le fantome de l opera
Herkesin canı kendine tatlıdır yani kimse kılına zarar gelsin istemez. Peki neden karşıdakinin canını düşünmüyoruz o acı çekerken o acıyı içimizde hissetmiyoruz? Ya da hissedemiyoruz
Herkesin canı kendine tatlıdır yani kimse kılına zarar gelsin istemez. Peki neden karşıdakinin canını düşünmüyoruz o acı çekerken o acıyı içimizde hissetmiyoruz? Ya da hissedemiyoruz
0
Güçlü olmanin dezavantajı. Ne kadar güçlüysen o kadar duyarsız olabilirsin.
Temel insani konularda, karşıdakiyle empati kurmak pek zor olmamasina karşın, örneğin siyasi konularda rakibin hissettiği acı diğeri için zevk kaynağidır.
Temel insani konularda, karşıdakiyle empati kurmak pek zor olmamasina karşın, örneğin siyasi konularda rakibin hissettiği acı diğeri için zevk kaynağidır.
0
bence hissetmek farklı bir konu, bu gibi durumlarda vereceğimiz tepki farklı bir konu.
empati kuramadığımızı sanmıyorum. olsa olsa merak ettiğiniz konu empati kurup da bir şey yapmamaktır diye düşünüyorum? veya insanların tepkisiz/kayıtsız kalması/kalabilmesi konusunda sorularınız vardır?
şahsen empatinin dibine vurduğumu düşünürüm bir çok konuda. sadece acı çekilen durumlarda da değil, nefret, korku, sevgi gibi konularda dahi. ama yapabildiğim bu empatinin bir sonucu olmak zorunda değil. mesela birisiyle birlikte çok üzülsem dahi ona yardım etmeyebiliyorum, sırf onunla birlikte korktuğum için aynı panik eylemlerinde bulunmuyorum vb. çünkü kendimle de empati yaptığım anlar oluyor (bu kısmını ne siz sorun, ne ben anlatayim). başka bir deyişle kendimi empati yaptığım canlıdan daha çok önemsiyorum. bu ilişkilerimde farklı olabiliyor, bazı anlarda kendimden daha fazla önem verdiğim insanlar oldu. ama genelleme yapılabilecek kadar değiller..
hissetme konusu böyle özetle, bence hissediyoruz. ama kayıtsızlık konusu insanoğlunun sorunu. savaşlar, adaletsizlikler, açlık vb. bu kadar yaygın olmazdı empati sonucu "doğru" aksiyonları alabilseydik. burada "doğru" nun tanımına da girmek lazım ama o çok uzun iş.
@1adam: ya da ne kadar duyarsızsan o kadar güçlü olabilirsin.
empati kuramadığımızı sanmıyorum. olsa olsa merak ettiğiniz konu empati kurup da bir şey yapmamaktır diye düşünüyorum? veya insanların tepkisiz/kayıtsız kalması/kalabilmesi konusunda sorularınız vardır?
şahsen empatinin dibine vurduğumu düşünürüm bir çok konuda. sadece acı çekilen durumlarda da değil, nefret, korku, sevgi gibi konularda dahi. ama yapabildiğim bu empatinin bir sonucu olmak zorunda değil. mesela birisiyle birlikte çok üzülsem dahi ona yardım etmeyebiliyorum, sırf onunla birlikte korktuğum için aynı panik eylemlerinde bulunmuyorum vb. çünkü kendimle de empati yaptığım anlar oluyor (bu kısmını ne siz sorun, ne ben anlatayim). başka bir deyişle kendimi empati yaptığım canlıdan daha çok önemsiyorum. bu ilişkilerimde farklı olabiliyor, bazı anlarda kendimden daha fazla önem verdiğim insanlar oldu. ama genelleme yapılabilecek kadar değiller..
hissetme konusu böyle özetle, bence hissediyoruz. ama kayıtsızlık konusu insanoğlunun sorunu. savaşlar, adaletsizlikler, açlık vb. bu kadar yaygın olmazdı empati sonucu "doğru" aksiyonları alabilseydik. burada "doğru" nun tanımına da girmek lazım ama o çok uzun iş.
@1adam: ya da ne kadar duyarsızsan o kadar güçlü olabilirsin.
0
çünkü çıkarlarımız ve zevklerimiz, diğerlerinin haklarından ve acılarından çok daha değerli.
0
kendi diye birşey var , bence insan en çok bunun farkında, varolan diğer pek çok şeyden daha da fazla.
0
ego heralde. dunya sadece o oldugu icin var. hic cikip da kendine baskasinin gozunden bakamamistir. kendini cevresinden tamamen koparmistir. etrafindaki her seye tekrardan baglanmasi gerek. dogustan sahip oldugumuz bir duygu ama ego sayesinde cocukluktan itibaren yok olmaya basliyor. ayrica beyinda ayna gorevi goren noronlar varmis, ilginizi cekerse arastirin, empatinin bilimsel arastirmasi.
0
