silikon sık derim.

yüzücü gözlüğüyle 5-6 metreye falan dalmayın zaten. gözünüze ciddi zarar verebilirsiniz gözlüğün içi ve dışı arasındaki basınç eşitlenmediği için. en fazla 3 metredir tavsiye edilen.

aquasure veya bally. aslında dolgu maddesidir, ama iş görür.

yuru be. olay budur.

yalnız değilsin.

benim kedim azgın bir boğadır. gerekirse güreşirim icabında.

edit: aynı muameleyi ufak çocuklara da yapmıyor mu kadınlar? hasta abicim bu kadınlar. başka açıklaması yok.

yalnız değilsiniz.

çok haklısınız ve yalnız değilsiniz. açıkcası ben kedileri severim uzaktan da olsa ama kedi sahiplerine direkt kılım.

benim kedilerden biri gayet beyefendi iken (bi sey yaptiracakken rica ediyo) - oteki pic, serefsiz, keraneci, yavsak. ama kesinlikle ikisi de minnos, yumos degiller ve ikisini de bir suru insani sevdigimden daha fazla seviyorum. ve hatta tassaklari alindı benim kedimin, ponponlari degil. ponpon ne ya?

taşşaklarına "tontiş" diyen var.

var. lanet olsun var!

bu meseleye vaktinde kafa yordum. cevremde cok sayida kediyle yasayan arkadasim var. neyse ki hic birisi konusurken bu tip seyler yapmiyor, yaramazliklari falan anlatiliyor genelde. en coskulu sevgi gosterisi, mesela yolda yururken bir yavru kedi gorduklerinde ' caniiiim' vs demek. dusunurken konusma dili, yazma dili farkliliklarini kurcaladim ve sanirim, bunu daha cok yazarken yapiyor bazi kadinlar. peki neden? bi bilsem!

duygularıma tercüman olmuşsunuz.

şimdi benim minnoş filan diyecek bir çocuğum var. büyüdü gerçi ama hala minnoş. o nedenle kediye de kedi diyorum evde. bizim kedi hem psycho hem de retarded olduğundan kendisini miniş, patiş filan diye sevmenin imkanı da yok.
galiba çocuksuz insanlar sevecenlik gösterme ihtiyaçlarını kedilere yönlendiriyorlar. biraz yapmacık bir şekilde de olsa dişi bireylerde bu bir gereksinim diye düşünüyorum.

yok hocam yalnız değilsin, hatta dernek kur girmeyeni şey etsinler o derece.

ben oğluma tontiş diyoruum :(

bence gayet sevimli, hoş.

Ben de kedimi genelde küfrederek seviyorum ya da aslanım falan diyorum ama bazen de kediş diyorum. Ben bile diyorum ki tatlı bir bayanın demesi çok daha güzel geliyor bana. Ben tabii kediş den fazlasını pek yapamıyorum gitmiyor da tipime de gitmiyor doğrusu. Ama kimisine yakılıyor bunları demek.

Popiş de desinler o da çok sevimliymiş.

ben bir bebekle konuşur gibi ş harflerini çok kullanıyorum kelime içinde, sesimi bile inceleştiriyorum ama bu da normal değil, sizin ki daha normal bir hitap tarzı olabilir.

Bu senin problemin değil, etraftaki tivitilerin, kalimeroların problemi :)

ben de geçen seneye kadar kedi beni ellemesin, kedi bana sürtünmesin diye kaçıyordum. şimdi evde bi tanesi ile yaşayıp dudaktan filan öpüşüyorum. kendisinin bizim evdeki adı da piçtir. piç aşağı, piç yukarı.

ama bir bağyan olarak yavru kediden bahsederken kediş diyor tabi insan. yoksa benim 4,5 kiloluk kaplanıma kediş denilcek hali yok. e tabi, yavru kedinin de tuvaletini yapabilmek için götünün yalanması gerekiyor. e bunu ifade ederken de kedinizin götünü yalayın denmiyor değil mi efendim. kedişinizin popişini ıslak mendille silin deniliyor.

yani durum böyle.

benim kedim var. adı turist. popiş ?é?!?! ini ellesem ağzıma sıçar. genelde ona "turro" "turrik" diye sesleniyoruz...

herkes her canlıyı aynı şekilde sevmek zorunda değildir. ben de çocuk görünce direkt sesi incelen insanlardan tiksiniyorum ama o insanları salak bulmuyorum.

ftp'de dosya üzerine sağ tıklayınca "dosya izinleri" benzeri bir şey vardır. oradan yapılır.

Selamlar. FTP'de öyle bir menü bulamıyorsan Windows Hosting kullanıyorsun... Web üzerinden kontrol paneline girip ayarları oradan yapman gerekir... Plesk kullanıyorsan ayarları nasıl yapacağını yazarım tekrar.

ftp programına göre değişir. mesela total commander'da file menüsünde adını unuttuğum 1. sıradaki şeyi seçiyordun.
ama genelde permissions, attributes tarzı bir adı var.

panelden webden yapacaksanız da plesk'i bilmem ama cpanel'de file manager'ı açıyorsunuz. klasörü,dosyayı filan seçiyorsunuz. üstteki menüde change permissions (anahtar şekli var butonunda) var. oradan yapabiliyorsunuz. plesk içinde benzerdir sanırım.

www.reconn.us

işte bütün sorun sql de başlıyor :)

$filename = $_FILES['image']['name'];

diyelim bu sekilde aldin.. daha sonra query'inde filename olarak bunu gondereceksin iste.

$query = mysql_query("INSERT INTO bilmemne(x1,x2,..) VALUES('$filename',x2,...)");
gibi.

benim anladigim bu demek istediginden. oyle degilse biraz daha acarsan yardimci olabiliriz.

C:\Windows\System32\taskmgr.exe

ama sanırım gene "it has been disabled" diyecek..
gene de bir bu yola gidip çift tıklayın..
umarım açılır.

Başlat -> Çalıştır -> gpedit.msc
. Kullanıcı Yapılandırması
.. Yönetim şablonları
... Sistem
.... Ctrl+Alt+Del Seçenekleri
..... "Görev Yöneticisini Devre Kaldır" a çift tıkla "Devre Dışı" seçeneğini işaretle.

Ayrıca, lmgtfy.com

Edit : Hala düzelmiyorsa trojan yemişsiniz. Bir antivirüs ile taratmanızda fayda var.

antivirüs yüklesem bile açılmıyor. bilgisayara 3 defa format attımi bana mısın demiyor.

format attığınız cd üzerinde oynanmış mı saf mı? oynanmış cd ise normaldir, saf cd bulun. saf cd ise, imkansız.

(bkz: ComboFix)

tuşlar çalışıyor mu?

cevaps ın dediği gibi. cd de veya format attıktan sonra bilgisayardaki diğer verilerde hata var.. bunlar indirilen driverlar.. d sürücüsü.. harici disk vs vs olabilir. saf bir xp cdsiyle denediyseniz ctrl alt ve delete tuşlarınız çalışıyorsa. çalışmaması imkansız... görev çubuğuna sağ tıklayıp görev yöneticisine tıklayın.. en kısa yolla öyle denersiniz tuşların sağlam olduğunu :)

cevreyle kazanir.

ornegin bir kuzeniniz x sirketinde calisiyor, once onun sirketinin islerini alirsiniz. sonra baska bir tanidik y'nin calistigi ya da kendisini sirketini islerini alirsiniz. boyle ilerliyor bu isler

Interaktif mecralarda bol bol reklamınızı yapın. Bir web siteniz mutlaka olsun, hem de çok süper olsun, trendleri takip ettiğinizi mutlaka hissettirin. Referanslarınızı da bol bol kullanın. Şu klasik önerme doğrudur; kendini iyi pazarlayan başkasını da iyi pazarlayabilir. (Çok itici geliyor bana hala bu söylem, ama doğru.) Sonra da bana, firmanızın bilgilerini bir özel mesaj olarak atın. :)

@denizen: gercekten mukkemmele yakin asp.net le olusturulmus islevsel bazda herturlu yeni yaraticiligin oldugu bi sitemiz mevcut, suan firefox icin styleler hazirlaniyor. yayina girdikten sonra bi sekilde mesajlarim referanslari gordugunde saglamligi konusunda hak verecegine eminim: )

@nochristrequiress: freelance calisirken is paslama olayi cok rahat oluyordu lakin sirket olarak gozuktugunde masraflarin artiyor dolayisiyla fiyata etki ediyor.

genel olarak teknik bilgiye sahip cevremiz mevcut, yani bize is paslayacak olanlar arkadaslarimiz, ailemiz degilde bu isi yapan ancak yogunluktan oturu bize paslayan insanlardi. sirket oldugumuzdan mutevellit musteriyi kacirmak bir sonra ki projelerini kendileri yapmak istiyorlar. tabi ki bizde ayni temenni icersindeyiz. dolayisiyla biz de avcumuzu yaliyoruz.: )

soyle bir fikirim var; suanda buyuk sirketlere buyume/gelisme yonunde danismanlik saglayan kurumlar mevcud bunlara ulassak onlarla bir ortaklik gelistirsek nasil olur ve bunun adimlari sizce ne olmalidir? (mail/tlf - sunum vs..)

Santimantal'ın belirttiği her nokta çok önemli. Onları dikkate almanızı şiddetle öneririm. Web sitesinin iyi bir başlangıç olduğu kesin, hele ki mükemmel olduğunu düşünüyorsanız süper! Orada kullanmak üzere bazı kurumsal kimlik çalışmaları (logo-amblem, renkler, desenler vb.) yapmışsınızdır bile. Onlarla tutarlı olacak bir şekilde öncelikle kurumsal kimlik çalışmalarına başlayabilirsiniz bile . Firmanızın imajının düzgün ve tutarlı olması, çok yakın çevrenizin bile elini güçlendirecek, göğsünü gere gere referans olmasını sağlayacaktır.

Ancak bu tarz işler sürekli ve titiz bir takip gerektirir. İlla ki bir ajansla çalışmanıza gerek yok, ama işin sorumlularını kendi aranızda belirlemenizi, işi sahiplendirmenizi öneririm.

Kısaca problem-çözüm önerisi şöyle aslında:

Problem: "Merdivenalti is yapan yazilim sirketleri gibi bir konprasorcunun isini yapmak istemiyoruz (bu bir assagilama degil sadece bulunmak istedigimiz yere iliskin bir ornek.)"

Çözüm önerisi: "unutmayın kurumsallık çok önemli, buna değer verin."

Bulunmak istediğiniz yerin dünyasındaki müşteriler için bu yollar gerçekten çok önemli.

Biliyorsunuz büyük ihtimalle ama reklamcılığın iş yemeklerinde şekillenen bir sektör olduğunu unutmayın. Özellikle ilk bir sene boyunca müthiş bir performansla çalışmanız gerek. Karşılaştığınız olumsuzluklardan yılmamanız gerek. Çalışma hayatında kartopu etkisi diye bir kavramın olduğunu ve hiçbir işi küçümsememeniz gerektiğini unutmamanız gerek. İlk bir sene kurumsallığa çok önem verin. Merdiven altında 2 Mac Pro ile çalışıyor olabilirsiniz ama insanlar sizin kartvizitinize, sitenize ya da işlerinize baktığında 30-40 kişinin çalıştığı, uzun süredir sektörde var olan, kurumsal bir firma olarak görmeli sizi. Sektörü çok yakından takip edin. Dedikoduların bile iş hayatında ve özellikle reklamcılıkta çok büyük önemi var.

Iyi bir pazarlamaci sart. Bir buyumuzum soyledigi gibi "What good is a phone call if you are unable to speak?" alakasiz olmusda olabilir gerci.

friendfeed'de beni ekleyin, beni takip edenleri izleyin, yorum yaptıklarını inceleyin. kim ne yapıyor analiz edin. yayılın, yayılın, yayılın. sonra da bi çay kahve içeriz artık kim ne iş yapıyor diye .) http : // friendfeed . com / bsmn

yaptığınız işler iyi de olsa kötü de olsa. iyi bir pazarlamacı (üstteki arkadaşın dediği gibi ) şart... iyi birisi kibrit çöpünü bile istediği fiyattan satar. müşteri de ayağına gelir. biz 1.5 yıldır web tasarımla uğraşıyoruz. ofisimiz var kadıköyde... ilk başlarda televoleleri takip edip yeni parlayan salak sanatçılara site yapıyorduk. böylece isim yaptık biraz. eş dost önemli tabii. reklam olayını internette değil de sokakta yapmalısınız. size süper bir yöntem belirteyim. nacizane iş bulamadığımızda kullandığımız. bir işyeri belirleyin hedef. müşteri gibi gidin. adamları tanıyın. kartvizitlerini alın. herşeylerini öğrenin sonra demo yapın. birkaç gün sonra da bir başkası
takımlarını giyip veya öğrenci imajıyla yani kafanıza veya gideceğiniz yere göre artık dalsın mekana. merhaba ben geldim diye.. işte biz size böyle yaptık. işte sizin rakibinizin sitesi var. istatistiklere göre günde şu kadar kişi sitesini ziyaret ediyor bla bla bla diye kandırın herifi. süperdir. her 2 kişiden birinde tutar.

küçük işleri almaktan çekinmeyin. ne olursa olsun müşteriyi mutlu gönderin. sitelerin görselliğinin müşteri için daha önemli olduğunu unutmayın. gelen müşterilerin çoğu 2.sitesini yaptırır. bu yüzden gelirlerken "abi müşteri getir 1-2 tane seninkini bedavaya getirelim deyin.. emir kipiyle yazdım. yanlış anlama :)

bence işe kendinizi büyük ajanslara tanıtmakla başlayabilirsiniz. işleri yetiştiremediklerinde başka yerlere iş verdiklerini biliyorum. zaten bir kaç tane büyük firmayla çalıştıktan sonra onların sitelerini takip edenler tarafından farkedilirsiniz. reklam çok iyi bir çözüm. interaktif dergilere en az üç frekans tam sayfa ilan girin ve advertorial çalışın yani neler yapabileceğinizi açık bir şekilde reklamınızla anlatın.google'a reklam girmeyi unutmayın ve bravoo sitesine üye olun.
kolay gelsin.

bir psikolog ile gorustunuz mu bu konuyu? asiri bir duygusal konu soz konusu o halde, profesyonel bir yardim almaniz daha saglikli olur sanki ciddi bir konu cunku.

sanırım siz ciddi bir hayvanseversiniz. biraz da duyarlısınız, olması gereken sey de bu zaten. diger insanlar duygularını-hislerini gelistirememis, sizin gibi olması gereken, fakat bunu beceremeyen kisiliklerdir. umarım herkes bi gun siz gibi olur.

bir anomali kesin var. muhakkak psikoloğa gitmelisiniz.

amatör bir değerlendirme yapacak olursam, bir kere bu gibi görüntülerden falan eskisinden daha çok etkileniyorsanız bu muhtemelen, yaşınızla alakalıdır. tartabildiğim kadarı ile insanın öyle fazla orta yaşlara kaymadan sadece olgunlaşmaya başlaması ile beraber, ölüme bakışı değişiyor. ölüme bakış, insanın hayatı kavramasını değiştiren, yaşlanmak denen şeyin, o değişimin en büyük parametresidir.

çaresiz hayvanlar, hayvan ölümleri, bunların görüntüleri, normal dışı yardım eğilimi... bu gibi mevzular ile senin kendi ölümüne bakışın arasında bir eşleştirme kurduğunu, zaman geçtikçe de bu korkunun arttığını tahin ediyorum. hatta pardon bildiğin sallıyorum.

psikolog deyip, başladık aynı şekilde bitiriyorum.

eğer sizinki bir sorunsa ben bu konuda kesinlikle uzman değilim,önce bunu belirtim.bence sizinki tam anlamıyla insani bir durum.bu gibi durumlarda ben de sizinle aynı seyleri yasıyorum.maalesef günümüzde insanlar pek hassas değil bu konuda,ben hayvanlara yapılan herhangi bi eziyet vs. gördüğümde aşırı tepki gösterebiliyorum ve başkaları tarafından garip karşılanıyo.bence anormal olan onlar.eğer bu durumunuz sizi rahatsız edecek boyutlarda ise bi uzmanla görüşün derim ama dediğim gibi bence tamamen insani duygular bunlar..keşke herkes sizin gibi olsa..

Olur böyle şeyler... Bana da olur hatta ve normal gayet. Hassas dönem altı üstü. Her şeye psikolog diyen millete bakmayın derim. Her şeye psikolog,psikiyatr bu ne yahu. Kendi sorununu kendi çözmesin mi kimse... 2 üstteki mesajda da sevgilisi olmayan birini psikoloğa gönderiyorlardı az daha. :)

Bir ara üzerinden taksi geçen bir kedi gördüm.. Kedi ellerimde can verdi filan... 1 ay gelemedim kendime... Kanlı surat filan,berbat bi andı. Gayet it gibi de ağlamıştım. 5-6 gün ara ara gözler doldu, sonra seyreldi gitti.
Ara sıra sebepsiz gelir; tvde görünce, yolda kuyruğu kesik kedi görünce filan. Bu aslında çok güzel bir şey bu bence :) Psikoloğa filan gitmek yerine barınağa gidin. Barınak ihtiyaç listesinden bişeyler götürün oraya. Rahatlarsınız. Kedilere,köpeklere yalatın kendinizi. :)))

hepinize çok teşekkürler..yalnız olmadığımı bilmek çok güzel..
@delikan76: çok enteresan bir tespit ama durumun ondan kaynaklandığını sanmıyorum. Çünkü ölümle ilgili bir sorunum yok. Yani ölmüş bir hayvandan çok, bir sakatlığı ya da bir sebepten dolayı acı çeken hayvanlar beni mahvediyor.ölüm daha iyi gibi geliyor bana hatta, acı çekmektense..
aynı snowflake' in dediği gibi; onlar konuşup derdini anlatamıyor. altında yatan nedenlerden biri de bu belki.Biz bir yerimize bir şey olsa doktora gidebiliyoruz, ya da biri bize kötülük yaptığında elimizden geldiğince savaşabiliyoruz. Ama sanki onlar böyle yapamadığı için kendimi kötü hissediyorum. ve evet, insan olmaktan utanıyorum; ve bence doğa ve hayvanların zaten bu dünya...sağa sola beton döküp onları kısıtlayan da biziz...türlerin tükenmesine neden olan da biziz...boğa güreşlerinde onları kızdırıp acı çektiren, at yarışlarıyla onları oyuncak hale getiren, köpek dövüşleri yaptırıp birbirlerini parçalamalarını zevkle izleyen, yavru kedileri minik kavanozlara sıkıştırıp havasız bırakıp dünya paraya satan da biziz..kelimeler yetmiyor mesela şunları yazarken bile yaşadığım durum..sizlerin de bunu yaşaması bana güç verdi...evet normal olanı bu olmalı tabii..çünkü herkes böyle olsa en azından insan tarafından yapılan vahşet sona ererdi..ama hayatımı olumsuz etkiliyor çok..öyle ki barınaklara gidip bu sorunumu aşmak istedim..üstüne gidersem belki biraz geçer dedim..ama cesaretim yok sanki, ne saçma..oysa sokakta gördüğüm her köpeği sevmek için koşuyorum...ve bir şeyleri uzaktan sevmek ve hiç bir şey yapmamak her zaman aptalca gelmiştir bana...
son çare bir psikolog evet..belki başka bir çözümü vardır dedim..duyarlı olmak güzel, yardım etmeye çalışmak güzel; ama fiziksel ve duygusal olarak çok fazla olumsuz şekilde etlkilenmek problemlere neden oluyor..

sevgili courtney şimdi ben soruna bi cevap değil de bi açılım yapmak isterim. şöyle ki;"ve evet, insan olmaktan utanıyorum; ve bence doğa ve hayvanların zaten bu dünya...sağa sola beton döküp onları kısıtlayan da biziz...türlerin tükenmesine neden olan da biziz..." cümlenin gerisinde yazdığın vahşetler için ben de seninle aynı şeyleri hissediyorum ancak hiç şöyle düşündün mü;
insanın doğası da bu arkadaş, biz beton binalar yapıyoruz yuvalarımız için kuşlar çamurdan yuva yapıyor. tamam diğer zevk için yapılan vahşetlere katılmıyorum ama balıkçılık, küçükbaş, büyükbaş hayvancılık gibi hem geçim hem de beslenme kaynağı olan uğraşları insanın doğası olarak görüyorum. bi kurt ceylanı kovalayıp yakaladığında önce üzülüyor ancak sonrasında da "e bu da onun doğası" diyoruz. bence insan da doğanın içinde. yani doğa diye bişi var ve biz de buranın içine etmek için gelmemişiz. bizim de kendi varlığımızı sürdürebilmek amacımız tabi bunu yaparken doğayı ve hayvanları katledenleri ayrı tuttuğumu tekrar belirtiyorum.
ancak insanın her eylemi de doğayı ve hayvanları katletmez, ve onun doğası da bu şekildedir diyorum. insan olmaktan utanma bence gurur duy diğer canlılar için duyarlı olabildiğin için. hiç zannetmiyorum bi kaplanın diğer küçük hayvanları yediği için kendinden utandığını ya da bi köpeğin kedileri boğup bıraktığı için kendi cinsine soğuduğunu.(son cümle espri ehe)

@rentts: "balıkçılık, küçükbaş, büyükbaş hayvancılık gibi hem geçim hem de beslenme kaynağı olan uğraşları insanın doğası olarak görüyorum."
ona sözüm yok. yani insanın ana ihtiyaçlarını karşılayacak hareketlere bir sözüm yok; ki bunların da belirli bir sınır içinde, yani eziyet etmeden yapılması gerekiyor.
ihtiyaçlar konusu da ayrıca bir konu gerçi ama, bütün bunlar farklı konular oluyor. ayrıca hayvanların da yaşamak için diğer bir hayvanı öldürmesi üzücü olsa da gereklidir. buna da katılıyorum.
kuşlar yuva yaparken, diğer canlılara ve doğaya zarar vermiyorken, biz her yere "yuva ve yaşamak" adı altında beton döküyoruz; bence bu ikisi aynı kefeye koyulamaz. kaldı ki bütün bunlar biz insanların da hayatını olumsuz etkiliyor bence. rahat ve güvenli yaşamak için bu tarz bir sisteme mecbur olduğumuz ve bunun bizim doğamız olduğu konusuna katılmıyorum.
ama teşekkür ederim fikirlerini paylaştığın için.

evet çok doğru,herşey 'insan'da başlayıp bitiyor.mesela en basiti 8-9 yaşlarımdayken yabancı bi dergide,Kanada'da fok katliamıyla ilgili bi haber vardı -eleştiri anlamında tabiki- şimdi 26 yaşındayım ve o görüntüler hiçbi zaman aklımdan çıkmamıştır.fok katliamı ya da seal massacre vs. bununla ilgili bi arama yapmak bile istemem internette, karşılaşacağım görüntüler ölene dek çıkmaz aklımdan biliorum.dolayısıyla beton meton taş yapı ağaç yapı çok da farketmiyo aslında..işte bi 'insan' burda böle bi konu açıyor,hayvanların acı çekmesinin canını yaktığından bahsediyor,ama başka bi adamın bi tanesi de dili kocaman dışardı bi köpeciği nefes nefese,en ufak bi vicdan sızlaması olmadan tamponuna zincirleyip minimum 40 km hızla arabasını sürebiliyo..insanız biz işte..

Hazır birkaç script var, onları kurarsan ücretsiz.

(bkz: Oscommerce)

Sıfırdan yazılacaksa ssl uyumlu böyle kredi kartlı vs bir şey 500 liradan aşağı kimse yazmaz.

okuldan bulsanıza yapacak adam? o zaman ucuza olur..

Online sipariş demişsiniz. Sadece sipariş mi yoksa kredi kartıyla satış felan da var mı aklınızda? İlki 500 TL. İkincsi 1000 USD'den başlar. pichoscosama at hotmail nokta com

www.100lirayasite.com
bi inceleyin bence

dah işin ne olduğunu bile bilmeden fiyat verenler var helal olsun. sayenizde işini doğru yapanlar da para kazanamıyor ulan. adam 100 liraya site yapıyormuş yahu.
ben sırf tasarımcıya minimum 200 lira veriyorum be.
sinirlerimi bışaltmam lazım bi şekilde.

böyle adamlar kendilerini aç bırakır... iyi o zaman. ben iş alayım. dandik kurumsal siteler.. 500'e bağlayıp bunlara 100'e yaptırtıym :)

beyler isterseniz siz 100 liralık işten 1500 dolar kazanasınız diye belediyelerin ücretsiz web tasarım kurslarını da kapattıralım.
benim ihtiyacımı karşılayan iş 100 liraya oluyosa niye ekstra senin yaratıcılığına bi çuval para ödeyeyim ki. kaldı ki orda belirtilmiş zaten içerik yönetimiyle hazır şablonuyla bilmemnesiyle kolayca yapılıyor bu iş.
ha ben istersem ki tasarımıyla altyapısıyla bi girenin bi daha çıkamayacağı şahane bi sitem olsun, o zaman sen koyarsın zaten farkını ortaya. ne telaşlanıyosun.

sir vival, o zaman ben de yasal hiç bir yükümlülük almayayım. tasarımı nerden çaldığımı söylemeyeyim. iki gün sonra bir şey eklemek isterseniz hiç sallamayayım.
iş başlangıcında sözleşme imzalamayayım. kodların optimum hız/ kalite/ arama motoru kriterlerinde çalışacağını garanti etmeyeyim.
altyapıya da koyayım os-commerce, hemen al vs. bi motor. alayım 100 lira.
vergi vermeyeyim. kira da ödemeyeyim, siz aradığınızda annem ya da karım çıksın telefona
hâtta telefonlarınıza çıkmayayım.

bizim bahsettiğimiz 1000 1500 lira/dolar fiyatlarda yukarıda bahsettiğim ve bahsetmediğim birsürü hizmet var. siz bu hizmetleri istemiyorsanız şirketteki stajyere "şu şeyi şuraya kur, üzerine şunu kur" deyin bitsin 100 lira da vermeyin. hem de şirket içinde takp etmesi daha kolay olsun.

Hiç bir kurumsal web ajansı size "bize havadan 1000$ verin" demez.
ama siz kurumsal bir firmaya - kurumsal olması da şart değil, işini düzgün yapan bir freelancer da olur - danışmadan 100 liraya site yaptırırsanız. 3-4 ay sonra yine o 1000 doları vereceksiniz demektir.

ya da swözlükteki fantastik web siteleri başlığında bir yer edineceksinizdir.

Psikolojik destek alman şart. Buraya yazarsan ancak köstek olursun duruma. Çık dışarı gez.

arkadaş çevreni değiştir
kızlarla takılan insanlarla takıl , birazda istekle olur bu iş

ya aslında daha çok reddedilme korkusu, salak yerine konulma korkusu var içimde. ve kız arkadaşla nasıl vakit geçirilir, onun beklentileri nelerdir falan, bunları bilmiyorum hiç. dediğim gibi hiç tecrübem yok bu konularda.
bir de en önemli olduğunu düşündüğüm problem de, kız denilince aklıma öncelikli olarak seks gelmesi.

internet üzerinde nasıl durumlar? :)

ne yap et bir adet kız kanka edin kendine
gerisini ona bırak :)

internette sanal arkadaşlıklara falan hiç bulaşmadım, adı üzerinde, sanal geliyor bana.

arkadaşım sana samimi bir tavsiyede bulunmak istiyorum. kısa, net, kesin ve harika bir çözüm.

hala fırsatın varken hiç bulaşma.

sanal arkadaşlıklara mı, kızlara mı bulaşmayayım?

ikisine de bulaşma işte.

yani bi kızı da çok istiyorsan git suratına karşı, seni çok beğeniyorum, öpmeden de ölmek istemiyorum güzel kız, de. yalnız muhtemelen aaay komşular yetişin şeftalüün gibün sulü sulü amcümüüü sükmek istiyüüüürler diye bağırmaya başlar o kız. komşular da gelip senin götünü siker, malesef, burada kızlar sosyopat tipler.

açıkhava tımarhanesi.

muhendislik okumakla yanlıs yapmıssın. zamanında kadınsızlıktan cıldırıp atla iliskiye giren bir muhendis duymustum. sonradan acı cekmesin diye ailesi tarafından uyutulmustu sanırım..senin durumuna gelince yasın baya gecmis yani cok zor artık bi kız yada kadın bulman..

saka lan saka simdi ciddiye alırsın kıyamam sana:) evladım yasındasın(oha)..onunde zaman var olur biseyler yorma kendini.

sanalı o kadar da kenara atma bence. sanalda takılıp kalma ama, tanış konuş muhabbeti ilerlet daha sonra buluşun. birebir olmasa bile bazı forumlarda falan buluşmalar olabilir, o tür yerlere gidebilirsin ki direk olarak yüz yüze görüşmekten daha rahat edersin.

kısa ve öz yazıyım kızları potansiyel sevgili olarak değil normal bir insan evladı olarak gör.Diğer türlü kasılır şekilden şekle girersin poz yapıcam diye.

divit sen konserlere barlara takılılıp hic yeni bir iliskiye yelken actın mı?sırf meraktan soruyorum.

senin özgüvenini kazanman lazım. taktikle maktikle olmaz. umursamayacaksın, yıkılmayacaksın, özgüvenini asla kaybetmeyeceksin. kendini kral falan san mesela ben öyle yapıyorum :)

bir tane sevgili bul ondan sonra bu işlerin yürümek , nefes almak , yemek yemek kadar doğal olduğunu fark edersin. çekingensen de ilk sevgili için arkadaş çevrene haber vereceksin. doğru arkadaş çevresi şart tabi .

her teklifi kabul edecek durumda olduğun için gelmiyordur o teklifler belki şimdi? kimseyi gözünde fazla büyütme; reddedilme, komik duruma düşme gibi korkuların varsa vazgeç, kendine güven. yani biraz daha sosyal olmaya çalışmakla birlikte, akışına bırak bence.

ilk kız arkadaşım on sekiz yaşımdayken oldu. ben açılamadığımdan değil de beğenmediğimden çıkmıyordum kimseyle. yani 19 öyle çok çok geç bir yaş değil. ama illa ki birilerini bulmak istiyorsan yapacağın en iyi şey yukarıda açıklanmış zaten: bir kız kanka bul. o kısa sürede sana birini ayarlar. ama şunu eklemeden geçemeyeceğim: sırf biriyle çıkmak için çıkarsan üstelik bu ilk ilişkin olursa üzülebilirsin. keşke delice aşık olacağın ve onun da aynı şekilde karşılık vereceği birini bulabilsen.

hepinize de begum huu demek istiyorum .bu ne ya.herkes kız derdine düşmüş.bi de muhendislikte okuyorum bana teklif etcek kız yok diyo yaa:@
abi hayatta aşkmış sevgiymiş bunlardan daha onemli seyler de var.ha cekingenliginiz başka yerlerde de kendinizi gostermenizi engelliyorsa bişi diyemem ama sırf kızlara odaklanarak bunları soylemenizi hiç dogru bulmuyorum.
ozetle kızları hayatınızın 1 numarası yapmayın efenim...daha degerli şeyler var.

valla 19 yasinda kiz arkadasinin olmaması garip bu durum degil. ha kendini uyduruk tv dizileriyle kıyaslamazsın. kendini kotu hissetme ondan.
ayrıca bu ne demek simdi'mühendislik okudugumdan teklif alacagim pek kız yok" ha mühendislikte az kız var olasiliklar dusuyor diyorsan fakulte dışında kampuste kiz yok mu?
soyle konserdi, şenlikti, tiyatroydu ya üniversitedesin okulda gördüğün bi kıza bi yerde karşılaşınca merhaba de, tanışırsın. baktın kafana yatan biri tanımaya çalışırsın falan falan.emin ol biraz muhabbet kurunca kızlar hoşlandığını belli eder ve kendileriyle vakit geçirmekten hoşlanan erkekleri özgüvenli erkekleri beğenirler. böyle bir kaç işaret alınca birlikte birşeyler yapmayı teklif edersin. kızlardan teklif bekleme. öğüt gibi oldu kusura bakma artık:)

teklif almak nedir yahu bir erkek için? gidecek kendin elde edeceksin beğendiğin kızı.. ha yüzüme gözüme bulaştırıyorum dersen önce daha az beğendiklerine yanaş, öğren incelikleri.

beklemeye devam edersen 80 yaşa kadar yolu var bu işin, demedi deme.

tam anlayamadım. 123.php dosyası sqlden çektiği verileri xml olarak basıyor. sende bunları flash içerisinde okutmak mı istiyorsun?

evet. ayynen öyle hocam.

php de nasıl yapılır bilmiyorum ama
123.php içersinde xml çıktısını yazmadan önce "content-type" ı
"text/xml" olarak set etmen gerekiyor gibi.

echo "<?xml version = \"1.0\" ?> \n ";

diye geçiyor kod... ben mi yanlış ayarladım acaba?

php için şöyle birşeymiş;

header('Content-Type: text/xml');