çocuk şanslıymış.

Aradan uzun süre geçtikten sonra hala acınız falan varsa, patolojik durumlar varsa psikologa gidin. En azından düşünce-davranış biçiminizi değiştirmeye yardımcı olur. Sonuçta herkesin ayrılık sonrası dönemdeki mücadele biçimi farklıdır. İstanbul'da yaşıyorsanız belediyenin ve kadın aile sağlığı merkezinin bir sürü danışmanlık birimi var ücretsiz. Gayet de ilgileniyorlar. Öyle devlet kurumundaki gibi 500 farklı yerle de görüşmüyorsunuz. İstanbul'da değilseniz bilemiyorum.

kübler-ross modeline göre geçireceğin aşamalar sırasıyla: reddetme, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme. depresyon kısmına ulaşmışsın gibi, kabullenmeyi de hallettin mi rahatsın.

ben aslında yohum

"mutsuz değilim, onu özlemiyorum" o beraber yaptığınız şeyleri yaparken üzülmez veya hatırlamazsanız o zaman "mutsuz değilim, onu özlemiyorum" diyebilirsiniz. şimdilik sadece alışmışsınız.

çok söyledim. yine söylüyorum. kasmayın. sevdiğin herşeyi yap. o seviyor diye yapmaktan vazgeçme. bu bu alışma süreci. 10 defa çizgi roman okursan 11. de bu rutin hale gelecek. sadece senin yaptığın bir olay haline gelecek yani.

asla yapmaktan vazgeçme! off süper oldu.

aynı şeylerı yanlızda yapabılırısın dene madem özlemıyosun sıkıntı olmaz..sonrada yenı bırını bulursun onunla yaparsın sonra ayrıl falan filan.hep aynı şeyler.

Yahu yap o dediklerini işte. Sen yapmaktan kaçındıkça her biri içinde sürekli büyüyen bir korku halini alacak. Kendini biraz zorlayıp yaptığında hemen olmazsa üçüncüde normal bir faaliyete dönüşecek zaten.

dediklerini ben de yaşadım, eskiden dinlediğim şarkıları bile dinlemiyordum, içimden gelmiyordu resmen. sıkıntı basıyordu. bi süre sonra geçiyor merak etme. yavaş yavaş o yapmak istemediğin şeylere başla ama.

o yaptıklarını doz doz ayır, yani sonrasında çok tekrar etmek zorunda kalacağın ve sana en az etki edecek, diğer insanlarla/arkadaşlarınla da yapabileceğin şeyleri yavaştan yapmaya başla.
ben inadına kendime üzülmüyorumu ispat etmek için özellikle yapıyodum, kanata kanata da olsa yaran törpüleniyo zamanla sonuçta. üstüne git, belki bi süre aklına gelir, üzülürsün belki ama geçer.
mesela bi arkadaşım(!) ayağını sürüyerek yürüyodu. ne zaman yolda yürürken ayağını sürüyen bi insan duysam, önümden arkamdan bakasıım geliyodu o mu acaba diye; bi süre sonra bakıyosun ki onun olma olasılığı yok, sonra zaten dikkat etmemeye başlıyosun gibi gibi.

Kactigin her neyse o pesinden gelir, benden demesi.

Bu yuzden uzerine git. Bu muymus len diceksin.

Ha özlemek ayri. O bambaşka...

takılma bunlara ben de öyle oldum önceden zaman geçti aktı gitti bi baktım dinleyebiliyorum izleyebiliyorum :) hiç de sorun olmuyo. zaman herşeyin ilacı diyolar çok sinir bir laf ama gerçekten öyle bi süre sonra bi bakmışsın herşey düzelmiş. olur bazen aklına gelir yapacak bi şey yok sevdin ettin ama geçiyo. hele bi de başkasını sevdin mi onun derdinde aklına bile gelmez :)

mastürbasyonu azalt.

doğrularını gözden geçirmen gerek,böyle durumlar doğrularını sorgulamak için ideal zamanlardır,yaşam tarzı çizgilerini öyle dik ve belirgin çiz ki dış etkenler zarar vermesin, onu hatırlatmadan yapıp mutlu olduğun mutlaka birşeyler olmalı,bunu yapabiliyorsan diğerlerinide yapabilirsin değilmi?

22 yaşından büyük olduğuna emin olduysam: fazla marjinal derim.

not: ama gene de insanlar saçlarını istediği yapsınlar tabii, beni ilgilendirmez.

bi arkadaşımın öyle saçları vardı, yolda adamın biri kafir dedi.

yakışmışsa güzel olmuş derim, yakışmamışsa bu ne amk derim.

bu aralar çok moda ve yakıştırabilende çok güzel duruyor; tarzına uydurabilmişse beğenirim yani.


edit: esmerlerde pek hoş durmuyor bi de.

"fazla marjinal olmaya çalışıyor."

düzeltme: soruyu tamamen yanlış okumuşum ya la. hep dikkatsizlikten işte bunlar. benim cevabım saçın tümünün rengarenk boyalı olmasına göre verilmiştir, arz ederim.

bazısına yakışıyor, giysilerle birlikte falan çok güzel oturuyor tarzına. bazılarında da çok eğreti duruyor, depresyona girmiş fark edilmeye çalışıyor herhalde diye yorumluyorum.

genelde yakışmayan şekilde boyatıyorlar. o yüzden yakışmadığını düşünüyorum. çok abartmadıysa veya nasıl yapıldığına göre yakıştığını düşünebiliyorum bazen. yaşam tarzı hakkında düşünmüyorum. önyargılı değilim genelde.

renkli renkli saç yapanların hele yaşları büyükse benim daha çok hoşuma gidiyor, gülümsetiyor. özenti değil tamamen zevk ve kendi seçimi olduğunu gösteriyor ve daha çok takdir ediyorum.


"ne güzel ya. kendi gibi davranan bir kişi.
ama ne yazık ki, ona sırf kendi zevkini uyguluyor ve onların zevklerine uymuyor ya da yaşı onların uygun gördüğü yaş değil diye, ya da renk onların beğendiği renk değil diye, bir sürü iğrenç cümleler kuracak bir toplumda yaşıyor.uz. seni 'insan' olarak görmeleri için 'ONLARIN ZEVKLERİNE VE SEÇİMLERİNE GÖRE HAREKET ETMELİSİN VE SEÇİMLER YAPMALISIN'. ne kadan da mantıklı, akıllıca, medenice ve saygılı bir bakış açısı değil mi?"

derim.

bunları söyleyenler acaba kendilerine iki adım öteden bakabiliyorlar mı yaptıklarının nasıl göründüğünü görmek ve anlamak için.. başkalarının zevklerini küçümseme hakkını kimler vermiş onlara ya da kendilerinin nelerine dayanarak bu hakkı kendilerinden buluyorlar çok merak ediyorum..

"50 yaşında saçları yeşil olan kadınlarda iğrenç görünüyor. ne o öyle, yaşına göre davransın biraz."

ile;

"50 yaşında saçları yeşile veya diğer sıradışı renge boyamak pek bana göre değil. ben pek yakıştırmıyorum. ama yapan yapar tabi ki, hele de kendisine yakıştırıyorsa ne ala."

demek arasındaki farkı görmek ve anlamak bile ne kadar zor geliyor.

neyse...

ben, kendi zevkime uymasa da bayılıyorum marjinal zevkleri olan ve bunları BU TOPLUMA RAĞMEN yaşamaya çalışan insanlara.


******

@khiron,

belirtmeyi unutmuşum. verdiğin linkteki saç ve renkleri gerçekten muhteşem. o tür şeyleri seven biri olarak, yapmamak için zor tutuyorum kendimi.. ama maalesef o görüntüyü korumak o kadar zor ki. ilk yıkamada hem renkler solacak hem de saç şu an göründüğünden daha bakımsız görünecek. çok uğraş, emek, zaman, para isteyen bir şey kısaca..

abicim dişleri sarı teni koyu vs biri yaptıysa bu ne amk derim de açık tenli hoş bi kız yaptıysa da bakarım yani

ben yapmayı düşünüyorum ama boncuk kaynakla aralarına atacağım böyle renkler ve kimsenin ne diyeceğini ne düşüneceğini umursamıyorum. marjinal görüntü verecektir. içinde varsa git yaptır hiç erteleme!


@khiron, fotodaki görüntü gerçekten hoş ama ben böyle bir yıpratmaya giremem.çok kıskandım fotodaki saçın sahibini.

kendine zeki ortam yaratamıyorsan sende bence problem.

bu postmodern donemde delirmek normal pampa

mesaili is ile de kurtarmiyor. az once konserden geldim (birsen tezer) konsere esim ve bir kac is arkadasim ile gittik. habire konustular, bir seyler anlatmaya calistilar.

eh be arkadas sus ya biraz. konsere gelmisim, seni dinlemeye degil. ama yok illa kendilerinden bahsedecekler.

bi kiz var mesela, konsere gelenlerden. cok da severim aslinda ama konser esnasinda "ben muzigi cok severim" diye bir cumle kurmus esime mesela.

bi sus arkadas, sus!

ted.com
her gün 1-2 video izlesen bir sürü şey öğrenirsin.

sorunu tam anlamadım kafama göre cevap verdim. sorunun zeki, ilginç insan bulamamak mı yoksa kendin bir şeyler yapamaman mı?

c.blanc'ın dediği gibi çevrende zeki insanları tutacaksın, rahatsız olduğun insanları uzaklaştıracaksın. düzgün adam bul.

ben de benzer şeylerden dert yanacaktım ergen derler diye cesaret edemedim. hocu psikoloğu bilmem de sinir olayında psikiyatrın çok faydasını görmüştüm ben. birkaç ay şeker gibi dolandım verdiği ilaçlarla. ama ilaç işte bi yere kadar. ''sakinleşmek için papatya çayı iç'' der şimdi biri. sinirli adam onu ''sikerim'' diyip duvara fırlatır.

bulamıyorum da ben düzgün insan galiba. aslında çok çabam olmadı birilerini bulmak için, sonra bi baktım etrafımda bunlar kalmış. bunların hepsini siktir edip, sıfırdan nereden başlıyayım. başlaması bile gözümde büyüyor.

tahammülüm de yok amk galiba. zeki adamı bile 5 dk'da söyledikleriyle yargılayıp yol veriyor da olabilirim.

insanları aşağılamadan olaya bakmak lazım. etrafında olmsını istediğin zeki entellektüel kişiler senin kendini beğenmiş biri olduğunu düşünüp senden uzaklaşıyorlardır belki de.

son 2-3 yıldır sık sık başıma geliyor benim de.

ben öyle çok kültürlü birisi değilim. ama okumayı seviyorum. az çok bilgim var her konuda. yoksa da hemen araştırırım ilgimi çeken şeyleri.

bu demek değil ki boş beleş bi adam da değilim. online bir oyuna sardığım zaman 2-3 ay okumadığım falan oluyor. hiç eksikliğini de hissetmiyorum bazen.

neyse ben böyle birisiyim işte. güzel bir okulun güzel bir bölümünden mezun oldum. çevremdeki mühendisler hep aynı kafada. yok, okuyan, araştıran insan yok etrafımda. bazen ben de okuyup araştırmıyorum kabul ama yine de geçici bir durum bu.

bir topluluğa dahildim üniversitedeyken, orada tanıştığım hayatımı etkileyen adamlar oldu. onların yanında eziliyordum kültür, bilgi birikimi vs. olarak. benden yaşça büyüklerdi, mezun olup gittiler hepsi bir yerlere. sonra bir bakmışım etrafımda sadece bölüm arkadaşlarım kalmış. bir de hayatta tek amaçları eğlenmek olan insanlar. bir iki örnek vereyim, arkadaş insan "cemevi" nedir hiç mi duymaz? "orhan pamuk" dediğimde iyiymiş o da diye tepki veriyorlar mesela. "the doors" diyorum ı-ıh, "pink floyd" diyorum, yine ı-ıh."bob marley" diyorum no woman no cry'dan başka bişey duyamıyorum. bari "beatles" dinlesin, hani müzik türü önemli değil, en popülerini dinlesin, ama kaliteli birşeyler dinlesin. yok arkadaş yok.

savaş karşıtı olmayan insanlar bile var mesela. yani aynı kafada olmadığım çok insan var çevremde. allahtan liseden 2-3 arkadaşım var, farklı şehirlerde de olsak hepimiz birlikte büyüdük ve aynı kafalardayız, okuruz, araştırırız, tartışırız. onlara sarıldım 4 elle.

ulan nasıl bulacağım ben benimle aynı kafada olan adamları diyorum sürekli. ya herşeyi geçtim, mesela güzel bir müzik zevki olsun, müzik üzerine konuşabilsin bari aradığım insan. onu da geçtim bari içkiler üzerine bilgisi çok olsun. bana bilmediğim birşeyler öğretebilsin. sıkılmadan 2 saat bir cafede oturabileyim. benim tartışabileceğim, konuşacağım, benim ona öğreteceğim, onun bana öğreteceği birileri olsun istiyorum hayatımda. yok amk yok. yeni tanıştığım çoğu insanla aynı ortamda bulunduğum için tanıştım. onlarla eğlenmeyi seviyorum mesela, ama o kadar. bir adım ilerisi yok.

çok mu şey istiyorum diyorum bazen. aynı durumdayım seninle. tamamen aynı durumda. ben bir çözüm bulamadım. sen bir çözüm bulursan benimle de paylaş ne olur.

son eklemeyi yapıyorum.

* sadece geceleri dışarı çıkarak, tek amaçları eğlenmek olan,
* edebiyatta, müzikte ve sinemada kaliteli değil de popüler olanı tercih eden ya da hiç tercih etmeyen
* gündeme dair bihaber, sadece sordun mu demokratım chp'liyim diyen(muhtemelen biryerlerinde k. atatürk imzası olan)
* televizyon delisi
* ellerinden akıllı telefonları eksik olmayan
* tek muhabbeti dedikodu ya da maç muhabbeti olan
* gösteriş meraklısı, kasıntı

insanlardan nefret ediyorum.