zunkatsar
birisi size "kargonuz 16 gibi gelecek" dese.. sizin bunun için tahmin ettiğiniz süre nedir?16'dan önce?16'dan sonra?16'dan biraz öncesi ve sonrası ama ne kadar?15:45 - 16:15 arası?15:30 - 16:30 arası?15:00 - 17:00 arası?
birisi size "kargonuz 16 gibi gelecek" dese.. sizin bunun için tahmin ettiğiniz süre nedir?
16'dan önce?
16'dan sonra?
16'dan biraz öncesi ve sonrası ama ne kadar?
15:45 - 16:15 arası?
15:30 - 16:30 arası?
15:00 - 17:00 arası?
16'dan önce?
16'dan sonra?
16'dan biraz öncesi ve sonrası ama ne kadar?
15:45 - 16:15 arası?
15:30 - 16:30 arası?
15:00 - 17:00 arası?
0
Söz konusu kargo şirketleri olunca ben onu 11:00 ile 18:30 arası beklerim. Salt "gibi" ise; 15:45-16:15 civarıdır bana göre de.
Bruce +1
Bruce +1
0
ben dersem 15:45-16:15 arasını kastederim ama kargocu derse 16:00-18:30 gibi anlarım
0
+/- 15dk
Not: Kargocu derse ben o 16:00 civarına +/- 5 gün de eklerim arkadaş.
Not: Kargocu derse ben o 16:00 civarına +/- 5 gün de eklerim arkadaş.
0
şehirden şehire değişir. istanbul için bir saat opsiyon veririm. atıyorum; manisa'da olsam 15 dk.
0
CursedChico
Açık sekmeler okunmayı bekleyen, okunmamış mailler, masada bekleyen kitap, not vs. Whatsappta okunmamış mesajlar keza. TODO listeleri.Size de oluyor mu?
Açık sekmeler okunmayı bekleyen, okunmamış mailler, masada bekleyen kitap, not vs. Whatsappta okunmamış mesajlar keza. TODO listeleri.
Size de oluyor mu?
Size de oluyor mu?
0
oluyor, olmaması imkansız. artık iş yerinde o kadar çok bişeylere yetişmek zorundayım ki özel hayatımda saldım. kitap mı, canım isteyince. izlenecek film mi, beklesin. dizi bölümü mü, unutsam da bişey olmaz bi daha başlarım.
işte aynı tempo, özel hayatta aynı tempo; kapana kısılmış hissediyorsun. işlerim yoğunlaştığından beri tembel bir hayat sürer oldum. çünkü o tempodan uzaklaşmak istiyorum, hiçbir şey yapmıyor olmak istiyorum.
bu derece olmasa bile günümüzde o kadar çok okunacak kitap, izlenecek film, yapılacak etkinlik var ki insan kendini hepsini yapmak zorunda hissediyor. bu noktada biraz "salıverebilmek" önemli. belki benimki kadar değil ama keyfi yapılan bir şeyi "task" haline getirmek insanın o şeyden zevk alamamasına sebep oluyor.
işte aynı tempo, özel hayatta aynı tempo; kapana kısılmış hissediyorsun. işlerim yoğunlaştığından beri tembel bir hayat sürer oldum. çünkü o tempodan uzaklaşmak istiyorum, hiçbir şey yapmıyor olmak istiyorum.
bu derece olmasa bile günümüzde o kadar çok okunacak kitap, izlenecek film, yapılacak etkinlik var ki insan kendini hepsini yapmak zorunda hissediyor. bu noktada biraz "salıverebilmek" önemli. belki benimki kadar değil ama keyfi yapılan bir şeyi "task" haline getirmek insanın o şeyden zevk alamamasına sebep oluyor.
0
Sözde çok yoğun olan veya olduğunu ďüşünen(göstermeye çalışan) insanlara baktığımda şunu görüyorum; bunu istiyorlar. Bilinçli veya bilinçsizce yapıyorlar. Kimisi daha saygın görünmeye çalışıyor. Kimisi ise mallığından. Oturup kendiyle baş başa kalmaktan çekiniyor, kafayı işle megul ediyor. İşlerini organize etse, yazsa, planlasa her şey düzgün ilerleyecek. Karakter özelliği işte. Bizim millet sever böyle yoğun gözükmeyi. Sanki cern'de deney yapıyor veya kansere çare buluyor.
Gavurun bu konuda müthiş bir sözü var; "acil diye bir şey yoktur, öncelikleri sıralayamamak vardır".
Gavurun bu konuda müthiş bir sözü var; "acil diye bir şey yoktur, öncelikleri sıralayamamak vardır".
0
