off, ne diyeyim ki!
neredeyse 2005 yılından beri görüşüyoruz. Ona karşı hislerimi hiç bir zaman tam olarak açmadım. Hiç bir zaman emin olamadım çünkü.
Neredeyse 8 yıllık süreçte ara ara görüştük. Arkadaş olarak. Ama her zaman yollarımız bir sebepten ayrıldı. 2 yıl ben biryerlerdeydim. 3 yıl o.
Buluştuğumuzda da ne zaman kendimi ifade etmeye kalksam birşey beni engelledi.
Biraz sıkı bir ailesi var. Cemaatçi değiller ama dindarlar. Kız ya malum eve erken gider falan, filan, kurallar var.
Dindar değilim. O daha dikkatli bu konularda. İşte sürekli kitaplarını okuyor, ibadetini yapıyor. Etrafında cemaat tayfasından olanlar bunu etkilemeye çalışsa da tam etkilenmiyor. Ancak onların toplantılarına, etkinliklerine katılıyor. Buluştuğumuz zaman da konu nasılsa Din'e geldiğinde ben kendimi ondan uzaklaşmış hissediyorum. Arada da etkileniyor bu zirzoplardan.
Mesnevi almak istediğini söyledi bir gün. "NT" mağazasına götürdü beni ki yukarda allah var, kapısından içeri girmem, hadi girelim dedim. Yaklaşık 2 saat 3 ayrı mesnevi kitabını alıp tartıştık. Bütün beyitleri alıp cemaat motifleriyle işlemişler ve aslını eritmişler... Bunun tartışmasını yaptık mağazada. Hayatım boyunca görebileceğim en kültürel aktiviteydi herhalde :D
Bunun dışındaki şeyler gözüme batıyor. Ama ben bazen onunla evlendiğimi bile hayal ediyorum!
Bundan evvel ki kız arkadaşlarımda senin gibi düşündüğümden senin gibi hareket ettim. Onlarda aynı şekilde. Tükenen birşeyler oldu elbet. Ama sevişmekle alakası yok buna emin ol. Birbirimizi en çok tanıdığımız anlardı o anlar.
Sen bakma o etrafındakilere, bu ara mini etekle gezenlerde "kapanmaya özeniyorum" muhabbetine girdiler, s****r et. Bu aralar bu moda. Sen bildiğini yap, hissetiğini yaşa...
0