Ego savaşları.
Bir yandan iyi bir yandan kötü oldu. Öncelikle bize şampiyonlar liginde daha önce büyük maçları oynamış, bu maçları ilk kez yaşamayan biri lazımdı. O anlamda iyi oldu.Fatih Terim'le "Yenilmek kolay yenmek olay" mantığından öteye gidemedik. Oysa bizde de artık dünya yıldızları var, hedeflerimiz küçük değil.
Kötü oldu. Çünkü bizden biri olmadığı için başarılı olan Ünal Aysal, son başkanlık seçimi ve yeni yönetim ile birlikte "biz" den iyice koptu. Galatasaray'ı bir büyük şirket gibi görmeye başladı. Oysa bir futbol takımı bir şirket değildir. Hele Türkiye'de. Sadece mal alıp satmakla başarılı sayılmazsın. Örneğin müdürün istemediği bir makineyi alabilirsin ama teknik direktörün istemediği, takıma uymaz dediği Sneijder'i alırsan sonun kötü olur.
0