adap sahibi kadın demek
hanım hanımcık
edepli

Adam versiyonu da var.
Sakin ol niye kızdın gayet normal bir kıstas. Çünkü günümüzde öküz, cahil ya da hem öküz hem cahil çok insan var. (Diploma olayı değil.)
Pespayelik, lümpenlik övülür, yer bulur olmuş.

eksisozluk.com

benim eski kız arkadaşım mesela kalkarken yuvarlanır yere falan düşerdi, öyle olunca ayrıldık. şimdi yeni biriyle konuşuyoruz geçen ilk buluşmamızda tek seferde sandalyeye oturdu hoşlandım.

ilişkide önemli bir kriterdir

nerede nasıl davranacağını bilen, uyumlu, yüzünü kara çıkartmayan, seni yerin dibine sokmayan, utandırmayan, argo kullanmayan, aile büyüklerinin yanında patavatsızca konuşmayan, ukalalık yapmayan, nerede ne giyeceğini bilen davranışları ile de güven duygusunu veren kişidir bence tanımı.

Cemiyet içine çıkmış, nerede nasıl davranılacağını, kime nasıl konuşulacağını bilen, pot kırıp sizi mahcup kendini rezil etmeyecek kişi anlamında.
Aynı övgüler erkekler için de kullanılabilir.
Cemiyet adamı diye geçer daha çok erkeklerde.

Aslında bir övgü ama kadınlar üzerinden genellendirilemez. Üstelik öyle kadınlar artık çok uzaklarda...

oyle demeyin onemli boyle seyler

www.youtube.com

Nasıl bir tanımlamadır arkadaş? güzel
Kadınların değerlendirildiği kıstas mı övgü mü ne bu anlamadım? övgü
Oturmayı kalkmayı bilen adam diye bir şey var mı? var

nerede nasıl davranması gerektiğini bilen insan demektir. yaşı 20den büyük olup ilk defa bunu duymak ilginç

(bkz: döpiyes)
(bkz: tayyör)

salon kadını çizgisi derdi şahika koçarslanlı.

Aynı şey erkek için de geçerli. Her şeyden de nem kapmayın yahu. Nerede nasıl davranacağını bilen erkek denir daha çok ama mantık aynı. Nerede nasıl davranacağını bilen erkek kendinden büyüklerinin yanında cakcak sakız çiğnemez, bacaklarını ayırıp oturmaz yahut bacak bacak üstüne atmaz. Arkadaşlarının yanında gibi argo konuşmaz. Hadi erkekler de bundan alınsın.

övgü, evet kadın - erkek kullanırım ben.

Bugisme+1

Kadına da erkeğe de kullanırım ben. Deyim gibi bir şey bence.

Övgü.

Evet, oturmayi kalkmayi bilen adam tanımı da var. O da ovgu.
Gorgulu, nerede nasil davranilacagini bilen, nezaket kurallarini gözeten insan anlamina geliyor. Merak etme iyi bir sey yani.

genel bir tabir. oturup kalkması dışında, hal ve hareketleri, konuşması, giyinişi kısaca herşeyi kapsıyor. bu tabi erkekleri de kapsıyor ama kadınlardaki konu biraz daha geniş.

hem övgü hem kıstas.

var.

ooo tam memur olmuşsun sen. yukarıdan fırça gelince bak nasıl çalışırsın.

klasik müzik.

istifa.net

Olmuyor bizde. Genelde söylenmeyecek kadar büyük şeyler de yaşamıyoruz zaten. Herhangi bir konudaki herhangi bir fikrimi ailedeki insanlara rahatça söyleyebilirim. Onlar da söyler.

Surat yememek için yaptığım şeyler oluyor tabi. Ama yanlarında çok uzun süre durmadığım için idare ediyorum kalp kırılmasın diye

Oluyor. Kalp kirmamak icin kendimizi kiriyoruz valla. Ama kiran kirana.

Olmaz olur mu :/
Mesela dün içim sıkıla sıkıla ikeada beşik baktım ablam hamile ve onunla bakmamı istedi diye. Boş bulunup okey demişim ama gidene kadar sıkıldım ve bir ara gelmek istemiyorum demeyi düşündüm fakat biliyorum desem çok bozulacak kırılacak bir sürü de şey söyleyecek. Biz söyleriz 4 kız kardeş olarak içimizden geleni kırarız da mesela ama küslük olmaz hiç aramızda. Buna da güvenerek aile toplanmalarına, geleneksel olaylara en katılmayan kişi ben oluyorum. En fazla laf sokuyorlar ama kabullendiler. Hatta bütün sülale kabullendi :)
Aşma durumu ancak böyle mümkün. Kendinizi anlatacaksınız istemiyorum sevmiyorum katlanamıyorum bana göre değil demeyi başarırsanız oluyor.

Kayınvalide surat yapmasın diye bazen yapacak onca şey varken bütün bir günü onda geçirdiğimiz zamanlar oluyor. Özlemiş, üzülmesin. Valla bunu benim annemler yapmaz. İsteseler de söylerim açıkça, "tamam öğlene kadar sizinleyiz, ama sonra evde yapılacak tonla iş var" der giderim. Ama kvalide surat yapar, kırılır, açar eşime, kbiradere (yurtdışında) ağlar. Eşim bana bir şey söylemez ama üzülüyor, biliyorum. O üzülmesin diye sıkıyorum dişimi. Yıllar içinde ancak biraz mesafe katedebildik bu konuda.

aynı başlığı az önce ben de mi açsam diye düşündüm.. takipteyim.. tam 2 sene önce ben de burun ameliatı oldum. bu aralar benimde tıkanıklık oldu. gece ağzım açık uyuyorum. otrivine denedim nafile. ne yapacağız?

yaklaşık 2 sene önce bende ameliyat oldum ama hala tıkanıklık devam ediyor. doktora gittim, yoo bir sorun görünmüyor dedi gönderdi beni. başka doktorlarda öyle diyorlar. ameliyat sonrası biz mi öyle hissediyoruz nedir anlamadım.

takip

aha ayni ben!!
2 kere et kucultme oldum. bazen nefes alamiyorum, doktora gidiyorum, bakiliyor ve son derece acik, etler buyumemis!! nefes alamiyorum ama bu durumu destekleyecek bir durum yok.
yalniz bakin simdi yazarken farkettim, 1 yildir iqos kullaniyorum ve eskisinden daha az sikayetciyim bu durumdan. bilmiyorum sigara kullaniyor musunuz? kullanmiyorsaniz bu teorimi cope atacagim.

bir ara gece yatarken bu breathe bisiden kullanmistim. iyi gelmisti

Sigara kullanmıyorum ama tozlu ortamda çalışıyorum. Klima da olabilir mi acaba sebebi? Kafayı kıracağım sebebi ne olabilir diye. Yok mu bilimsel açıklama yapabilecek bir arkadaş :)

sigara kullanmıyorum. bi ara ben de breathe right kullandım. ama sonra ona alışınca da bıraktım fayda etmedi

alerjik olabilir mi? aynı zamanda burunda kaşıntı gözlerde kaşıntı var mı?

aynı şekilde ameliyattan sonra bile tıkanıklık hissi gitmedi. ben ocak'ta ameliyat oldum sonra bahar gelince polene attım sucu ama polenler bitti hala cok sıkıntı cekiyorum. doktora göre ise bir sorun yok, garip cidden. burnumuzu elimizle gerdirdiğimizde aldıgımız o derin ferah nefesi normalde almanın bir yolu yok galiba. :(

@cilekli krep kaşıntı yok bende. Sadece tıkalı bir burun. Sanki şişmiş ve kapanmış gibi. Psikolojik diye düşünüyordum ta ki buraya yazana kadar :) Bir bakıyorum açılmış gayet iyi nefes alıyorum, bir bakıyorum kapalı. Nefes alamadığımı gören ameliyatın işe yaramamış diyor.

Alerjik degil bence de. Bilimsel aciklamasini bulan olursa yazsin lutfen :))

Evliyim, 1 aydır 6 yaş büyük biri ile takılıyorum. İlgisi o kadar hoş ki.
evli olduğumu biliyor, bu yüzden artık ayrıldık.
Görüşmek isterse koşa koşa giderim.

Etik değil çok ayip

Hayır. Benim içimden gelmiyo. İlgi hoşuma gitmez.

Kandırılan insan zaten aptal değilse kandırıldığını veya kullanıldığını biliyordur. Bunu dert ederse zaten ilgiyi keser, yok ilgisi karşılıklı oluyorsa ve bundan rahatsız olmuyorsa oyuna devam eder.

Kandırılan insan kaldırıldığını anlamaz. Zaten kandırmanın tanımı gereği anlamaması lazım.

Size biri ilgi gösterdiğinde siz iletişimi sürdürdükçe içinde size karşı bir umut büyüyecek. Belki hayal kuracak.

Yapmayın. Eğer oluru yoksa baştan söyleyin.

Eğer siz ona aranızda bir şey olmayacağı düşüncenizi söylediyseniz o size yine size ilgi gösteriyorsa bu kandırmak olmaz. Ama hala onun içinde umut var demektir.

Öncelikle neden ilgiye bu kadar muhtaç olduğunuzu bulup bu sorunu çözmeyi deneyin bence.

İlgi sonuçta bu kim hoşlanmaz

Evet ilgi guzel bir sey ama kisi bu ilgiye karsilik vermeyecekse sirf ego tatmini icin kullanacaksa o zaman bu attention whore'luk oluyo. Itici olmasinin yaninda cok ayip ve bencilce.

asla yapabildiğim bir şey değil. İçimden gelmesi lazım.

@levpontryagin yazdığım şeyi tam olarak anlamamışsın sanırım. Bazen oyun içinde oyun döner ve karşı tarafın niyetini bildiğin hâlde onun yemini yutuyormuş gibi davranırsın.

kastettiğim şey buydu.

@psycho

O kandırmak olmuyor demeye çalışmıştım ifade edemedim tam.

Yani aslında şunu demek istedim kandırma varsa taraflardan birinin durumdan haberdar olmaması lazım.

Birisi diyelim ki benden “abi köyüme dönecem param yok” diyerek para istemiş olsun.

Ben adamın içki almak için para istediğini biliyorum. İyi günüme denk geliyor parayı veriyorum.

Bu durumda kandırılmış olmuyorum. Zira gerçeği biliyorum.

Oluru olmayacak insanların ilgisi hoşuma gitmiyor, içim daralıyor böyle ilgiden. Devam ettirmiyorum dolayısıyla.

Evet kandırmak olur.

Benim arkadaşım bunu hep yapıyor. Tam bir ilgi delisi. Buna ilgi göstersinler, köpeği olsunlar ona yetiyor. Hooop sonra ilgi bitince de kapının önüne koyuyor ya da işler ciddiye binerse anında huysuzlaşıyor aksi davranıyor. Erkekler de bunun peşindem koşmaya devam ediyor.

Herkes ilgiyi sever bu bir gerçek. Şahsım adına kimsenin sırf ilgisi hoşuma gidiyor diye diyoloğu sürdürmedim eğer benim de o kişiye ilgim yoksa tabi. Kullanmak biraz ağır kelime olabilir ama bence bu veya bu tip davranışları gösteren insanların kişisel problemleri (özgüvensizlik) vardır diye düşünüyorum

Aslinda bircok insan bunu fark etmeden yapiyor bence. Hic oluru olmayacak biri demek yanlis zaten, boyle kesin konusmamak lazim bence. Onun disinda dedigim gibi, butun ciftler birbirine uyumlu mu, birbirine karsi yuzde elliden daha fazla sevgi mi duyuyorlar ya da uyumlular mi? Hayir cogu iliski yalniz kalma korkusundan oteye gecmiyor bence. Insanlarin iliski yasarken bu kadar sorguladiklarini dusunmuyorum, hatta genel olarak sorgulamiyorlar bence.

ilgi var, ilgi var. saat başı whatsapp'tan sorguya çekip günde beş defa telefonda daraltmak ilgi değildir. nefret ederim.

Hector'un Mutluluk Arayışı adlı filmde yolun sonu "her insan mutlu olmak ZORUNDADIR"a çıkıyor.
Kendi deneyimimle örtüşen bir nokta ise şu; her şey senin içinde.
Mutluluğu bir şeylere endekslediğim zamanlar hayat bana gerçekten acı veriyordu, ta ki kendimin farkına varana dek.
Var olmamın, mutlu olmam için yeterli olduğunu, hem bir başlangıç hem de mutluluk dediğim süreçte bir kanal olduğunu anladım.

Dışa dönük yapıda olan ve sürekli bunun sorunlarıyla uğraşan biri olarak benim için mutluluk başkalarıdır.
Kendi kendine mutluluktansa benim gözlemim iç huzur var, kendini dış etkenlerden, başkalarının konumlarından belirli oranlarda soyutlamak olarak tanımlıyorum bunu. Başkaları yerine kendi koyduğun prensip, yol ya da öngörü üzerinden hayatını devam ettirip bunlardan haz almak da iç huzuru tamamlıyor.

Ben de bu bağlamda kendimi "iç huzursuz" olarak nitelendiriyorum.

bununla alakalı çok güzel bir yazıyı bırakıyorum buraya.

eksisozluk.com

İç huzuru olmayan, kendi kendine mutlu olmayan insanı en muhteşem insanların arasına koysanız da mutlu olamaz. Mutluluk kişinin kendinde başlar, sonra çevresine sirayet ettikçe çoğalır, yoğunlaşır, sağlamlaşır.

ben de ic huzur demeye geldim, benim icin de mutluluk ic huzur oluyor, icim huzurluysa kim ne demis ne yapmis, kim gelmis kim gitmis pek onemi olmuyor. elbette sevdigimiz insanlarla iliskilerimizin bitmesi vs. uzucu seyler ancak bu sistematik bir mutsuzluk ya da mutluluk sebebi degildir, o zaman baskalarina bagimli mutluluklar ve iliskiler yasariz. oldugum gibi varligimla mutlu ve huzurlu muyum soru bu sanirim, ve boyle bir mutluluk var. kendimizin ve yasamimizin 'ne oldugunu fark etmek' ve oldugu gibi kabul etmek, birinci adim bu. ikinci adim duzeltmek istedigimiz konulari gercekci beklentiler dahilinde iyilestirmek. ama birinci adim, kendimle ve yasamimla baris icinde sadece 'var olmak' mutluluktur.

evet parasiz olmamiz, issiz olmamiz, birini kaybetmek vs. mutsuzluk sebebidir o zaman icin, ancak bu ayni zamanda bir gercekliktir, bir olaydir. ama bu olaya sarilip akintiya kapilmak farkli bir sey oluyor.

mutluluga cok anlam yukluyoruz bu nedenle, cunku yeni donem ve tuketim toplumu bunu pompaliyor, tatile gidene kadar mutsuzsun diyor adama, ise girene kadar mutsuzsun diyor, canta alana kadar tam degilsin diyor mesela. halbuki issiz adam da, tatile gidemeyen de pek tabi temelde varligi ile mutlu olabilir. illa bir sey yapmaya gerek yok.

Mutluluk kimseye, bir şeye bağlı değildir. İnsan hayattan ne kadar zevk alabiliyorsa ya da kendi çapında zevk almanın yollarını bulabiliyorsa o kadar mutludur.ama mutluluğa kesinlikle fazka anlam yüklüyoruz çünkü herkes hep "mutsu"

Valla hem çağın problemi hem de zihin başka şeylerle çok doluyken odaklanmaman normal. Öte yandan kitap okumak istemiyorsan okuma bence. Bekle okuma isteği gelince okursun zorla güzellik cidden olmuyor ve alacağın keyfi azaltıyor.

farkına varmadan kitap zevkiniz değişmiş olabilir. her zaman okuduğunuzdan farklı bir tür seçin. sürükleyici ve dili basit bir kitap olsun. eğer okuduğunuz kitaptan keyif alırsanız alışkanlığınız geri gelecektir.

eskiden sevdigin bir kitabi okumayi dene birde bakalim

Aklın karışıksa ondan odaklanamıyor olabilirsin. Benzer durumları ben de yaşadım. Canım okumak istemedi ayıla bayıla okuduğum aynı yazarın farklı kitaplarını okumayı denedim olmadı. Sonra gözüme kısa gelen şu ince stefan zweig ın kitaplarından bir tane okudum. Ve tekrar kitap okumak keyifli gelmeye başladı. Okumak için kendini zorlama bırak zaten canının istediği an seni bulacaktır. He bir de kütüphaneye gidebilirsin istemsizce okunacak büssürü kitap görünce okuyasın geliyor

telefon ve bilgisayar (ama ozellikle telefon) kitap okuyabilmenin bas dusmani. surekli yeni bildirim kontrol etmek, sosyal medyayi komtrol etme istegi duymak, mesaj gelmesi veya gonderme istegi gibi dusunceler beynin kitaba odaklanmasini engelliyor.

kitap okumayi ayrica bir eylem olarak degerlendirip kendi yontemini bulmalisin. mesela gunde 1 saatini bu is icin ayirip bu sure icinde telefonu baska bir yere koymak ise yarayabiliyor. baslamadan once bir fincan kahve veya bitki cayi ile telefonu baska odada birakarak onumuzdeki 1 saat kesintisiz kitap okuycam diye dusunup kendini buna odaklayarak baslayabilirsin. ise yariyor. sonra ne kadar eglendigini fark edip bu sekil sartlanmalara gerek duymadan saatlerce okuyabiliyorsun.

Kitap okurken cep telefonun yanında ise kendini veremiyor olabilirsin. Ya da psikolojik olarak kafan dolu olabilir. Çünkü kitap okumak odaklanmayı gerektirir. Odaklanmanı engelleyecek şeylerden uzaklaşabilirsen tekrar hevesle okuyabileceğine inanıyorum.