kuytuya yattım bıraktım kendimi, dedim öleyim kedi gibi. Onu bile beceremedim... Özet: kalamıyorum.

Yalnız değilsin. Senin gibi dünyada milyonlarca insan var.

yalnız olmadığını bilmek iyi geliyor.
para parayı çektiği gibi, acı acıyı zorluk zorluğu çekiyor. her şeyin üstüste gelmesinin sebebi bu.
bir noktada bitecek bunlar. her gecenin gündüzü var malum.

metaneti ve onuru kaybetmeden, bugün zorsa bile yarın geçecek düşüncesi ile geçiyor. yüklerden biri iki tanesi azalınca bile ferahlık geliyor.

imkan varsa destek alın.
mutsuz evliliğin düzelme imkanı varsa en büyük faydayı o sağlar. hem büyük yük azalır, hem eşiniz destek olur. umarım o düzelir de diğer problemleri yalnız değil beraber üstlenmiş olursunuz.

bu kadar umutsuz ve depresif hissetmenin bence en temel sebebi mutsuz evlilik.

bu durumlarin sorumlulugunu siz neden tamamen ustunuze aliyorsunuz veya neden endisleniyorsunuz? mesela kanser tedavisi alan akraba veya yegen? bunlardan sie ne? evet uzuleceksiniz de su anki mutsuzlugunuzun ana sebeplerinden biri olarak gormek tuhaf geldi. yapilmasi gereken ilk sey evlilige odaklanmak. yaslanan anne ve baba eger bir saglik sorunlari yoksa ikinci planda.

annem kanser tedavisi görüyor. 1 seneden fazladır uğraşıyoruz. 1 yılda 10 yıl yaşlandığımı hissediyorum. gerçekten mental olarak çok bitiğim. evden iş dışında çıkmak neredeyse hiç istemiyorum. bir de işe ve annemlere çok uzak bir yere taşınacağız yakın zamanda. ona da mental olarak hiç hazır hissetmiyorum. annemin ve babamın kendine ait bir evleri yok. babam tekstil işçisi, aynı zamanda emekli. annem emekli değil. türkiye'de tekstilin hali malum. ilerde yanımıza taşınma durumları var ama kafamda oturtamıyorum nasıl olacak diye.
ayrıca iklim krizini de çok kafama takıyorum. yağmur yağdığında mutluluktan ağlayasım geliyor. saçma sapan bi ruh halindeyim.
bunlar sürekli kafamda dönüp duruyor. taşınacağımız için tüm paramızı da bu sürece harcamak zorundayız. psikolojik destek de alamıyorum.
oturup geçmesini bekliyorum. yapacak hiçbir şeyim yok.

mubi de vardi sanirim. arabeskin kadinlari diyr.

Meral Özbek Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski
Nurdan Gürbilek "Ben de İsterem" yazısı. Kötü Çocuk Türk'te yer alıyor.

Belgesel: Acısıyla Tatlısıyla Hayatımız Arabesk
youtu.be

hosting paket yenilemesiyle mailler gitmez. başka bir sunucuya yahut firmaya taşınacaksa gider. zaten outlook üzerinden kontrol ediyorsanız outlook yedeğinizi almanız yeterli olacaktır. mevcut mail hizmetiniz için ne kadar alan kullanıyordunuz ve her daim maillerin bir kopyasını sunucuda bırakıyor muydunuz?

mailleri kullandığınız panele göre durum değişir, sadece mail hosting kullanıyorsanız ve cpanelden cpanele geçiş olacaksa cpanel tam yedek ile durumu kurtarabilirsiniz,

cpanelden plesk'e geçiş yapıyorsanız plesk migrator kullanabilirsiniz.

genelde mail hostingler plesk üzerinde oluyorlar. o yüzden aşağıdaki linki de kullanabilirsiniz.

cesrey.com

outlookta kullanıcı hesap bazlı yedekleme yapmak için

support.microsoft.com

bence mail işlerinden kurtulmanın en temiz yöntemi google worspace kullanmaktır. bütün cihazlarda ve neredeyse bütün uygulamalarda çalışıyor. biraz daha maliyetli sadece.

workspace.google.com

Dosya > Aç ve Dışarı aktar kısmından İçeri/Dışarı aktar yapabilirsiniz mailleri

Neden olmasında Edirne nin dandik yağlı ciğeri için niye bu zahmet?

öff canım çekti yapmayın şöyle gece gece :( inşallah vardır benim yerime de ye gurban

edit: google mapste aratınca çıkıyo baya bi
i.ibb.co

hocam bana yapılması hiç hoşuma gitmiyor ama bu hakikaten biraz chat-gpt'lik bir soru:

""İşte bu arzuhal, size soracağım bu sorudan mütevellit yazıldı" cümlesini daha eski türkçe nasıl yazabiliriz?"

"İşte bu arzuhal, sizlere suâl eyleyeceğim bu mes'eleden mütevellit kaleme alındı."

haddizatında buraya kadar yegane arzum şu suali sormaktı:
bla bla bla...

"eski Türkçe"nin t'si büyük olacak.

Arzuhal zaten eski Türkçe bu arada.

'bu' değil 'şu' de.

google contacts yapıyor zaten.

google kisiler +1

ozetle telefonun hesaplar kismindan gmail hesabina girip rehber eszamanlamasini acin.
daha sonra bilgisayardan girip kisilerin hepsini secip export edin. (vcf olarak)
sonra telefonda kullanilacak olan iCloud hesabina, yine bilgisayardan girip kisiler kisminda export ettiginiz dosyayi import edin. (sorunsuz gelir)

son madde yerine iPhone'da hesaplar kisminda gmail hesabiyla kisileri senkronize etmek de baska bir cozum.

Daha çözülmedi. Çocuk haftalarca bulunamadı, kan idrar ve tükürük örnekleri bulundu amcasının arabasında, cesedini çuval içinde dere kenarına bırakmışlar. Çocuğa ne oldu bilmiyoruz... Kim ne yaptı bilmiyoruz. Allah hepsinin belasını versin.

izmire gelirseniz eğer :

unisis.ege.edu.tr

önceden egede idi, iyidi.

Ürotaş, Ahmet hoca

Reis yurtdışına yasak getirmeseydi temu aliexpress gibi sitelerden uyguna alabilirdin.

Anker markasının pek çok kablo ve şarjını kullanıyorum. Son derece memnunum. Bir bakabilirsin.

Chatgpt ye sordum:

"Zamanın düz çizgisel akışına rağmen, 15 yıl önceki o an, belleğimin sonsuz döngüsünde sürekli tekrar eden bir rezonans olarak yaşamaya devam ediyor."
"Geçen 15 yıl, zihnimin derinliklerindeki o tatlı anıyı silikleştiremedi; adeta zamanın ötesinde bir durağanlıkta asılı kaldı."
"15 yıl, anılarımın kronolojik sıralamasında sadece bir sayısal veri; ancak o anın duygusal yoğunluğu, zihinsel bir singularite gibi zamanın akışını durduruyor."
"O anın tatlılığı, belleğimde zamandan bağımsız bir fenomen olarak varlığını sürdürüyor; her düşündüğümde, aynı coşkuyu aynı yoğunlukta yeniden yaşıyorum."
"Zamanın göreceliliğinde 15 yıl belki geçti, ancak o anın duygusal enerjisi hala entropinin ötesinde bir durulukla içimde yankılanıyor."

3u ile olması lazım.

aspava tunalı hilmi google enter puana göre sırala

Aspavaya gidecekseniz hassas’taki ozcelik’e gidin.
Yoksa da tunali’da kitir’da bir seyler yiyebilirsiniz veya kebap turu isterseniz masabasi kebapcisi olabilir. Guzel bir kebap yiyeyim derseniz de kizilaya gidip duveroglu’na ugrayin, ordan da gara gidersiniz

kıtır
cafe botanica
jale ev yemekleri

stüdyo pizza var yakınlarda.
ya da hollywood pizza.

burger canın çekerse the log. efsanedir.

aspavayı salla.

Yürüyerek ya da otobüsle Kızılay.
Kızılay'dan metro ile Gar.

eşyanız ağır değilse kızılayda gama iş merkezinin önünden havaalanı otobüsleri geçiyordu. belkoair sanırım ankaraair oldu. aşti'ye gitmek yerine arayıp sorabilirsiniz.

Aspavayı sallama bence. Sayılanların tamamı bildiğin her yerde bulunan cafe restaurant. Kıtır da sadece gençliği oralarda geçen adama nostalji yaşatan eski mekan. Yoksa bildiğin bira patates kokoreç mekanı, dışarıdan gelene pek bir şey ifade etmez bence.

Ankaralı değilsen aspava konseptini gör,soslu soğanlı dürüm ye isterim. Vakit dar, hassas'taki özçelik uzak olabilir dersen (google'dan bak), esat caddesindekileri deneyebilirsin.

@kibritsuyu kitir konusuna katilmiyorum; duble firinlanmis kumpiri ekstra guzeldir, her yerde yok. Istanbuldakiler kumpir degil zaten.
Esat caddesindeki aspavalar da kotu bence..
(Ankaraliyim)

memlik yenimahalle? memlik baba türbesi mi :D

eğer öyleyse orası uzak bayağı, toplu taşıma ile gidip gelmek de büyük zaman kaybettirir çok sefer yoktur.

anadolu medeniyetleri müzesi var ulus'ta, güzeldir.

trenden inince karşı tarafa geçiyorsunuz anıtkabir orada. yürüyerek 15dk falan. otobüs için karta gerek yok kredi kartıyla takılabilirsiniz. hata verdiği oluyor gerçi :D memlik nereymiş diye araştırdım. baya uzak gibi. metroyla hastane metro durağında inince 226ya binilerek gidiliyormuş. iyi güzel de uzun sürer baya. akşam 9daki uçak için merkezde kaçta çıkarsınız mesela? rahat adamım son dk giderim diyorsanız bilemem de. saat 7den sonra açılıyor trafik. öncesinde kilit. gezilecek yerler belli. anıtkabir, kale civarı, belki hamamönü tarafı, müzeler. tunalı hilmi çöp bir cadde. çoğu ilimizde daha güzel alışveriş caddesi var.

passolig al, giris bilgilerinle kart gelmeden de uygulama ile bilet alabilirsin ve maca girebilirsin. eger bilet ciktiginda alamazsan birinden bileti para karsiligi ya da tanidiksa ucretsiz alabilirsin. bilet satan kisinin senin tc kimlik numarani bilmesi yeterli. direkt bileti transfer ediyor.

cevabım yok hukukçulardan duymak istiyorum fakat,

Amerikan filmlerinde hep "people vs. bilmem kim" denen durum çok havalı bir şey. Bizde "kamuya karşı suç işledin o affetse de savcı peşinde" diyen yok mu acaba?

Hukukçular daha iyi bilir ama bu zaten kamu davası illa ki ceza alacak ama şikayet geri çekilirse atıyorum 10 yıl yerine 3 yıl ceza alıyor sanırım.

Davacı taraf şikayetini geri çekse bile kamu davası açılıyor ve o şekilde ilerliyor. Alınan ceza daha az oluyor.

Hiç teyzenizi karistirmazsaniz daha iyi olur.
Şimdi misal benim ailem yanıma geliyor o tamam. Ama kuzen yani teyze yani falan turist vizesinden daha riskli bakılıyor.

Ben olsam aile ilişkilerini hiç karistirmadan basvururum.

Sonuca gelmeden şunu bekirtmeliyim.Turistik schengen için hiç bir ülkenin aracı kuruluşunda randevu yok şu an.
Aralıkta Almanya için evrak teslim ettik.Eşim ve ben bir yıllık multi aldık.Tanıdığımız,mektup vs yok.Bence de akrabayı karıştırmadan deneyin.

imei kayıt ücreti 2024'te 31692 TL oldu biliyorsun değil mi? Getirmese daha iyi olabilir.

imei kaydedilmezse yılda 120 gün kullanılabiliyor, çift simli telefonlarda 240 gün yani. Bu 180 güne çıkacak deniyordu ama Mart gibi falan yürürlüğe girecekmiş herhalde.

Evet yaklaşık 32bin olsuğunu duymuştum ama belki yeni olmayan telefonlarda farklıdır diye düşündüm :(

Kullanıyorum. Sorun yaşamadım.

Sorun yok. Kullan.

Troy resmi distributor. Rahatlikla alabilirsiniz. Apple garantili olduktan sonra mediamarkttan falan da alabilirsiniz. Fark etmiyor.

sorun yok alınır.

Yakın zamanda buradan macbook pro aldım, memnun kaldım.

Bıradan almadım dostlar. Küçük mekanda onca çalışan çok ilgisizdi.gözlem yapıp çıktım...
Ertesi gün vatan'dan aldım.

İstoç ama hafta içi açık.

eminönünde malatya pazarı var oraya git istediğin şekilde karışık yapıyorlar ve poşetleri vakumluyorlar.

Eminönü-Osmanlıoğlu kuruyemiş , daha taze ve ucuz alayım derseniz Bayrampaşa Megacenter mansur kuruyemiş www.mansurgida.com.tr

Antik Kuruyemiş
(bkz web sitesi).

Metro market

enjoy it

"Use it in good health"

enjoy +1

enjoy +1

nikimi enjoy yapacaktim sozlukte zamaninda olmamisti..

Tomogrofi isteyen doktora sonucu zaten gotureceksiniz.

önce tomografiyi isteyen doktora sonucu gösterin. ona hocam şöyle bir şeyde yazıyor orada önemli bir şey mi diye sorun. o zaten bir de dahiliyeye veya genel cerrahiye görün der. olmadı bunu dahiliyeye de göstereyim mi diye sor.

Tahliye taahhütnamesi yapsın ( tarih olmayacak üzerinde).

kişinin ödemeyi düzenli ödeyeceğine kanaat getirmez ise findeks notu, tahliye sözleşmesi , ama her şeyden önce insan olmasına dikkat edilmesi

sözleşme 6 aylık olmalı

tribe hiç girme standard yazıyorlar tanı koyabilmek için, bizde ne kadar test varsa isteyeyim beni tanı koymıyor diye şikayet etmesin diye mantık var, birde hastane nasıl para kazanacak doktor çekim vermesse.
içini rahat tut

Tomografi daha duyarlı.

güvenlik kamerasına dandik alınca ertesi gün kayıt yapmıyor o yüzden iyi bişey almak lazım.

gittim şunu aldım sorun yaşamıyorum neredeyse 6 aydır kullanıyorum
www.trendyol.com

Satıcı olarak Amazon.com.tr veya Hepsiburada seçebilirsiniz. En azından bir sorun çıkarsa sizi uğraştırmazlar ayrıca diğer pazaryerlerine göre daha ucuz oluyor. Bence kaliteli bir şey alın, Samsung, Kingston, Sandisk vb

şuradan aldım, fujifilm satıyor zaten, güvenilir şekilde geldi ve kullanıyorum.

www.fujifilmshop.com

Yıkama bittikten sonra çamaşırları makinede bekletmeden asın. Kurutma makinesi varsa da kullanmayın, anne usulü çırparak uçlarından asın.

makinede buruşturmaya sebep olacak bir problem olduğunu sanmıyorum. ütü de kaliteliyse geriye kumaşlar kalıyor. bazı gömleklerin de kumaşı kolay buruşup zor düzeliyor.
makinede 600 devirde yıkayıp bitince bekletmeden asıyorum, silkeleyip asıyorum.

o şekilde olmaz. sadece saat olarak kullanılsa bile bir iphone ile etkinleştirmek gerekecek ve o iphone'un bildirimleri telefon yakındayken yine saate gider. mantıklı bir kullanım sunmaz. bildirimlerin gidip gitmemesi appleri silseniz de değişmez. çünkü örneğin whatsapp'ın bir appi yok ama bildirim gidiyor her durunda.

Satıp android ile çalışacak güzel bir wear os saat almanızı tavsiye ederim. Düz saat olarak kullanmaya çok müsait değil mantıklı bi senaryo değil maalesef.

Sevgili hacieotti, aldığında iphonu vardı artık yok.
bi tek bende iphone var kurdum. otomatik appler zaten saate geliyor kurulurken.ve telefon değiştirmek maalesef o kadar kolay değil ve bir tane saat almak da o kadar kolay değil

Kuşadası merkezin çarşaflısı meşhurdur. çarşıda yiyebilirsiniz. kaşarlı karışık sandviç aslına bakarsanız ama meşhur işte :) güzel ve doyurucu da aynı zamanda.
çok uzun vaktiniz olmadığı ve yanınızda çocuk da olduğu için alkollü restoranlar vs. gitmek ister misiniz bilemedim. zaman kısıtı var gündüzden yorgun olacaksınız da.
çarşıda dolaşıp kafelerde oturup kale içinde bir iki bira içebilirsiniz belki. küçük canlı müzik yapan yerler var. hiç riske atmayalım derseniz jollyjoker var.
çok adalı değilim ama kale içinde de mekanlar var. genelde yüksek sesli bam bam müzikli yerler.
ha bir de çarşı girişinin hemen karşısında iskele gibi bir yerin üst katında balıkçı vardı. salaş alkolsüz güzel taze balık salata yiyebileceğiniz denizin hemen üstünde bir restorant. gerçekten salaş ve uygun fiyatlıydı. balık ürünleri de tazeydi. orada salata balık vs. yiyip çarşıyı gezebilir, kafelerde ya da sahilde oturup dondurma yiyip bir şeyler içebilirsiniz.
iyi eğlenceler.

erty_ksk'in dediği balıkçı halinin üst katındaki yer güzeldir, deniz kıyısında, manzarası güzeldir, hemen dibinde balıkçı tekneleri, onların arka fonunda nova scala, cruise gemi yanaştıysa farklı, gemi yoksa alabildiğine açık deniz, ortam salaş, fiyatlar uygun ama lezzetli. en son bira vardı, balık dışında gözlemesi efsanedir. amma velakin ben de gitmeyeli uzun zaman oldu, en son kapandı diye duydum ama bi gidip bakın mutlaka, kapanmışsa o meydana bakan balıkçılar alternatif olabilir.

kuşadasına gidip pide mi yenir demezseniz marina tarafında ayhan usta diye bir yer vardı, çok güzel kaşarlı kuşbaşılı pidesi olur (du, uzuun zamandır gitmedim). fiyatları ortalamanın üstündedir yalnız.

aaa bi dakka, scala vova'yı geçip güvercin adaya doğru yürürken hemen scala novanın dibinde, çocuk parkının önünde dondurmacı vardır, oranın dondurması çok güzeldir. hem deniz kıyısında banklarda oturup dondurma yersiniz hem de bebiş parkta oynar.

gezilecek yer kervansaray, çarşı, kale içi barlar sokağı, sonra güvercinadadan marinaya kadar deniz boyunda yürüyüş. başka da bi atraksiyon yok kuşadası merkezde.

ertesi gün için tavsiye vereyim, milli parka gidin.
dönüş için de yolunuz oradan geçerse selçukta ciğer yiyin.

kuşadasındaki aquaparklara baktınız mı?

adaland var.

eşleştirmeden açılmaz.

Dev bir yol çalışması var. Muhtemelen pişman olacaksınız.
Hiçbir şey. Kocaman bir hiç iğneada

Gölde yüzdüm,sapanca gölünde, sanki yüzerken ayağomda taş varmış gibi ağır hissediyordum. Kayıktan atladım ve kayığa ulaşıncaya kadar yoruldum. Akıntı yoktu.
Bir de suyun altından yüzeye çıkmak daha zor geldi.

Gölbilimci değilim ama, ortalama bi göl suyunun yoğunluğu havuz suyuna benzer değil midir ya? Havuzda yüzmekten çok farkı olduğunu sanmıyorum. Hani en büyük fark derinlere açılırsan yorulduğunda tutunabileceğin havuz kenarı yok gölde. O yüzden daha tehlikeli olabilir

Edit: ben denizde büyüdüm, bebeklikten 10 yaşina kadar yazın her gün denizde yüzdüm. Havuza ilk kez 11-12 yaşında girmiştim ve başta bi zor gelse de hızla alışmıştım diye hatırlıyorum. Gölde bi kere yüzdüm sanırım ama onda da bi fark hatırlamıyorum pek.

Göl, tatli su. Tatli suyun kaldirma kuvveti daha dusuk. Havuz ile göldeki su, ayni su degil.

yirmili yaşlara kadar yalnızca denizde sonrasında genelde havuzda yüzdüm. havuzda da hiç rahatsız hissetmedim. tatlı su gölünün içerdiği az miktarda mineralden ötürü deniz ve havuzdan çok daha düşük özkütleye sahip olduğunu sanıyorum.

ikinci sebep oynak ve içine çeken çamurlu zemin olabilir, dere ve göl zeminleri deniz gibi değil, kumdan çok akarsularla taşınan ince killi toprak yığınlarıyla dolu, bunlar üstüne basıldığında ayağa resmen yapışıp içine çekebiliyor, sığ dize kadar gelen yerlerde bile denenip bu etki hissedilebilir.

su kanallarının ve sulama göletlerinin içi de ya membranla kaplı ya da beton, bir de konik zemin, destek alacak kaymadan ayakta durulabilecek bir yer yok eğimden ötürü.

"su çok berraktı ve aşağıda orman vardı sanki. gerildim geri döndüm"

bu his bende de var, doğal ortamın olmadığı için savunmasız hissediyorsun, hadi sahilde büyüdüm deniz yaşamı hakkında bir şeyler biliyorum ama göl tamamen yabancı bir ortam, arada göl balıkçılığı programlarında gördüğüm dev kedi balığı turna balığı gelip ucumdan azcık alır mı acaba diye hisler gelebiliyor.

sapanca golunce defalarca yuzdum, suyu cok guzeldir, hicbir sikinti yasamadim deniz gibiydi.

Sonra iznik golunde yuzmustum galiba, boktandi. Bir suru su yilani vs, golun dibi cok karanlik. Korkutucuydu.

Alibeykoy barajinda yuzdum, o da boktandi, karanlik, bulanik su vs.

Bogulmalarin nedeni buyuk ihtimal golun tabaninin cok yumusak olmasi, basinca dizine kadar girersin bazi yerlerdi balcik icine. Kaldirma kuvvetiyle falan alakasi yok, golde dip akintisi falan da olmaz, bogaz gibi yerlerde olur o.

zemini çakıllık bizim "çay" dediğimiz derelerin gölet yaptığı noktalarda çok süper yüzülüyor. en meşhuru da hasan boğuldu sanırım.

Kaldırma kuvvetinin azlığı ve balçık olan dip iyi yüzme bilen insanı boğacak etmenler değil.

Yüzme bilseniz bile boğulmanıza neden olacak 2 etmen var baraj ve göllerde;
Birincisi- göllerde kıyıdan açığa ve suyun dibine doğru akıntı olma ihtimali var. Güçlü rüzgarlar alan göllerde bu yaşanabiliyor. su yüzeyimden kıyıya doğru esen rüzgar, suyu yüzeyden doğru kıyıya taşıyor, bu su bi noktada dibe ve açığa tekrar dönmeli. Bu nedenle suyun dibine ve açığa doğru da ters bir akıntı oluşuyor kıyıya yakın. Bu vakum etkisi yüzme bilen insanı da boğabiliyor.

İkincisi de barajlarda, kanallarda gerçekleşecek bir şey. Barajın duvarında, suyun altında, eğer bir açıklıktan ufak bir su barajın/ kanalın diğer tarafına akıyorsa, barajın yüzdüğümüz tarafında o su akan açıklığa doğru bir çekim oluşuyor. Bu çekimin etkisi baraj duvarını takip edip direk yüzeye çıkmıyor. Suyun ve havanın şartlarına göre barajın ortalarında bi yerde dibe doğru bu vakum etkisi oluşabiliyor.
Bu da yine yüzme bilen insanı boğacak bir etki.

Arkadaşınızın dibi yosunlu görüp endişelenmesi yosundan korktuğu anlamına gelir o kadar.

Cesaretten ve bilmediklerinden dolayı boğulduklarını düşünüyorum ben.

Gölde yüzmedim. Bataklık olur çeker, benim için diğer sebepte bana temiz gelmiyor.

Havuz denizden daha çok kaldırıyormuş gibi geliyor.

Deniz ise başka, bilmediğim yerde kenarda yüzerim bunun akıntısı var, balığı var vs.
ama iç anadolulu arkadaşlarla sapancaya gittik üniversitedeyken, ben gölde yüzmem dedim bunlar hem beni eziklediler sen hayatında kaç kere bodrumda marmariste yüzdün de burayı beğenmiyorsun diye (marmarisliyim) hem de hemen açıldılar.

suyun kaldirma etkisi cok onemli degil. sadece kaldirma etkisine bakarsak saf suda bile insan yuzebilir. asil etmen dip akinti yada girdaplar. ozellikle volkanik daglarin kraterlerinde olusan goller huniden bosalan su gibi dibe dogru ceker ve bu cekime kapildiysaniz cikmasi cok zor olur. bu sekilde bogulmus profesyonel yuzuculer bile var maalesef

Denizsiz bir ülkede yaşadığım için sürekli göl ve nehirlerde yüzüyorum. Bazı göllerde o kadar balçık oluyor ki hem dibi göremiyorsun hem de dize kadar olmasa da baya bi batıyosun bir anda. O yüzden o göllerde yüzmüyorum.
Dibini en azından girerken görebildiğim göllerde başka insanların da girdiği noktalardan girmeyi tercih ediyorum, bunun sebebi de otlar. Bir kez kafama göre (yüzülebildiğini bildiğim bir gölde) otlu taraftan girmiştim. Otlar neredeyse yüzeye ulaşıyordu ve her ayak çırpmamda ayağımın etrafına dolanıyorlardı. panik oldum sonra sırt üstü yatıp kolları yana açarak yüzdüm sadece. Korkunçtu.

Güzel, berrak sulu bir gölde yüzmek ya da bir dağ gölünde buz gibi suda yüzmek denizde yüzmekle kapışır bu arada.

Grnel olarak panik insanların boğulmasındaki en büyük sebeplerden bence.