fuerteventura
okul için ayrı şehirlerdeyiz. otobüsle 12 saat. dönem bitene kadar gidemem memlekete. annemle babamı çok özledim. daha 3 ay göremiyecm ikisini de. şu an çok acayip sarılmak istiyorum ikisine de. size de oluyor mu böyle :(
okul için ayrı şehirlerdeyiz. otobüsle 12 saat. dönem bitene kadar gidemem memlekete. annemle babamı çok özledim. daha 3 ay göremiyecm ikisini de. şu an çok acayip sarılmak istiyorum ikisine de. size de oluyor mu böyle :(
0
zamanla azalıyor o his, ailenin yanından ayrılalı 4 yıl oldu, ilk zamanlar ben de öyleydim hatta bazen geceleri filan arıyodum uyandırıyodum 'napıyonuz' diye, sonradan rayına oturuyor o.
az bi sık dişini, bi ayaklarının üzerinde durmayı dene bakalım yapabilecek misin, ailen aklında olsun ama odak noktan olmasın bu dakikadan sonra.
az bi sık dişini, bi ayaklarının üzerinde durmayı dene bakalım yapabilecek misin, ailen aklında olsun ama odak noktan olmasın bu dakikadan sonra.
0
alışıyorsun zamanla. ama otobüs kampanyaları oluyor, gidiş dönüş %50 fiyatına vs. diye metro turizmin falan. takip et, yararlanabilirsin arada.
0
uçak kampanyaları bile oluyor, bir ay sonraki haftasonuna bilet al şimdiden mesela :) bi de tango, viber bişiler çıktı artık öyle şeyler de yardımcı oluyor özlediğinde :)
0
yaşadığın çok normal bi his. ilk ayrılık zamanlarında herkesin yaşadığı şeyler. şöyle düşün ki ailenle daha uzun yıllar birlikte olacaksın. birlikte yaşayacağınız hatta birbirinizden sıkılacağınız zamanlar tekrar gelecek. bu yüzden sabırsız davranmamayı dene. ne de olsa keyfinden orada değilsin ve kalıcı bir ayrılık da söz konusu değil. en kötü ihtimalle hiç dayanamazsan kalkıp gidersin bikaç günlüğüne nolcak? ayrıca mesafenizi kafanda 12 saat olarak da tutman seni kötü etkiliyor olabilir. uçak denen bi nane var ve kendini kötü hissettiğinde otobüs yerine uçağı tercih edebilirsin, ne kadar paran olmasa da. sonuçta psikolojinin bozulmasından daha kötü değil maddiyatının biraz sarsılması. özlemek güzel bi duygu, ama bazı durumlarda sevdiklerimizden ayrı kalmayı öğrenmemiz gerekiyor. şimdi sen de bu süreçtesin ve bu senin kişisel gelişimin için de çok çok olumlu bir durum.
bu yüzden üzülmemeli, tersine sevdiğin, istediğinde sesini duyabileceğin, yeri gelirse herşeyi bir kenara koyup yanlarına kaçabileceğin bir ailen olduğu için, kendini iyi hissetmelisin.
:)
bu yüzden üzülmemeli, tersine sevdiğin, istediğinde sesini duyabileceğin, yeri gelirse herşeyi bir kenara koyup yanlarına kaçabileceğin bir ailen olduğu için, kendini iyi hissetmelisin.
:)
0
12 yaşında anadolu lisesi ve özel okullar sınavı vardı benim zamanımda. 12 yaşında ayrıldım ailemden. istanbul'a geldim, babaannemin yanına. 12 yaşındaydım. her gece ağlardım. hatta orta 1 veya 2'deydım sanırsam da sel olmuştu ailemin kaldığı ilde. evimiz de nehre yakındı. helak olmuştum ağlamaktan.
lise'de annemle kardeşim yanıma geldiler. uni'de babamın da gelmesiyle aile anca toparlandı. evdekı sese abartısız birkaç ay alışamamıştım. bu sefer de sesler ve insanlar üstüme üstüme geliyordu.
velhasıl kelam, geçecek bu özlem. hatta bir süre sonra bayramlar bitse de gitsem diye düşüneceksin..
lise'de annemle kardeşim yanıma geldiler. uni'de babamın da gelmesiyle aile anca toparlandı. evdekı sese abartısız birkaç ay alışamamıştım. bu sefer de sesler ve insanlar üstüme üstüme geliyordu.
velhasıl kelam, geçecek bu özlem. hatta bir süre sonra bayramlar bitse de gitsem diye düşüneceksin..
0
dostum biraz aranızdaki bağ ile alakalı ya. mesela ben de 2000 yılında ayrıldım evden. daha 2013'te yeni döndüm. o süre boyunca zannedersem ilk arayanın ben olduğu çok az konuşma geçmiştir aramızda. genelde onlar merak edip arar hatta hafif sitemli şekilde sen bizi özlemiyor musun derlerdi. ama ah öldüm vah ailem diye bir his oluşmadı bende ne yapabilirdim ki ? yalnız çok net olarak diyeyim ki üniversitenin son döneminde artık okulu fazlasıyla uzatmış olmanın da etkisiyle istanbul ve aile fikri bana daha sevimli gelmeye başlamıştı. şimdi 1 yıla yakındır evdeyim. uzakta olsam benim için daha iyiymiş diye düşünüyorum.
ama tekrar edeyim bu hem aile içindeki tutumunuz hem de biraz senin olaylara yaklaşımınla alakalı. benimki biraz fazla soğuk kabul. sen de en azından görüşmenin mümkün olmadığı zamanlarda kendini soğutacak bir şeylerin peşine düşebilirsin.
ama tekrar edeyim bu hem aile içindeki tutumunuz hem de biraz senin olaylara yaklaşımınla alakalı. benimki biraz fazla soğuk kabul. sen de en azından görüşmenin mümkün olmadığı zamanlarda kendini soğutacak bir şeylerin peşine düşebilirsin.
0
bir telefon veya 12 saatlik yolculuk kadar uzakta olmalari da sukretmeye yeter bazen. Allah basinizdan eksik etmesin... ne mutlu ki sizin gibi bi evlatlari var kiymetlerini bilen.
0
Ooo 1 sene ayrı kaldın hemen özledin mi? Ailesini hayatı boyunca görmeyenler ne yapsın :(
0
öncelikle havayollarının indirimleri falan oluyor onlara bi bak, ayrıca şimdi ölü sezon olduğundan 1 hafta önceden 60 li civarı bilet bulabilirsiniz.
ayrıca 12 saati gözünüzde büyütmeyin. ben bizimkilerden 21 saat uzaktaydım. 12 saat yol gittikten sonar hele şükür yolu yarıladık, az kaldı derdim.
ayrıca 12 saati gözünüzde büyütmeyin. ben bizimkilerden 21 saat uzaktaydım. 12 saat yol gittikten sonar hele şükür yolu yarıladık, az kaldı derdim.
0
