yas25
Yine epey uzun oldu, kusura bakmayın.Öncelikle: (git: 121018)Okumaya üşenenler için: tam 8 ay önce master ı bitirmek üzere oldugumu, cok sevdigim uzun sureli bir kız arkadasım oldugunu ve genel olarak hayatta herşeyi başardığım için mutsuz olduğumu filan yazmış, tavsiyeler istemiştim.Büyük konuşmama
Yine epey uzun oldu, kusura bakmayın.
Öncelikle: (git: 121018)
Okumaya üşenenler için: tam 8 ay önce master ı bitirmek üzere oldugumu, cok sevdigim uzun sureli bir kız arkadasım oldugunu ve genel olarak hayatta herşeyi başardığım için mutsuz olduğumu filan yazmış, tavsiyeler istemiştim.
Büyük konuşmamak lazımmış. Hayatım son 2 ayda öylesine tepetaklak oldu ki. Mutsuzluk neymiş şimdi en azından biraz daha iyi anlayabiliyorum. Nereden başlasam?
Master ı layıkıyla bitirdim, onda problem yok. Fakat 2 ay oldu, hala iş bulamadım.
3 yıla yakındır beraber oldugum, canımdan cok sevdigim, ailelerin bilgisi dahilinde evli gibi beraber yaşadığımız kız arkadaşım beni aldatmak üzereyken yakaladım ve ayrıldım. Aylardır birtakım sorunları oldugu apaçık ortadaydı ve kabul ediyordu ama sorunları çözmek için başka birine yönelmesini beklemezdim, çıldırdım. Daha sonra heralde hatasını ve değerimi anlar diye umarken, ayrılmamızdan 3 5 gün sonra aynı insanla beraber olmaya başladığını öğrendim ve hala da devam ediyor olduğunu biliyorum.
Çaresizlikten içkiye başladım, her gece 2 3 kadeh içmeden uyuyamıyorum. O kadar sevdim ki onu – ve hala da köpek gibi seviyorum –, başkasıyla yatıyor olmasını kaldıramıyorum. Aklıma gelen sahneler midemi bulandırıyor. Bir de “Seni hala çok seviyorum, surekli aklımdasın ama hislerimi dinledim. Böyle yapmam gerekiyordu, hata oldugunu bile bile yaptım. Seni çok üzdügünüm farkındayım ve hayatım boyunca kendimi affetmeyeceğim. Yakın zamanda bir gün eşşek gibi kapına geleceğim” gibi laflar söylüyor hala. Bunların doğru olma ihtimali olabilir mi? Bir hataydı oldu denilebilir mi? Bilmiyorum.
Tüm arkadaşlarım bana hobilere yönelmemi, kafamı meşgul etmem gerektiğini söylüyor. Bu acıyı unutmak için kaç tane dil öğrenebilirim ki? Kaç tane hobi kursuna gidebilirim ki? Ben yeni bir hayat değil, eski hayatımı geri istiyorum. Tüm bunların olmamış olmasını istiyorum.
Zaten iş görüşmelerinde de bu yüzden başarısız oldum. Tüm bu tartışmalar, yaşadıklarım yüzünden kafamı toplayamadım. Sapla samanı birbirinden ayıramadım ve başarısız oldum. Hayatıma yeni bir sayfa açarım, tüm bu acıları unuturum diye askere gitmeye karar verdim; simdi bir de askerliğin uzaması ortaya çıktı, iyice kötü oldu.
Eğitimim ve bağlantılarım sayesinde yurtdışında çalışmaya gidebilirim. Çok parlak birşey olmaz belki ama hayatımı idame ettirebilirim. Zaten burada kalmamdaki en önemli faktör kız arkadaşımdı. 3 yıllık ilişkimizin ardından bu ahlaksızlıkları yapan kız arkadaşım! Fakat yurtdışını da istemiyorum. Yalnız ve yüzeysel bir hayat, başka bir kültür vs. istemiyorum ama emin de değilim.
Meğer herşey domino taşı gibiymiş. Önceki duyuruyu okuyanlar buna karma filan da diyebilir. Hepsine saygım var. Tavsiyelerinizi yardımlarınızı bekliyorum. Lütfen.
Ne yapmalı?
Teşekkürler.
Öncelikle: (git: 121018)
Okumaya üşenenler için: tam 8 ay önce master ı bitirmek üzere oldugumu, cok sevdigim uzun sureli bir kız arkadasım oldugunu ve genel olarak hayatta herşeyi başardığım için mutsuz olduğumu filan yazmış, tavsiyeler istemiştim.
Büyük konuşmamak lazımmış. Hayatım son 2 ayda öylesine tepetaklak oldu ki. Mutsuzluk neymiş şimdi en azından biraz daha iyi anlayabiliyorum. Nereden başlasam?
Master ı layıkıyla bitirdim, onda problem yok. Fakat 2 ay oldu, hala iş bulamadım.
3 yıla yakındır beraber oldugum, canımdan cok sevdigim, ailelerin bilgisi dahilinde evli gibi beraber yaşadığımız kız arkadaşım beni aldatmak üzereyken yakaladım ve ayrıldım. Aylardır birtakım sorunları oldugu apaçık ortadaydı ve kabul ediyordu ama sorunları çözmek için başka birine yönelmesini beklemezdim, çıldırdım. Daha sonra heralde hatasını ve değerimi anlar diye umarken, ayrılmamızdan 3 5 gün sonra aynı insanla beraber olmaya başladığını öğrendim ve hala da devam ediyor olduğunu biliyorum.
Çaresizlikten içkiye başladım, her gece 2 3 kadeh içmeden uyuyamıyorum. O kadar sevdim ki onu – ve hala da köpek gibi seviyorum –, başkasıyla yatıyor olmasını kaldıramıyorum. Aklıma gelen sahneler midemi bulandırıyor. Bir de “Seni hala çok seviyorum, surekli aklımdasın ama hislerimi dinledim. Böyle yapmam gerekiyordu, hata oldugunu bile bile yaptım. Seni çok üzdügünüm farkındayım ve hayatım boyunca kendimi affetmeyeceğim. Yakın zamanda bir gün eşşek gibi kapına geleceğim” gibi laflar söylüyor hala. Bunların doğru olma ihtimali olabilir mi? Bir hataydı oldu denilebilir mi? Bilmiyorum.
Tüm arkadaşlarım bana hobilere yönelmemi, kafamı meşgul etmem gerektiğini söylüyor. Bu acıyı unutmak için kaç tane dil öğrenebilirim ki? Kaç tane hobi kursuna gidebilirim ki? Ben yeni bir hayat değil, eski hayatımı geri istiyorum. Tüm bunların olmamış olmasını istiyorum.
Zaten iş görüşmelerinde de bu yüzden başarısız oldum. Tüm bu tartışmalar, yaşadıklarım yüzünden kafamı toplayamadım. Sapla samanı birbirinden ayıramadım ve başarısız oldum. Hayatıma yeni bir sayfa açarım, tüm bu acıları unuturum diye askere gitmeye karar verdim; simdi bir de askerliğin uzaması ortaya çıktı, iyice kötü oldu.
Eğitimim ve bağlantılarım sayesinde yurtdışında çalışmaya gidebilirim. Çok parlak birşey olmaz belki ama hayatımı idame ettirebilirim. Zaten burada kalmamdaki en önemli faktör kız arkadaşımdı. 3 yıllık ilişkimizin ardından bu ahlaksızlıkları yapan kız arkadaşım! Fakat yurtdışını da istemiyorum. Yalnız ve yüzeysel bir hayat, başka bir kültür vs. istemiyorum ama emin de değilim.
Meğer herşey domino taşı gibiymiş. Önceki duyuruyu okuyanlar buna karma filan da diyebilir. Hepsine saygım var. Tavsiyelerinizi yardımlarınızı bekliyorum. Lütfen.
Ne yapmalı?
Teşekkürler.
0
Kriz yönetimi koşullarına geç. Yani şöyle; önce elindekilere bak ve onların değerini düşün, daha sonra geleceği bunun üzerine kur. İşletmelerde de, kriz döneminde sıklıkla yapılan hata, kriz öncesi koşulları sağlamaya çalışmaktır. Ve genelde yapılması gereken en mantıklı şey, tehditleri fırsata dönüştürmek; zayıflıklarını güçlü yanlarına çevirmektir. Bak nasıl, anlatayım..
Bir kız arkadaşın yok ve seni aldattı değil mi ? Harika. Gerçekten. Çünkü çok iyi bir kız arkadaşın olsaydı şimdi askere gittiğinde her şey daha da canını acıtacaktı.
İşin yok değil mi ? Daha iyisi olamazdı; çünkü harika bir iş bulsan bile askere gidince dönüşte devam etme garantin yoktu.
Askere bir an önce gitmeye bak; mümkün olan ilk celp döneminde, yani aralık 12 de. uzayacaksa zaten uzayacak, tutup yurtdışına gidebilirsin ama alışamazsan; dönüş çilesi+kültür değişimi+vakit kaybetmek+askerlik daha zor gelecek. Hem şöyle, ben mesela 24 yaşımda gittim (şu an 27 yaşındayım) ve 24 yaşımdakine kıyasla fiziksel formum daha düşük. Ne kadar geç gidersen o kadar zor gelir askerlik, çünkü fiziki yıpratıcılığı var. Git ve kafanı boşalt; buradaki herşeyi unutacağına bahse girerim.
Her şeyden önce, 2 diploman var ve kaybedeceğin bir şey yok. En evla durum..
Kız arkadaşın konusunda da şunu söyleyeyim; ilahi adaletin bir gün gerçekleşeceğine inan. Sen kalbini temiz tut yeter. Eninde sonunda bir şekilde, onu ayartan kişi de, o da bunun acısını çekeceklerdir.
Formülize edelim; askere git - orada tüm yaşanmışlıklara bir reset at - geri dön (ki zaten çok daha olgunlaşmış olduğunu hissedeceksin) - düzgün bir iş bul - kızlar zaten bir şekilde gelir, kafana takma..
Bir kız arkadaşın yok ve seni aldattı değil mi ? Harika. Gerçekten. Çünkü çok iyi bir kız arkadaşın olsaydı şimdi askere gittiğinde her şey daha da canını acıtacaktı.
İşin yok değil mi ? Daha iyisi olamazdı; çünkü harika bir iş bulsan bile askere gidince dönüşte devam etme garantin yoktu.
Askere bir an önce gitmeye bak; mümkün olan ilk celp döneminde, yani aralık 12 de. uzayacaksa zaten uzayacak, tutup yurtdışına gidebilirsin ama alışamazsan; dönüş çilesi+kültür değişimi+vakit kaybetmek+askerlik daha zor gelecek. Hem şöyle, ben mesela 24 yaşımda gittim (şu an 27 yaşındayım) ve 24 yaşımdakine kıyasla fiziksel formum daha düşük. Ne kadar geç gidersen o kadar zor gelir askerlik, çünkü fiziki yıpratıcılığı var. Git ve kafanı boşalt; buradaki herşeyi unutacağına bahse girerim.
Her şeyden önce, 2 diploman var ve kaybedeceğin bir şey yok. En evla durum..
Kız arkadaşın konusunda da şunu söyleyeyim; ilahi adaletin bir gün gerçekleşeceğine inan. Sen kalbini temiz tut yeter. Eninde sonunda bir şekilde, onu ayartan kişi de, o da bunun acısını çekeceklerdir.
Formülize edelim; askere git - orada tüm yaşanmışlıklara bir reset at - geri dön (ki zaten çok daha olgunlaşmış olduğunu hissedeceksin) - düzgün bir iş bul - kızlar zaten bir şekilde gelir, kafana takma..
0
onceki duyurundaki hatandan ders aldiysan (elindekilerin kiymetini bilip mutlu olamamak) simdi o dersi uygulamanin zamani iste. mutlu olmak icin sebeplerini dusun.
o kiz artik olmaz madem oyle bir gecmisiniz olmus, geri donse de aklindan cikaramazsin baskasiyla yattigini, omrun boyu. gecmis gitmis.
o kiz artik olmaz madem oyle bir gecmisiniz olmus, geri donse de aklindan cikaramazsin baskasiyla yattigini, omrun boyu. gecmis gitmis.
0
"askere git" cevaplarına katılıyorum. en kısa zamanda askere git. hem işle ilgili önemli bir handikapı ortadan kaldırmış, hem de kafanı boşaltmış olursun. yalnız askerdeyken sivil hayatınla ilgili şeyleri, özellikle de eski sevgilini düşünme. bilhassa elinde silah varken. mazallah...
0
@darkrocq ben de aynı şeyi düşünüyorum. askerde tam kafayı sıyırıp döndüğümde hayattan kopmuş biri olma ihtimalim korkutuyor. şimdi bari bir iş, bir meşgale bulursam zamanla unuturum tüm bunları gibi geliyor.
0
cevap değil; ama. mezun olmama birkaç ay kalmıştı, hayatımın aşkını bulduğumu sanıyordum, alanım da açık vardı kpss yi kazanıp atanacaktım. sevgilimden ayrıldım, dersleri salladım sınfta kaldım, kpss atamaları durduruldu. kısaca yalnız değilsin, mutlulukta mutsuzlukta sürekli değil.
0
@yaş 25
askerde iken bir mimar arkadaş vardı bizde; ilk 3 gün boyunca adam ağladı. elimizden geldiğince yardımcı olduk, sonra zamanla alıştı; gönüllü mıntıka falan bile yaptı. Diyeceğim şu; o adam askerliği bitirdiyse herkes bitirir. Kaldı ki, oldukça zor koşullarda (adana / 45 derece şeklinde) askerlik yaptık. Erteledikçe zorlaşır, unutma..
askerde iken bir mimar arkadaş vardı bizde; ilk 3 gün boyunca adam ağladı. elimizden geldiğince yardımcı olduk, sonra zamanla alıştı; gönüllü mıntıka falan bile yaptı. Diyeceğim şu; o adam askerliği bitirdiyse herkes bitirir. Kaldı ki, oldukça zor koşullarda (adana / 45 derece şeklinde) askerlik yaptık. Erteledikçe zorlaşır, unutma..
0
yalnız kalmamaya çalış..
askerlik bu yalnızlık süresini perçinleyeceğinden (bence) hiç bulaşma..
ilahi adalet demiş biri; cidden adına ne dersen de var öyle bişey..
bu durumda hiç bir kusurun olmadığını düşünüyosan içini ferah tut ve sıra sana geldiğinde bunun acısını çıkart. ama bunu söylerken "kafayı tamamen intikama tak" demiyorum, o zaman herşeyi mahvedersin. sadece uygun anın geleceğinden emin ol ve önüne bakmaya çalış.
yapılacak bişey olarak bugüne kadar hiç bilmediğin bişeyi yap, ya da hiç bilmediğin bi yere git. yeni insanlarla tanış. ama tavsiyem yalnız kaldığın anları minimuma indir. alkol olayından da bir an önce kurtul.
bi yerlerden başla ve gerisini "akışına bırak", muhtemelen herşey yoluna girecektir.
işin zor, yaşadım..
ama acının da keyfini sürmesini bilirsen çok kolay halloluyo herşey..
askerlik bu yalnızlık süresini perçinleyeceğinden (bence) hiç bulaşma..
ilahi adalet demiş biri; cidden adına ne dersen de var öyle bişey..
bu durumda hiç bir kusurun olmadığını düşünüyosan içini ferah tut ve sıra sana geldiğinde bunun acısını çıkart. ama bunu söylerken "kafayı tamamen intikama tak" demiyorum, o zaman herşeyi mahvedersin. sadece uygun anın geleceğinden emin ol ve önüne bakmaya çalış.
yapılacak bişey olarak bugüne kadar hiç bilmediğin bişeyi yap, ya da hiç bilmediğin bi yere git. yeni insanlarla tanış. ama tavsiyem yalnız kaldığın anları minimuma indir. alkol olayından da bir an önce kurtul.
bi yerlerden başla ve gerisini "akışına bırak", muhtemelen herşey yoluna girecektir.
işin zor, yaşadım..
ama acının da keyfini sürmesini bilirsen çok kolay halloluyo herşey..
0
askere git bence de. orada binbir çeşit insan tanıyacaksın, hayat hikayelerini dinleyeceksin ve göreceksin ki türkiye gibi bir ülkede şu sahip olduklarınla çok çok çok şanslı bir kişisin. ya da git eğitiminle hiç alakası olmayan vasıf gerektirmeyen kasiyerlik gibi bir işe gir bir süre çalış bakalım. göreceksin ki oradaki insanlar o işe günde 10-15 saat sadece karınlarını doyurabilecekleri maaşa bir ömür katlanmak zorundalar sense istediğin zaman çekip gidebilirsin. bir bu düşünce ve duygu durumunla onların hayatını yaşamak zorunda olsaydın ne yapacaktın. yeteneklerinin, aklının, geçmişinin, eğitminin vs. değerini anlayacaksın kız arkadaşın seni aldatmış olabilir kendine dön bence, hayattaki önceliklerin neler bir sor kendine, bazı insanlar sadece temel ihtiyaçlarını karşılayarak hayatta kalma mücadelesi veriyorlar seninse elinde her türlü imkan var kendini geliştirebilmen için. ne diyebilirim ki ben de hemen hemen aynı durumdayım seninle ve bu dediklerimi de yaptım çok da faydasını gördüm çok klişe bir laf ama doğru: kaybedince anlıyoruz elimizdekinin kıymetini.
0
he bir de, yurtdışı olayı var. bak dediklerimi yap en az 4-5 ay türkiye gerçekleriyle bir tanış bilmiyorum bana kalburüstü bir hayat yaşamışsın gibi geldi belki de zaten biliyorsundur bunları. sonra sen zaten koşa koşa yurtdışına gitmek isteyeceksin zaten. benzer yollardan geçmiş birinden bu tavsiyeler kafamdan sallamıyorum.
0
