Hakarete uğramak dert değil, çünkü ne olduğumu biliyorum. Bana hakaret eden bi tipitip gerçekten nefes alması ziyan bi insandır; bu kişi için de kendimi üzmem.

Hakaret etme konusundaysa yöntemim değişti. Artık insanların ne düşündüğünü, ne hissedeceğini çok fazla umursamıyorum. Eskiden sonsuz bir affetme ve es geçme gücüm vardı; sonra değişti. Hakettiğini düşündüklerime karşı (salak çıkışlar yapan, nankör davranan, iki yüzlü ya da saygısız davranan insanlara karşı) acımasızca yardırıyorum, bana ne şimdi de kendisi düşünsün diyerek.

hakaret etmem, etmeksense edilmeyi tercih ederim, çünkü umursamam. ama hakaret ettiğim kişi hakaretimi gereğinden ya da hak ettiğinden fazla bir şiddetle algılayabilir.

hakaret etmek yerine kişilerden uzaklaşırım. iş yapmak zorunda olduğum kişilerden uzaklaşamadığım durumlarda ise çatır çatır sözümü söylerim ama mantık çerçevesinde, mümkün olduğunca matematiksel, adım adım onunla birlikte teyitleşerek ve asla hakaret etmeden.

insanları mümkün olduğunca insani çerçevelerde uyarırım. ama baktım insanlıktan veya iyi niyetten anlamıyor. hakaret ederim.hakaret ettim mi dümdüz giderim o derece.
hani bana bi karşılık versin veya bi yumruk sallasında kavgaya başlayalım modunda dümdüz giderim. hakarete uğramak beni feci sinirlendirir.

evli degilim ama kiz arkadasimla yasiyorum. su noktada evlensek de pek degisen bir sey olmayacak.

resmi islemlerden dolayi/gocmenlik statusu icin evlenmek gerekirse evlenebiliriz. olmadi cocuk yapmadan once filan.

evlilik sadece resmi bir statu, yasayacagin hayati devlete onaylatiyorsun, bunun karsiliginda esin sigortandan faydalaniyor filan iste. bir de evlenme sureci cok berbat, sirf akrabalar/aile icin dugun dernek, sacma sapan gelenekler vs. neyse ki bizim oyle bir sorunumuz olmayacak muhtemelen.

şimdilik evlenmek istemiyorum ama şu an baba olsam hayır demem

evli değilim, kız arkadaşım istemediği sürece resmi işlemlerle uğraşmam ileride bir gün çoluk çocuk kısmına girilirse gerekli şeyler tabi.

değilim. kısmen seçim kısmen zorunluluk yaş nedeniyle, 19.

evlenmek isterdim çünkü evliliğin "iyi" ya da "kötü" bir şey olduğuna inanmıyorum. ilişkiyi güzel yapan şey bizim anlayışımız, uyumumuz neticede. o yüzden bir "ruh eşi"yle birlikte yaşayıp mutlu mutlu ölmeyi isterdim.

amma lakin ki öyle değildir. karşı tarafa aşırı güvensizlik, kendine güvensizlik gibi bazı şeylerden dolayı asla evleneceğimi, evlenebileceğimi düşünmüyorum.

milletin anası "oğlum evlense" der mesela, bizimkisi deli gibi korkuyo evlenmemden, birileriyle bi şey yaşamamdan.

ha ilerde şartlar oluşursa, mesela 28 yaşındaysam ve 3-4 yıldır birlikteysek, işimiz gücümüz hayatımız her şeyimiz tıkırındaysa eş-dost-ana baba (hatta belki onlarsız) küçük bi' şey yapıp evleniriz. ama işte sonra çocuğumuz olur, terk eder, ben depresyona girerim, çocuklar tinerci olur falan. o yüzden korkuyorum.

evliyim, "keşke daha erken evlenseymişim" diyorum. tabii yine aynı eş olucak :)

Evli değilim. Çok değil 1 ay öncesi söz arefesinde doğru insan olmadığını anladım ve yürütemeyeceğimizden ayrıldım. Kısmen kendi seçimi.
Evet düşünüyor, istiyorum.

evli değilim, evlenmek için çok gencim zaten daha. ama ileride eğer sevebileceğim, beni sevecek, çok iyi anlaşabileceğim, hayata bakışlarımızın paralel olduğu, duygusal olarak uyuştuğumuz, zevklerimizin örtüştüğü, birbirimize bir şeyler katabileceğimiz, bir şeyler öğretebileceğimiz, anlayışlı ve her şeyden önce iyi bir insan olduğunu bildiğim bir kadınla tanışırsam çok isterim. balayında beraber dünya turu falan yapardık hatta. paramız olursa en iyi yerlerde kalırdık, çok olmazsa da gerekirse sırtımıza çantaları alıp interrail yapardık hostellerde kalarak. birlikte olduğumuz için mutlu olurduk yine. salak toplumsal kurallara uymak zorunda hissetmezdik kendimizi. ailelerimizi mutlu etmek için, tanımadığımız insanlar düğünümüzde göbek atıp dedikodu yapsın, parmağımızda yüzük olsun da toplum bizim seviştiğimizi kabul etsin diye değil de; sadece ömrümüzü beraber geçirmek istediğimiz için evlenirdik. kitap falan okurduk beraber, birer enstrüman çalmayı öğrenir, beraber bir şeyler çalıp söylemeye çalışırdık akşamları mesela, beraber yemek falan hazırlardık. ya da sadece birer kahve yapıp mutfakta sohbet ederek otururduk sabaha kadar. hiçbir şey yapmasak bile yan yana sıkılmayıp huzur içinde oturabilirdik. çok güzel olurdu yani kısacası.

ama böyle bir kadın muhtemelen yok, olsa da tanışma ihtimalim milyarda bir. o yüzden evlenmeyi istiyorum ama düşünmüyorum diyelim. evlilik hakkındaki düşüncelerim, yukarıda olduğu gibiyse harika bir şey, ama türk toplumundaki evlilik algısını soruyorsan, düpedüz iğrençlik. ailelerin gösteriş yarışı, kadının aşağılanması, erkeğe yüklenen komik sorumluluklar vesaire. bu da beni soğutuyor zaten.

evli değilim, çocuk meselesi olmasa evlenmem. evlilik olmadan çocuk olayına sıcak bakan bir ülkede yaşasam yine hiç evlenmem.

Degilim, zerre de dusunmuyorum.. Aile kavramindan, ozellikle de Turk aile yapisindan tiksiniyorum zira. Yas 26.

evlenmedendogurabilirsin.net

Evliyim mutluyum evlilikte mutlu olmak kimle evlendiğinize bağlı tavsiye ederim.

Gencim daha çok, yaşım 20. Ama tahammülsüz bir insan olmaya başladım.

Aslına bakarsak konuşmam için erken ama arkadasliktan öteye geçen ciddi ilişkilerr sıcak bakmıyorum.

sevgililik iyi
beraber yaşamak harika
evlilik.. bilemiyorum.
sanki bazı kadınlar, sevgili olmayı çok iyi becerirken evliliği hiç beceremiyor gibi geliyo. sonuçta evlenmeden evvel beraber bile yaşasan, kendi hayatına sahipsin; ama evlenince fedakarlıklar işin içine giriyor; ya da istekler, aileler vb derken o sevdiğiniz insanın aslında bir ömür boyu aynı taşın altına elinizi koyamayacağınızı düşünmeye başlıyorsunuz. sıkıntılıyım bu aralar

ayrılık sebebi olabilecek eller gördüm. el güzelliği oldukça önemli.

geri mi döndün sen?

senin tırnakların büyük ihtimalle yağlı ve tombik olacağı için önemsiz

ama genel olarak ince parmak bakımlı bir tırnak yeğdir. bi de kırmızı oje çohoş

sanada merhabalar gloriciğim,

tırnaklar çok önemli yaw

kısacık ve kalın demek ne demek bilmiyorum ama illa ojeli falan olmasına gerek yok. doğal hali çok daha güzel duruyor çoğu kişide.

khul'a katiliyorum. hem el hen ayak fetisistiyim. zahmet edip ojesini bile cikarmayan, onu oyle boluk porcuk birakan, tirnaklarinin agzi burnu kaymis kizlari otomatik olarak elerim, hoslanamam.

bilmiyom belki ben fazla fasoyum bu konuda ama bana cok cirkin ve saygisizca geliyor birisiyle bulusmadan once kendine ceki duzen verme gayretine bile girmemek.

bu arada benim takildigim nokta "ojeli" olmasi degil, ojenin silinme zahmetine dahi katlanmamis olmasi. kimsenin benim icin suslenmesini beklemiyorum da kendi vucudunu temiz, duzgun tutsun bi' zahmet. ben uzamis ici kirli tirnaklarla gitmiyosam, gormeyecegi halde ayak tirnaklarimi bile kesip tiras falan oluyosam karsimdaki kadin da bi zahmet ojelerini duzgunce cikarma zahmetinde bulunsun. cok igrenc bi sey lan o.

Önemli değil. Ama uzun tırnak bende kadının karakterine karşı bir tiksinti yaratıyor. Neden, bilmiyorum ama bayağı buluyorum.

Tırnakların temiz ve bakımlı olması önemli, ojeli ve manikurlü olması değil.

erkek değilim ama cevap vereyim, benim için bir kadının da erkeğin de tırnakları önemlidir. yenmiş ve ya içi pislik dolu tırnak direk pis adam izlenimi verir, tuvaletten çıkarken elini de yıkamıyordur bu derim.
sararmamış, düzgün kesilmiş, uçları tırtık tırtık yenmemiş ya da kırılıp soyulmamış, içi pislik dolu olmayan tırnak yuvarlak şekilli de olsa ince uzun da olsa fark etmez. bir de biliyorum allah vergisi yapacak bir şey yok ama parmak üzerinde belirgin kıl oldu mu hiç hoş görünmüyor bence.

güzel olsa iyi olur.

eller.önemlidir.net

eller ve tırnaklar çok önemli. çirkin tırnaklara sahıp olsanda bakım la daha guzel durmasını sağlamalısın.

tek önemli olan şey siyah ojedir.

"El çok önemli, tırnaklar ilk tercihim" diyen arkadaşlara "kızın eli yok ama göğüsleri kate upton" de bakalim ne oluyor :) tirnağa gelene kadar erkeğin önem verdiği bir sürü başka yer var.

lan barbara palvin'i sırf ayak tırnakları güzel değil diye reddettim, sen ne diyosun?

ben de erkek değilim, ama bir kadının elleri güzel olmasa bile bakımlı olmalı diye düşünüyorum.
sonuçta güzellik bizim elimizde değil.
ama bakımlı, temiz olsun.
manikürünü falan yaptırsın bir zahmet.
yarısı çıkmış, yarısı duran ojelerle dolaşmasın.
tırnaklarını yemesin, koparmasın.

ellerinden rahatsız olduğum erkekle de hiçbir şekilde birlikte olamam.
bütün olayı biter gözümde.
elleri güzel olan erkek de acayip çekici gelir.
hayatımdaki adamın elleri rahatsız edici değilse, ama yine de güzel denemeyecekse moralim bozulabiliyor.

bir de mutlaka bakarım karşımdakinin eline.
tanıdığım herkesi ellerinden de tanıyabilirim yani, kaydederim resmen.
herhalde elleri görünce farkında olmadan bir tür karakter analizi yapıyorum.

bu konuda alanında uzmanlaşmış kuaförler var. kendi tırnak yapına göre bir tarz belirleyebilirsin. tırnakların kısa ve kalın olsa bile onu da güzelleştirebilen manikürcüler var.

üzüldüm yav bu duyurunun cevaplarını okuyunca.

sedef hastasıyım ben, tırnaklarıma da yerleşmiş durumdalar. istediğim kadar manikür yaptırayım filan, olmuyo kötü duruyo, yer yer sarı, yer yer et tırnaktan ayrılmış... bisürü insan "aaa mantar mı" filan dedi, değil işte tedavisi de yok.

çok önyargılı olmayın bu konuda olmaz mı?

zerre umrumda değil

bence önemli değil, ojeli tırnakları da sevmiyorum. doğal hali güzel bence.

uzun tırnaklı bi kadınla sadece zikiş amaçlı birlikte olurum.

kadın dediğin el ve ayak zaten gerisi hikaye.

Hafif uzun seviyorum ben. E tabii pis de olmasın kim pis tirnakli bir kadının tirnagini sever ki böyle bir fetiş daha giremedi.