Cidden kötü öğretmenlerle karşılaşmış olsam da, genellikle bir öğretmenle tanıştığımda şımarık olmayan, aslında ömrü boyunca çok artmayacak maaşına razı gelecek kadar mesleğini istemiş, elinden geleni yapan insanlar olduklarını düşünüyorum. Bir öğretmenle tanıştığımda "off ne sıkıntılar yaşıyordur" diyorum, aklıma "3 ay tatil yapıyor, oh kebap" gelmiyor. Annemin öğretmenlik yaparken kaybettiği sağlığının karşılığı benim uyduruk bir mühendis olarak daha ilk yıllarda kazandığımın 3'te 4'te biri olmamalı diye düşünüyorum. Öğretmen deyince aklıma okumayan, sinemaya konsere gitmeyen insanlar gelmiyor, tüm meslek gruplarını düşününce gitmek isteyip de gidemeyen insanlar geliyor, ve gitmek akıllarına gelmiyorsa bile bunu önemsememeleri olarak değil, artık yaşam biçimi olarak bunu kabul etmeleri olarak görüyorum. Bu düşük yaşam kalitesine razı bırakılmış, emeklerinin karşılığının bu olduğuna veya bu olmasa bile ellerinden bir şey gelmeyeceğine inandırılmış insanlar bence öğretmenler.
Sırf popüler olduğu için, sektörde açık olduğu için daha çok para kazandıran meslekler diğerlerinden, öğretmenlikten, emekçilikten daha değerli değil. Sırf pohpohlanıyor diye doktorların, sektör genişliyor diye mühendislerin, sebebi her neyse avukatların daha çok para kazanması bu mesleklerin öğretmenlikten daha değerli olduğunu göstermiyor. Bu en başta toplum denen şeyin temeline aykırı. Çöpleri toplayacak, çocukları eğitecek, bina inşa edecek, hasta tedavi edecek, hukuk sorununu çözecek insanlara ihtiyaç var bir toplum oluşturmak için. Şöyle düşünelim, benim iş yerimdeki yüzlerce "kaliteli" mühendis ortalığı öyle bir kirletiyor ki, temizlikçiler azıcık geç kalsa ortalık bok kokusundan geçilmiyor, herkes söylenmeye başlıyor. Demekki mühendislerin o "çok değerli", "çok para eden" işlerini yapması temizlikçinin asgari ücretle yaptığı, aslında diğerlerinin midesini bulandıran işe bağlı.
0