Ekşi Duyuru

selamlar,

oldukça güzel ve etkileyici olan bu romanda ana karakter victor neden yaratığı yarattığı gibi ondan tiksiniyor. tanrıya has olan "yaratı" gücünden mi korkuyor?

yaratık oldukça duygusal ve insani özelliklere sahip. akıllı ve "erdem" arayışında. tanrının yarattığı insanda olmayan bir iyi niyet var onda. ama kötülük görüyor herkesten, sırf dış görünüşü ve önyargılardan dolayı.
burada insanların kötü davranması neyi simgeliyor? dış görünüşe verilen önem mi, ön yargı mı, yoksa kendinden olmayanı ya da farklı görüneni dışlamak falan mı?

yaratığın tek istediği yalnızlığını giderecek bir dişi. adem gibi görüyor kendini. onun havvası vardı diyor. bana da benim gibi çirkin birini yarat diyor Victr'a. ama o reddediyor. hem de sert bir şekilde, hakaretlerle. neden yaratıcısı bile sevmiyor. ilk etapta sevmemek için bir sebebi yoktu.

dişiyi yaratmıyor çünkü nesilleri devam eder, canavarlar insanları tehdit eder diye düşünüyorlar. ama neden direk "iblis" ya da şeytan gibi görüyor yaratısını? oysaki içinde iyilik taşıyan bir bireydi o yaratık. belki dişi de öyle olacaktı. peşin hüküm onda da var.

insanoğlnun tanrıcılık oyununa başlaması, tanrıya kafa tutması gibi yorumlanabilir mi Victor un "can bahşetme" girişimi. ve ardından başına gelen talihsizlikler de tanrısallık ve insanoğlunun bilmesi gereken sınırlar, haddini bilmesi gibi yorumlanablir mi?

bu kadın 18yaşında yazmış bu kitabı. çevresindeki elemanlar da ingiliz edebiyatının sağlam adamları ve kadının kocası da o yılların ünlü şairiymiş. yani kitabı yazarken onlardan da yardım almış. yine de 20yaşından küçük birinin böyle bir kitap yazması sizde de hayranlık uyandır mıyor mu? oldukça derin ve felsefi bir eser olduğunu düşünüyorum.

biraz beyin fırtınası yapalım, kitap hakkında üç beş konuşalım istedim.