aslında bir ton var ama geçtim hepsini hiç biri umrumda değil. ailem iyi olsun bana ne olursa olsun modundayım. zaten onlar için yaşıyorum. kendim için yaşamadığım bi hayattan gelen sıkıntıları da kabul etmiyorum, 2dk üzülürüm en fazla sonra ehh yeter diyip geçerim yine. gerçekten yeter yani, anı yaşayıp (ileride pişman bile olacaksam, ki bu düşünce şeklinde devam edersem olacağımı da sanmıyorum) mutlu olmaya bakıyorum.
0