1. yonja'da tanıştığı bir kız ile en yakın arkadaşım 7 yıldır beraberler, güzün evlenecekler.
2. liseden bir arkadaşım 2 yıldır evli, karısı hamile, yine flört sitelerinden buldular birbirlerini.
3. bir kız da beni buldu bir arkadaşlık sitesinden, fena da değildi ama olmadı :)
bir de artık 18-35 yaş arasındaki nesil ayda ortalama 70 saatini internet başında geçiriyor. bu nesil ayda 60 saat kadar bir kısmı ulaşım araçlarında olmak üzere 80 saat kadar dışarıda zaman geçiriyor. Bu açıdan bakınca evin dışında bir sevgili bulma oranı ile internette bulma oranı birbirine gitgide yaklaşıyor.
şunu da düşün; internetten bir kişinin sadece facebook profiline bakıp karakteri hakkında baya bir fikir edinebiliyorsun. mesela joy fm, efes one love festival veya salvador dali.. gibi bir zevk ve tarz içerikli gruplara girerek kendi yaşam tarzına daha yakın kişileri daha kolayca bulabiliyorsun.
Üstelik internetten birisine çıkma teklifi ettiğinde hayatının sonu olmuyor, o kişi "seni" tanımıyor, sadece rumuzunu tanıyor. günlük hayatta karşına çıksa bile rezil olma olasılığın olmuyor. Böylece günlük yaşantını daha rahat geçirme imkanın da oluyor.
izlediğimiz hollywood filmlerinin beynimizi yıkamasından dolayı internetten sevgili bulmayı abes bir şey zannediyoruz. ama bizim gibi gününü internet başında, sözlük başında geçiren; üstelik interneti porno izleme dışında da kullanabilen, internetin iyi kötü ciğerini bilen bir nesil için; internetten sevgili bulmak çok normal karşılanmalıdır.
ayrıca internetten sevgili bulan kişilere bok atan arkadaş çevrelerinin de yarısı okuldaki sınıf arkadaşını düşürmüştür o kadar. devlet tarafından yan sırana, ayağına getirilmiş bir kişiyle bir iki yıl sonrasında bir ilişki yaşamak; internetten sıfır bilgiyle, emekle ve riskle bir sevgili edinmekten daha az cesaret içerir.
özetle bana kalırsa internetten birisiyle ilişki yaşamak (tabi kastettiğim evlenilecek kişilerdir, eğlenilecek kişi kum kadar) bir çok tanışma modelinden daha cesurca ve daha saygıdeğerdir.
0