Kusura bakma google'a üşendim eğer yara makyajı falansa sanırım Moda'da bunu yapan bir yer var.

Moda ilköğretim'den aşağı inerken Saint Joseph'in karşısında kalıyor. Camında maskeler falan var zaten görürsün.

@reyals, ilgin için teşekkürler. yara makyajı değil de, tam olarak yaralamak istiyorum kendimi. anlatması zor ama üşenmezsen google'a bir danış :)

Bilmiyorum ama İstanbul'da tripofobisi olan en az bir kişi var :(

sorun yanlış bir kere.

adam gibi bir ülkede saygı duyardım ama türkiye'de kesinlikle saygı duyulacak insanlar değiller. istisnalar tabii ki var, o ayrı.

ps: ailede 3 tane öğretmen var.

öğrencilerden daha bilgisizler.

patavatsız olanlarını gebertinceye kadar döveceksin.Bazıları cidden iğrenç.Hele dersinde başarısız sevmediği öğrenciye hakaret edenleri var ki cidden..............sin.

Coğunun amk.

bu ülkede hangi meslek grubunda saygın insan çok ki? bakıyosun adam doktorum diyo akademisyenim diyo bildiğin ergen. öğretmenler desen salla başı al maaşı. bazı branşlarda öğrenciyi dolar işareti gibi gören bi çok öğretmen var özel ders lazım filan diyor aileye bi halt da öğretemeden dünyanın parasını götürüyor.

bende öğrenci oldum tabi ki. şimdiki aklım olsa ilkokuldan sonra okumam. okuma öğreneyim 4 işlem öğreneyim yeter. en mantıklısı gidip meslek öğrenmek. şu an çocuğum olsa bunu yaptırırım. yarış atı gibi koşturacağına gitsin tiyatro yapsın fotoğraf çeksin stüdyoya girip kayıt yapsın h. içi de ne istiyorsa neye yeteneği varsa gitsin onu öğrensin. daha sonra başarılı olursa üniversite mezunu adamların %90 ından daha rahat ve daha iyi kazanacağına eminim.

işte bunların arkasında hep öğretmenler var bi bok öğretmiyorlar doğru yönlendirmiyorlar çünkü. tabi istisnalar hariç.

Yaptığı işten para kazanan herhangi bir meslek erbabından farksızlar. Doktorlar da öyle. Neden ayrı bir kutsallık yükleniyor bu insanlara anlamak güç. Bir garson bir ceo bir futbolcu neyse, öğretmen de o. İşini iyi yapıyorsa insanların saygısını hak ediyordur o kadar.

sanırım meb'de çalışanları kastettin. sonuçta stüdyosunda plates öğreten öğretmen de var.
tr'de bugünün şartlarında (0-15 senelik öğretmenleri) düşünerek
ve yabancı uyruklu hocaları dışarıda tutarak cevap veriyorum;

alt sınıf bir grubu temsil ediyor benim için, sinemaya tiyatroya gitmeyen, sosyal medyayı pek takip etmeyen, ucuz süpermarketlerden sağlıksız besinler tüketen, tv'da evlilik programları, acun show, yerli yapım diziler seyreden, mizah ve estetik anlayışı zayıf bir grup canlanıyor.

elbette bütün bunlar bende uyanan ilk intiba ve bir genelleme. bu saydığım profilin çok dışında olanlar vardır elbette.
bir avukat kadar saygı duymam.

Cidden kötü öğretmenlerle karşılaşmış olsam da, genellikle bir öğretmenle tanıştığımda şımarık olmayan, aslında ömrü boyunca çok artmayacak maaşına razı gelecek kadar mesleğini istemiş, elinden geleni yapan insanlar olduklarını düşünüyorum. Bir öğretmenle tanıştığımda "off ne sıkıntılar yaşıyordur" diyorum, aklıma "3 ay tatil yapıyor, oh kebap" gelmiyor. Annemin öğretmenlik yaparken kaybettiği sağlığının karşılığı benim uyduruk bir mühendis olarak daha ilk yıllarda kazandığımın 3'te 4'te biri olmamalı diye düşünüyorum. Öğretmen deyince aklıma okumayan, sinemaya konsere gitmeyen insanlar gelmiyor, tüm meslek gruplarını düşününce gitmek isteyip de gidemeyen insanlar geliyor, ve gitmek akıllarına gelmiyorsa bile bunu önemsememeleri olarak değil, artık yaşam biçimi olarak bunu kabul etmeleri olarak görüyorum. Bu düşük yaşam kalitesine razı bırakılmış, emeklerinin karşılığının bu olduğuna veya bu olmasa bile ellerinden bir şey gelmeyeceğine inandırılmış insanlar bence öğretmenler.

Sırf popüler olduğu için, sektörde açık olduğu için daha çok para kazandıran meslekler diğerlerinden, öğretmenlikten, emekçilikten daha değerli değil. Sırf pohpohlanıyor diye doktorların, sektör genişliyor diye mühendislerin, sebebi her neyse avukatların daha çok para kazanması bu mesleklerin öğretmenlikten daha değerli olduğunu göstermiyor. Bu en başta toplum denen şeyin temeline aykırı. Çöpleri toplayacak, çocukları eğitecek, bina inşa edecek, hasta tedavi edecek, hukuk sorununu çözecek insanlara ihtiyaç var bir toplum oluşturmak için. Şöyle düşünelim, benim iş yerimdeki yüzlerce "kaliteli" mühendis ortalığı öyle bir kirletiyor ki, temizlikçiler azıcık geç kalsa ortalık bok kokusundan geçilmiyor, herkes söylenmeye başlıyor. Demekki mühendislerin o "çok değerli", "çok para eden" işlerini yapması temizlikçinin asgari ücretle yaptığı, aslında diğerlerinin midesini bulandıran işe bağlı.

Açılın ben öğretmenim. :)

12 senedir MEB'e bağlı okullarda kadrolu olarak çalışıyorum. Aslında 11. Çünkü İngilizce öğretmeniyim ve asaletim onandıktan sonra 1 sene ücretsiz izin alıp yurt dışına gittim üniversitede aldığım dil eğitimini yeterli bulmadığım için. Hala da bulduğum her fırsatta yurt dışına kaçıyorum dil becerilerim gerilemesin diye. Ha gerek var mı? Öğretmek açısından yok. Ama sadece öğretmekle yetinemiyorum. O çocuklara bir dünya görüşü de vermek istiyorum. Zamanı kullanmayı öğrensinler istiyorum. Eve gidince televizyon ödev yemek uyku ekseninde boğulmasınlar, zamanı doğru kullanıp ellerine kitap alacak fırsat da yaratsınlar istiyorum. Düşünme araştırma becerilerini geliştirsinler istiyorum. Hayal kursunlar istiyorum en basitinden. Hayali olmayan bir çocuk benim içimi acıtıyor. İngilizceden nefret etmeden büyüsünler, İngilizceyi önlerinde aşılması gereken sarp bir engel gibi görmesinler istiyorum. Millet free shopları talan eder, ben dil eğitim setlerini, o ülkenin kültürel kodlarını yansıtan şey her ne ise onların bulunduğu yerleri talan ediyorum. 3 yazı yurt dışında geçirip farklı yaş gruplarıyla çalışma eğitimleri aldım.

Okulda "işin mi yok yea" diyenlere denk gelince yüzüne bir şey demeyip kafamı çeviriyorum sadece ama içimden geçenleri şuraya yazamam.

Benim imkanlarım var, yaptım. Yapamayana tabii ki bir şey diyemem ama gidip yerinde görmese bile alanında derinlemesine araştırma yapmayan, derse hazırlıksız gelen, kaç senelik öğretmenim deyip öğrenciye ezber bilgiyi satan, 1'in üzerine 1 daha koyma derdine düşmeyen meslektaşım maalesef çok.

En beteri ama şu grup; kendisi çaba sarf etmeyip, çaba sarf edene de çıtayı yükselttiği için tavır yapanlar. Bunlara zerre kadar bile saygı duymuyorum.

Evet, bir meslekten bıkacak yeterli süreyi çoktan tamamladım mesleğimde ama henüz bıkmadım. Hala yapabiliyorum. Bir gün eğer artık bunları yapmak istemediğimi fark eder, öğrenciye müfredatın dışında bir şeyler katamadığımı görürsem, emekliliği falan beklemez istifa ederim. Ne öğrenci eziyet çeksin ne de ben. Sırf para için yapılacak iş değil öğretmenlik. Öylesi karşılıklı kahır çekmeye girer. Ne ben kimsenin kahrını çekerim ne de kimse benim kahrımı çeksin.

Aileme göre ise "bunlar hep idealistlik ve idealist takılacak yaşları geçtim, artık el alemin çocuğu için kendimi paralamayı bırakıp, evlenip kendi çocuklarımın derdine düşmem gerekiyor." Bu da benim açmazım.

Türkiye'de öğretmenlik olmak istenen bir şey değil, olmak zorunda kalınan bir şey genelde. Sınavdan çok düşük puan alıp bari işsiz kalmayayım, maaşı da fena değil mantığıyla öğretmenlik seçiyorlar. Doğal olarak öğretmenler de kalitesiz oluyor. Bu mesleğin suçu değil tabii ki, Türkiye'deki durum böyle yalnızca.

Öğretmenliğin maaşı nasıl fena değil yahu? Asıl başka bölümler okuyup iki kat para kazanabilecekken o maaşa razı oldukları için tebrik etmek lazım öğretmenleri. Hatta atanamamak gibi çok büyük bir sorunları var.

turkiye'de kim hangi meslegi, ne sekilde seciyor? bu sistemde hasbelkader bir meslege intisap etmis bir kisiye yalnizca mesleginden oturu saygi duymak mantikli mi? burada takilan insanlarin ekseriyeti gozume carptigi kadariyla ulkeyi elestiren insanlardan olusuyor. bu ulkedeki ogretmenler turkiye'de yetisiyor da avukatlar fransa'dan mi ithal ediliyor? 'bu ulkede adalet yok' deyip avukatlara mi saygi duyacagim? etrafimdaki cirkinligi gorup bu ulkenin mimarlarina mi saygi duyacagim? muayenehanesinin kapisindan iceri adim atamayacagim doktorlara mi saygi duyacagim? siyasi nedenlerle universitelerden uzaklastirilip onlarin yerine parasutle inen akademisyenlere mi saygi duyacagim? miras yoluyla edindigi etiketlerinden oturu pelin batu'ya mi saygi duyacagim? ferhan sensoy'un kizina mi? yoksa kizi rahat okusun diye anasi evini ipotek ettirmis ogretmen kizi olan arkadasima mi?

sirf mesleginden oturu saygi duydugum adamlar da yok degil:
www.haberartibir.com.tr

en azindan ulkeye etkisi sandiga gidip attigi bir oy olan, metazori de olsa tuketimi minimum seviyede kalmis bir olu o. varsin recep ivedik'e gulmus, carkifelek'e katilip "yardimci olun mehmet ali bey" demis olsun.

bu ulke bu haldeyse bu ulkenin bir ferdi olarak sucun bir kismi da bendedir.

cevap: saygi etiketlerle indigi icin maalesef hayir. (edilgen "duyuluyor mu?" sorusuna verilen genellenmis bir cevap bu yoksa kendi cevabim ustteki)

@wecarealot, aldığı puana göre alacağı maaş daha iyi. Adam atıyorum 300 puan almış, o puanla gittiği üniversitede mühendis olsa kaç para alacak? 1000-1500? O puanla herhangi bir üniversiteye gidip öğretmen olarak atanırsa 2500-3000'e kadar yolu var. Özel ders verirse daha da fazla. Abartıp hafta sonu dershanede falan çalışırsa daha da fazla. Sonradan müdür yardımcısı falan olup yattığı yerden de para alabilir.

Atanamamak da sorun falan değil ayrıca, devlet doktorlar hariç kimseye gel sana iş vereceğim demiyor, vermek zorunda değil. Atama sayısının sınırlı olduğunu bile bile öğretmenlik seçiyorsan katlanacaksın. Ben hiç atanamıyoruz diye ağlayan mühendis ya da işletmeci görmedim ki bu mesleklerden topu topu beş on kişi atanıyor senede, öğretmen yüzlerce. Atanamıyorsan gidip özelde çalışacaksın.

Hocam mühendislik ve işletmecilik özel sektörü çok geniş olan meslekler. Özel eğitim kurumlarının öğretmenlere yaptıklarından hiç haberiniz yok galiba. Para vermezler, sigorta yapmazlar, eşşek gibi de çalıştırırlar, sonra da canları isteyince, kur bitince tekmeyi basarlar. En terbiyesiz sektörlerden biri.

evet kurslara ben de para tuzağı olarak bakıyorum ama yazılım uzmanı olan bir arkadaşımın önermesi üzerine araştırıp hiç olumsuz bir yorum göremeyince bu kursa ısındım. Evde çalışmak için ortam müsait değil, ailemle yaşıyorum çoluk çocuk misafir vs derken tamamen farklı bir yaşantıya giriyorum, bir iş bulup ayrı eve çıkmayı istiyorum aslında öncelikli olarak.

yorum için teşekkürler @comptrol

freelance çalış mesela web tasarım proglamlama üzerine işler yap sonra iş başvurusu yaparken referans olarak sunarsın hem de bu süreçte para kazanmaya devam edersin

Eğer kursun sana gerçekten faydalı olacağını, sorunları çözeceğine inanıyorsan, kursu finanse edebilmek için garsonluktur, ne bileyim tezgahtarlıktır, ofisboyluktur falan bir işe gir, kurs bitene kadar birkaç ay dişini sık. kurs bitip aradığın işi bulursan da çıkarsın ayrı eve. ben olsam böyle yapardım.

Edit: Alttaki cevaba binaen; bu kursların maliyeti konusunda bir fikrim yok tabii ki. Normal insani standartlarda meblağlar olduğunu düşündüm. Mesela ayda 500-700 arası bir şey ki, yazdığım geçici işlerle karşılanabilecek rakamlar aile yanında yaşandığı sürece. Lakin böyle değilse, benim önerilerimin bir hükmü kalmıyor tabii. O durumda beni geçiniz.

Piyasadaki yazılımcıları düşününce eşşek yüküyle para isteyen kurslara para yetiştirmek için garsonluk filan yapmanız pek mantıklı gelmiyor (asıl hedefiniz garsonluk değil de yazılım ise). Milyonlarca tutorial filan var, biraz okusanız, biraz da göz boyama ve "kendini pazarlama" tekniklerini uygulasanız kursa ihtiyacınız kalmaz diye düşünüyorum. Ama malesef okul adı gibi saçma sapan ölçütlerle eleman alınıyor, belki böyle şeylere takılıyor olabilirsiniz.

Hobilerinle oluşturabilirsin çevreni. Örneğin okumayı seviyorsan kitap kulübünde tanışırsın, kayak yapmayı seviyorsan ona göre çevren şekillenir, vs. Örnekler çoğaltılabilir. Gönüllü sosyal hizmetlere katılabilirsin. Yaratıcı faaliyetlere yönelebilirsin. İlgi alanını geniş tutup, farklı farklı çevrelerden insanlarla etkileşim kurabilirsin, böylece tek bir ortama mahkum olup, onunla ilgili aksilik çıkınca yalnızlığa geri dönüş yapmazsın.

Hobi önemli tabii. Ama zamansızlık gibi bir sorun da var, çünkü doktora yapıyorum. Pek bir hobim de kalmadı aslında. Müzikle ilgilenirdim, artık sadece dinliyorum.

vesna +1
toplanzi var internetde hoş bir platform veya bayan arkadaş tercih ettiğini anladığım için aklıma dans kursları geliyor hem bi hobin olur hem de çevre edinirsin.

Hobiye vakit mi var ya? Benim gibi yalnız takıl. En güzeli. Toplam 1 bekar arkadaşım var. O olmadığı zaman hep yalnızım.

Kedi köpek edin ya da. Ben crazy cat lady oldum bak. Ne güzel

@high hopes: Bayan arkadaş tercih etmiyorum. Yani insan tercih ediyorum arkadaş olarak, cinsiyeti önemli değil.

@suicides: Kedi köpek candır, ama iyi bakamayacağımı düşünüp istemiyorum.

Belki de bakarsın? Neden olmasın?

Nerde yaşıyosun bu arada?

ben de 30'um ve çoğu arkadaşım 24-27 yaş aralığında. hiç de bir sıkıntı yok, gayet iyi anlaşıyorum herkesle. 25 ve üstüyle 30 arasında öyle bir fark yok zaten, hele aynı ortamdaysanız problemler, konuşulacak mevzular çoğunlukla ortak oluyor. doktora yapıyorsanız okul çevresinden arkadaş edinmek mantıklı olacaktır.

@suicide: Bakamayabilirim, o sorumluluk ağır. İstanbul, Mecidiyeköy'de oturuyorum.
@freekara: Yaş ortalamasının çok üstünde değilim, 2-3 yaş var işte.

ortak amaç uğruna toplanılmış heryerde arkadaş edinilir. Bu öğrencilikte sınıf olur, iş hayatında ofis olur, askerde koğuş olur, x de y de z de başka şeyler olur yeter ki aynı amaç uğruna toplanılmış olsun arkadaş olmak kolay. Olay fotoğraf çekmektir. herkes makinasıyla gelmiştir. Meraba dersin meraba derler.Bu kadar.

(bkz: couchsurfing )

@maxhoper: Belki de benim sorunum 29 yaşında olmak değil de sosyalleşemiyor olmak. Aslında eskiden de böyleydim, ama üniversite filan olunca daha kolay tanışıyordum galiba insanlarla. Şimdi tanışsam da muhabbeti ilerletemiyorum.

bazı insanlarla muhabbet ilerlemiyor. Ben başlarda kendimde mi bi problem var diye düşünüyordum. Konu açıyosun kısa kısa cevaplar geliyor, cevap gelmiyor. Sanki açtığın konunun önüne kalas deviriyorlar da konuyu kapatıyorlar. Böyle insanlar var. Ben de diyordum ki bunlar benden hoşlanmadı galiba. Konuşmak istemiyorlar falan. Ancak hoşlanmalarını gerektirecek bir konumda değilim. Aşk meşk niyetim yok sadece konuşuyoruz. Daha doğrusu konuşmaya çalışıyoruz konu bir yere gitmiyor. Acaba ben mi yeteneğimi kaybettim bende mi sorun var derken bir başkasıyla tanışıyorsun. Sabah bi başlıyorsun zaman nası geçmiş nası bu kadar derin muhabbetlere girilmiş anlamadan akşam oluyor fark etmiyorsun. Öyle insanlar da var. Onu görünce dedim ki hee demek ki bu benim sorunum değil. Karşımdaki hödükmüş. Sende de öyle birşey olabilir. Karşındakiler hödük çıktıysa konuşmanın devamını getirememiş olabilirsin. Benden tavsiye. Hiç efor sarfetme o insanlar için Yeni insanlarla tanış ta ki rahat rahat muhabbet edebilecek birilerini bulana kadar.

istiklalde kalabalığa karışmak bile bir aktivitedir. sonra geçer bir yere yemek yemeğe oturursunuz, ben helvetia'da buyuk masaya oturan yabancilarla muhabbet ediyordum mesela, tanimadigim insanlar hepsi.

kendinize kitap vb. bakın...kalabalığa karışınö fotograf cekınö esnafla muhabbet edin..

Vestival var

kitap filan da baktım, daha başka bir şey lazım.

keşke bonobo konseri filan olsaydı...

@kuja; ben kafayı yiyorum abi topluluk arasında yalnız olunca. sonra kafayı yiyince modum düşüyordu, modum düşünce de aslında senin gibi fikirlerle yola çıkıp "birilerini tanırım." havasından oldukça uzaklaşıyordum. herkese yemiyor o :(

Ya gidip rasgele muhabbet kurabiliyor olsaydım arkadaşsız kalmazdım zaten.

afm'lerin en arka koltukları ve damsız girilmez yazan mekanlar dışındaki hiçbir yer sadece çiftler ve arkadaşlar için değildir. para olduktan sonra tek başına da gayet güzel eğlenebilir insan. konsere de giderim, sinemaya da giderim, giderim oğlu giderim. oooh, sefam olsun...

İşte konser yok hocam. Sinemada aptal Holywood filmleri var. Sözlük'te de zirve yok.

Hocam sahile yakin bi yerdeysen yuru bence bak hava fena derecede musait yurumek icin misal anadolu yakasindaysan bostanci sahilden yardir fenerbahceye kadar. Bisikletlilerle kavga et ya da edenleri izle cok eglenceli oluyor

Erkekmisin bayanmı bilmiyorum ama bence sevdiğinden başkasıyla yatmak seni bitirmeye yetecektir.

Eğer gözün başka kişilere kayıyorsa artık o kişiyi sevmiyorsun demektir benim gözümde.

Yani kısacası insanları rahatsız etmesi normal...

birine gerçekten "aşıksanız", bir başkasına ne bakmak ne dokunmak gelir içinizden. eğer böyle bir istek varsa, diğer kişiye duyulan his aşk değildir.
kimse kendini kandırmasın.

Haklı felan değildir. Aşık olmanın sebebi bu zaten. O senin vücudunun üremek için seçtiği kişi. Yani işin peri masalı kısmını bırakırsak öyle.

Erkeksen normaldir. Hormonlar yuzunden. Erkek doymaz surekli ister.
Fakat hic bi kadin bu normal diye izin de vermez. Gizliden yaparsan yaparsin.

öyle bişey diyen bi insan hiç de haklı değildir. sana aşık değildir aynı zamanda iğrenç, iradesiz, gereksiz bir insandır.

Niye önemli anlamıyorum ama, erkeğim ve mevzubahis kişi de erkek.

Benim de zaman zaman gördüğüm ya da tanıştığım biri aklıma takılıyor, ama öyle mutlu olamayacağımı biliyorum. Gidip yatarsam hoşlanmayacağımı, onun yerine evdekine sarılmayı tercih ediyorum çünkü bu bana huzur veriyor. Zaten diğer isteklerim de ya o an, ya da birkaç gün içinde bitiyor.

bence kafada bitirmiş ancak sevdiceği yedekte tutmaya çalışan insan beyanatıdır bu.

tez zamanda terk edilesi cinsten..

bence birinin sevgilisi varken başka biriyle yatmak istemesinin iki sebebi var.
1.sevgilinle aranda olması gereken ten uyumu yok, birbirinizi tam olarak arzulamıyorsunuz. sadece sevgi var.
2.ya da zaten hiç sevişmediniz.

sen dünyanın en mükemmel çiftiyiz, harika bir ilişkimiz var, birbirimizi çok seviyoruz desende, eğer arada bir ten uyumu yoksa olmuyor arkadaş. mutlaka aldatıyosun. başka kadınları arzuluyorsun. bu iş budur bence.

Ya onun da bir şey yaptığı yok. Sadece "bir gün mutlaka yaparım, herkes yapar" diyor. O zaman benim şimdikinden daha çok üzüleceğimi biliyor ve bunun için şimdi vazgeçmeye çalışıyor. Ama bir yandan "birini istediğimde neden yapmayayım?" demeye başladı. Yoksa şimdi ayrılırsak da belki aylarca kimseyle yatmaz.

hazir tartisilmisini verelim: (bkz: tek eslilik)

su iç bol bol. Su. Geçmiş olsun.

İlaç yardımının dışında bunu değiştirebilecek yegane kişi sensin şu anda. En azından acını veya matemini bir kaç saatliğine erteleyeceğine söz ver kendine.

Sonuçta iyi, kötü bugünlere kadar geldin ve bunu başaran sensin. Bugüne kadar yanında kimler olmuşsa olsun, her zaman için değişmeyen eleman sensin. Buna tutun ve güçlü ol. En azından bir süreliğine. Bunu yapabilirsin, herkes yapabilir.

Eğer çok ta kötü hissedersen, bir mazeret bulup işten izin almayı dene ama ben buna gerek kalmadan senin bugünü geçiştirebileceğini biliyorum. Çünkü bu güç hepimizde var.

Ya rezillik. Tutamıyorum kendimi. İnsanlar anlayıp soruyorlar ama anlatamam, onlara anlatabileceğim bir şey değil (ve anlatabileceğim kimsem de yok). Bir de gözlerimin sulandığını filan görmesinler...

Our greatest glory is not in never falling, but in rising every time we fall.

Konficyus

İs yerindeyken atarax kullanma uyur kalirsin. İki kasik pasiflora ic.
Evdeyken de iki duble viski cakarsin.

Yanımda Dideral var, bu iş için uygun mu?

Psikiyatr tavsiyesi olmadan kullanma derim.

Bağımlılık yapacağından, sana zarar vereceğinden fln değil, sadece etkili olmayacağından.

Dideral'i psikiyatr vermişti zaten. Heyecanlı, kaygılı, gergin olduğum zamanlarda kullanabileceğimi söylemişti ama üzüntü ve şu iğrenç ağlamaklı hal fizyolojisi farklı olabilir sanıyorum.

Dideral heyecanli ve stresli oldugun zamanlarda ise yarar. Kalp carpintisini engeller. Ama uzuntuye etki etmez.

2) Sesin şiddetini arttırmak değildir tek sebebi, çünkü her çalgıdan bir tane koyup mikrofonla amfiyle yükseltseniz aynı orkestra tonunu elde edemezsiniz.

İki keman birlikte çalarken ürettikleri sesler tamamen aynı değildir. Kemanların ses rengi, çalıcıların teknik farkları (vibrato genişliği vs), kemanların ayrı ayrı ürettiği ses şiddeti birbirinden farklıdır. Tek kemanın iki farklı zamanda çaldığı aynı şey de aynı değildir, bir rastgele süreç olarak farklılık gösterir. (Defalarca "a" desek hepsinin frekansı, şiddeti, süresi, attack'ı, decay'i, bir şeyi farklı olur, bunun gibi).

Kayıtlarda da örneğin aynı gitar ezgisi belki aynı tonla, efektle birkaç kez kaydedilir ve iki kanaldan dinleyiciye ulaşır. Çalıştaki milisaniyelik farklar bile zenginlik katar.

kablonet ttnetten daha ucuz ve kullanışlı. Bulundugunuz bölgede varmı bakmak için:
www.uydunet.net
arayıp bilgi alabilirsiniz.

www.turkcell.com.tr

avea usb stick var

1 gb 29 4 gb 40 lira

www.avea.com.tr

Sadece 1-2 aylık, tatil için olduğunu söylemeyi unutmuşum. Sürekli kullanımda usb stick'ler iyiymiş yalnız.

ttnet'in var usb sticki. o daha ucuz sanirsam. bi onu arastir istersen

vokalle gp kaydı aynı anda olmaz heralde.
windowsun kendi ses kaydedicisiyle bi kayıt alırsınız, sonra yine windowsun ses kaydedicisinden üserine kaydederek vokallleri kaydedersiniz?

Audacity'de kayıt gerecini "stereo mix" olarak seçin. Windows'taki mixerdan da midi (sentez) ve mikrofon ses seviyelerini ayarlayın.

Ya da stereomix olarak sadece GP'yi kaydedin önce. Sonra o çalarken kulaklık takın, iki kanal ayrı olur, efektleri, ses seviyelerini filan değiştirebilirsiniz.

montreal, tunele giderken darty'nin arka cikisinin karsisinda.

tünel starbucks acayip sakin oluyor. e garson muhabbeti filan da yok. rahat rahat kitap okursunuz, oturursunuz.

sorun sosyofobide olmasın...bence kalabalık yere gidip kaynaşmayı deneyin. sosyofobiyi aştıktan sonra bara meyhaneye terfi edin. kitap zaten evde de okunuyor.
kaynaşın yahu.

BKM Tiyatro Cafe. Bira, kahve, müzik, kitap ne ararsanız var.
(bkz: tiyatro kafe)

edit: Beyoğlu demişsiniz ama Beşiktaş'ta bu mekan, onu da belirteyim.

bütün kafeler, ya da hiç bir kafe. şu 'oturduğumda etrafı kesiyormuşum gibi olmasın' önyargısını kafandan atmadığın sürece hiç bir yer. la siteyim nenelerini, ne düşünürlerse düşünsünler, git otur keyfini bak, senden daha mı önemli?

Teşekkür ederim. Sosyofobi ne yazık ki var biraz, girişken değilim. Zirvelere gidip kimseyle tanışmadan konuşmadan geri döndüğüm oldu mesela :) Ya çok iticiyim ya da çekingen durduğumdan olmuyor işte.

ada cafe derim ben de. istiklal'de kendisi.
restoran kısmında ister çay-kahve istersen bira içersin,yemek yersin.
hem kitapçı kısmıyla sadece bir paravanımsıyla ayrıldığı için kitap okumak gayet sıradan bir şeydir orda. oh mis =)
fiyatlar azıcık tuzludur ama :)

bi mail adresi falan yazsan (ya da telefon) işin daha kolaylaşır sanki.

e-disco.net e git forumda ilan ver. arkadaşlık sitesi değil zaten birşey çıkar belki. direkt gay-lezbiyen bul.
kendi evinde de saklanma alla alla. gerçekten arkadaşlarınsa zaten onlar senin kimle ne yaptığını önemsemeyeceklerdir. önemserle diyorsan aynen devam tabi...

Kastettiğim Ekşiduyuru idi, buraya maske takıp girmek garip geldi işte.

Gay-lezbiyen çevrem fazla yok, o yüzden internetten bulmak zorundayım. Bir de, annemin görünce şüphelenmeyeceği biri olmalı; zira yaşıtlarım boy boy çocuk yaparken ben kız arkadaş edinmeyerek gayet şüphe çekiyorum ailede. Bazen gaza gelip o işi de aradan çıkarayım diyorum, söyleyeyim bitsin artık bu saçmalık da, yemiyor.

[email protected] email adresim. Telefon yazamıyorum, o kadar "out" değilim.

Edit: İlanı "Haziranda ev arkadaşım askere gidiyor, evlenecek taşınacak, evi dağıtacağız okul bitiyor" diyenler filan çıkarsa diye erken verdim.