Avukat, boşanma, aile içi şiddet, psikoloji, psikolog, dertleşme.
Merhaba herkese. Nasıl anlatayım, epey çekinerek yazıyorum biraz uzun olabilir kısaca yazayım öncelikle annem aile içi şiddetten ötürü boşanmayı düşünüyor, iki çocuğu var reşitiz,farklı şehirlerde üniversite okuyoruz, kendisi yıllardır çalışmadı ev hanımı, kırklı yaşlarda, yirmi üç yıllık evliler.
Merhaba herkese. Nasıl anlatayım, epey çekinerek yazıyorum biraz uzun olabilir kısaca yazayım öncelikle annem aile içi şiddetten ötürü boşanmayı düşünüyor, iki çocuğu var reşitiz,farklı şehirlerde üniversite okuyoruz, kendisi yıllardır çalışmadı ev hanımı, kırklı yaşlarda, yirmi üç yıllık evliler. Biraz da dertleşme gibi olacak belki ama durum çok karışık benim için bizim için. Kısaca danisabilecegimiz bir avukat ariyoruz, barodan arastirmak gerekiyor belki ama once bir buraya da yazayim dedim. Teşekkürler şimdiden.
Detaylı olarak öncelikle nedense çok gerginim anonim bile olsam çok gerilerek yaziyorum çekingen biriyim zaten, boşanmak en doğrusu belki de ama tereddüt ediyor insan, korkuyor. Annem sanırım yoksulluk nafakası alabilir fakat bu kişi bizi evin kirasını ödememekle bile tehdit etti, para takıntısı var zaten, para verse sindiremez bunu çocuklar maksadıyla bile olsa, bir de biliyorum, kaç yaşındayım ama ben de çalışmıyorum heyet raporum vardı panik ataktan okula ve topluluk içine karışamıyordum bir türlü dönemedim eğitimimi bile yarim bıraktım, hala korkularım devam etse de bu donem dönmeye çalışacaktım artık zorlarım bir adım atarım çalışırım belki, ama ankara'ya gidip ev tutmak istiyordum, korkularım devam ediyor, annesine yapışık on yaşında çocuk gibi oldum, yurtta başkalarıyla da tek kalmam da çok zordu benim için yani ek bir ev masrafı da söz konusuydu, ama kardeşim burada, bu kiradaki ev bize mi kalır bizim mi ödememiz gerekir ne yapacağız hiç bilmiyorum. Annem iş basvuruusnda bulunmayı düşünüyor kabul alır mi, yapabilir mi endişeleniyorum, biraz da beni biralamadigindan gidmeiyordu, kardeşimle aynı şehirde değiliz vs. çok karışık. Konuyu dağıttım, bize nafaka verilse de ya da anneme, biz reşitiz çünkü, zorluk çıkarabilir bu adam, korkuyorum, bize toplu para da hiç vermezdi zaten, siz gidin dedi evden, zorla gönderdik annesinin yanında şu an. Konu şu, annemin boğazına yapıştı, şaka değil, durum tehlikeli, fiziksel şiddete gelmemişti konu çünkü. Bizzat görmedim bir de gitseydim ne yapardım bilmiyorum, yanlarına sonradan gittim, cesaretsizlikten. Ama bir kerelik de diyemiyorum, boşanırlarsa ya iyice bilenirse para meselesinden ya da akraba baskısından bir şeyden, gazetelerde okuyoruz, hep aklıma kötü şeyler geliyor. Muhtemelen sancılı bir dava süreci olur, nispeten sakindi bizimle konuşurken kardeşimle biz yanlarina gittik çünkü, ben boşanın o zaman dedim, o da tamam boşanalım zaten ben sizin için katlandım buna dedi, ama öylesine demiş olabilir, hiç işine gelmeyecek ve erkeklik gururu, davayı biz açarsak da bunu da bir saldırı olarak görür. Geçen ay da bana bak silahım var vururum seni, sen olursun ben de hapse giderim dedi, evet bu da şaka değil ama tuhaf bir şekilde hayatımıza öylece devam ettik ama olmayacak ben korksam da sadece yeni bir hayat düzeni diye de değil ya başımıza kötü şeyler gelirse, ya iyice delirirse diye de cekiniyorum, belirsizlik, saçma bir muhafazakar çevre; akrabalar anne tarafı bile ne diyecek, ne yapaacgiz, nasıl geçineceğiz, şu an yüz liram ya var ya yok, ne olacak.... okudugum bölümden hosnutsuzdum yatay geçiş yapsam mı yapmasam mi diye düşünüp duruyordum hep artık yapamam herhalde. Her şey korkunç gözüküyor sanırım bu kelimeyi çok kullandım üzgünüm. Annem için endişeleniyorum, ama o benden daha bile cesaretli gibi. Ben cekiniyorum aslında bugün avukat araştıracaktı o. Ben kötü biri miyim bilmiyorum hep bir adım sonrasını olabilecek senaryoları düşünüyorum. İlk kez biriisne anlatıyorum. Kardeşlerden de hayır yok, derdimizi anlatamadık bile kimseye, barışın falan diyecekler, ve ben güvende hissetmiyorum. Annem de yıllardır depresyon ilaçları kullanıyor ama hasta olan kendisi ve zararı başkasına bu adamın. Bir şey olmamış gibi devam etmeye çalışıyorum. Para sıkıntısı, annemin dalgınlığı var, ayakta uzun süre kalamıyor, bizim ekonomik özgürlüğümüz nasıl olacak, hiçiz şu an. Dertlesecegim arkadaşım da yok maalesef. Dertlesmekle de geçmeyecek biliyorum. Boşanırsak nafaka alsak bile bize şiddet uygulamasa bile bu para meselesinden ötürü çok sıkıntı çıkarır. Eve gelmese bari diye düşünüyorum evden ayrılmayı bile gururuna yediremedi, karakola gitsek bile kimin polise güveni var, ve kendisi de emekli polis. Iyice delirir. Anneme korkularımı anlatınca o da geri çekildi katlanalım demeye başladı. Bir şey olmamış gibi mi davranalım teşekkürler.
0
Yanlışlıkla 2-3 tane enter yapsaydın be güzel kardeşim. İnsan okuyacak bunu.
0
wall of text kardeş, paragraf yapalım lütfen :)
0
vallah, okumak için göz attım ama okuyamadım kusura bakmayın.
0
Kamu hizmeti:
Özet: Anne - babanın arası kötü. Yazar anneye boşan diyor ama paraları yok. Destek olacak akraba arkadaş vs. de yok. Baba nafaka vermek istemiyor, şiddete meyilli. Polise de gidemiyorlar çünkü baba emekli polis. Avukat mı tutalım, yoksa tavsiyeniz ne olur diye soruyor.
Full:
Merhaba herkese.
Nasıl anlatayım, epey çekinerek yazıyorum biraz uzun olabilir kısaca yazayım öncelikle annem aile içi şiddetten ötürü boşanmayı düşünüyor, iki çocuğu var reşitiz,farklı şehirlerde üniversite okuyoruz, kendisi yıllardır çalışmadı ev hanımı, kırklı yaşlarda, yirmi üç yıllık evliler.
Biraz da dertleşme gibi olacak belki ama durum çok karışık benim için bizim için. Kısaca danisabilecegimiz bir avukat ariyoruz, barodan arastirmak gerekiyor belki ama once bir buraya da yazayim dedim. Teşekkürler şimdiden.
Detaylı olarak öncelikle nedense çok gerginim anonim bile olsam çok gerilerek yaziyorum çekingen biriyim zaten, boşanmak en doğrusu belki de ama tereddüt ediyor insan, korkuyor. Annem sanırım yoksulluk nafakası alabilir fakat bu kişi bizi evin kirasını ödememekle bile tehdit etti, para takıntısı var zaten, para verse sindiremez bunu çocuklar maksadıyla bile olsa, bir de biliyorum, kaç yaşındayım ama ben de çalışmıyorum heyet raporum vardı panik ataktan okula ve topluluk içine karışamıyordum bir türlü dönemedim eğitimimi bile yarim bıraktım, hala korkularım devam etse de bu donem dönmeye çalışacaktım artık zorlarım bir adım atarım çalışırım belki, ama ankara'ya gidip ev tutmak istiyordum, korkularım devam ediyor, annesine yapışık on yaşında çocuk gibi oldum, yurtta başkalarıyla da tek kalmam da çok zordu benim için yani ek bir ev masrafı da söz konusuydu, ama kardeşim burada, bu kiradaki ev bize mi kalır bizim mi ödememiz gerekir ne yapacağız hiç bilmiyorum.
Annem iş basvuruusnda bulunmayı düşünüyor kabul alır mi, yapabilir mi endişeleniyorum, biraz da beni biralamadigindan gidmeiyordu, kardeşimle aynı şehirde değiliz vs. çok karışık.
Konuyu dağıttım, bize nafaka verilse de ya da anneme, biz reşitiz çünkü, zorluk çıkarabilir bu adam, korkuyorum, bize toplu para da hiç vermezdi zaten, siz gidin dedi evden, zorla gönderdik annesinin yanında şu an. Konu şu, annemin boğazına yapıştı, şaka değil, durum tehlikeli, fiziksel şiddete gelmemişti konu çünkü. Bizzat görmedim bir de gitseydim ne yapardım bilmiyorum, yanlarına sonradan gittim, cesaretsizlikten. Ama bir kerelik de diyemiyorum, boşanırlarsa ya iyice bilenirse para meselesinden ya da akraba baskısından bir şeyden, gazetelerde okuyoruz, hep aklıma kötü şeyler geliyor. Muhtemelen sancılı bir dava süreci olur, nispeten sakindi bizimle konuşurken kardeşimle biz yanlarina gittik çünkü, ben boşanın o zaman dedim, o da tamam boşanalım zaten ben sizin için katlandım buna dedi, ama öylesine demiş olabilir, hiç işine gelmeyecek ve erkeklik gururu, davayı biz açarsak da bunu da bir saldırı olarak görür. Geçen ay da bana bak silahım var vururum seni, sen olursun ben de hapse giderim dedi, evet bu da şaka değil ama tuhaf bir şekilde hayatımıza öylece devam ettik ama olmayacak ben korksam da sadece yeni bir hayat düzeni diye de değil ya başımıza kötü şeyler gelirse, ya iyice delirirse diye de cekiniyorum, belirsizlik, saçma bir muhafazakar çevre; akrabalar anne tarafı bile ne diyecek, ne yapaacgiz, nasıl geçineceğiz, şu an yüz liram ya var ya yok, ne olacak....
okudugum bölümden hosnutsuzdum yatay geçiş yapsam mı yapmasam mi diye düşünüp duruyordum hep artık yapamam herhalde. Her şey korkunç gözüküyor sanırım bu kelimeyi çok kullandım üzgünüm. Annem için endişeleniyorum, ama o benden daha bile cesaretli gibi. Ben cekiniyorum aslında bugün avukat araştıracaktı o. Ben kötü biri miyim bilmiyorum hep bir adım sonrasını olabilecek senaryoları düşünüyorum. İlk kez biriisne anlatıyorum.
Kardeşlerden de hayır yok, derdimizi anlatamadık bile kimseye, barışın falan diyecekler, ve ben güvende hissetmiyorum. Annem de yıllardır depresyon ilaçları kullanıyor ama hasta olan kendisi ve zararı başkasına bu adamın. Bir şey olmamış gibi devam etmeye çalışıyorum. Para sıkıntısı, annemin dalgınlığı var, ayakta uzun süre kalamıyor, bizim ekonomik özgürlüğümüz nasıl olacak, hiçiz şu an.
Dertlesecegim arkadaşım da yok maalesef. Dertlesmekle de geçmeyecek biliyorum. Boşanırsak nafaka alsak bile bize şiddet uygulamasa bile bu para meselesinden ötürü çok sıkıntı çıkarır. Eve gelmese bari diye düşünüyorum evden ayrılmayı bile gururuna yediremedi, karakola gitsek bile kimin polise güveni var, ve kendisi de emekli polis. Iyice delirir. Anneme korkularımı anlatınca o da geri çekildi katlanalım demeye başladı.
Bir şey olmamış gibi mi davranalım teşekkürler.
0
plutongezegendegilmi
(
29.07.20)
Geçmiş olsun,avukat değilim avukat konusunda ya da güvenlikle ilgili konularda yönlendirme yapamam ama..
Sen tedavi görüyor musun öncelikle? Panik atak vs. mevzusu iyileşmeden hayata atılman imkansız olur. Atılsan da sistem seni geri püskürtür o nedenle önce kendini de düşünmelisin.
Annen boşanmak istiyorsa, 2 erişkin çocuğuyla birlikte şehir değiştirme şansı varsa o da olabilir aslında. Eğer eşi boşanmayı kabul etti ama tek derdi para vermemekse, geçinilecek yol bir şekilde bulunur. Yeter ki sizin sağlığınız huzurunuz yerinde olsun diye düşündüm naçizane.
0
Avukatım, mesaj yoluyla dönüş yaparsanız yardımcı olabilirim.
0
vedatchilipeppers
(
29.07.20)
Çok teşekkür ederim, ilaç kullanıyorum şu an. Çok uzun anlatmışım iyi ki özet geçmişler başta, ama o derece sorun olacağını düşünemedim, neyse editleyen kişiye de teşekkür ederim buradan, size de teşekkür ederim. Sanırım terapi gerekiyor fakat ona da ulaşamadım pek ücreti vs. devlette de olmadı bir şekilde kör topal ilerliyorum. Sadece hukuki de değil maalesef, genel olarak çok sağlıklı dusunemedigimi hissettim biraz uzun uzun yazdım, gecinilecek yol bulunur da bilemiyorum, çekincelerim var işte anlattığım gibi. baba kişisiyle görüşmeye çalışacağım olmadı rota çizeceğim o şekilde, kabul ederse diyeceğim etmeyecek, tahmin ediyorum ama elbet görüşmek zorundayım, duruma göre hareket edeceğim. Çok stresli geldi o kadar ki kaçmak istedim yine ama bilmiyorum. Her şey para da değil dediğim gibi bazı başka durumlar daha var, şimdi yardımcı olmaya çalışan birisine dönüş yapacağım. İlginiz ve okuduğunuz için teşekkürler, benim için hassas bir konuydu. Sağolun. :) Nazik insanlara ihtiyacımız var.
0
Çok teşekkür ederim şimdi dönüş yapıyorum size, sağolun.
0