Ben de "Yarın sabah erken kalkacağım, kesin" deyip kalkamayan bir insanım. Gerçi diğer sözlerimi tuttum genelde ama sabah kalkamıyorum işte. Daha kendime verdiğim sözü tutamazken, başkasından böyle beklentilerim yok. Anlık gazla verilen "İçimden geldi, sana şunu yapacağım"lar beni çok mutlu ediyor açıkçası, çünkü hissedilerek söyleniyor onlar. Demek ki birilerinin içinde coşkulu, tutkulu birtakım duygular uyandırmışım ki, dayanamayıp böyle şeyler söylemiş. O an yapabilse yapacak ama zaman aşımına uğruyor o tutkular, bu da normal bence. Benim isteyip "Ne olur bak, çok önemli. Buna bel bağladım" dediğim, özellikle istediğim ve tekrar tekrar hatırlattığım bir şey değilse, hiç gücenmiyorum. İlk taşı günahsız olan atsın. O da ben değilim.
0