ben 19'um, erkeğim. 15 yaşında kız, 10 yaşında erkek kardeşim var.
kız kardeşimle çocukken müthiş kavga ediyorduk, büyüyünce iyi anlaşmaya başladık. farklı şehirlerdeyiz, o yüzden sürekli muhabbet etmeyiz ve çok yakın ilişkimiz yoktur ama iyi aramız. seviyorum keratayı. büyüdükçe daha da fazla sevmeye başladım, çok güzel sevimli bi şey oldu. çocukken şerefsizin tekiydi, dövmeye doyamazdım.
erkek kardeşim duyurularımda da bahsettiğim üzere fazla duygusal, garip bi çocuk biraz. kendimi suçlu hissettiğim için mi bilmiyorum ama onunla konuşmayı pek sevmiyorum ve istemiyorum, benim kardeşim değilmiş gibime geliyor. genel olarak yrrak gibi bir abiyim işin özeti.
çocukken ablam olsun istiyodum çok ama ablalıktan değil o benim mazoşizm sevdamdan kaynaklıydı sanırım, sürekli beni dövsün domine etsin efendime söyliyim belamı sksin istiyodum çünkü. abim olsun istemiyodum mesela hiç. abla iyi olurdu ama. hatta anneme sürekli niye abla yapmadınız diye kızıyodum çocukken. üç kardeşin salağı benim.
ama zengin olsaydık hem kardeşim hem abim hem ablam olsun isterdim çok. 8 kişi play station'da oyun oynardık falan, fifa ligi yapardık. çok güzel olurdu. ama şu haliyle bi ablam olsun isterdim. büyüyünce anladım gerçi istediğim abla değilmiş ama olsun ya, abladan zarar gelmezdi.
0