walla ben pek gurursuzluk diye adlandırmak istemem böle bi durumu.şimdi bi bayan olarak kendimi y'nin yerine koyduğumda; eğer x'e karşı herhangi bişi hissetmiyosam ve geçen zamandan vs.den sonra hala x'in benim peşimde dolanıp durduğunu (ben böyle tanımlıyorum yanlış anlama) bilirsem uzaklaşırım daha çok ki ben burda y'nin x'e bişi hisetmediğini varsayıyorum yoksa neden reddetsin..herneyse başka kız falan tabi olsa iyi olur ama sen tutturmuşsun y diye o ayrı..ama bence fazla üstüne düşme eğer öyle yapıyosan çünkü düşüncelerini karşındakine mal(şapkalı a) etmene ve düştüğün durum hakkında kendini olumsuz eleştirmene neden olucaktır (gurursuzluk vs. gibi)..

işte son duruma göre, ortada bi şey yok. y, her şeyin normale döndüğünü sanıyor. hala buluştuklarında, görünürde her şey eskisi gibi.

bence x başka alternatiflere açık olmadığı için değişen bişi yok.x ne isterse o olur.demekki x y'yi unurmak istemiyo ve ona karşı -miş gibi yapıyo ve bu da bi kısır döngü bence.elbet biticek ama hersey x'in elinde bence.y napsın..

sittiir et gitsin haci.. kadınlar otobüs gibidir sen durakta bekle giden otobüsün peşinden koşma sakın durağa daha çok otobüs gelecektir, gözünü aç diğer otobüsü kaçırma derim sana.... giden geri gelse idi dedem mezardan gelirdi... 43 yaş tecrübesi ile konuşan abini dinle sen ....

sevgili x kardeşim,

y'yi hala unutamamanın sebebi, malum; içindeki duygular içinde kalmış.

bir erkek bir kızı seviyorsa, "güzel ve mantıklı sevecek". kızlar bunu ister. sarhoşken arayınca red cevabı alman bundandır. zihninin en iyi çalıştığı anda konuşmayı istemen, senin sevgine verdiğin değeri gösterecekti. gösterememiş. bu olay daha çok şiddetli yasaklar, şiddetli arzuları doğurur durumu olmuş. en yakın arkadaşına aşık olmak, bilinç-dışında ve süper-ego'nda hoş olmayan bir davranış gibi görülmüş. gizleyip gizleyip, sarhoşken açığa çıkartmışsın. hata burda, sorun burda. diğer her şey, bu noktadan kaynaklanıyor.

sarhoşken arayınca, en basitinden, kız "ya sabah hatırlamazsa" diye red eder. bu en basit şey. daha ki, sarhoştum, ne dediğimi bilmiyordum deme ihtimali de vardır. falan filan.

ilk aşk itirafı sarhoşken edilmişse, kabul edilmeme olasılığı edilme olasığılından çok daha yüksek.

onu geçtim arkadaşınmış madem, sabredip, plan yapıp en uygun anı kovalaman da mümkünmüş, onu da yapmamışsın.

y x'i gurursuz olarak görmez. belki yalancı olarak görür. belki öyle bile görmez hiçbir zaman senin onu ne çok sevdiğini bilmedi, bilemeyecek. boşuna anlatmaya da çalışma, asla inanmayacaktır.

senin şu an bile gururunu düşünüyor olman, hayatının belki de en önemli itirafını sarhoşken yapıyor olman, 2 yıldır içi başka dışı başka biri olman vs. vs. y'nin senin teklifini red etmekte haklı olduğunu göstermez mi?

y, x'in konuşmamasını tercih eder diyemeyiz.

y şöyle düşünüyordur; "bu x bi kere içip beni aradı, aşığım seviom falan dedi. sonra da bir daha gerisi gelmedi."

en kötü ihtimal şu, y de seni seviyordur. fakat haliyle, sarhoşken ettiğin için teklifini geri çevirmiştir. hiçbir mantıklı kız, o teklifi kabul etmezdi.

daha bi iyi ihtimal şu, y seni sevmiyordur, sen ona öyle geçmişte bi ara saçmalamışsındır. konu kapanmıştır.

daha başka bir ihtimal yok.

geçmiş olsun.

2 yıl uzun bir süre. bi psikiyatriste görünmenin vakti gelmiş. bir yakınına bu yazıları okutman, kendi sağlığın, hayatın ve mutluluğun için faydalı olacaktır. yakınından seni doktora götürmesini istiyorum, sen de iste, isteyelim.

nickin bile, ben yemedim arkadaş yedi... senin sorumluluk alma ile ciddi problemlerin var bence.

kişisel algılama. birinin sana bunları söylemesi gerekiyordu.
saygılar.

x arkadasim suanki hissin belkide gercekten sevgi bile deil sadece red edilmis olmak
bile izah ettigin durumlari getirir seninki bu tarz bisi olabilir yani heleki hayatinda ilk defa bu konuda red edildiysen 2 yil deil 22 yilda gecse durup durup aklina gelir bu konu "ya ben y'ye acildim ama o beni red etti"dersin.
bu hissetmek istemiyor kismina gelirsekte kendini bu sekilde sartlaman bence mantikli deil belki y ile olan iliskin(ki olsaydi)1-2 aydan uzun sürmezdi ama suan yasamaya devam ediosun ve belkide bu süre icinde gercek askinla karsilasicaksin ama bu düz mantıkla onun bile farkina varamicaksin. yani y'yi bu kadar kafana takma eger o seni arkadas olarak görüyorsa sende onun arkadasi ol ve yeni sulara yelken ac derim

y olmuşluğum var. bizim de aramıza mesafa girdi. nadir görüşmeye başladık, nadir aynı şehirde bulunduk. ne ben arkadaşlığımdan vazgeçtim, ne o aşkından vazgeçti. yıllarca kimseyle de beraber olmadı.
şimdi çok sevdiği bir kız arkadaşı var, uzun zamandır birlikteler.
unuttu. unutursun.

"sarhoşken aradım ama reddedildim" pardon ama ne bekliyordun ki?
hiçbir kız sarhoşken kendisini sevdiğini söyleyen erkeğin teklifini kabul etmez, çünkü ciddiye almaz. ertesi gün çocuk bunu hatırlamayacaktır büyük ihtimalle, ya da "kusura bakma çok alkollüydüm saçmalamışım" deme olasılığı çok yüksektir.
sonrasında sen konuyu açmayınca o da açmamıştır doğal olarak, ne deseydi "sen gece beni aradın, sevdiğini söyledin" mi?
kız seni sevse bile sen konuyu açmayınca öylesine söylediğini düşünmüştür; seni sevmiyorsa zaten konuşmaman işine gelmiştir.
senin gurursuz olduğunu düşünmüyordur bence, hatta bence çoktan konuyu kapatmıştır kendi cephesinde. arkadaş olduğunuzu düşünüyordur, senin onu sevdiğinden haberi de yok zaten.
bence sen artık bu bunalımdan çıkıp kendi yolunda devam etmelisin. ya da çok çok seviyorum dersen belki bir kez daha şansını deneyebilirsin kızdan bir ışık görüyorsan (ki olsa bu zamana kadar olurdu).
sen sarhoş olduğun için kız söylediklerini ciddiye almamış,aslında s.ktir yemiş bile sayılmazsın.

herkese teşekkürler öncelikle.

@cereal killer
peki siz buluşunca ne oluyordu? sana aşık olan arkadaşın için, sen ne düşünüyordun? sen onu arkadaş olarak görebilirken, onun görememesi sence tek taraflı ama güzel bi şey miydi, arkadaşın olmaya çalışması iki yüzlülük müydü?


@aksasu
ne diyeceğimi bilmiyorum. görmek istemediğim gerçekleri, senin yazında buldum.

"y seni sevmiyordur, sen ona öyle geçmişte bi ara saçmalamışsındır. konu kapanmıştır." sanırım şu anda durum bu. kabullenemediğim şey, onun için konu kapanmış olsa da benim için hala kapanmadı. kısa bi konuşmanın ardından bi anda sevdiğimi söyledim. bi anda sesi kesildi, nefes alışını bile duydum, çok şaşırmıştı. sonra benim aptallığımı bile o toparalmaya çalıştı. telefonda bilinçli olarak en son bi kaç kelime duydum (ki onları da anlamadım), zaten devamını hatırlayamıyorum. o yüzden kendimi çok kötü hissediyorum, hala bi cevap almamış gibi hissediyorum.

sonra noldu, yine konuşmaya başladık. sanki bunlar hiç olmamış gibi. ama ben bütün bunları yapacak, yüzeysel, anlayışsız biri değilim. belki o da bunları bildiği için, benimle hala arkadaş olarak kalıyor. bu da kendimi suçlamama, gurursuz hissetmeme neden oluyor. bazen de bu durumdan çıkmak için, onu suçlamaya çalışıyorum.

ayrıca çevremde üzülmeyi, sıkılmayı bilmeyen biri olarak görünmem bile beni rahatsız ediyor. sadece uyumadan önce yalnız kaldığım için, o aklıma geliyor, üzülüyorum. üzülünce bile kendimle çeliştiğimi düşünüyorum.

son olarak, doktora gitmeyi düşündüm ama o zaman yine rahatsız oldum. şimdi çok saçma gelecek farkındayım ama birine ihtiyaç duymadan, kendim mantıklı bi şekilde düşünürsem, başka bi şeylerle ilgilinirsem halledebileceğime inanıyordum. tabi 2 yıldır unutmadığıma ve buraya yazdığıma göre halledememişim bu ortada ancak sanırım benim önce birinden yardım almanın acizlik olmadığını anlamam gerek. çevremde gidenler için böyle bi şey düşünmesem de kendime gelince, acizlik gibi görüyorum. her şeye rağmen doktora gidersem, psikolog olması fark eder mi? yani psikiyatrist mi olmalı mutlaka?


@kalimotxo
sarhoş ve bilinçsiz olduğum için haliyle mutlu sonla bitmesini bekliyordum. hata olduğunu biliyorum ve kendimi yeterince suçluyorum zaten. ayrıca o zamanlar arkadaşlıktan öte bi şey vardı aramızda. kendi kendime gelin güvey olmuyorum, yani sonuçta hissediyordum. sarhoşken aradım, olması mümkün bi şeyi bitirdim, güvenini yitirdim. üstünden 2 yıl geçti onunla da hala görüşüyorum, ama bu kadar süre sonra, zamanında onun açısından bi şeyler vardıysa bile şimdi tamamen bittiğine eminim. zaten bunu bildiğim için bi türlü unutamıyorum ve kendimi suçluyorum hala...

arkadaşım intihar falan etmeyeceksin değil mi?

yahu bir yakının annen yok mu annen? okut şurda yazdıklarını

üzücü bişey. çokçokçok üzücü bişey. ukalalık yapmıyım ama belki ben ondan çok üzülmüşümdür. benim de oturup ağladığım olurdu evde. ama inat ettim, kaybetmiycem bu arkadaşlığı dedim.
buluştuğumuz zaman yüzeyde herşey normal gibiydi ama radyoda bi şarkı çalınca ya da bazen bi bakışını görünce garip sessizlikler yaşanıyodu. hiçbi zaman zevk almadım onun bu durumundan ama ikiyüzlülük olarak da görmedim kesinlikle, hiç alakası yok. tam tersi ben ısrarla devam ettirdim arkadaşlığımızı. aman kendimden soğutıyım, unutsun filan demedim. ikimize de aitti sonuçta o arkadaşlık ve ben bu sebepten bitirmektense bunu aşmaya çalışmayı tercih ettim.
bi süre sonra okul bitip iş hayatı filan başladı, başka bir ortamda tanıştığı bir kızla beraber oldu, hala da beraberler.
o kızla ilişkisi başladıktan sonra aramıza biraz mesafe girdi, bunu özellikle mi istedi yoksa hayat değiştiği için mi oldu bilmiyorum ama hala arkadaşız sonuçta.
bunun gururla, gurursuzlukla hiç alakası yok. hayatım boyunca, karşı cinsten arkadaşlarımı böyle teklifler sonrasında çok kaybettim. ve biraz da bu yüzden bu olayda bu kadar inat ettim. tüm arkadaşlıklarım böyle mi bitecek, bu sefer bitmezsin, niye aşılamıyor bu durumlar diye bi isyan ettim o olayda. yani bana göre böyle bi olaydan sonra karşımdaki erkeğin benden uzaklaşmayıp arkadaşlığına devam etmesi her zaman artıdır kafamda o kişiye dair. çünkü bunu kimse yapmıyor. red cevabından sonra adam çekip gidiyor ve mal gib hissediyosun kendini. sanki bütün arkadaşlığınız o amaca yönelikmiş, şimdi olmayacağını anladı diye bir kalemde sildi hepsini gibi, çok kötü hissediyorsun.
bence arkadaş kalabilmek böyle bi olaydan çıkabilecek en iyi sonuçtur.