Ekşi Duyuru

Yaş kaç

Sorularina baktım, 25 yasinda falansin. Evet 20 yaşında hayal edeceğin seyleri hayal etme yasini gecmissin ama 25 yaşında hayal edeceğin seyleri hayal etme yasini geçmemişsin. Seneye 26 olacak bu. Her yasin kendine özel bir hayali var.

Bak ne güzel senin de hayalin polis olmamak. Bundan güzel hayal olur mu?

Belgesel cekeyim demissin. Gordugun uzere belgesel dediğin şey icin artık okyanusa dalman ya da safariye çıkman gerekmiyor. Millet alıyor eline kamerayı 30 dk'lik Tosuncuk belgeseli çekiyor. Izle o belgeseli bak çok zor değil onun gibi şeyler yapmak.

Ulkeyi kurtaran kisilere olan borcunu en güzel boyle ödeyebilirsin. Sen bul bir konu, yap bir belgesel. Kimseyle de konuşmamış olursun. Başkasını konuşturursun. En sevdiğim. Başkası konuşsun ben dinleyeyim. Ücretsiz yap. Yayinla YouTube'da. Namin yurusun. Yapistir altina radyo tv sinema boktan mezuniyetini ki bence boktan da degil ne güzel bolum iste kaymak gibi cillop gibi. Ekipmana da ihtiyacın yok. Millet iPhone'la dizi çekiyor. Sokak röportajlarını DSLR kamerayla falan yapıyorlar.

Kendini güçsüz ve depresif hissediyorsan sıfır şaka söylüyorum: 2-3 günde bir Pharmaton veya Supradyn al.

Belgesel işine odaklan. Bir sponsor bul. 200 TL versinler sorun değil. Onu da götür evsizler için harca. Misyonunu da yerine getirmiş olursun.

Kendini deli deli yapma boşuna. Senin psikologa değil gaileye ihtiyacın var değerli kardeşim. Senin canın sıkılıyor.

Hele bir polis ol da sonra düşünürsün bunları. Ciddiyim.

yalnız değilsin senin gibi milyonlarca insan var. bulaşıkçılıktan tezgahtarlıktan motokuryelikten çaycı yamaklığından falan başla. 1 2 ay çok az paraya çalış. önemli olan piyasayı tanıman. o sıra bolca fikrin oluşacak. önce sisteme girmen gerekiyor.
sistem dışındasın ve depresyondasın.

psikologlar şu an bi işe yaramaz.

düşünce tarzın çok sıkıntılı ya. boktan bölümmüş, fark yaratacak işlermiş, ülkeyi kuranlara borçmuş. zaten huzura eremezmiş kafan. koşullarla mazeret bulmaya gerek yok. fakat koşullar da koşullar hani. genç insanların çok büyük kısmı böyle, yalnız değilsin yani. hangi meslek, bilgi alanı boktan bilemiyorum ama genelde insanlar bu şekilde polisliğe yöneliyor zaten, işsizlikten. tavsiye vermek de saçma geçim derdi olan bir insana ama entelektüel alanına biraz daha yatırım yapman iyi olabilir.

ek olarak ben de garsonluk, kuryelik, avm vs. işlerle başlayabileceğini düşünüyorum. o sırada kpss'ye hazırlanıp daha makul bir memuriyet deneyebilirsin belki? bu meslekleri yapan da eğitimli ve çeşitli nedenlerle iş bulamayan insanlar çok.

ben de pass'a katılıyorum. bölüm boktan değil aksine süper bir bölüm. en basitinden kurgu öğrenmiş olsan, şu anda youtubr olmaya çalışan ama video çekmek dışında yeteneği olmayan bir sürü adam var. kendimi geliştirmek için ücretsiz kurgu yapıyorum deyip birkaç kişi bağlasan bile bi yerden sonra para kazanmaya başlanabilir. videoları dandik ama izlenme sayıları yüksek adamlara teklif götürmekle başlanabilir gibi geliyor. ciddi açık var bu noktada.

bence bu ülkede polislik sizi daha da dibe çeker. yapmayın.

polis olma şansınız varsa olun. her polis gaz sıkıp coplayan polis olmuyor. yaşadığım şehirde bir sürü düzgün polis var işini layıkıyla yapan. polis olmayıp böyle devam ederseniz maddi ( ve dolayısıyla manevi) açıdan yaşayacağınız zorluklara girmiyorum bile

(bkz: Kaft)
Hem internette hem de Beyoğlu'nda birkaç dükkanda satışları var

evet, böyle. adamın ve yazdığı türün olayı bu.

ben de tutunamayanları sizle aynı sebepten dolayı bıraktım :(

üsluba aşinalık kazanmak için "korkuyu beklerken"den başlayabilirsin. kısa öykülerinin olduğu bir kitap.

Oğuz Atay tarzına alışmak biraz zaman alıyor.
Ben Tutunamayanları 3 kere bırakıp 4.'de inada bindirip bitirebildim.
Biraz sabretmek gerekiyor.

Oradan oraya atlarken dediğiniz şey sanırım olay dizisinin kronolojik gitmemesi? Yazdığı tür derken herhalde postmodern anlatı demek istenmiş? Bence Atay okumak istiyorsanız ama postmodern romana aşina değilseniz, Bir Bilim Adamının Romanı'nı okuyun. Bir Bilim Adamının Romanı sizi diliyle ya da içeriğiyle zorlamaz.


Oğuz Atay iyi bir yazar. Sadece, postmodern yazını okumanın zorluğunu çekiyorsunuz ki, normal. Çünkü 'bildiğimiz' roman yani geleneksel romanın genelde kronolojik ilerleyen bir olay örgüsü ve keskin gerçeklik çizgileri oluyor. Okurken olay örgüsüne şaşırabiliyoruz, bir şeyler öğrenebiliyoruz. Postmodern romanda gerçeklik ve kurmaca arasında sürekli değişen dengeler olabiliyor, Oğuz Atay'da sıkça görüldüğü gibi zaman kronolojik ilerlemekten çıkıyor ya da bilinç akışı Atay okumayı zorlaştırıyor vs. Kısacası postmodern romanı okumak için, edebiyat kuramlarını bilmek, öyle okumak gerekiyor.

Hareketsizlik, bağırsak florasının bozulması, probiyotik tüketmemek, işlerin düşündüğünüz gibi gitmemesi

İsyanın sürekli içinde patlıyor gibi bir his içerisindeyim. Bir şekilde dışarı vurmanın yollarını bul. Seni anlayacak insanlarla beraber yap bunu. İçinde patlamazsa kuvveti azalır bence.

anlaşılamamaktan ileri geliyor olabilir. artık yorulmuş olabilir ve bu yüzden konuşmak istemiyor olabilirsin ve anlaşılamadığın / anlatamadığın için sinirli olabilirsin.

aynısı bende yaşıyorum. çevremdekileri küçük mü görüyorum diye düşünüyorum ancak hayat amaçları boş geliyor. sürekli ev araba almak için bir uğraşları var. ya da benim uğraşlarım saçma. valla hayat kısa ölecez, kısır döngüye devam.

zamanında parsel parsel de satılmıştı, yeni bir şey değil. şimdi komple sattılar. ülkede satacak bir şey kalmadı işte, didik didik ediyorlar her şeyi. elde ne varsa çıkarıyorlar.

sallayın. takmayın artık. hakettiğimiz gibi yönetiliyoruz.. yanarım yanarım da hayatımın 15 senesinde bunlar var olacak.. gençliğimde.

dediğim gibi takmayın. vatandaş profili hakediyor bütün bunları

eğer gerçekse para için yapılan bir satış olmadığı ortada. talep Amerika'dan gelmiştir, Türk yetkililer "buyrun buraya yapın" dese de sikinde olmaz onların.
benzer bir projede çalışmıştım, skmeyecekleri eşeğin önüne ot koymaz bunlar.

Rezalet bir olay. Bu arazi vakıf arazisidir, hukuken ve dinen vebali büyük.

Önce toki'ye aktarmışlar, toki'de abd'ye satmış burasını.

Ak-saray'ı da bu araziye yapmışlardı, demek ki parça parça satacaklar...


.

Göz göre göre miras elden gidiyor, yav yeter artık her gün bu kadar da olmaz demekten bıktım. Eylem yapsan biberi ye içeri gir. Bir bok yapmaya da hakkımız yok ki.

Varsa böyle bir grup ben de dahil olmak isterim :)
Müsaadenle araya giriyorum

İstanbulda fotograf cekılcek mekan kalmadı. her yeri yalayıp yuttu dijitalciler. bence ebru sanatıyla ilgilenin :)

Kapadokya civarlarında sürekli fotoğraf çekmeye giden çok sevdiğim bir hocam var. Nuri Çorbacıoğlu. Profesyonel fotoğrafçı, dersler vs.ler de veriyor. İnstagram'da da geçen paylaşım yapmıştı, gelmek isteyen varsa yılkı atlarını çekmeye gidiyoruz bu aralar, diye. Onunla iletişime geçebilirsiniz.

komedi amaçlı olanları var, dram amaçlı olanları var, ciddi ciddi çekilmişler var.

(bkz: kemal sunal filmlerinde natuk baytan ekolü ) aynı ekol bir çok cüneyt arkın filmi içinde geçerli. çok fantastik bir adammış rahmetli.

ali ağaoğlu :)))))

şaka şaka. jet fadıl.

niye popülist olmak zorunda? sanatçı/müzisyen evsizler var, aktivistler var, seks işçileri var. belgesel çekiyorsun cesur ol madem.

Serdar Kılıç'a bir bak derim.

Belgesel değil ama kısa film gibi bir fikir geldi geçen gün. Kafede oturuyordum tam karşısında da çöp konteyneri vardı. Kameram olsaydı da kurup sonrasında hızlandırıp izleseydim dedim. Oturduğum süreçte olanları yazayım:
İnsanlar çöp attı
Kafeden çıkıp çöp attılar
Sigara atıldı çöpe çöpten hafif hafif dumanlar yükseldi millet bakıp duyarsızca geçti gitti ben de bir süre ses çıkarmamaya devam ettim.
Kağıt toplayıcı geldi kartonları aldı dumana şöyle bir baktı gitti.
İnsanlar gelip geçti.
2 farklı kağıt toplayıcı genç geldi kavga ettiler insanlar ayırdı.
Bir kişi dumanın farkına vardı. Kafeye söyledi.
Duman çıkmaz oldu. Biraz sonra kafeden elinde suyla çalışan geldi sağına soluna baktı duman göremeyince rastgele döktü.
Çöp kamyonu geldi tüm konteyneri boşaltıp gitti konteyneri de sokağın kenarına kaydırıp fırlattı. 2 saatte bu kadar olay oldu biraz da ders çalışmak istememekten arada kafamı kaldırıp gördüklerim bunlar izlemesi ilginç geldi.

Fikir olarak da cep hikayelerindeki anlatılan kişilerden birinin belgeseli yapılabilir.

@hasmetizm niye sinirleniyorsun ki, isim ver bana sitem edeceğine.Söyledin de yok mu dedik? :)

eksiduyuru.com

öyle site var mı bilmiyorum ama istersen bana mesaj yazabilirsin ;)

felsefe diyemem ama benzeri bir app için talklife (english is required)

İletişiminizi kesin,daha iyiye gidecektir her şey. iletişimde kalırsan acabalar yer bitirir adamı.Ceketini al ve çık.

üstteki cevaplar +1
başta zor gelecektir. önce 3 gün konuşmayacağım de 3. gün konuşacak gibi hazırla kendini. 3. gün gelince bir bahane bul konuşma. sonra 5 gün sonra konuşacağım de 5. gün geldiğinde bir bahane bul konuşma. böyle böyle bakmışsın zaman geçmiş sendeki uyandırdığı hisler de giderek azalmış ve bitmiş.

o salakmış, sen daha salak.

kadin istemiyorsa zorlamayin. ters teper.

hayatinizdan cikarin. arkadaslar hakli.

10 sene sonraki halin olarak söylüyorum üstteki yorumları ciddiye al.

konuşmaya devam et ve tecrübe et. bi daha aynı hatayı yapmazsın.

Biraz iradeli olun. Sizden önemli degil ya, kimse de vazgecilmez değil. Kimseyi bu kadar hayatin odak noktası yapmamalı.

Uzaktan sev. İlla ki hayatında olmak zorunda mı? Biz hep uzaktan sevdik kardeş, onlar hep başkalarıyla mutlu oldu.

iletişimi kesip, içini soğutman lazım. ve başkasına aşık olman.

başkasına aşık olamıyorum diye ağlama. bunu çalıştıkça gelişen bir kas gibi düşün ve diğeriyle asla görüşmemen gerekiyor. sigara içmek gibi düşün. 1 kez içersen devam edersin. 1 kez görürsen zihnin seni eskiye götürüverir.

özetle: arkana bakma. ileri şekilde devam et.

Arkadaşlar herkes kaç kurtul falan demiş ama hanımefendiyle aynı yerde çalışıyoruz.Napam , nerelere gidem...

yukarıdakiler +1
istifa edebilirsin bu da seçeneklerin arasında bana kalırsa etmelisin de (nitekim ben ettim fena da olmadı yani), hanım abla ama seni kaybetmek istemiyorum falan diyebilir yapacak bişi yok artık.

uzak dur.sil at.

sıkıcı olan hayat değil sensin. ve aslında kaliteli boş vakit azlığından ve yaratıcılıktan yoksun olduğunu tahmin ettiğim yaşantından kaynaklanan boşluğu depresyon olarak niteliyorsun. depresyonda olsan ne okuma ne çalışma isteğin olur. yaparsın ama verim alamazsın, sorunlar yaşarsın. sonunda işini veya okulunu bile kaybedersin. elbette depresyonun da seviyeleri var fakat seninkinin hayatın tokadını yemekten çok senden kaynaklanan eksiklikler olduğunu düşünüyorum. yanlış anlama yardımcı olmaya çalışıyorum. çevren (tüm evren dahil) hakkında yeterince bilgiye sahip olursan kesinlikle sahip olduğun mevcut bilginin tetikleyeceği, meraklandıracağı, arzu yaratacağı diğer alanlara kayar, ilgi duyduğun ve fiziksel olarak aktif olacağın bir alan ya da alanlar keşfedersin. hepsinden önce oturup boş boş düşündüğün vakitler kendini tanıman, sorgulaman için çok önemli anlar aslında. depresyondan çıkmanın anahtarı çok basit; ne bildiğini bilirsen ne istediğini farkedersin. gerçekten istediğin şeyleri [yapmaya mecbur olduğun şeylerin yanında] yaparsan vücudunun ürettiği hormonlar değişir. dolayısıyla aslında büyük oranda sıkıcı bir boşluk ve acı gerçeklerden kaçma ve hiçbir şey yapmak istememe hissi olan depresyon dediğimiz şeyi besleyen hormonların oranı diğerlerine göre değişir ve bu lanet durumdan kurtulursun. kısacası vücudumuz girdilere göre çalışır ve ona göre çıktı yapar. vücuduna soyut/somut girenleri büyük oranda kendi belirleme şansı, kabiliyeti ve bilinci sendeyken depresyonun [çıktının] kaynağı da kendinden başkası olamaz. yine de sen beni çok ciddiye alma. berbat bir insanım. tamamen saçmalıyor da olabilirim. benim gibilere böyle atıp tutma yasağı getirilmesi lazım diye düşünüyorum. sonuçta kelin ilacı olsa başına sürer di mi. yine de kenarda dursun belki saçmaladıklarım içinden bir harf doğrudur ve yardım edebilir.:)

çok teşekkür ederim , yardımcı olsun olmasın her zaman tavsiye almak iyi gelmiştir bana.sende üşenmeyip bu kadar yazmışsın.bir alana yönelme konusu çok mantıklı aslında , belki de ne istediğimi bilmiyorum henüz.ne biliyim ya gelecek çok karanlık ama tekrardan teşekkür ederim :)

amaclar? hedefler? bunlardan bahsetmemissiniz.

24

Saat 24 yenileniyor demek istedim

12den sonra yenileniyor. işbankasında öyleydi yani.

finansbank 12 den sonra yenileniyordu. hatta enparada anlık 20 bin çektim limiti telefonla yükseltip.

Canlı renklerden uzak dur. Siyah en sevdiğin renk olsun.

yurttaşlar 30 yaşından sonra ayak bileklerini kapatmayan renkli dar pantolonlar giyerek genç görünmeye çalışıyorlar ama olmuyor, iyisi mi ne gösteriyorsak o olalım, kaşe kaban giymiş 15 yaşındaki adama dayı diyecek halimiz yok.

aşktan ne anladığına bağlı. benim için evet, tanımak gerekiyor. ilk görüşte aşk diye bişey olmadı, olacak gibi de durmuyor. kişisel bir şey bu, dediğim gibi aşka ne atfettiğine bağlı.

bazısı ilk görüşte vuruluyor, bazısı içinse tanımadan olmuyor. bunun tek bir yolu yok bence, herkes için değişiyor. şahsen önce arkadaş, sonra anlamadan aşık olanlardanım.

Bir alttaki soruya da yazmıştım aynı olayı, ilk görüşte oldu benimki. Tanışmayı bırakın bir kere sesini dahi duymadım. Öyle sürdü gitti. Aynı ortamlarda bulunduk (sınıf gibi) ama bir kere bile konuşmadık, garip bir durumdu şimdi düşününce şaşırıyorum.
Diyorum belki en azından az da olsa bir muhabbet olsaydı soğurdum bu kadar yer etmezdi içimde ama bilemezsin ki.

İnsan bazen görür görmez tanıyor. Tanımıyorsa da hayalinde bir kisilik yaratıyor ve öyle olmasını ümit ediyor. Öyle cikmazsa zaten hayal kırıklığına dönüşüyor.

Tanimadan olmak salaklik, ergenlik, rahatlik, vurdumduymazlik. İnsanin gözlerine asik olursun biraz akilliysan.

insan bazen görür görmez aşık olabiliyor ama tanımakta gerekiyor mesela ben ilk görüşte aşık olsam önce arkadaş gibi davranır tanırdım bana uygunsa ilişkimi ilerletirdim yani onun içinde uygunsa. ilk görüşte çok beğendiğim oldu ama hiç aşık olmadım henüz

aşk nedir? sorusunun cevabının önemi başta olmak üzere; tanımak gerekmeyebilir. ilk görüşte vurulanlar da var. ee ne kadar tanıyor o kişiyi? sıfır. sadece hormonel bir beğeni oluyor en başta ki bu işlerin önemli bir bölümünü de fiziksel çekicilik içeriyor zaten. denge meselesi. ezmiyorum elbette "fiziksel beğeni" diye. o da gerekli. kimse deliler gibi sevişmek istemediği birini sevgili olarak düşünmez zaten doğruya doğru. ha bu beğeniye aşk diyebilir miyiz o da işte giriş cümleme çıkartıyor yolu. :)

Duyurunun yarisi evli onlarin seksi seks sayilmaz.

tabi lan manyak mısın? sabah ayrı akşam ayrı sevişiyoruz biz...

her söylenene inanma delikanlı

Yok ben de sevişmiyorum.

Öyleyse TheDifference ile cahs seks yapabilirsiniz, buluşun işte.

Konya da sevişmek isteyen varsa her türlü ayrıca yalan atmayın hepiniz sevişiyorsunuz

arkadaslara seytana uymayin, sizi imana davet ediyorum:

twitter.com

@scars dont fade aga o ne öyle :D

Ben de durdurup evde iki turlayıp devam ediyorum ya da elimle ekranı kapatıyorum ama utanç değil de heyecanlandığım zaman hehe

Aynısını yaşarım ben de, hatta o an sesi kaparım ya da kanal değiştiririm.

Belki empati yeteneği ya da duygusal olmak ile ilgilidir.

bunu sonuna kadar izleyebiliyorsan sorun yok.

www.youtube.com

bende de var. korkma , yalnız değilsin.

(bkz: başkası adına utanmak)

Empatinin bokunu çıkarmaktan oluyor. Ben de, filmi kapamasam da başka yerlere bakıyorum bi sure dfjjgf

Filmi öyle hisset diye çekiyorlar zaten

@delineron başlığı görünce kapadım :(

Bana da daral geliyor

Bu yaygin bir sey zaten.

www.youtube.com

Empati yapıyorsun bence güzel bişi

sehir? terkos pasaji'na bak istanbul'daysan. fazla ucuz gerci, kalite bekleme yani.
duz renk tisortler icin de kadikoy sali pazarina bakabilirsin. 10 tane siyah tisortu 70 liraya kapatip gelecege iyi bir yatirim yapmistim.

daha bugün uygun fiyata koton da güzel tişörtler buldum. ilk defa aldım bakalım umarım hemen yamulmaz

decathlonun sitesine bak, ben oradan aldımdı geçen sene 10 liradan. gayette memnunum. Gerçi imdi baktımda fiyatlara zam gelmiş, bakmasanda olur.

istanbul'daysan istiklal'de terkos pasajı ve beyoğlu iş merkezini öneririm.

beyin göçü ve sebepleri, yapilan proje ve icatların engellenmesi, önemsenmemesi, tam anlamıyla sahip çıkılamaması, üniversitelerin ve ilgili birimlerin böyle faydalı konularda neden yetersiz kaldığı, her şeyi neden dışaridan satın almamız gerektiği, madenlerin işletilmemesi vs...

1-)mevsimlik işçi konusunda yapılmıştı gerçi ama tekrar ele alınabilir.

2-)Yada göçmen sorunu ile ilgili göçmenlerle yapılabilir. Hem de sadece suriye ırak afgan göçmenleri ile değil balkan göçmenleri ile de. İkisi bir arada sadece göçmen başlığı altında yapılırsa güzel bir şey çıkabilir bence.

3-)Kadın hakları konusunda da bir çok örnek var ama bunu da özellikle kırsal da yaşayan kocası veya akrabaları tarafından şiddet gören terk edilen kadınlar ve çocukları üzerinden bir kısa film yada belgesel hazırlanabilir. Çünkü bu konu daha çok şehirde yaşayanların sorunları gibi algılanıp kırsal da olay "töre" kavramına indirgeniyor.

4-)Bir çok aile çocuklarını imam hatibe göndermek zorunda kalıyor. Çünkü ya meslek lisesi yada imam hatip seçeneğine zorlanıyorlar. Çocuklar istemeyerek bu liselerde okuyor. Bu konu üzerinden belki çocukların gözünden bir belgesel yapılabilir.