şimdi o şöyle oluyo benim bildiğim.

mesela köpek ehlileştirirken bir çift köpek alırsın, yavrulardan en akıllı, sakin olanları seçer yavrulatırsın, bi kaç nesil sonra da isteğine uygun bir köpek yaratmış olursun.
yani biraz daha farklı bir yaklaşım seninkine göre ama ikisi de doğru sayılır tabi. sonuçta elde edeceğin köpeğin özellikleri senin isteğin doğrultusunda olacağından mesela en kolay eğitilebilenleri seçersin, böylece çabuk öğrenirler filan. yani köpeğin herşeyi biliyomuş gibi gelir sana.

mendel'in fasulyelerini araştırabilirsin temeline inmek istersen. konu hakkında ne biliyorsun bilmediğim için en temelini şeyettim ben.

öğrenilen olaylar genetik ile depolanmaz ki. annesi falan öğretmiştir. öyle olsaydı şu an doğan insanların her konuda bilgisi olması gerekmezmiydi_?

genetik hafıza
@ayiadam o öyle değil. genetik hafızada karekök nedir darwin kim gibi şeyler depolanmaz tabiki. bildiğim kadarıyla ağaca tırmanmak, yılandan korkmak v.b genetik hafıza olarak geçiyor.
tabi genetik hafıza ve içgüdü çok kolay birbirine karışıyor bilemedim.

gerçi anahtar sözcük arama filan denmiş soru olarak emmee şöyle ki
olay aslında adaptasyon ile ilgili. ortak bilincin dna ile aktarımından bahsediyosun ama bunun bilimsel dayanaklarını buldular mı orasını bilemiyorum. tekamül kelimesini ruhsal/bilgisel evrim olarak kullanıyoruz ama sonuçta evrim demek. tekamül ve genetik aktarımın elele gittiğini düşünen çevreler mevcut fekat akademik olup olmadıklarından şüpheliyim.
www.associatedcontent.com
bu makalede de "pseudoscientist" olarak adlandırılmışlar zaten.
jung işin başını çeker diyor hatta.

genetic mnemonics diye bir kavram da var ama detayını araştırmadım.
bu abi ünlüymüş misila
en.wikipedia.org

uzuuun zamandır ağaçta tünemediğimiz halde, uykuya dalıştan bir süre sonra çoğumuz daldan düşecekmişçesine sarsılabiliyor, bazan bundan dolayı uyanabiliyor. (istisna da diyil bu durum, sadece kendimden veya bir arkadaştan dolayı bilip söz ediyor diyilim.)

kedi yavrusu, annesinden gereken eğitimi daha almadan tuvaletini gereken/hazırlanan yere yapabiliyor. (bunu da bir yahut iki kez görmüş/duymuş diyilim. kedinin tuvalet eğitiminin verildiğini vurgulayan ilanlara da bu yüzden ısınamıyorum. istisnalar ve özel durum ve sorunlar haricinde kediye tuvalet eğitimi için zaman ve emek harcanmaz.)

sorunuza cevap olmasa da, cevapların bazılarına cevap olarak değerlendirme yapmanıza katkısı olur umuduyla yazdım.

edit: kanıt konusunda bilimperest diyilim, ama bilimperest görünerek dayanaklar da bulabilirim, ve fakat buna gerek olmadığı kanaatindeyim. bilginin görgü ile ilgili olduğunu, insan hayvanı için her zaman kabul ederim. öte yandan, cevaba cevap yanlış anlaşılmış/muhatabı yerine başkalarınca dikkate alınmış olabilir.

uyuklayankediye zıt gitmek istemem ancak gece uykudaki vücut sarsılmaları kaslardaki elektriksel birikimler nedeniyle oluyor bence. eşime bi sefer atladıydı da oradan biliyorum hehe


kedilerle ilgili durum da kedi, kedi olalı aynı. yani herhangi bir yeni öğrenme durumu söz konusu olmadığından genetik hafızayı kanıtlayacak bir delilimiz yok. her canlı şartlara adapte olma yeteneğini nesilden nesle aktarır. çoğu zaman da taklitle işliyor bu olay. genetik anlamda adaptasyona uygun beyin kapasitesi ile doğuyoruz ve şartlar elverişli ise ilk bebeklik döneminde sünger gibi bilgi emiyoruz ve taklitle hayata başlıyoruz.

imzalafebesitikistemez

kolektif bilinç/bilinçaltı olabilir mi dediğin şey?

yok öyle bir şey. içgüdüler, refleksler ve geçici davranışlar (hastalık, sarhoşluk v.s) haricinde sonradan öğrenilen hiçbir şey bir sonraki nesile aktarılamaz.

geçen gece pilav yiyeyim dedim. iki günlük esmer pirinci acaba fasulyeyle nasıl olacak diye merak edip birlikte yedim. hayatımda ilk kez zehirlendim. (bkz: #19687243)
gerçi kendim yapmadım, aşçılık yetisi aşmış olan dayıma yaptırdım pilavı ama bildiğim kadarını paylaşayım.

1. -
2. evet. kavrulmamışını yemedim aslında ama bir bildikleri vardır.
3. nolacak canım bir avuç pirincin vitamininden, tariften sapma.

yapmakta kararlıysan o gün içersinde bitirmeye bak pilavını. sonun bana benzemesin. afiyet olsun.

bu arada mesajı baştan okuduğumda farkettim. sanki sen de ye zehirlen gibi yazmışım. :) içini şöyle rahatlatayım. yemeği yapıldığı gün yiyen kimseye bir şey olmadı. benim saflığım yani.

Hiperandrojenizm (Erkeklik hormonlarının fazlalığı),İnsülin direnci ve akantozis nigrikans diye aratırsanız çok daha fazla bilgiye ulaşabilirsiniz.

tipik olarak insulin reziztansi (nsülin direnci, insülin salınımı ile insülini alan hücrelerdeki biyokimyasal sinyallerin bozukluğundan kaynaklanmaktadır), vucutta kadifemsi, koyu renkli dokular olusmasi ve erkeklik hormonunun artmasi ile kadinlarda kendini gosteren bir hastalikmis.

kendisinin ortaya ciktigi kadinlar daha cok isin kozmetik kismiyle ilgilenmesine ragmen, bu hastalik sonucunda seker hastaligina yol acabildiginden yakindan takip edilmeliymis.

Tedavisinde erkeklik hormonunu azaltici ajanlar kullanilmaktaymis.

Boyutca buyumus klitoris, libido artisi, kisirlik, tansiyon artisi, duzensiz regl, akneler, obezlik, erkeksi ses, artan susuzluk ve iseme istegi belirtileriymis.

Benim de merak ettiğim bir konu... Bulduğum bir kaç yazıda esmer şekerin beyaz şekere kıyasla çok da düşünüldüğü kadar avantajlı olmadığı yazıyordu.

Esmer şeker olarak Doğa'nın ürününü kullanıyorum. Organik ibaresi yok benim aldığımda, belki ayrıca organik esmer de vardır Doğa'nın ürünleri arasında.

Ama sanırım en güzeli şeker tüketimini mümkün olduğunca doğal ürünlerle (meyve, bal vs) sağlamak, onu da abartmamak...

esmerinin yakılıp boyanmasını geç, bir kere fruktozundan, glikozuna şekerin uyuşturucudan farkı yok. insanlığın soyunu kurutacak birkaç şeyden biri de belki şekerdir. şu yazıyı iyice oku hocam, ondan sonra bir daha düşün:

www.dogateknik.com.tr

taş devri diyeti ve weston a price tarzı diyetler diyor ki, bırak esmer şekeri, bal, taze meyvelerdeki şekerler bile kısıtlı miktarda tüketilmesi gereken gıdalar, yetişkin bir insanın günde 50 grdan fazla aldığı her şeker zararlı. Ama yeşil otları, şeker, nişasta düzeyi düşük sebzeleri sınırsız tüketebilirsiniz.

Şeker manyağı olan ben şekeri seneler önce bıraktım. Onsuz şimdi daha iyi ve mutluyum. Herkese de tavsiye ederim.

(bkz: stevia)

dogateknik'teki makaleyi okudum, bilinmeyen pek sey demiyor... sonucta sekeri mumkun mertebe kesip, meyve gibi dogal alternatiflerle sekeri almak onu da abartmamak lazım.

ama tatlısız hayat da hayat degil romali aziz kardeslerim :)

insanlar kışın manav manav gezdikten sonra 1 kilo kayısı almak için 40-50 tl ödemesin diye?

cyberpunk in soyledigi sacma. uzumun kurusu dut kurusu cok fazla maliyetli oldugu icin mi kurutuluyor. doktorlar kurutulmus meyve tavsiye ediyor. daha faydali.

Niçin daha faydalı acaba, ben de öyle düşünüyorum ve merak ediyorum.

daha yararlı olduğunu zanetmiyorum. kuruyunca değişen sadece içiedki su miktarı. cyperpunk'a katılıyorum. amaç kolay bulunabilmesi ve kuru halde çantada taşımanın daha kolay olması.

kuru kayısının koyu renkli olanı var, onlarda kükürt kullanılmıyor, güneşte kuruyor. adı da günkurusu zaten.

taze meyveler kesinlikle daha faydalı, çünkü kurutulmuş meyvelerde c vitamini olmuyor.
ayrıca fiber ve su azaldığı için glisemik indeksi daha yüksek oluyor. kuru kayısı her mevsim bulunduğu için öneriyordur doktorlar bence. Ancak kurutulmuş meyve tabi ki reçel veya marmelata tercih edilir.

açması zor oluyor ve parçalanıyor. gerçi içine koyacakları binbir türlü katkaı maddesi bu işi çözer ama tutmuyor demek ki

ne kadar etsen çamur derya kumu testi olmaz.

Çözüm 4 dilim yerine 3 dilim börek yemek.

çok lezzetsiz olduğundan ve satamayıp batacaklarındandır herhalde

migroslarda var diye biliyorum.

Cedilla, o satılan yufka değil dürüm ekmeği.

beşiktaş+dolmuş da olma mı?

motorla beşiktaş, oradan direkt sarıyer otobüsüne bin. dolmuş çok dur-kalk yapar...

(bkz: 125) + dolmuş.

motorla besıktas ordan 25e

metrobüs zincirlikuyu oradan otobüs

normalde 15 20 sürer ama eğer trafik olursa o yolda 30 dakka atabilir.

hatta bazen otobüsten inip yürüyüp daha erken ulaştığımı bilirim

Aynen.

eğer telefonla konuşmak istiyorsan avea veya vodofone al. haa yok her yerde çeksin ama götüme fatura girecek diye korkudan konuşamayayım diyorsan türüksel al.
alınır bence. bende de avea var.

bunu dene 19 luğa 5 basar.

www.vodafone.com.tr

bu vodafone'nun tarifesinin detayı;
Cep Avantaj Mini Her yöne Tarifesi ile sadece 19TL aylık ücret ödeyerek Vodafone'lularla ayda 240 dk konuşurken, her yöne de 60 dk konuşursunuz. Her yöne dakikalarınızla Türkiye'deki tüm ev, iş numaraları, Vodafone'lular ve diğer operatörlerle özgürce konuşma ayrıcalığını yaşarsınız. Üstelik her yöne 60 dk'nız yurt dışını ararken de geçerli.

Avea'nın o tarifesine geçebilrsin, 6 aydan sonra başka bir tarifeye de geçebilrsin.
ayrıca avea'da hafta sonu tüm avea'lılarla 3000 dk görüşme süresi veriyor.

1- kadıköy - edirnekapı medtrobüs indikten sonra alibeyköy e giden minibüsler. taksi maksimum 7 tl yazar.

2- kadıköy - eminönü vapur. eminönünden 99 veya 99A ya bin.

metrobüs ile gidersem taksiye binmen gerekir.
vapır ile eminönünden 99a ile hemen adliyenin önünde inebilirsin.

kolonyalı mendil neden zarar versin yahu? kolonya kalıntısı kalmazsa bişey olmaz, kalırsa da leke olur sadece.
sabuna falan ne gerek var, nemli bir bez yetmiyor mu? ellerin yağlıyken mi kullanıyosun telefonu.

Tabi ki en mantıklısı bir adet mikro fiber bez alman.

yah telefoncularda satılıyor mendilleri temizlik kitleri vs...

o zaten kolonyalı mendil değil, ıslak mendildir.
ıslak mendille silin sonrada yumuşak bir peçeteyle kurulayın. mis.

save as?

Save as farklı kaydet diil mi yav? Yani aynı dosyayı başka biyere farklı isimle kaydediyo diye biliyorum. Ben yanlış yazdığım ismi düzeltiim istiyorum.

açıkken değiştirmeye izin vermez, özel yöntem falan varsa bilmiyorum tabi. siz de onu soruyorsunuz gerçi de kapatıp değiştirmek çok mu zor onu anlamadım asıl ben? :)

aynı yere de kaydedersin ki?

mısır unu marketlerde (migros, dia, bim, vb.) oluyor, tel peyniri de oluyordu ama has mıdır bilemem.

eminönünde peynircilerin orda bulabilirsin... peynirciler yeni camii meydanının ordadır kime sorsan gösterir... istediğin peyniri ve tereyağını bulursun orda... ancak oraya gidipte kuruyemiş almayan tanımıyorum ben, sende alırken taze olup olmadığına iyi bak bugün aldıklarım kuru üzümün nemini almış adeta ıslak badem fındık fıstık yedim...

(bkz: capture)

ek: yaşanılan şeyin kaydı var mı demek gibi işte:\

olayi anlatan bir goruntu var mi demek istiyorlar. screenshot mesela.

caps dedikleri şey "captures"ın, yani ekran görüntüsünün kısaltması. "konudan bahsedip duruyorsunuz. resmi, fotoğrafı falan yok mu" demek istiyorlar.

konuyla ilintili olarak:

(bkz: pics or it didn't happen )

Yok yav bu dokunmatik, ama denedim yine de olmadı. Evet hayır bi de yuvarlak orta tuşu var bunun.

hayır tuşuna basılı tutunca olması lazım benim omnia'da öyle (:

Tulga: Ya öyle yaptım kapandı telefonum:((

yanda kamera tuşunun üstünde veya altında

Hay Allah razı olsun ya.. Ordanmış.

edgenin çektiği bölge içerisindesiniz anlamına geliyor. 3g varsa 3g çeken bi yere gelince 3g yazar orda telaş yapmayın önemli bişey değil.

Internetten herhanbi bir sey indirirseniz, faturaniza yansir. Ancak hicbir sey indirmez, hic bir sayfada gezmezseniz, sadece ekranda gorunen E icin ucret odemezsiniz.

Bunun yaninda gezerken para odemeyeceginiz bazi anlasmali siteler de var, ornegin 0.facebook.com ya da garanti internet bankaciligi gibi. Bu sitelerde gezseniz bile size fatura edilmiyor.

her yeri iyice püripak edin. kumaşları filan iyi temizleyin veya atın. sonra da bir torba kömürü evin farklı yerlerine kapağı delinmiş kavanozlar içinde koyabilirsiniz mesela. kokuyu çekecektir. ya da daha açık ama etrafı pisletmeyecek gibi. gazeteye filan yayabilirsiniz.
bir torba abartılı olmuş heheh

eğer benim gibi biraz titizseniz ve burnunuz biraz hassas ise ,o koku ne yazık ki çıkmıyor herşeyi baştan aşağı yıkamak lazım...

Kahve yakın evde. Hayvan taşınan konteynırlarda öyle yapılıyor. Koku falan kalmıyor. Bildiğin çekirdek kahveyi yak. Yakmaktan tırstıysan, al bir kilo çekilmiş türk kahvesi(tutsun hadi 20 lira bişey tutar) evin sağına soluna gazetelerin üzerine yay. Bir kaç gün içinde onun da kokuyu alacağını tahmin ediyorum.

Ben! Gerçi daha 7 ay oldu başlayalı ama ben çok zevk alıyorum. O yüzden zaten akşam 7'lere kadar kalıyorum her gün.. Ama bence bunda esas etken, benim çalışırken patronumun veya bir şirketin yararına değil, kendi yararıma çalışıyor olmam. Bence anahtar nokta bu. Yaptığın işten kendin de yarar görmen, yani para kazanmak dışında. Bu da ancak kendi işini kendin kurduysan veya akademik hayatta ilerleme gayesindeysen olabilir sanıyorum.. Başka birşey aklıma gelmiyor..

işimi seviyorum, kariyerimde bir basamak daha yukarı zıplayabilirsem hele iş konusunda benden mutlusu yok..

kendini yaptığın her iş için onaylanmak zorunda hissediyorsan, yaptığın bütün çalışmanın bir "şimdi şuna odaklanalım, onunla ilgilenecem ben" diyen supervisor, yönetici,vb. kişi tarafından çöpe atıldığını, ihmal edildiğini görüyorsan çalışmak istemeyebilirsin. dolayısıyla kendi işine yarayacak notları almaya, iş ortamından gerekli bilgi ve iletişim alt yapısını ilerlemeye bakmalısın.
şirketin sektörü ile ilgili paralel firma tanışmaları, sergisi, fuarı varsa oralara bakma, bir şekilde kendini kendi yaptıklarınla göstermek ve ileride böyle çalışmak istiyorsan bulunduğun noktadan en iyi verimi almalısın.projeni yöneten beğenmeyebilir, çöpe atabilir ama sen atma. 1 yıl sonra kurcalarken belki zamana göre bir update / upgrade yaparsın işine yarayacak bir hal alır?

işimi seviyorum. kazancım bazen neredeyse çok çalışmadığım halde çok olurken bazen kendimi yırtsam bile az oluyor. ve işimde hala ilerleme noktasındayım ve bu ilerlemenin sınırı yok zaten. 4 yıldır bu işlerle meşgulüm 20 yaşındayım henüz bi an ama off yeter artık ya demedim( ki aşırı zorluklar çektiğim oluyor ve katlanılmaz şeyler oluyor ama önemli olan sizin iradeniz ve katlanabilme gücünüz bi yerde)
en önemli şey ise okulun sandığınız kadar büyük bir etken olmaması. evet boğaziçi bitirmek önemli ve prestijli fakat tecrübe ve kişisel gelişim ve öngörü gibi pek çok nitelik aranıyor bitirdiğiniz okuldan ziyade. bilhassa iyi okul bitirince iyi bi iş sahibi olacağını sanan insanlar beni bir hayli güldürüyorlar zira iş hayatını gerçek anlamda görmediklerini bağıra bağıra belli ediyorlar :).

son olarak bu tarz depresif başlıkları açmaya devam ederek ( bi başlığınızı daha hatırlıyorum) kendinizi bi yerlere getiremezsiniz. mutlu ve başarılı olmaya siz bu kadar derecede umutsuzken biz ne desek boş olacak, fakat gördüğünüz gibi işini seven ve kazancı yüksek olan bi sürü insan daha şimdiden yazmış bile.

işimi sevmiyorum.

satış danışmanıyım. size şimdiki işimde aldığım rakamı söylesem götünüzle gülersiniz. daha öncekinde de pek kayda değer bir durum yoktu. işimde ilerlemem kendimden, ruhumdan, yaşamımdan fazlasıyla ödün vermeme bağlı. vermeyeceğim.

kullanılıyorsam benimde yeri geldiğinde, daha iyisini bulduğumda veya bulana kadar onları kullanmaya hakkım var.

ha şu da var. vicdanım rahat. bana verdiklerinin karşılığını fazlasıyla veriyorum. asıl mesele de burada zaten. sorulduğu zaman evet çalışkan dürüst adamdır derler. ama iş karşılık istemee geldiğinde veya en ufak bir hata yaptığınızda başınıza kakılacak bir mesele çıkabiliyor.

sokayım işlere diyorum çoğu zaman.

Tabiki de işimi sevmiyordum !!!

4 yıl üniversite 2 yıl master sonrasında okuduğum, dirsek çürüttüğüm eğitimimin dışında bambaşka bir alanda işe başlamıştım. Dünyanın 44 ülkesinde faaliyet gösteren çok uluslu ve kurumsal bir firmada...
Bir sabah uyandım işe gidiyorken, sürekli aklımdan, gözlerimin önünden şu cümle geçti. ''Kendi kaderini yaz'' akabinde şirkete girdiğim gibi masama oturdum istifa mektubumu yazdım...Altına da afilli bir imza attım... İnsan kaynaklarına teslim ettim... Bir sigara içtim, sigaramdan her nefes çekişte o cümle geliyordu gözlerimin önüne...
Başarmıştım belki de kaybetmiştim...Ama beni mutlu eden, kendim için bir şey yapmıştım...İstifa etmiştim...

aslında hazır böyle bir konu bulmuşken içimi döküp rahatlamak istiyorum müsadenizle.

bendeniz liseden sonra 4 sene migrosta çalıştım. üniversiteyi açıktan okumaya gayret ettim. pek başarılı olduğum söylenemez. 4 senenin sonunda hala işimde bir rütbem olmadığı için askere gittim.

sonrasında gömlek firmasında çalıştım. bir şubesine müdür yaptılar beni. ama ne müdürlük! tam 1 ay boyunca izinsiz sabah 10 akşam 10 olmak üzere alışveriş merkezinde çalıştım. ulen parası iyi olsa çalışılır kabul. ama kardeşim 700 tl ye yaptım bu işi. herşey yolunda götümüzdeki kazıkla mutluyken beni işe referans gösteren arkadaşımı patron özel ofisine çağırıp bir güzel tartakladı. sebep mağaza açığı. açığın tutarı 500 tl. zorla istifa imzalattılar. mahkemeleri sürüyor (merak edene firma ismini özelden atarım). hal böyleyken benim orada durmam kendime yediremediğim bir durum oldu ve istifa ettim.

günler geçti ve ben bir ayakkabı firmasında işe başladım. oraya 2 senemi verdim ve işimde bir yerlere gelemedim. bakın takıldığım mesele şu. çalışmamı, satışlarımı efendi oluşumu tepedekiler beğeniyor. ben göz yumuyorum herşeye. fazla çalışma saatlerine ses çıkarmıyorum. gerektiğinde sabahlıyoruz hep beraber ama benim bir işim düşünce karşılığını alamıyorum. ne fazla mesai ücreti ne de başka birşey. satışlardan iyi para kazandım eyvallah. lakin sadece tek mağazası bayramda aylık 1 trilyon ciro yapan bir firma cozuttu ve çalışanların primlerinde kesinti yapma yoluna gitti. kriz dönemi tasarrufuymuş. hade len!

ilk fırsatta sigorta firmasından teklif alıp işe başladım. kabul edersiniz ki sigorta satmak ve insanları ikna etmek zor bir mesele. ben bu işte başarılı olamadım. 1 ay boyunca hiç satış yapamadım. anladım ki elle hissedilebilir birşeyi satmak (ayakkabı gibi) insanları geleceği için para ayırmaya (bireysel emeklilik ve sigorta) ikna etmekten kolay birşeymiş. ilk zamanlar motivasyon dolduran müdürümüz satmadan gelme laflarıyla iğnelemeye başlayınca bir gün ofisten çıkıp satış yapamayarak eve gittim.çayımı demleyip istifa mektubu hazırladım.

3 ay boşta kaldım. koca bir üç ay. şimdi başka bir ayakkabı firmasında işe başladım. maaşımı yazıyorum sıkı durun!

450 tl!

450 tl olan maaşımla artı prim alıcam bu ay. primde mağaza cirosunun kdv sini düşüp 1000/4 oranında para getirisi. yani;

mağaza ortalama 80 - 100 milyar ciro yapıyorsa biz 80 diyelim buna;

73,6 kdv siz. bunun binde dördü ;

300 lira para demek. maaşla etti 750 toplamda. ben haftanın 3 veya 4 günü sabah 10 akşam 10 çalışıyorum. bayram yok resmi tatil yok. bu tip işyerleri mesai ücreti vermiyor (esnek çalışma saatleri).

vay babam vay. durup bir düşüneyim. hmm. boşta kalmaktan iyidir.

işimi seviyor muyum?

nefret ediyorum.

hazır başladım bir de erkek kardeşimden örnek vereyim size. kızkardeşimde var. kardeşlik güzel. üç çocuğuz :)

erkek kardeşim okulu sevmedi. okuldan kaçıp birsürü sokak köpeğine beni kovalattığını bilirim. ortaokulda sigaraya başladı. okulu orta 2 de bıraktı.o zamanlar piçti. hala da öyle.

neyse.

bizimki rahmetli pedere okumucam ben dedi. babamda aklı başına gelir diye rot balans ustasının yanına topkapı sanayi sitesine verdi. kardeşim pederin restini gördü. bir hafta sızlandı ama haftanın sonunda eline para geçince yüzünde güller açtı. şimdi mi?

askerden sonra biriyle tanıştı. adamın brigstone lastik ve jant dükkanı var. gel demiş kardeşime hunter marka rot balans cihazı alıcam. dükkanın yanı boş. alet edevat dükkanın durumu hazır ben anlamam. sen başında dur kazancımız yarı yarıya.

rot balans ücreti 40 lira. günde en kötü ihtimalle 2 araba geliyor istanbul un yolları malum. kaldı ki bunun far ayarı var, jant düzeltmesi var.

maaşallah bizimki parasız gezmiyor. 3 ay boyunca kardeşim hergün cebime sigaramı aldı. harçlık verdi. sabah 8 de gidiyor. akşam 6 paydos. cumartesi öğlene kadar çalışıyor. pazar tatil.

işini seviyor mu?

az önce sordum. sevmesem yapar mıyım lan dedi.

öncelikle şunu söyleyeyim neden hep aynı mantık düşünüyoruz ki bir işe girmek ve para kazanmak sevdiğin işi yapmak ama yine bir başkasının şirketinde veya işinde her neyse. ya kendi işimi kurayım kendi işimi yapayım mantığı yok mu? çok baba bir şirkette finans da çalıştım biraz sabır gösterseydim hani şu rapor hazırlayan üst düzey yöneticilere sunan onlarla toplantılara giren adamlardan olacaktım belki de üst düzey yönetici ama tartmadı bünye fare gibi hissettim kendimi sabah gir plazaya akşam çık. bazen daralıyorum 10 dakika dışarda gezsem açılacam yani kafa dağılacak ama birinin git "10 dakika sonra gel" demesi ile aynı olmuyor benim on dakika. çok düşük sermaye ile kurulabilecek çok iş var illa üni mezunu olmaya gerek yok bende üni mezunuyum ama bu devirde para etmiyor etmeyecekte. her şey para değil ben önce ki işimde aldığım paranın 3 de birinden daha az paraya çalışıyorum şuan. belki aranızdan salak diyenler çıkacak ama o zaman ki mutsuzluğumu hatırladıkça şimdi gülümsüyorum. herkes bana imrenirken ( çevremdeki ve üni den arkadaşlar) ben nefretler içindeydim. arkadaşlarım şirketin herhangi bir şubesinde çalışmaya bile razıyken ben genel müdürlükteydim düşünün artık. mesleğimi pek sevdiğim söylenemez ama belkide başka çarem olmadığından ve biraz aklıma yattığından seviyorum sonuçta kendi işimi yapacağım. smmm stajyeri

sivrisinek dostum ben hiç bir arkadaşımın arandığını duymadım örnekleyeyim : itü uçak mühendisliğinden , ankara sbf den( yüksek lisansı da vardır) , odtü kimya - makina, bi de avukat olanlar var vs. taşra üniversitelerinden olanları yazmadım bunlar seçkin üni ve seçkin bölümlerde. hadi ben arızalıyım yaa bu adamlarda mı arızalı? uçak mühendisi adam iş bulamıyor makina mühendisliği alanında çalışıyor şimdi baktı olmuyor askere gitti. senin mantığın tam türkçesi şu "kendini pazarlamayı iyi bileceksin" (sakın yanlış anlaşılmasın) onuda her adam yapamaz. durumlar böyleyken böyle.
saygılar

seydunya size katılmıyorum. zira aranan bir insan olmak için okul bitirip master yapmaktan fazlası gerekli :). herkesin düştüğü en büyük düşünce hatası bu: iyi okul bitirip bi de iyi bi yerde master yapmak... demişsinizki arkadaşım itü bitirdi uçak mühendisliği: güzel peki bu okul her yıl ve her yıl mezun vermiyor MU? diğer mezun olan arkadaşlardan ne artısı var ki bu arkadaşın (artık kaç yıldır mezun veriyorsa okul siz hesap edin) tercih edilsin ve aranan olsun. zamanla işinizde iyiyseniz zaten adınız çoğu yere sizden önce gitmeye başlıyor.

madyb örnek verdiğin uçak müh. arkadaştan yola çıkalım bu adam ilk 1000 e girdiği için okuldan bile burs alan istese tıp a girecek puanı almış yani zekası ortada bir adam. mng teknik te tübitakta staj yapmış. projelerde bulunmuş, güneş ennerjisi ile çalışan araba olayı vardı üniversiteler arası yarışma işte o projede yer almış aynı zamanda gerçekten sosyal insani yönü iyi( moda oldu bu laf) yani demek istediğim zeki ama andaval duran tiplerden değil kendini gösterebilen bir insan. ayrıca bu bölüm sadece itü de vardı şimdi izmir de bir üniversitede de var yanılmıyorsam ama orası daha mezun vermedi galiba. olsun olsun 70 mezun versin her yıl. askeriye kapıyor ama gitmiyor asker olmak istemiyyor. thy cuma günü görüşmeye çağırıyor ve görüşmeye gittiği adam cuma namazına gidiyor ( arkadaş namaza gitmeyince olmuyor tabi) sonra geliyor sen gel pilot ol diyor. özel uçak fabrikası olmadığı için iş alanı kısıtlı. bunlarıda bi göz önündde bulunduralım. yani donanımlı birisidir ama iş bulamıyor.

selamlar

efenim ben seviyorum işimi, sıkıntım olursa çalıştığım yerler ile oluyor.

ben teknik lise okudum. akabinde 2 yıllık bir meslek yüksek okulunu çok büyük başarıyla 5. senenin sonunda kovularak tamamladım ve aöf kamu yönetimi okumuya başladım sırf askerden muaf olabilmek için. hala da okuyorum aöf'de. bu arada bi af çıktı ondan yararlanıp kovulduğum okuluma geri dönüp derslerimi falan verdim fakat halen bir çıkış belgesi yahut diploma neyim alabilmiş değilim. anlayacağınız 27 yaşında ve lise mezunuyum şu an.

lise bitti, cuma günü karneyi aldım sonraki pazartesi çalışmaya başladım. o gün bugündür de aralıksız çalışıyorum. şu an 2500'e yakın bir meblağ kazanıyorum. şimdi benle beraber aynı okulları okuyan arkadaşlarıma bakıyorum bir çoğu işsiz, kalanların bir kısmı okuyup ettikleri ile alakasız işler yapıyorlar ve bir kısmı da benle aynı işi yapıyorlar. benle aynı okulları okuyan ve hatta bitiren hatta ve hatta askerliğini yapıp gelen ve benle aynı işi yapan arkadaşlarım benden daha az kazanıyorlar. bu benim, yaptığımi işte üstad olduğumun göstergesi değil bunu biliyorum, zaten yemiş bitirmiş de değilim. fakat sanıyorum ki az evvel 3 gruba ayırdığım arkadaşlarımın içerisinde yaptığı işi seven bir tek ben varım. ve daha geçtiğimiz hafta 2 farklı teklif aldım. her hafta böyle 2-3 teklif almıyorum tabi ki ama "piyasa"daki diğer çalışan tanıdıklarıma göre bana olan talep daha fazla diyebilirim.

"insan yaptığı işi severse iyi kazanır" ya da "iyi kazanırsan yaptığın işi seversin" gibi sonuçlara varmaya çalışmıyorum yanlış anlaşılmasın. ben kendi adıma şunu söyleyebilirim, liseye başladığım zaman yapmak istediğim işi biliyordum, bu yüzden meslek lisesine yazıldım bu yüzden 1. senenin sonunda teknik liseye geçiş yaptım. ve şimdi o zaman yapmak istediğim işi yapıyorum. belki de benim işimi seviyor oluşumun nedeni budur. bilemiyorum :P

bu arada programlamacıyım.

öncelikle @soul cancer allah kolaylik versin.

bende hobisini işe dönüştüren yani sevdiği işi yapan şanslı vatandaşlardanım. işimde 5. yılım bitiyor ve aldığım maaş ile keyfe keder yaşıyorum. diğer arkadaşların dediği gibi işini severek yapmak bir çok şeye katlanmayı ve inatçı olmanı sağlıyor. haliyle istikrar başarı getiriyor. tabi ileriyi hiç bir zaman tahmin edememeye alışmak ve günlük yaşamaktan mutlu olmak gerekiyor. her an herkez işsiz kalabilir.

okul olayına bu kadar takılmaya gerek yok türkiyede yaşıyoruz. emeklerin paraların üstüne bir bardak su içip yolunuza devam edin.

yazılımcıyım, sektörde 10ncı yılım doldu bu süreç içerisinde halihazırda çalıstığım kurum 2nci işyerim.

Yazan arkadaşların iletilerini okudukça memleketin aslında nasıl yaşanmaz bir yer haline geldiğini sırf bu sebepten kaynaklı "mutsuzum" diye bir işi bırakmanın doğru olup olmayacağını sorguluyorum.

Yaptığım işi seviyorum, tercih şansım olsa yine aynı işi yapmak isterdim. 7sene boyunca bünyesinde çalıştığım kurumdan sırf mutsuz olduğum için ayrıldım, maddi olarak bir sıkıntım yoktu ancak nedenini bilmediğim bir mutsuzluk dolayısıyla artık o kuruma gitmek istemiyordum (kaşınmak değil bu).

3 yılımı doldurduğum bu yeni kurumda da esasında mutlu olmadığımın farkındayım, yönetici pozisyonundayım, çoğu kişi için güzel şartları olan bir işim var ancak "mutlu değilim" (orta yaş bunalımı dedikleri nane bu olsa gerek) saat 10:15 ve ben odamda alkol almaya başladım :) sanırım içerisinde bulunduğum mutsuzluktan kısa süreli kaçışın yolu bu.

özetle işimi seviyor / kurumu sevmiyorum, dolayısıyla bu şartlarda birbirine küs olan karı kocanın aynı yatakta soğuk bir şekilde uyumasına benzettiğim ilişkiyide sonlandırmak gerekiyor.

bu kararımla birlikte maddi sıkıntı yaşayacağımda aşikar, lakin daha huzurlu olacağım gibi.

@lucy in the sky with diamonds , pek sorunun cevabı olmasa dabir kaç bişey yazmak istedim.

hem okuyup hem calisiyorum icmimarim, belki herkezin imrendigi bi alan, calisma sartlari rahat ,okula gitmeme izin veriyorlar ama isimden nefret ediyorum 650 lira aliyorum fuuuuuuuuuuuuuuck

işini sevmek biraz çetrefilli bir konu, yani eğer sanatla bilimle ilgili bir iş değilse benim görüşüme göre hiçbir işi sevmek mümkün değil. Sonunda dönüp dolaşıp politikaya dayanıyor ucu. Biraz kafası uyanık, sistem düşmanı biriyseniz her türlü meslek/iş bir süre sonra manasızlaşmaya başlar.

4 yıllık lisans eğitimine severek girip nefret ederek çıktım. Bilim yapmak gibi yüce birşey gözümde küçüldü, belki bir çıkış yolu bulmalıydım ama ben sırt dönmeyi tercih ettim. Okuldan hemen sonra alakasız pek çok yerde çalıştım. Bir üsre iyi gitti sonrasında hepsinden nefret ederek ayrıldım. Öyle böyle değil hem de çağıl çağıl bir NEFRET akmasından bahsediyorum. Son işim çok rahat bir ortam, süper çalışma saatleri falan derken ayakta adam düdüklüyordu. Ufacık havasız bir alana tıktıkları insanların üzerine basarak büyüyen pastayı kendine ayıran ve bize ambalajı reva gören bir işleyiş. Bunları görerek ben işime bakarım diyemiyorsunuz, en azından ben diyemiyorum, sokarım çarkına diyip ayrıldım işten. Beş parasız.

Sistem çökmüş zaten, şimdiye kadar "ssk! emeklilik! yapma demiyorum emekli olunca hobi olarak yap!" diyerek iyi bir uyutmuşlardı ama ben köle olsam nolur 58 yaşıma kadar asgari ücretten halliceye talim edip sürekli bir gelecek kaygısıyla yaşayacaksam? 58 yaş az değil yahu!

şimdiye kadar bir çok farklı yerde çalıştım. ama oturup da bir cv'ye yazabileceğim şeyler değildir bunlar.günü kurtarma çabası içerisinde idim hep.
bilgisayar teknik servisinde de çalıştım ki 10 senedir bilgisayar kullanıyorum.hani gözüm kapalı söker takarım pc'yi. he, ne işine yarıyo dersen, kendi işime yarıyo derim. emlakçılık yaptım. garsonluk yaptım barmenlik yaptım. liseden mezun olalı 5 sene oluyo ve ben hala üniversite birinci sınıftayım. bu okul bitecek..
türkiye şartlarına göre iyi bir okul denebilir aslında okuluma da.iş arıyorum halen de.ikinci öğretimde okuyorum ve bütün gün boş durmak yerine çalışmayı yeğliyorum.ama iş veren var mı ? yok. gidip muhasebecilerle konuştum. adamlar sırf ssk ödememek için iş vermiyorlar. ssk ödemeyin dediğimdeyse kararsız kalıyolar.
fakat şöyle söyleyebilirim, patron olgusu sorun yaratmadıkça çalışmayı da iş yerinde bulunmayı da seviyorum. çalıştığım bütün işlerde de mutluydum. verimli olduğumu hissettiğim sürece..
şimdilik tecrübe yetersiz görünebilir ama şöyle söyleyeyim: bu memlekette üniversite okunmadan bi b*k olunamayacağı görüşünde birleşen bir toplum var olduğundan, ve hatta üst düzey yöneticiler bile nereden mezun olduğun önemli değil, kafan çalışıyosa, detayları görüyorsan, bir bütünü kafanda parçalara ayırabilip sorunları çözebiliyorsan elinde de diploman varsa piyasada mükemmel olmasa da iş bulup yükselirsin diyorlar. bunu bir çok kişiden duydum. işinde yükselmek de yukarıda sayılı yetilerinin geliştirilmesi ile alakalı.ki söyleyenlerin hepsi de lokal veya ülke bazında ismi bilinen markalaşmış ve kurumsallaşmış firmaların genel müdürleri veya genel müdür yardımcıları.
mevzu şu ki, işini sevmek veya sevmemek işinde yakalayabildiğin başarı ile alakalı genelde. maslow'un piramidine falan girmicem hiç. ama haklılık payı da var kendisinin.ayrıca genelde diyorum çünkü mutsuzlukların çoğu işte profesyonelleşme sürecinden sonra artık daha fazla gelişememekle alakalı olgulardan kaynaklanıyor.ya da iş arkadaşlarının sevilmemesi, patronun sevilmemesi türden sebeplerle..(zaten patron dediğin sevilir mi lan ?! =) )

durduk yerde sırf mutlu olmak için sektör değiştiren, iş değiştiren, hatta ülke değiştiren insanlar da tanıyorum. ve evet sonuç başarılı. onlar mutlular. ki kendimde de bu potansiyeli görüyorum. netekim her şeyi bi anda silip yeni bi şehirde başladım ben de hayatıma ve şu anda meyvelerini topluyorum bu kararımın. iyi veya kötü. mutluyum ama..

iş hayatı da özel hayat gibi aslında..hem sevdiğin hem de seviştiğin bir sevgilin/eşin olabilir mi sorusuyla paralel bu soru. insanın hem zevk aldığı hem de üstüne para aldığı bir işinin olması mümkün..hem sevdiği hem seviştiği kişiyle yaşayabilmesi kadar mümkün..

Bende meslek lise ve ardından 2 yıllık biyomedikal bitirdim. Mezun olduktan sonra Uzun süre işsiz kaldım. Burger Kingte çalıştım, Bİlgisayar teknik servisinde çalıştım bir arkadaşımın firmasında, maaş sigorta yok arada bir aldıklarımı saymazsam hayrına çalışmış oldum. Orada çalışırken iş aramaya devam ettim fakat bulamadım. Sonunda 5 ay önce mesleğimle pek alakalı olmayan bir sektörde Teknik servis sorumlusu olarak göreve başladım.Ünvanıma aldanmayın sadece göstermelik.
Çalıştığım firmada iki adet mühendis,iki tekniker, 4 tanede işçi var fakat bunların arasında bana işi bilen, bildiklerini bana öğretecek yardım edecek işi bilen usta kıvamına gelmiş kimse yok. Kendi çabamla bir şeyleri başarmaya çalışıyorum elimden geldiğince ve bugüne kadar idare ettim. Fakat üstesinden gelemediğim bir arıza ile karşılaştığımda benden kötüsü yok. Müdüre ben eğitim istiyorum dediğimde ben eğitim aldım da sana eğitim vereyim diyor. Hal böyle olunca benim üzerime çok büyük bir sorumluluk biniyor. Bazen diyorum istifa edeyim, sonra işsiz olduğum günler aklıma geliyor, vazgeçiyorum... Ne yapacağımı şaşırmış haldeyim bana bir fikir verin dostlar

Bu duyuruyu görmemiştim ama gören bi arkadaşım sen bunu cevaplamalısın diye habr verdi, arayıp bulup linki gönderdi sagolsun.

uluslararası ilişkiler mezunuyum ve mezun olmaya yakın, bilen bilir, bnaka uzman ve müfettişlik sınavları başlar, iktisadi idari bilimler mezunu herkes gruplar hatta sürüler halinde bu sınavara girer. Neyse ben de girdim, bu arada ODTÜ'de bi master prıogramından kabul almıştım ona gidicem diye planlıyordum ama bi yandan iş de bulmam gerekiyordu ekmek parası vesilesiyle. Neyse işte akbanktır garantidir vs derken işbankasının uzman yardımcılığı sınavını kazandım ve uzuun bir sınavar mülakatlar silsilesinden geçtiğim için, görece iyi bir ücret vaadettikleri için, istikrarlı bi gelecek vaadetikleri için(keza işbankası çok extreme kişisel bi durum olmadıkça işten atmıyor ve kariyer çizgin en başından beri belli) masterı falan bırakıp o şatafatlı genel müdürlük kulelerinde işe başladım. Ama daha ilk haftadan (eğitimin ilk haftası) bunun hiç bana göre bi iş olmadığını anladım. Bi kere etek ceket giyiyordum, çok hiyerarşik bi yapılanması vardı, güneşışığı görmeden florasan ışığında çalışıyrudm, gerçek oksijen almıyorduk, sürekli bir turnikeler, plazalar, asansörler vs gına gelmişti. Pazar akşamları oturup ağlıyordum, sabhjalrı mutsuz uyanıyrodum vs. Onun ötesinde yaptığım işe çok yabancıydım, dış ticartelerle ilgilib i finans işi yapıyorduk, herkes sürekli şikayetleniyordu, şubelerle telefonda konuşmaktan sesim gidiyordu, bir paragraf mail atmak için bile insiyatifim yoktu, yazıdığım herşey birilerinin oanyından geçip 3 kişiye imzlalatılıyordu, herşeyin hardcopysi dosyalanıyordu vs hep tiksindiğimiz devlet bürokrasisinn kağpıt kürek işlerinin tam ortasına düşmüştüm. Çook mutsuzdum hatta net şekilde depresyondaydım. Sonra iş aramaya başladım, reklam-medya sektöründe pijamayla-kotla işe gidebileceğim, hiyerarşik olmayan yaptığım iş beyaz yakalılarca hakir görülse bile kendi insiyatifi vev yaratıcılığımı ortaya koyabileceğim bir sektörde iş arıyordum. 2 ay kadar iş aradım, sonra bi riş arkadaşımın vasıtasıyla daha düşük maaşlı bir iş buldum ve uluslararası bir şirkette, bir medya ajansında eskisinden çok daha düşük bir maaş ve sıfır iş güvencesiyle çalışmaya başladım.

İş değiştirme aşamam çok sancılı oldu, bankadaki kimse anlayamadı, tutunamadı gözüyle baktı çünkü herkes olabilcek en iyi işin o olduğunu düşünüyordu, iyi maaş, iş güvencesi, sağlık güvencesi, havalı şık kıyafteler, plaza vs vs. Ailem de çok karşı çıktı, beni büyümemekle maymun iştahlı olmakla suçladılar ama ben verdiğim kararda çok emindim çünkü mutsuzluğum artık elle tutulabilir gözle görülebilir bir hal almıştı. Velhasıl kelam, çok sevdiğim çok mutlu olduğum, işimi sevdiğim, insanları sevdiğim, maaşımın giderek arttığı hatta daha iyi maaşla başka bir ajansa transfer olduğum, işimle ilgili konularda okuyuz araştırmayı sevdiğim bir mesleğim oldu. Master içimde kaldığı için Galatsaray iletişimde reklamcılıkla ilgili ikinci öğretim master yaptım. Hayatımda verdiğim en doğru kararlardan birinin bu olduğunu düşünüyorum.

Bazen kimse onaylamasa ve hatta siz bile doğruluğundan emin olmasanız bile sizi mutsuz eden şeyleri bi cesaretle bırakmak gerekiyor bence :)

metrobüsten indikten sonra üst geçitten inip biraz yol kenarından yürüyüp ordaki diğer üst geçitten yan yola geçiceksin, e 5 mi oluyo ki orası, anayola işteh. ordan geçen otobüslerin hepsi büyükçekmece adliyesinden geçiyor hemen hemen. zaten geneli halk otobüsü büyükçekmece bilmemne diye bağırıyolar. yarım saat sürüyodu en fazla diye hatırlıyorum. bi de otobüslere binerken akbil basıyosan basarken söyle şöföre öyle bas. eğer normal halk otobüsü değil de şu küçüklerdense bazıları silivriye falan gidiyo diye çift bilet falan alıyo. boşuna paran gitmesin.

metrobüs'ten yenibosna durağında inersen, büyükçekmece'ye rahat rahat koltuğa yayıla yayıla gidersin. Çünkü Büyükçekmece tarafına giden araçların ilk durağı yenibosna. Avcılar ara durak olduğu için sabah erken ve akşam iş çıkışı gibi saatlerde oraya gidecek araçlarda yer bulmana imkan yok. Ben derim ki yenibosna'da in ve ilk duraktan bin..

aklıma şöyle bir şey geldi dediğiniz gibi günlük hayatta hukuki anlamda uğradığımız haksızlıkları konu alan bir program olabilir.. izleyenlere "anaaa bak hiç de farkında değiliz haa meğer hakkımız çiğneniyormuş" ya da "olm meğer bilişim suçları kapsamında internet üzerinden misal facebook'da filan hakarete uğrarsak savcılığa gidip ...." tarzında.. güncel ve bilgilendirici bilgiler.. "sizce hukuk ne ifade ediyor tarzı röportajlar sıkıcı olur düşüncesindeyim..

araya da diğer ülkelerden farklı hukuk kuralları ya da yasaklar hakkında bişeler girebilir.. nette rastlamıştım bikaç kere atıyorum meksikada iki silah taşımak suç değilken çakı taşımak suçtur(salladım), litvanyada yolda yürürken şunu yaparsanız tutuklanabilirsiniz gibi.. kolay gelsin.

tüketici hakları, binalar ve sokaklarla ilgili yaşanan problemlerle ilgili hukuki hakların sınırları, şahitlikten kaçınma durumları ile ilgili bilgilendirmeler. kısaca gündelik hayata dair hukuki bilgilendirmeler, stüdyoda oylamalar, seyircilerden seçilenlerin karşılaştıkları olayları anlatmaları ve vaka içerisinde hak aramanın sınırlarının öğretilmesi.vb.

o kadar düğüne gittim, kendim düğün yaptım, hiç organizasyon şirketiyle düğün yapan görmedim, duymadım.
Anca izmir ankara istanbul sosyetesine hitap eder o işler, oradan da bayii başına 100 düğün çıkmaz.

aynen zaynen.

düğün organizasyon şirketleri olmasaydı, bu günlere gelemezdik, soyumuz tükenirdi.

çok var büyük şehirlerdeysen..

yea geçende benim de aklıma gelmişti bu fikir de zannımca bu işe girmek için daha vakit erken. 5-10 sene daha lazım. insanların henüz düğün organizasyonuna ayıracak vakitleri var ya da başka bir deyişle buna ayıracak çok paraları yok.

Ben düğün organizasyonlarının sosyeteye falan hitap ettiğini düşünmüyorum,benim tanıdığım ve aşırı zengin olmayan ama maddi durumu iyi olan evlenecekler genelde tercih ediyorlar.

Kesinlikle zevkli bir iştir,düşünsene adam sana rengi söylüyo mesela,sen kendin desenini belirleyip,şeklini belirleyip koltukları sandalyeleri kaplıyorsun,dekorlar yapıyorsun,mumları,taşları seçiyorsun,ya da ben bi yeri dekore etmeyi sevdiğim için bana zevkli gelirdi yani,sevmiyosan bu işleri eziyet olur...

zihniyet meselesi, ben kendim organizasyon isi yapiyorum ama temmuzdaki dugunum icin baska bir organizator ile calisiyorum, kendi basima yapmaya kalktigimdan daha ucuza geliyor cunku tanidik fiyati alabiliyor...

bizim dugunu organizator sirketiyle yapmistik, dugun ortamini istedigimiz gibi suslediler, masa sandalyeler giydirildi, masa ustu susleri, yazilar, cicekler vs bir suru fikir vardi , begendiklerimizi sectik.
lcv sistemiyle dugune kimler katiliyor islerini onlar halletti biz de kim hangi masada oturacak onu belirledik. dugun esnasinda da yardimci oldular.
olmasalar olur muydu , elbette olurdu ama boylece herseyiyle daha bize ozgu bir dugun oldu, unutulmus ayrintilar vs yoktu.
guzel bir is bence, denenebilir.

(bkz: losing all hope is freedom)

şehir olarak nerdesiniz?

bu arada sizin niyetinize kahve içip kapattım. şimdi gördüğüme göre, dilekleriniz gerçek olacak. hem de hepsi. biraz zaman alabilir ama sabırlı olmalısınız.
umut etmeye devam ;)

affınıza sığınarak :

www.youtube.com

istanbulda bilinen en iyi yerlerden birisi -etipufkakaolu- nun dedigi cafe cok dogru ustelik ucuz.
kesinlikle ben de tavsiye ediyorum emre yi.

ben bakabiliyorum, yani insanlar öyle söylüyo. gel bakarım ücretsiz ;)

kesinlikle bu dediğime itiraz gelecektir ancak ben kedilerin bir öğün profesyonel mama ile bir öğün evde hazırlanmış mama ile beslenmesinin oldukça iyi sonuçlar doğurduğunu düşünüyorum.

profesyonel mama elbet market mamasından daha iyidir, değişik mamalara alıştırman da iyi olur ancak kedinin durumuna göre (yaş, ev-sokak yaşamı, kısırlığı) profesyoneller arasından seçim yapabilirsin.

söylediğin çeşitler açık olarak var mı bilemiyorum ama hasırcıbaşı caddesinden inerken sağda bir pet shop var, orada güzel mamalar var, bazen açık da oluyor.

Evde hazırlanmış mama nasıl oluyo ki?

Detay da veriyim: yaşını tam bilmiyoruz çünkü sokaktan aldık, tanıştığımızda da büyüktü. Veteriner dişine bakıp 2 yaşında falan dedi. Herhalde önceden ev kedisiymiş çünkü çok munis, bi de kısırlaştırılmış herhalde çünkü 1 senedir birlikte yaşıyoruz hiç kızgınlık belirtisi göstermedi, bi de şişko. (Eskiden apartmanın bahçesinde yaşıyodu, bizim orası da çok kedisiever bir muhittir, o yüzden kedilere yemek veren bol.)Zayıflasın diye mamasından kısınca da öyle bi bakıyo ki suratıma, dayanamıyorum.

Şimdi hala evde, gün içinde kapının önüne gidip miyavlıyo, biz de bahçeye çıkarıyoruz, bi yarım saat hava alıp geliyo. Güzel bi hayatı var yani. Düzenli olarak veterinere de gidiyoruz, aşılarını, ayda bir pire damlasını oluyo.

royal canin, iams, hills ve proplan gibi premium mamalar açık satılıyor mu ki? açıktan kastınız 10-15 kiloluk paketlerin açılarak kiloyla satılması mı? o halde kilosu 12'ye royal canin nerden alıyordunuz paylaşır mısınız? koşa koşa gidip alıcam da.

Ben de öğrenince önceden verdiğim paralara çok yandım, aynen dediğiniz gibi 15 kiloluk paketleri veteriner kendisi açıp kilosu 12 tl'ye satıyor, en azından Royal Canin için böyle. Çok yerde yapıldığını duydum, ben Moda'dakini söyliyim: Eski Moda havuzunun -şimdiki Moda parkının- olduğu yerde, yani Moda İlk okulunun karşısında Dia var, Dianın hemen yanında Hera veteriner kliniği var ben oradan alıyorum.

İşte ben de Proplan ve Hills için bu uygulamayı yapan bi yer arıyorum.

bu arada, hills'i tavsiye ederim. daha az yiyerek doyuyorlar hills'le. bir de şişlide çizmeli kedi veteriner kliniğinde veteriner mamaları açık olarak satılıyordu. eğer yakınsa oraya bakabilirsiniz.

evde hazırlanmış mama şöyle oluyor ki, önüne koyduğunuzda yediği (tabii ki baharatsız, çok yağlı olmayan et-tavuk gibi şeyler) yemeklerden ayrıcana hazırladığım bir karışım olup kendisi için çeşitli eti ciğeri pişirip pişmiş havuç ve bezelyeyle çekiyorum, yaş mama gibi oluyor

proplan değil ama alice'in kedi maması var gayet uygun açık kapalı konserve yaş mamaları, gaz, koku falanda yapmıyor. gerçi bizimki direk tuvalete yapıyor sifon çekiyoruz sadece.

bir de arkadas kilosu 12 tl olan mama nedir yahu. benim yediğim yemek o kadar etmez

tek ve kesin çözümdür, tecrübelerle sabittir, gerisi geçici veya yalan veya yetersiz çözümlerdir. açıklıyorum "İRADE" emin ol kardeşim bu işin en kesin en etkili yolu bu. tabi oldukçada zor. diğer şeyler kolaydır ve geçicidir.

spor yapmayi deneseniz?

Spor yapınca iştahım iyice artıyo yav.

bence yemeyi kesmeye calisma yediklerini yakmak icin spor yap. benim enistem de senin gibi yedikce yer. hic ekmekten kisayim pilav yemeyeyim ot cop yiyeyim demez. ne bulursa yer. ama her gun sabah da 15-20 km kosu yapar. spor yapmasinin tek sebebi de daha fazla yiyebilmek:)

shangri-la diyeti bir süre önce yurt dışında çok popülerdi. günde 2 kaşık extra light zeytinyağı içiyosun ve iştahın kesiliyor bu diyete göre . bir googleda ara istersen

kilosu normalse olduğu gibi devam eder. (kilo alıyorum demişsin o yüzden düzeltiyorum kilosu normal "sınırlar" içindeyse)
yediği şekere, yağa dikkat eder. (kalp damar hastalıklarından filan korunmak için) istediği kadar yer, ama sağlıklı yer. abur cubur yerine yemiş yer mesela.
kiminin metabolizması çok hızlı çalışıyor ve eğer boğazından kesmeye kalkarsan vücudun hastalıklara açık hale gelebilir.
lömbür lömbür değilsen, kasına koluna güveniyorsan bence kısmana hiç gerek yok boğazını.

ingilizce anlıyosanız discovery'nin human body - pushing the limits belgesellerini online olarak bedava izleyebilirsiniz. vücudunuz düşündüğünüzden çok daha becerikli :)

170 boyunda yapılı efendim 80 kilo inşaat işçisi bir adamla
165 boyunda 55 kilo tüm gün oturan devlet memuru bir kadının yediği miktar çok farklı olmalı. o yüzden başkalarına göre değil kendi metabolizmana göre dengeni bulmalısın.

yediğiniz lokmaları ağzınızda kaç kere çiğniyorsunuz buna dikkat edin. çok kez çiğner ve öyle yutarsanız çabuk doyar ve kalkarsınız. ama az çiğner direk yutarsanız dokluk hissini hissetmezsiniz bile :)

fiziksel bir rahatsızlığın yoksa bu psikolojik rahatsızlığa işaret olabilir. yeme bozukluğu adı verilen. aslında toksundur ama sana göre açsındır. psikiyatriste gitmeni öneririm. onun dışında 5-htp tabletleri düzenli kullanımda, insan gibi yiyebilmeyi sağlıyor, çünkü serotinin üretiyor, ilaç değildir, besin takviyesidir, solgarda var.
5-htp adamın iştahını kesmiyor ama insanca yiyorsun dediğim gibi.

henüz 23 yaşındayım. aynı konudan muzdaribim.

dana gibi yiyorum arkadaş. ve ne kadar fazla yemek yemiş olsam da 1 saat sonra yine acıkıyorum. sanki kurt var midemde. doktora gittim fiziksel bir rahatsızlığım yok. eğer evde ekmek yoksa veya atıştırmak için bir abur cubur yoksa kendimi çok kötü hissediyorum. sürekli yemek yemek istiyorum.

sanırım arkadaşların söylediği gibi psikolojik. ama bir insanla konusarak kendimi aç hissetmeyeceğim düşüncesine de inanamıyorum.

eğer çözümü bulursan beni de kurtarmış olacaksın dostum.

irade ile bir yere varamazsınız. bir süre kadar işe yarar, an gelir iradenize karşı koyamaz ve yemeğe abanırsınız. sonra pişmanlık, sonra tekrar irade tekrar dayanamama... off insan hayattan soğur.
sadece "glisemik indeks ve beslenme" konusunu netten biraz araştırmanızı tavsiye ederim. yemek yemek de tıpkı sigara içmek gibi yedikçe daha çok yemek isteyeceksiniz. sigara içme isteğini tetikleyen şey nikotindir. yeme isteğinizi tetikleyen şey de düşen kan şekerinizdir. glisemik indeksi yüksek gıdalar tüketiğinizde kan şekeriniz aniden yükselir, çok mutlu olursunuz ama yükseldiği hızla da geri düşer bu meret ve çok kısa bir süre içinde tekrar yemek yeme ihtiyacı hissedersiniz. bu böyle sürer gider. tamam çok yiyorsunuz da ne yiyorsunuz? ona bir bakın bence. glisemik indeksi düşük gıdalar tüketirseniz çabuk acıkmayacağınız için irade mücadelesine girmenize gerek kalmayacak. yalnız bu hemen olmuyor 1 haftada falan ancak oturuyor yerine yeme düzeni. açlık çekeceğiniz şurda bir hafta. denemeye değer.

ödemezse derslerden kaydı silinir en geç 2 ay içerisinde. Bir arkadaşıma öyle olmuştu. Hakkaten bir arkadaşıma. Sonra uğraştı parayı %80 faizle cezalı ödeyerek tekrar kaydettiler.

"kırmızı keman" gerçekten hayatımın filmi diyebileceğim filmlerden biriydi, küçükken izlemiştim ve hatırlattığın için teşekkürler :) ama aynı tadı verebilecek bi film bulmak biraz güç bence :(

bilemiyorum severmisin ama çok eski bi film var. "potemkin zırhlısı". 1925 yapımı bi film, gerçek bi olaydan alıntıdır. yani baştan aşağı sosyal içerikli bi film :) ayaklanmayı anlatıyo. bu filmin en önemli özelliği, dünyada ilk defa bu filmde montaj yapılmış. yani montajla kurgulama yapılmış ilk defa. bence çok güzel.. ama sözsüz haberin olsun.

her ne kadar hollywood da olsa "the prestige" in gideri var bahsettiğin kriterlere göre..

Kırmızı Keman dediğiniz film Ekşi Sözlükte Le Violon Rouge diye geçen film ise, "Dünyanın Bütün Sabahları" diye Türkçe'ye çevrilmiş Tous les Matins du Monde filmini de çok seversiniz bence.

gc için de ayrı yüklemek gerekli sanırım çünkü flash player ı yüklerken for ie, for firefox felen seçenekleri oluyo bende de firefox da yüklü ama ie de yok mesela(flash player).

bu arada aynı duyuru dan 3 tane dizmişsin maşallah ;)

Klaveye üzerindeki numaralar ile deniyor olabilirsiniz. Num lock lu sayılarla olması lazım( numeric keypad)

Lazım olursa diye: ä

Klavyenizde Numpad yoksa muhtemelen Fn tuşu vardır. Fn+Alt+ 1 3 2 ile basabilirsiniz :D

İlkdefa: Ben ne demek istediğini anlayamadım? Klavyeden başka neyin üzerinde numara var ki zaten?
Paranormal: Dediğin gibi de yaptım olmadı:(

(bkz: ) Kızların teknolojiyle imtihanı

runelord.files.wordpress.com

Resme bak.
Üzeri derken yukarı demeliydim galiba.Her türlü anlaşılamaz. Sen resme bak

Yanyana duran rakamlara basmayacaksın. Bazı tuşların altında Fn tuşunun renginden rakamlar vardır. Onları kullan.

dizustu bilgisayar kullaniyorsaniz ve numpad yoksa ki yoktur. o zaman NUM LK (NUM LOCK) yazan bi tus olmasi lazim klavyenin uzerinde ona bastiginizda bazi harflerin hemen sag alt kosesindeki rakamlari aktif hale getirir bu tus. ornegin 1 e karsilik J, 3 e karsilik L, K ya karsilik 2 denk gelir.

Num LOCK i etkin hale getirerek bu sekilde ä isaretini yapabilirsin.

1. Word dokümanına yapıştırabildiysen, resmin üzerine sağ tıklayıp farklı bir yere kaydedebilirsin.

2. yanlış kopyalıyorsun büyük ihtimalle.

Vallaha da billaha da başka yere yapışmıyor, copy oluyor paste olmuyor.
Bi de nasıl doğru kopyalicam? Kaç türlü kopyalama var ki zaten?

1. Kopyaladığın resmi paint e yapıştırıp kaydet. Olmazsa o resmin bulunduğu ekranın görünütüsünü kaydedip, paint e yapıştırıp, dilediğin gibi kes/biç. Doğrudan klasöre yapıştıramazsın öyle.

ana sayfada yukarda "configuration" var, ona tıklayın. açılan pencerede yukardaki "expert mode"u tikleyin. genişleyen menüde "general"a tıklayıp "game"deki tiki kaldırıp kurtulabilirsiniz.

1.
www.thewebtechreviews.com
www.question-defense.com

2. yavaşlatmaz, hepsi açık olur ve flash gibi uygulamalar olursa yavaşlatır. yoksa zararları olmaz, hele ki chrome ve opera sessiz sessiz durur.

Yaptım hemen oldu, Allah razı olsun.

şehir belirtirseniz öneriler gelebilir

İstanbul'dayım bu arada:)

Eminönü, Tahtakale caddesinde "Asri ve Zaza" Hanlar. uygun ve bilgili esnaflara sahip.

evet hanlar kesinlikle.. internetten online alışveriş sitelerinin fiyatlarına bakın, sonra gidin o handaki pazarlıksız fiyatlarla karşılaştırın, farkı görün =)

gittigidiyor'dakiler de muhtemelen o saatçi esnafı falandır diyesim geliyor, cidden piyasanın %50 altına satıyorlar neredeyse ürünleri.. garantili zaten.. bi tek fatura vermiyorlar sanırım..

asri iş hanında, en üst katta casio saat satan bi yer var. dükkanın ismi şimdi aklıma gelmiyor. orada gayet ucuz saatler bulabilirsin. 150$ lık saati 150 tl' ye almışlığım var.
tabi uzun zamandır oradan saat aldığım için bana gayet uygun veriyorlardı.

tavsiyem ebay'den al GG de saat satan arkadaşlarda ordan alıyor zaten. yanlız ebayden alırken gümrük, paypal(ödeme için gerekli)vs iyice araştırılması gereken konular
ben vakti zamanında şuan 1500 TL olan seiko saati ebay'den 270 USD ye almıştım. gayet memnunum

piyasada 500 olan saati gittigidiyordan 190 kağıda aldım. amerikadan gönderdiler tertemiz orjinal saat sadece kutusunda gelmedi o kadar. kargo ücreti falan da ödemedim.

aldığım saat şuydu urun.gittigidiyor.com

aynı kullanıcıyla iletişime geçip beğendiğin modelin fiyatını sormanı tavsiye ederim.

www.saatvesaat.in burası var mesela indirim olanlar arasında güzel saatler çıkıyor. 3 kere alışveriş, bir kere de değiştirme yaptım buradan. gayet güvenilirdir.

doğubankın dışındaki seiko bayisinden 1100lük seiko saati 640a almışlığım var. dibine kadar pazarlık yapabiliyorsan her türlü alırsın istediğin fiyata.

ilk önce Tahtakale derim. olmadı www.alisverissaati.com