Obsesif-Kompulsif Bozukluk ilaç dışında sadece terapiyle mi tedavi edilir? İlaç tedavileri kalıcı oluyor mu? Sürekli mi devam edilmesi gerekiyor?

TSSB’de; anksiyete bozukluğu, panik bozukluğu ve depresif bozukluklar gibi ayırıcı tanıların göz önünde bulundurulmasıyla yapılan erken teşhis, başarılı ve kalıcı bir tedavi sağlayabilmektedir. Bu tedavi; destekleyici, olayı tartışmayı teşvik edici ve sıkıntı ile başa çıkma konusunda uzmanlarca yapılacak eğitici girişimlerle sağlanır.

Bunlar; insanın sahip olduğu ‘dünya güvenli/anlamlı bir yer’, ‘diğer insanlar güvenilir’, ‘ben değerli bir insanım’ şeklinde özetlenebilecek olan üç temel inancın, yaşanılan travma ile sarsılması sonucu gelişen stres bozukluğunun giderilmesini amaçlayan ve büyük oranda kalıcı başarı sağlayan tedavi yöntemleridir.

Tedavide kişiyi rahatsız eden ve işlevselliğini azaltan sorunların doğru ve ayrıntılı bir analizini takiben, kişinin, anksiyetesini kontrol edilebileceği sınırlara gelmesi ve büyük ölçüde normal işlevselliğine dönmesi sağlanır. Hastanın, travma sonrası aldığı küçük çaplı bir uzman desteği sayesinde günlük hayatına devam edebiliyor olması tedavinin başarılı olduğunu asla göstermez. Tedavinin başarısı kişinin travma öncesinde sahip olduğu sağlam güven duygusunun yerine konması ve günlük travmatik yaşama yeniden ayak uydurabilmesi ile ölçülmelidir. Kademeli olarak gelişen, güvenli ve stabil bir terapist hasta ilişkisine dayanan psikoterapötik yaklaşımla uygulanan bilişsel ve davranışsal terapiler sayesinde kişi sarsılan güven duygusunu geri kazanabilir.

Ciddi olmayan travma vakalarında kişinin çevresinin yargılayıcı olmayan tutumunun da yardımıyla kısa süreli bir sosyal destek, hastanın tedavi sonrası normal yaşamına uyum sağlaması için yeterli olmaktadır. Ancak daha ciddi durumlarda olayla ilgili konuların kademeli ve kontrollü olarak konuşulmasıyla başlayan maruz bırakma tedavisi gibi başarı oranı kanıtlanmış tedavi yöntemleriyle hastanın, yaşamına kaldığı yerden devam etmesi sağlanabilmektedir.

Kişiye kendisinde kaygı, endişe ve korku yaratan bir uyaranla neden karşılaşması gerektiğinin açıkça anlatılması ve travmaya sebep olan olayla kontrollü bir şekilde ve yeterli sürede yüzleşmesinin, ortaya çıkan anksiyeteyi bir süre sonra azaltacağının ve kontrol edilebilir düzeye indireceğinin açıklanması güvenli bir terapist hasta ilişkisini sağladığından, tedavi başarısını ve kazanılan sağlık durumunun devamlılığını önemli ölçüde artırmaktadır.



eğer tamamı fazla geliyorsa bir kısmını da çevirebilirsiniz arkadaşlar.

Arkadaşlar merhaba. Kendi kendime obsesif kompulsif davranış bozukluğu tanısı koydum. İnternetten araştırdım hemen hemen bu tanım örtüşüyor. Aklıma gelen düşünceler, bazı yönlere bakan ya da bazı açılarla duran bazı cisimler (ilk etapta yarattıkları izlenime göre tehlikeli ya da tehlikesiz olarak sınıflıyorum), bazı hareketler bişeylerin ters gideceğini, birine birşey olacağını, sevdiceğin başkasıyla yatacağını v.s. düşünmeme sebep oluyor. Bunu "engellemek" için kendi kendime bazı sözler söylüyor ve/veya bazı davranışlar yapıyorum. Bir cisme dokunduğumda o dokunuşun son dokunuş olması, nesneyi gönül rahatlığıyla bırakmak için o dokunuşun beni bir şekilde tatmin etmesi gerekiyor, yoksa tatmin olana kadar dokunmaya devam ediyorum. Çoğu zaman 1 2 3 4, 5 6 7 8, 9 10 şeklinde 3 hamlede içimden sayarak dokunmayı bırakıyorum. Bu son zamanlarda böyle olmaya başladı.6 ve 13 sayılarından çekiniyorum, 16, 26 ve 39'a hoş gözle bakmıyorum. 16, 10 ve 6 nın toplamı olduğu için, 26 13+13 olduğu için, 39 ise 13x3 olduğu için bu sayılar herhangi birşeye denk geldiğinde kötü birşey olacakmış gibime geliyor ve mümkün mertebe bu sayılardan uzak durmaya çalışıyorum. Sol elimi, kolumu, bacağımı, ayağımı kullanmaktan da kaçınıyorum. Genellikle cisimler solumda olsa bile sağ elimle uzanmaya çalışıyorum. Sol tarafım bana güvensizlik veriyor.

Bir de bazen içimden bir ses çıkıyor ve abuk subuk bişey yapmamı söylüyor gibi (id gibi bişey sanki). Örneğin gece yolda arabayla giderken birdenbire farları kapatmak geliyor aklıma. Öyle bir oluyor ki eğer farları kapatmazsam kötü bişey olacakmış gibi bir hisse kapılıyorum ve farları belli sayılarda (3 veya 5) kere kapatıp açıyorum. 3 kere kapatmayı pek tercih etmiyorum çünkü her kapatıp açma 2 hamle olduğu için 3x2 6 yapıyor. Ayrıca aklıma gelen bazı düşüncelerin olmamasını "sağlama almak" adına bazı kelime setleri sarfediyorum ve bazı geceler bu yüzden uykusuzluk çekiyorum.


Aklıma gelenler bu kadar. Bu kadar teferruatlı anlatma sebebim bu rahatsızlığa gerçekten sahip olup olmadığımın, eğer sahipsem hangi aşamasında olduğumun tespitinin kolaylaşması ve ne yapmam gerektiği hakkında uzman tavsiyeleri almak.

Okudğunuz için teşekkür ederim.

var mıdır tanıdığınız, bildiğiniz, güvendiğiniz bi doktor?

markayı değiştirmek isterse, ne içer? parlament falan farklı geliyor çünkü. bu tada en yakın hangi marka var?

duyurucular,

www.kitapyurdu.com ve www.idefix.com adresinde yer alan, daha doğrusu yer almayan(tükenmiş!) charles bukowski kitaplarını arıyorum. istanbul avrupa yakasındayım aynı zamanda, şuraya git (çok karışıksa yolu da tarif edin lütfen) bulabilirsin, toplarsın diyebileceğiniz yerler var mı? ya da elinde olup satmak isteyen var mı? hibe de edebilir, ne bileyim okumak istiyorum işte..

yaz geldi havalar ısındı ya, akşamları eve geldiğimde iğrenç kanalizasyon kokuyo ev. özellikle banyonun giderinden geliyor su. küvet yada lavabodan değil ama, hani ayrıca yerde bi tane daha olur ya ordan. bazen de mutfak lavabosundan. pek yemek yapmıyorum da bu aralar :) nası gidecek bu koku. daha bunun temmuzu ağustosu var, haftasonu tatili var, senelik izni var. kokudan girilmeyecek herhal eve. napsam ki?