Baglama

bütçeniz müsaade eder mi bilmiyorum ama ben piyano derim.

çünkü temel yaklaşım açısından basit bir alet. sadece tuşa basıyorsunuz. dört yaşındaki çocuk için içselleştirmesi daha kolay olur diye düşünüyorum. zihinsel gelişimine, motor kapasitesine katkısı ise inanılmaz olacaktır. gitar, keman vs. tabii ki öğrenemeyeceği şeyler değil ama daha kompleks veya sıkıcı bulabilir çocuk onları. kaldı ki 4 yaşından atıyorum 10 yaşına kadar piyano çalan bir çocuk devamında zaten diğer enstrümanlara geçişi de daha rahat yapar diye düşünüyorum.

tamamen sıradan vatandaş olarak desteksiz sallıyorum ben tabii, şahsi fikir. kendimi düşünüyorum mesela, dört yaşındayken "anaa buna basıyorum bu ses çıkıyo" diyebileceğim bir enstrüman olan piyanoyu çok daha rahat öğrenebilirdim sanırım.

zaten amacınız muhtemelen çocuğun belli bir disiplin geliştirmesi, motor kabiliyetlerini güçlendirmesi... virtüöz olsun, dünya çapında sanatçı olsun demiyorsanız bence piyanoyla başlamak iyi fikir olabilir. alışması görece kolay ama faydası büyük. ileride kendi ilgisine göre başka enstrümanlara geçiş düşünülebilir belki.

büyüdüğünde sanatçı olursa buraya yazın ama yine. bi konseri olur bi şey olur, haberimiz olsun. izleyelim.

eğer zengin değilseniz 4 yaş için piano biraz abartılı... onun yerine bir org alabilirsiniz. benim de vardı çocukken. şimdi de amatör olarak müzikle ilgileniyorum, çaldığım enstrümanlar var ve kendi başıma öğrendim. bağlama, gitar falan bunlar o yaş için zor, eğer çocuğun ilgisi ve eğitim verecek birisi yoksa. tuşa bastıkça ses çıkaran en makulüdür. :)

Çocuğunuz ile sık sık müzik enstrümanlarıni inceleyebileceği mağazaları ziyaret etmenizi öneririm. Bir enstrüman çalması onun isteği mi yoksa sizin hayaliniz mi? Çocuk konserleri de iyi bir başlangıç olabilir. Konser bitiminde ilgisini çeken bir enstrüman varsa hakkında bilgi edinebilir, birlikte inceleyebilir, YouTube kanallarındaki çocuk kayıtlarına göz atabilirsiniz. Bir çocuğun bir enstrümana ilgisini canlandırmak ile onu bu dünyadan soğutmak arasında ince bir çizgi var. Çok da keyifli bir yolculuktur.

Eğer eviniz müsaitse bir davul seti alın derim.

Kolay taşınabilir bir şey alırdım ben olsam, keman, flüt gibi, gittiği yerlere götürebilsin, bi parkta, bi bahçede, denizde, kırda, bayırda çalsın, alıştırma yapsın minik kız.

4 yaş enstrüman seçmek için çok ideal bir yaş değil, ama piyano en makulu. Tabii çocuğun ilgisi alakası da önemli.

Piyano genel müzik teorisi için iyidir, ilerde ilgisine göre her enstrümana sıçrar. Ya da hiç ilgilenmez.

yamaha ya da casio'nun dijital piyanolarından birini alın. Taşınabilir stage piyano bile olur hem yer kaplamaz.

Dijital piyano diye altını çiziyorum çünkü tuşe önemli, çocuklar org vb tuşesiz enstrümanlardan çabuk sıkılıyor. Ama dijital piyano alırsanız epey gerçekci bir enstrüman elde edersiniz.

9-10 bine sıfır dijital piyano bulunur. 88 tuş, weighted keys özellikli bir enstrüman almanız önemli.

bu arda 2. elde daha da ucuza denk getirirsiniz.

Kedinin sana, sahibine bile tislamasi pek hayra alamet degil.

Sorunun cevabina gelirsek, hayvananin hastalanmadigi sürece ondan ayri kalmayi kafana çok takmamalisin.

2 ay onceden birakmak bana cok uzun geldi, atla deve degil 2 saat. Alip gelin. Tislama olayini bilemiyorum.

ben de alirdim

15 gun tatil icin 2,5 ay oncesinden birakmak bence olmamis. bunalima girer hayvan bence (en azindan benimki girerdi) gidip alin ya 2 saat yol bisi degil.

2.5 3 ay öncesinden bir yere bırakmak ne demek hocam yılın dörtte biri yapıyor. eğer kediden yılın dörtte biri uzak olma durumunuz varsa bence kediyi sahiplendirin zaten. değişikliği o kadar sevmiyor bu hayvanlar.

Kurban Bayramı'ndan biraz önce birakacaktim yani 1 ay 20 gün kadar sonra. Kediyle hemen anlasamazlar diye duruma bakmak istedim, açıkçası kafamda anlasamazlar ben de alıp getiririm diye dusunuyordum. 3 ay falan değil yani kalacagi süre.

Kediyi getirdiğim ev, eski evim, yaşayan da eski ev arkadaşım, kedimin daha önce benimle yaşadığı yer. O yüzden rahatım. 6 yıldır beraber yaşadığım, her gittiğim yere götürdügum hayvanı neden sahiplendireyim manyak mıyım ben. Çocuğum olsa bu kadar severim zaten. Ayrıca 15 günde bir gidip yanında kalacağım. Buna rağmen özlüyorum. Ayrıca benim oturduğum ev ufak, caddeye bakan, balkonsuz bir daire. Bu ev geniş balkonlu, bahçeli. Kedim eskiden de orayı seviyordu. Erken getirmemin bir sebebi de biraz apartman yaşantısından uzaklaşsin, içi açılsın diye düşündüm.

Haziran sonunda tekrar götürün. Diğer kediyle de anlaşmışlar. Siz de, kediniz de bu sürede rahat edersiniz.

recumbent ingilizcesi. oradan arastirabilirsin

benim bir arkadasimin var. birkac defa denedim ama dengede tutmasi normal bisiklete gore daha zor.

www.welovecycling.com
buradan karşılaştırmalı okuyabilirsiniz.

Hocam arkadaşlarınızdan biri yapılan organizasyona gelemediğinde onun hakkında olumsuz düşüncelere kapılıyor musunuz? Mesela arkadaşlıktan aforoz ediyor musunuz? Hayır. Peki gece uyurken bunu düşünmekten uykusuz kalıyor musunuz? Durmadan aklınız bu konu ile mi meşgul? Hayır. O zaman siz de başkalarına “misafirim gelecek arkadaşlar bir dahaki sefere size iyi eğlenceler şimdiden” diyebilirsiniz. Kimse bundan kötü etkilenmeyecektir.

Ruhen+1
İçinde olduğunuz grubun bunu büyük bir olaya çevireceğini sanmıyorum. Kaygınız yersiz yani. Ha bu durumu olaya çeviriyorlarsa zaten içinde bulunduğunuz grup sizin için yanlış bir gruptur. İnsanlar birbirlerine iyi geldiği müddetçe birarada olmalılar zaten

"hayır" içindeki "evet"i duymak sizi rahatlatabilir mi? hayır demek zannettiğimizden daha zorlayıcı olabiliyor. kendi ihtiyaçlarınıza odaklandığınızda, vereceğiniz cevap kendinizi gözettiğiniz için verdiğiniz cevap olacaktır. kendinize evetiniz. başkalarının beklentilerini karşılama zorunluluğunuz yok. beklentiler sadece düşüncedir.

hayatı yeniden keşfedin kitabını okumalısın

www.youtube.com

Şiddetsiz iletişim eğitiminde hayır diyebilmeyi öğretmek için iki gün ayırıyorlar. Otomatik evet diyen sonrasında süper pişman olan biriydim ben. Neden hemen evet dediğimizle ilgili daha çok olay. Kabul ihtiyacı ile ilgili genel olarak.

@blackkmamba, o kitabı ilk okuyanlardanım belki. çok faydasını gördüm ama ara ara yine aynı engeller oluyor zihninde. çok şükür eskisi kadar keskin değil.

Koşulsuz sevgi verebilmek için travmalardan arınmış bir zihin gerekli. Bu da çoğu ebeveynde yok.

Varlığına değer vermek. Derslerine çalışırsan seni severim demeden seversen koşulsuz sevmiş olursun. Koşulsuz sevmek için bu dünyayı iyi anlamak gerekiyor. Çoğu insan ölümü aklına bile getirmiyor. Çocuğu bir gün ölse keşke dersini bahane etmeden sevseydim diyecek ama artık geçmiş olacak. Ya da çocuğu uzak bir yere gitse değerini anlayacak, koşul sunmayacak, fırsatı olduğu her an sevecek.

babamla iyi geçinirse.

Valla acikcasi ben gercek manasiyla kosulsuz sevgi diye birseyin varligina inanmiyorum. Sevgi su ya da bu sekilde kosulludur bence. Ebeveynler ozelinde dusunursek de bir kisinin cocugunu sevmesi ya da diger cocuklardan daha fazla sevmesi de birsekilde kosulludur. Atiyorum cocugun kendi cocugu olmasi yani cocugun dunyaya gelmesinde rol oynamasi ve kendinden ozellikler tasimasi, belki cocugun fiziksel ozellikleri, belki cocugun zekasi/davranislari, belki cocukla ilgili gelecek planlari, belki hormonal vs diye gider bence. Dolayisiyla ben hicbir zaman kosulsuz sevildim diyemem cunku kosulsuz sevgi yok bana gore.

Haa kosulsuz sevilme degil de sevgi/sevilme eksikligini hissetmeme tarzi biseyden bahsedecek olursak da bu da genelde cocukla bir sekilde vakit gecirme ve onunla dogru sekilde ilgilenmekle ilgilidir bence. Genelde dedim cunku kisilerin ebeveynlerini degerlendirmeleri de gorecelidir. Misal cocukluk ya da ergenlik cagindaki degerlendirme farkli oluyor, yetiskinlik cagina gelindigindeki degerlendirme farkli olluyor. Ya da zaman sabit kalsa bile A cevresindeki diger ebeveynlerden gordukleri ile B cevresindeki diger ebeveynlerde gordukleri seyler baska beklentilere sebep oluyor falan filan.

tam olarak koşulsuz değil
1.si yaşamsal/fiziki ihtiyaçlarını karşılamak zorunda
2.si çocukla geçirdiği vakitten keyif alabiliyorsa bu da bir fayda/koşul

içten sarılmak, görev gibi görmeden oyun oynamak, vakit gerçimek, konuşmak, öğretmek, gezmek, parka gitmek vs.

benim deneyimime göre; çocuk, ebeveyni koşulsuz sever.

Bunu ben de merak ediyordum mesela biliyor musun? Yani ben küçükken biraz yaramaz bi çocuktum, biraz çektirdim yani aileme ama çok enteresan bir şekilde ne yaparsam yapayım bana olan sevgilerinde 1 gram eksilme olmuyordu, yani oturup sakin kafayla düşününce bu bana çok mantıksız gelmişti, yani anne baba olmanın böyle bir modu açması bana imkansız geliyordu ama ben böyle bir şeyin olabileceğini kedimi sahiplendiğimde anladım. Yani açıkçası ben çoluk çocuk işine girmedim, bu yaştan sonra da girmem hem sevmiyorum hem de uğraşamam yani ama kedimi sahiplendiğimde gördüm ki kedi bana ne yaparsa yapsın sevgimde hiçbir azalma olmuyordu, yüzümü parça pinçik ettiğinde bile 5 dakika sonra "lan şunu bi denk getirsem de kafasını ısırsam" diye sevgiyle coşuyordum kendisine karşı. Sonra aklıma "lan bu kadın (annem) neden ne yaparsam yapayım beni hala bu kadar seviyor" diye sorguladığım anlar aklıma geldi, demek ki aramızda böyle bir bağ var, yani ben sahiplendiğim kediye karşı bile böyleysem beni bir miktar sıvıdan kendi içinde oluşturup büyütüp doğuran bir varlığın duyduğu koşulsuz sevgiyi tahayyül bile edemiyorum, bir ebeveynin çocuğunu koşulsuz sevmesi tam olarak böyle bir şey bana göre.

kosulsuz sevgi ebeveyn cocuk arasindaki iliskidir, yetiskin iliskileri icin soz konusu degildir. kosulsuz sevgi ile eylemlerinizin bir sorumlulugu oldugunu/olmadigini, ya da ailenin sinir koyamayacagini, kural koyamayacagini karistirmamak lazim. ders notlarin iyi olursa seni severim, yaramazlik yapmazsan seni severim degil, derslerin kotu de olsa yaramazlik yapsan da seni severim ancak bunlarin bir sonucu olur, bu seni sevmemek degil, haftasonu disari cikmamak, arkadaslarinla bulusmana izin vermemek olur gibi. ya da seninle oyun oynarim ve tum dikkatim uzerinde olur, ancak su anda telefonla konusuyorum ve rahatsiz edilmemem gerekiyor sinir koyma ornegi olabilir mesela. cocuklar isirmayi ogrenmeye basladiklarinda mesela, isirman canimi acitiyor ve bu davranisi yapmaman gerekiyor da yine kurallar ve sinirlar ile ilgili. ya da yorgunum ve 1 saat dinlendikten sonra seninle oynayabilirim de sinir koyma ornegi olabilir. cocuklarin arkadasa degil, ebeveyne, sinirlara, saygiya, ongorulebilirlige ve duzene ihtiyaci vardir. cocugu kosulsuz severek bunlari ogretmek mumkun ve olmasi gerekendir. ancak yaramazlik yaparsa cocugu gormezden gelmek, konusmamak, yok saymak gibi triplere girmek cocugun sevgiyi kosullu olarak ogrenmesine neden olur. ayrica cocuklar, ozellikle kucuk yasta her seyi kendilerinden dogru algilarlar. mesela isten eve sinirli geldiginizde, triplere giriyorsaniz, pasif agresif davraniyorsaniz, konusmamazlik yapiyorsaniz, 3-4 yasindaki cocuk bunun is nedeniyle oldugunu algilayamiyor ve kendisinin, varlik olarak sevilmedigini dusunuyor.

bana benzersen seni severim, benim gozumu/kasimi alirsam seni severim, escinsel olursan seni sevmem, engelli bir birey olmazsan seni severim gibi bir sey bir ebeveyn icin mumkun degildir. oyle biri ebeveyn de olamasa keske. ayrica cocukla kaliteli ve keyifli zaman gecirmek icin ortam yaratmak da ebeveynin gorevidir. bunlarin olabilmesi icin de oncelikle kisinin tam ve yetkin bir birey olmasi, kendi golge yanlarini gorebilmesi ve bunlari kabul etmesi gerekir. zaten bu surec hepi topu 10 sene filan, akli ermeye basladikca cocuga eylemlerinin bir sonucu oldugunu, sorumluluk almayi vs. ogreteceksiniz.

elbette ailesine siddet uygulayan bireylerden bahsetmiyorum, 18-20 yasina gelmis ailesine maddi ya da fiziksel siddet uygulayan bireye dur demek kosulsuz seviden bagimsiz, sinir koymaya giriyor.
benim anladigim cerceve bu sekilde.

Güneşe bakabilirsiniz:
eksisozluk2023.com

Şeffaf rimeli sürerseniz anlaşılır. Kirpikleriniz daha parlak ve bazıları birbirine yapışmış gözükür çünkü. Ayrıca göz rengine de bir etkisi olmaz.

gözlerine bi şey sürersen hemen anlaşılır bence. kadın olsan değişik renk kalemler var ama sende hoş durmaz.gay gibi görünürsün. cildine iyi bak, saçlarına yoğunlaş derim ben. birde kıyafet renklerini dene. kışın farklı renk bereleri değerlendir.

eşimin de gözleri öyle, bir de üstüne gözlük kullandığı için iyice kahverengiye dönük oluyor. açık yeşil ya da açık mavi giyince güzel ortaya çıkıyor göz rengi.

@sanemz gay gibi görünmenin kötü bir şey olduğunu düşünmüyorum. demek istediğim doğal görünmesini istiyorum sadece. teşekkürler

@nathanieltroy, tamam o halde mavi rımel sür. gratiste satılıyor.

valla seffaf maskara fark yapmaz bence, ama rimel mi var mi diye bakan goz rengini de fark edebilirler evet :)

saka bi yana, goz kalemi deneyin, belli belirsiz surun cok abartmadan bakin nasil oluyor.

Saclar uzunsa kisa kestirin. Yuzdeki odagi gozden alan her seyi temizleyin, sakali azaltmak/kesmek de dahil.

yeşile kontrast renklerde giyinmek, açık yeşil tonlarında giyinmek, bere, şapka, vb.tamamlayıco aksesuarlar göz renginizi belirginleşitirir. şeffaf maskara, dikkati kirpiklerinizde yoğunlaştıracaktır. yeşil maskarayı tek kat deneyebilirsiniz. sonuç size rahatsız edici gelmezse kullanabilirsiniz. aynı şekilde; alt kirpik altına hafif bir yeşil kalem de vurguyu güçlendirebilir.

Çocuğa mı?
"Evet, bak orada çöp var. Al, oraya at."

Uyarana mı?
"Teşekkürler. Gözümden kaçtı. Toplum içerisinde nasıl yaşanması gerektiğini öğretmeye çalışıyoruz ama maalesef çok fazla kötü örnek var. İyi günler."

Söyleyen kişiye kafa sallayıp çocuğuma çöpü yerden aldırırdım.

Çocuğumdan utanırdım maalesef. Ama velisi olarak kendimden de çok utanırdım. Ama utanacak bir insanın çocuğu böyle olmaz zaten diye düşünüyorum. Bu bilinçle yetiştirmiştir.
Açıkcası ben kendim gördüğümde müdehale ediyorum, ne yapıyorsun diye. Çöpünü yere atan insan gözümde inanılmaz değersiz bir insan.

Olumlu karşılarım.

Eğitim için ders verenler bazen farklı kimseler de olmalı

söyleyiş şekline göre değişir. hethöt yaparak kızgın tondan söylüyorsa, söylenen şeyden bağımsız olarak, çocuğa o tonda konuşulmasından çok rahatsız olurum, ben çocuğumla öyle iletişim kurmuyorumdur çünkü mesela.

minnoşça söylüyorsa ayak da uydurabilirim, ben de çocuğu doğru olana doğru yönlendirme fırsatı olarak görebilirim. hatta zaten çocuk çöpü yere atmışsa ben de o sırada yere atmamasını söylüyor, gereğini açıklıyor olurum. böyle bir durumda çok önemsemem yani.

Çocuğum yere attığı için mahçup olur. Bak amca/teyze doğru diyor hadi çöp kutusuna at çöpünü derdim. Uyarana da teşekkür ederdim

Nawar ve hallegadola

Yazacağım cümleleri yazmışlar

uyaranın konuşma şekline göre değişir. babacan ve şefkatli bir tavırla söylüyorsa teşekkür ederiz derdim ama sert sinirli bir şekilde söylüyorsa niye sesini yükseltiyorsun ya da niye sinirlendiniz hayırdır şeklinde bir şey söylerdim.

Üslupla alakalı. Rencide edici bir dil kullanmadığı müddetçe, yere çöp atmasının büyük küçük sonuçlarını yaşamalı diye düşünürdüm. Rencide edici bir yaklaşım söz konusuysa; çöpü atması gereken yeri çocuğa, yaklaşımının yanlış olduğunu da yetişkine hatırlatırdım.

bak insanlar rahatsiz oluyor, herkes copunu yere atarsa her yer cok pis olur derim ve yerden alip cope atmasini isterim. eger gerekirse gonullu temizleme kamplarina katilirim cocugumla beraber.

Söyleme tarzı ve zamanlaması önemli. Yani çocuk attıktan sonra daha benim uyarmama fırsat vermeden anında müdahil oluyorsa söyleyiş tarzı kibar ya da kaba olması fark etmez, önce uyaran kişinin ağzının payını verirdim. Çocuğa, yere çöp atılmamasının öğretilmesi ve uyarılması önce benim sorumluluğum. Bi dur soluklan bak bakalım ben kayıtsız kalıyor muyum duruma. Öyle her şeye zıplanmaz hemen.

Nawar +1

Çocuk ya da yetişkin, bir toplumun içinde yaşayan birinin kendini güvende hissetmesi yere atılan çöpten daha önemli. Azarlar gibi söylüyorsa canına okurum, makul bir tonda söylüyorsa bile usturupluca teşekkür edip işine bakmasini söylerim.

Çocuğumun yanindaysam o benim sorumluluğumda o an demektir. Söylediği şeyin doğru olması hadsiz olmasına ya da çocuğumun içinde yaşadığı toplumdaki güvenlik hissini sarsmasina göz yummam için geçerli bir gerekçe değil.

Ekoloji konularını bu kadar onemsiyorsa sürekli çevreye zarar veren egzoz dumanı, fabrika bacası, üretim sürecinde ciddi düzeyde atık üretimine yol açtığı halde uretimine devam eden şeyler... gibi konularla ilgilenebilir.

çocuğum yere çöp atmazdı atsaydı da adamla birlikte ben de kızardım. yere çöp atan bir çocuk görürsem de anasıyla babasına söverdim. terbiye vermemişler diye. sokaklar hepimizin.

uyaran kişiye teşekkür eder ben de çocuğumu uyarırdım. yerden çöpü birlikte alır ve çöp kutusuna götürüp atardık. bazen yolda arabanın camını açıp çöp atıyorlar sürücü koltuğundan, deliricem ya. ne iğrenç, pis insanlar. uyaranı da bıçaklayacak potansiyelde kişiler var, uyarmak da ayrı bir olay bence bu yüzden.

sen ellerini ve parmaklarını nasıl göstereceksin? oturuşunu nasıl göstereceksin? zor iş. ben birine piyano öğretmeye kalksam ilk bir iki ay bir şey çaldırmam zaten oturuştu, parmak egzersizleriydi öyle geçer. mesela...

Ses, kulak çalışması altyapı varsa kurtarır ancak piyano zor. Yanlış basış parmak sakatlanmasına kadar gidebilir. Oturuş, duruş bir bütün.

katır tırnağı (kaz ayağı)?
www.alibotanik.com

Katırtırnağı

www.nilpeyzajgocek.com

Google'a katır tırnağı yazınca sarı çiçekli başka bir bitki çıkınca tereddüt ettim bir an ama aradığın bu olmalı.

yok arkadaşlar ne yazık ki bu değil. bayağı kanca şeklindeydi yaprağı ve ufaktı, yaklaşık baş parmağın tırnağı kadar düşünün.

Kenger/kenker olabilir mi?