var
neredeyse her güzel kıza sevgili olacakmış gibi bakıyorum il etapta. abazan değilim, bir sürü karşı cins arkadaşım da var, sevgilim de. sonra naptığımı farkedip haraketlerimi frenliyorum.
çok meraklıyım yeni şeyler öğrenmeye karşı. hergün yeni bir şeyler araştırıyorum. ders çalışmak benim için mümkün değil. edebiyattan girsem kendimi fizikte buluyorum.
müziğe karşı zaafım artık alışkanlık vaziyetinde. dışarı çıkarken, otobüsteyken sıkıldığımda falan hep müzik dinlemek zorunda hissediyorum.
ağır abazan değilim dedim ama gece yarısı internet başındayken şeytan dürtüyor. o da aslında farkına bile varmadığım bir alışkanlık.
zaafım yok diyen insan ya ermiş olmuştur ya da peygamber.
zaafı olmayan insan tam biçimde kendine hükmediyordur ve kendiyle savaşında her zaman galiptir. etrafımı baktığımda ben öyle insanlar göremiyorum. demektir ki, herkesin var zaafı.
0