"İşemek gibi, tuttuğunla, canın nerede çekerse" noktasına gelmiş değilim ama tabii ki ihtiyaç. Doyurmayınca rahatlayaman; önce kıvrım kıvrım kıvrandırır, Saldıray Abi gibi "Üzerindekileri çıkar, dediğin anlaşılmıyor" noktasına getirir. Peşinden de çok fena sinire keser insan; anlayış ve mantığı bloklar. Gözünün feri gider valla. Kediyi bile kendine gelsin diye kısırlaştırıyoruz, kısırlaştırmadığında poposuna iki şaplak atınca ayarları kendine geliyor. İlla başka bir kişi ile giderilecek diye bir kaide yok tabii, giderilsin de.
Tabii ki ihtiyaç giderildikten sonra gerisi eğlence veya ritüel artık. Hangi anlamı verirsen o.
Zaten o ihtiyacını doyuramadığı için bir ton tacizci, tecavüzcü ortalıkta değil mi? Daha doğrusu ortalıkta olma nedenlerinden biri de bu değil mi?
Aseksüellik bunların dışındadır.
0