geçmiş geçmişte kaldı. önüne bakacaksın. tekrar üniversite sınavına girmemen için bir neden yok. potansiyeli kinetik enerjiye çevirmezsen dağın başındaki kayadan farkın olmaz.

hayat böyle bir şey değil, tek bir üniversite sınavı ve tercihle hiçbir tren kaçmaz. sınavda ilk 1000'e girseydiniz yine memnun olmadığınız bir tercih yapabilirdiniz, üniversite sınavında ilk 1000'e girmiş herkes otomatik olarak başarı içerisinde yüzmüyor. sizin öncelikle kendinizi bulmanız ve buna göre yolunuzu çizmeniz gerekiyor. iki yıllık mezunsanız daha aşağı yukarı 25 yaşındasınız. bu yaşlar belirsizliklerden dolayı zor, ama aynı zamanda hala olasılıkların çok olduğu, heyecanlı yıllar.

ilk 1000'e girseydiniz ne olacaktı ki? 25bin sıralama ile giremeyeceğiniz tek bölüm tıptı muhtemelen burada mevzu sıralama değil tercihleriniz olmuş gibi, gençlere tek önemli olanın sınav olduğu aşılanınca adamlar üniversiteye gelene kadar ben ne olmak istiyorum diye kendine sormuyor, ilk 1000'e girip denetim danışmanlık firmalarında 7-8k'ya çalışan da tanıyorum ben şu anda, geç de değil hiçbir şey için istediğin şeylere yönelmeye bak.

Daha yaşın çok genç. 25 bile değilsin muhtemelen. Bu hisleri yaşaman çok normal o yaşlarda. Kendine seni ilerletecek yeni bir seyler bulabilirsin.

Yaşıtlarının %80i işsiz %99u da aynı depresyonu yaşıyor. Merak etme.

Ek olarak önceki duyurularina baktim. 30 yas demissin. Ve tıp demissin. Burada bir sürü doktor var. Bircok doktor arkadaşım var. Hepsi yurt dışı derdinde. Kafayı yeme noktasında. Orası da parlak değil anlayacağın.

potansiyel içinde duruyor, bir yere harcanmış bitmiş bir şey değil o potansiyel dediğin şey, ancak sen potansiyelim bitti dersen bitmiştir.

makine müh. yanına ilgili bir bölüm daha okuyabilirsin, yazılım olabilir, malzeme mühendisliği olabilir vs. vs. ikisini birleştirdiğinde voltran olabilirsin mesela.

belki başka birilerinin yanında çalışmak seni bozuyordur, belki kendi bir şeyler üretmek sana daha fazla iyi gelecektir, ne bileyim 3d printer yapabilirsin, cnc, lazer makineleri yapabilirsin ev tipi son kullanıcı için, ufak hobi atölyeleri için çeşitli makineler yapabilirsin, yada endüstriyel olarak sanayi için vs. bunlar benim aklıma gelenler sen bu işin içinde biri olarak daha fazla şey düşünebilirsin, belki zengin olmazsın ama mutlu olabilirsin.

35+ da yazılım öğrenen insanlar var, kariyer hatta hayatını kökten değiştiren insanlar var. madem memnun değilsin şu anki durumundan değiştirmek için harekete geç, potansiyel dediğin şey bu işe yarıyor. bende potasiyel olarak sayısal'ı tutturma ihtimalim var ancak sayısal loto oynarsam bu gerçekleşebilir ve potansiyel olmaktan çıkar.

birincisi geç hiçten iyidir.

ikincisi kendi kendini böyle kandırarak gerçek hayat sorumluluklarından kaçış için kendine yol açıyorsun. yanlış bir yol seçmek üzeresin. silkelen, kendine gel ve kendinle yüzleş. kendi hatalarını, yanlış tercihlerini, tembelliklerini koy masaya, tek tek ele al, gerekli dersi çıkarıp zihnine kaydet, sonra da konunun kendisini kaldır zihninde arşive. sürekli masada tutarak kendine kurban edebiyatı yaratıp buna sığınma.

şöyle düşün, dikiz aynasına ne zaman bakıyoruz? bir manevra yapacağımız, kontrol sağlayacağımız, göremediğimiz açıyı görme ihtiyacımız olduğu ve benzeri durumlarda. onun dışında önümüzdeki yola bakıyoruz değil mi? sen sürekli dikiz aynasına bakma eğilimindesin, o zaman önündeki yolu, çıkan engelleri ama daha da önemlisi fırsatları nasıl göreceksin? geçmişten ders olarak kaydettiklerini dikiz aynası gibi düşün, onları sadece deneyimlerin sana destek olsun diye hayatınla ilgili bir manevra yapacağın zaman kullan. sürekli sürekli geçmişi düşünerek ileriye yol alamazsın, bir yere varamazsın.

Yaşın daha ne ki
Ayrıca 9500 iyi bi maaş
Keşke ben de kazansam
Bırak karamsarlığı çalışırken başka bi bölüm daha oku

Burada ne yapmak istediğini bilmen önemli. Atıyorum makine yerine ne okumak isterdin? oradan çıkan mezunlarla aynı işi yapamamana engel olan nedir ona çalışabilir ve yönünü değiştirebilirsin. İyi bir üniversiteden mezunsan zaten önün açılır. (Ha tıp hedeflediysen ayrı tabi)

Daha 2 yıllıkken potansiyelimi harcadım diyemezsin. Bu arada belki de potansiyelin buydu? O nedenle ne istediğini bilmediyçe hiçbir şeyi harcamış sayılmazsın.

ben mühendislik bıraktım tıp son sınıftayım.bence ücretin çok iyi şuan çoğu tus kazanmış doktordan çok kazanıyorsun.üstteki arkadaşın ddediği gibi doktorların çoğu kafayı yemiş durumda.sınav dershane ücretleri filan şaka gibi

daha cok gencsin. yeniden okuyup istediğin alanda çalışabilirsin. ben 34 yasındayım, yeniden sınava girip psikoloji okumak istiyorum ama maalesef senin gibi parlak bir zekam da yok; çok zorlanacağım kazanmak için. denemedim dememek için deneyeceğim.

ilk 1000'e girdiğinde yazabileceğim makine bölümünde okumuş biri olarak söylüyorum

o okulda veya kendi okulunda okumanın hiç bir farkı yok. önemli olan sensin o okula girsen dahi abi ben ETH Zurich'e girecektim tum'e girecektim falan diye sızlanıp yine vitesi boşa alacaktın.

yani sen vitesi boşa almak için bir mazeret arıyorsun. ki bu herkesin yaptığı birşey.

makine okuduktan sonra redbull'da işe girip mankenleri organize eden veya vodafone'a girip almanya pazarına giren bir sürü arkadaşım var.

olay sende bitiyor kısaca.

makine veya diğer branşlar sana sadece bir disiplin öğretiyor. önemli olan senin ne yaptığın, yapacağın.

mutsuzluğuna bahane arama geçmişte bu olsaydı şu olsaydı diye. sorumluluğunu eline al geçmişini günah keçisi ilan ederek kendini avutma. hayat hergün yeniden başlıyor ve geçmiş başarıların veya başarsızlıkların sonsuza kadar seninle gelmeyecek. hergün başarılı çalışkan olmak zorundayız. geçmişi değiştirmek kolay değil hatta imkansız denilebilir :) gözünü dört aç ve bu saatten sonra nasıl başarılı olacaksan öyle yaşamaya çalış. geçmiş takıntısı olan aramasın. kendini affet ve yola devam et.

Kendinizi biraz kurban psikolojisine sokmuşsunuz. Ülkede gençlerin yüzde 90'ı bu durumda. Yani 18 yaşında bir sınava giriyoruz ve bir tercih yapıyoruz çocuk aklımızla. Şansına seviyorsan seviyorsun bölümünü. Bu Türkiye'nin gerçeği. Yine potansiyel konusu da sadece senin için geçerli değil. Herkes üniversite sınavına hazır ve nazır halde girebilme imkanı bulamıyor. Zaten bu yüzden sınav tartışmaları vardı. Demek istediğim siz kendinizi harcamamışsınız, ülke şartları hepimizi harcıyor eğer şanssızsak.

Maaşınızda gayet normal 2 yıl tecrübeli birine göre. Bence fazla sosyal medya okumayın etkileniyor olabilirsiniz mevcut ekonomi tartışmalarından.

buradan bakınca, iyi bir üniversiteden mezun, gayet iyi maaşı olan bir makina mühendisisiniz. ortada harcanmış bir hayat yok yani.

o zaman elmas gibiydiniz de şimdi düşük zekalı birine dönüşmediniz ya, zekanız bakidir. girin yeniden sınava, içinizde kalmasın. ben 30 yaşında mezun oldum. şimdi çalışırken yeni bir bölüme daha gireceğim, resim eğitimi alacağım. hiçbir şey için geç değil.

yıkık filan değilsiniz :) rahat olun.

boşver hepimiz bir şekilde çuvalladık zaten. pirimiz özlem savaşa bakıp avunabilirsin.
tübitak ödüllü, boğaziçi bilgisayar mühendisliğini kazanıp bitirebilecek kadar zeki (onun zamanında bilgisayar mühendisleri çok azdı), oyuncu/manken olabilecek kadar da güzel bir kadınken hicbirsey olamamayı başarabilmiş bir kişidir.

makine mühendisinin görevi potansiyel enerjiyi kinetik enerjiye nasıl çevireceğini bulmak dolayısıyla bir makine mühendisi olarak bu sorunun cevabını sen vermelisin :)

Türkiye'de hiçbir soruya "böyle bir şey olmaz" diye cevap verilmez her şey olabilir.

Kesin olur.

Şimdi merak edip baktım, vakıf üniversiteleri dahil 112 üniversitede tıp fakültesi varmış. Hem mezun sayısı artıyor hem insanlar daha geç emekli oluyor. Devletin çalıştırabileceği doktor sayısı bir yerde dolacak, öğretmenler gibi yığılma olacak. Doktorlar zorunlu hizmeti tamamlamadan özel sektörde çalışabiliyor mu bilmiyorum, böyle bir şart varsa kaldırılır belki, yeni mezunlar devlet görevi beklemede özel hastanelerde çalışır falan.

Olabilir de olmayabilir de. Cevaplanması mümkün değil. Tıp fakültesi tercihi yapıp yapmamak ise konu tabii ki böyle bir düşünceden dolayı tercihini değiştirme. Geleceğin ne getireceği bilinmez.

36 yaşında pratisyen 41 yaşında falan da uzman olabilirsin. sen düşün.

18-20 yaşındaki gençlerle aynı sınıfta olacaksın. her şeyi geçtim neden tıp?
-düşük maaş
-yüksek çalışma saatleri 36 saatlik nöbetler
-hastalarla, şiddetle baş etmek

hiçbir cazibesi yok.

- başlanır da kazanabilir misin?
- benim gibi insanlar için kamu hizmeti oldukça mutluluk vericidir. doktorluk da böyle. ancak ciddi anlamda yorucu bir süreç. 6 yıl + uzmanlık derken mezun olduğunda 40'a merdiven dayamış olursun. o süreçte geçim sıkıntısı vs. gibi dertlerin olmayacak mı?
- elbette 30 yaşında insan hayattan ne istediğini 17'den daha iyi bilebiliyor. 1 sene manyak gibi öss çalışmaya var mısın?

bu sorulara cevabın "lanet olsun, evet, istiyorum!" ise en yakın dersaneye başvur derim.

@prole kazanırım hocam.Altyapım oldukça iyidir.

Tip okunur da 30'dan sonra beyin cerrahi olmaya calismak gereksiz.
Ben olsam discilik falan kasarim..

Doktor olmak sizi mutlu edecek mi? Yıllarca okumak, emeğinize oranla düşük maaş almak, değer görmemek... Bunlara rağmen tıp cazip geliyorsa okuyun. Bir de tabii işin maddi boyutu var. Doktor olasıya kadar nasıl geçineceksiniz? Maddi manevi hazırsanız başlayın.

30dan sonra isi gücü olanlar okuyor, tanıyorum. Seviyorsan olur bence. Pişman olursan işine geri dönme şansın varsa olur yani

hocam meslegini sevmedigini soylemissin. meslegin nedir? niye sevmiyorsun? niye tıp okumak istiyorsun? para icin mi veya itibar vb seyler icin mi? keske bunlari belirtseydin. daha saglikli cevaplar gelirdi belki.

gerçekten okumak isterseniz nobel ödülü bile alabilirsiniz:)
en.wikipedia.org (fizyoloji değil)


fen bilgisi öğretmeniyken ege tıp fakültesini
bitiren bir doktorun hikayesi vardı.
şimdi bulamadım, gören olursa eklesin lütfen.

Gerçekten ideallerinizde varsa, eğitim dönemini finanse edecek gücünüz de varsa neden olmasın.

30 yaş artık çok geç değil.
30s are the new 20s diyor batılılar.

Bizde var o algı. 30'a geldim, artık durulayım evleneyim, emekliliğimi bekleyeyim.

Eskiden insanlar 18-19 yaşında hayata atılıyordu bizim annelerimiz babalarımız döneminde. Haliyle 30lu yaşlarda birçok şeyi oturtmuş olman bekleniyordu hayatında.

Şimdi bir genç 25'inden önce hayata başlayamıyor.
Okuması, iş bulması, işi bulduktan sonra kendine yetecek kadar kazanması 25-26 yaşını buluyor.

bir de insan ömrü, egzersiz teknikleri, doğru beslenme ve tıbbi destekle insanlar daha uzun süre genç kalabiliyor. Yaşam kalitesini koruyor. Eskiden 50 yaş birçok hastalığın belirdiği, eklemlerin işlevsizleştiği, göbekli amcalara teyzelere dönüşülen bir yaştı. Düşün mustafa sandal 50 yaşında, jennifer lopez 52 yaşında. Ne kadar genç ve aktifler. Onlar ünlü diyebilirsin. Ama bir de 70'lerde bak 50 yaşındaki ünlüler ne haldeydi. Sadece estetik müdahaleler değil, düzenli spor, beslenme alışkanlıkları da etkili bunda.

O yüzden 30'dan sonra hayat yok diye düşünmemek lazım bence.

Burada en önemli kriter bu işe ne kadar gönül verebilirsiniz? Çünkü ideallerinizde yoksa o motivasyonu sağlayamazsanız soğursunuz.

Bir de ağır bir eğitim, haliyle eş zamanlı bir işte çalışmanız zor olabilir. 5-6 yıl düzenli geliriniz olmadan idare edebilir misiniz?

Mesleğin zorluklarını yazmama gerek yok zaten biliyorsunuzdur. Ama her meslek zor. Ben duyan herkesin ne kadar eğlenceli dediği bir iş kolundayım. Ben bile düşündüm acaba tıp mı okusaydım diye.

gerçekten istiyor ve doktorluk mesleğini seviyorsanız yaşın hiçbir önemi yok. Kendinizi sevmediğiniz bir işe mahkum etmeyin, bir süreliğine paranız olmasa da huzurunuz olur. Cesaretiniz için tebrikler

bence okunur.

Bundan 30 yıl sonra geriye baktığında 20 yaşında okumak ile 30 yaşında okumak arasında pek fark görmeyeceksin bence.

Hatta bence şimdiki olgunluğunla çok daha iyi bir öğrenci olabilirsin.