ona aşıksın ve bir an önce düzenli bişe sahip olup sana evlenme teklifinde bulunmasını mı bekliyorsun? adam mutluysa, gayet olur, benim de var bikaç tanıdığım, gayet iyiler...

(git:www.eksiduyuru.com

evlenmek istesin, araba istesin, ev istesin, daha çok çalışsın, daha güzel bir araba ve ev istesin, daha da çok çalışsın. zaman akıp geçsin. yaşlansın. o istekler zorunluluklara dönüşsün. çalışmayı bırakamasın. yaş kemale ersin. bir gün göçüp gitsin.

sence mantıklı mı?

eziklik, dangalaklık, kimse kusura bakmasın.

edit: yukarıdaki cevapları çok sonra gördüm de, hala kavanozdan çıkmamış çok adam varmış içimizde. hiçbirimiz peygamber ya da bilge falan değiliz gençler. bu yaşta bir insanın, çevresinde gördüğü şeyleri istememesi bir anormallik. "sistemin çarkları" yazanın sabahlara kadar ağzına vururum, saçmalamayın.

"arabayı nabıcam yea trafik var zaten" diyen ultra mantıklı kardeşlere selam ederim. evlenme, tamam. araba da alma, borca girme, ona da tamam. e peki filozof da olmadığına göre bu .mınakodumun hayatını niye yaşayacaksın o zaman? insan arzulamak için yaşar.

sabah 8 akşam 6 çalışıp akşam 7 gibi evde olup 8 gibi yemeğini yedikten sonra bir saat internet-tv ardından bir saat de tembellik yapıp akşam 10'da uyuyup 6.30'da uyanıp hazırlanıp işe gitmek...
eğer bir de kişinin sevgilisi, çocuğu falan varsa onlarla ilgilenemeyecek.
böyle boktan bir hayatı istememek normal. şahsen ben de çalışmayı pek düşünmüyorum.

hocu 400 tl ile öğrenci geçinemıyor..nasıl yettırıyor anlayamadım.

fight club'da bi laf vardı. tyler durden satın aldıklarının esiri olursun sonra gibi bir şey diyordu. tam hatırlayamadım şimdi.

edit: sen iyisi mi izlemediysen izle, izlediysen bir daha izle.

iş stres bitiriyor beni ayın 28 i gelmiş farkında bile değilim yaz gelip geçiyor bunun bile farkında değilim. bu da bir seçim gerçi.

adam kendi yağında kavrulup gidiyor. akşam balık şarap alıp eve gitti mi mutlu olan bir insan. idolüm. kendisini tebrik ediyorum. evlenmek için kız bul anası babası amcası eniştesi,kardeşleri teyzeleri beğensin. sonra ev al.. düğün yap..üstüne bi de gerizekalı gibi çocuk yap. yoo dostum yoo

400 lirayla nasıl geçindiğine dair kitap yazsa, kurs falan verse acayip zengin olur :)

tuzu kuru demek ki. bi kere ev ailesinin kira vermiyor büyük ihtimalle. 400 tl'yle bütün gün duvara bakılarak da yaşanabilir tabi. evi, arabayı, evlenmeyi geçtim de böyle ot gibi yaşanır mı?

ailesiyle beraber yaşıyorsa normal bi durum. 400 lira ile anca aile yanında yaşanılır. öyle lüksü olan insanlar tabi ki çalışmaz ama ben o kişiyi, allah gecinden versin, anne baba öldüğünde görmek isterim.

zaten bilgide okuduguna göre ailesi de zengin.
400 lira kendisi harcıyor, ama anasının evinde oturup, anasının yemeklerini yiyor.
Bir şekilde uyanması lazım, hırs yapsın, kariyer peşinde koşsun demiyorum.
ama kendi hayatını idame ettirecek kadar bir düzene girmesi gerekiyor.

400 lira meselesini garip bulmakla beraber imrendigim insanlar oluyo genelde.

bi kariyer para hirsi kapliyo hepimizi, neye yetisiyoruz lan, gene baskasi icin caliscaz.

@hope ender + 1

güzel bir sesi ve türkçesi varsa bir on yıl sonrasının ted williams'ı olur bence.

ne kadar çok erkek kezban var memlekette. hemen atlıyorlar. efenim herkes evlenmek zorunda değilmiş, hayat böyle güzelmiş.

en alakasız yerlerden evlilik lafı çıkartıyorlar.

arkadaş bütün kızlar evlenmek için senin peşindeymiş gibi havalardasın ama kim inanır buna? kim ne yapsın seni? işsiz güçsüz, niteliksiz, dil desen iki papuç ama hiçbir alanda icraat yok.

@last ümitsiz vaka o arkadaş boşver. kendine güveni yok, hayattan bir beklentisi yok. anne-babasına sırtını dayamış. burdaki binlerce arkadaşından farksız.

ayrıca büyük olasılık depresyonda.

olay evlenmek değil elbet. misal ben isterim bi sürü param olsun dünyayı gezeyim örneğin.

bir suru atanamayan ogretmen var 700 liraya dershanelerde sabahtan aksama surunuyorlar. is bulsalar zaten alacaklari max 1500 2000.

kusura bakmayin da bu adam 400 binlira mi kazanacak siz neyin kafasindasiniz benmi baska ulkede yasiyorum alacagin tas catlasa 4 5 bin bu ulkede o da en kiyak islerde yillarca tecrubeden sonra.

ayrica keske ailem zengin olsaydi hic calismasaydim hep dunyayi gezseydim, yurt disinda okusaydim, ama nerde bu pis ulkede mahsur kaldim. bence siz adami ailesi zengin oldugu icin ve sizin yasayamadiginiz kebab hayati yasadigi icin kiskaniyorsunuz.

çok paragözsün filan gibi ütopik bir mesaj gelmiş.

olayı şöyle açayım. sevgili arkadaşlar. ben de çok uzun zamanımı "paranın ne önemi vaaaaar. möhim olan insanlıııık" şarkısını söyleyerek geçirdim. elbette paranın önemi yok. ancak böyle belli bir yaşa gelmiş bir insanın işinin gücünün olmaması, hayatta hiçbir isteğinin olmaması, anne babasına sırtını dayaması çok tehlikeli. çeşitli örnekleri ile gördüm. çeşitli kazıklar yedim. bu insanların sorunlu ve arızalı insanlar olduğunu bizzat yaşayarak gördüm. en basitinden depresyondalar. depresyondaki insanı da sen düzeltemezsin. kendisi düzelecek. uzak durmak lazım.

insanın hayatla ilişkisi olmalı, insanlarla ilişkisi olmalı, hayalleri olmalı.

tekrar yazıyorum parada gözüm yok, ancak çok param olursa hem bol bol seyahat edip değişik yerler görüp insanları tanıyabiliri, hem de ihtiyacı olan insanlara yardım edebilirim. bunun için isterim para. (bunlar için çok paraya gerek yok elbet. ancak misal olarak yazıyorum buraya. para sadece son model araba ve içki için kullanılmaz.)

minimalist bir insanım ve açıkçası çalıştığım dönemde kendime harcadığım para aylık 400TL civarındadır. araba kullanmayı sevmiyorum o yüzden almayı hiç düşünmedim, iphone vs gibi tüketim şartlanmalarına yea ama bu zaman da böyle olmalı çağımızın gereği diyemiyorum insanlık gururum engel buna, her bizim istediğimiz veya bize istememiz gerektiği söylenen şeyleri istemeyenlere manyak o, özgüveni yok, loser, depresif demiyorum diyemiyorum çünkü özünde benim de para ile elde edebileceğim arzularım yok. ve gezmekti, sanatla ilgilenmekti vs vs gibi bir çok şeyin sadece parayla olduğunu düşünenlere de içten içe gülüyorum.

evet filozof değiliz, evet ermiş değiliz zaten çoğunluğumuz reklam/tüketim neslinin koyunuyuz ve görüldüğü üzere bundan 60-70 yıl önce normal sayılan satandartları bile normal karşılayamayacak kadar sistem tarafından sindirilmiş.

misal bir evim varsa minimum geçinme rakamını kazanıp benim için en rahat ve kendime en çok zaman ayırabileceğim işi yaparım geri kalan zamanda da istediklerimi yapmam çok da zor olmaz. ayda 400TL harcamadan yaşadığım yıllar oldu fazlasını kazanmış olsam da ama fazlasını kazanmasaydım yine aynı hayatı yaşardım o yüzden az çok böyle bir hayatı düşünebiliyorum. depresif değilim, arzularım yok değil ama bu arzular starbucks'ta oturayım, ipad'imi açayım, audi a9 alayım, 3 katlı villada yaşayayım vs değil.

velhasıl kelam, bu dünyada yalnız olmayı isteyen herkes, parayla alınacak şeyleri arzulamayan herkes illa anormal değildir, bunu anormal bulmak biraz normal değil aslında. gerçi suçlanacak bir şeyde yok ortada ağzıma küreklede vursalar sistem bizi bu hale getirdi maalesef.

soruya cevap olarak, evet insan araba istemeyebilir, ev istemeyebilir, evlenmek istemeyebilir bunlar olasıdır sanıldığı kadar garip değil, kişi öyle mutludur öyle yaşar kimsenin de bunun üzerinden kendisine hakaret etmesi veya psiklolojik açılımlar yapması gerekmez.

eyyorlamam bu kadar.

ulan evlenip niye kendini hapis etmek istesin adam? çalışmıyor diyorsun zaten, arabaya ne gerek var, zaten tüm zamanlar onun.

çok merak ediyorum. 400 lirayla nasıl geçiniliyor bir anlatın lütfen.

anne baba evi olmadan yalnız :)) ayrıca o 400 lirayı da kim veriyor size? duyurudaki söz konusu insanın düzenli işi de yokmuş?

@mea maxima culpa bu standart bir durum değil elbet, ailesinin evi olabilir, aileden kalan bir ev olabilir yani kira vs vererek mümkün değil tabii de bu tip olabilirlikleri gözardı etmekte normal mi ki? ayrıca biz hayat denilince bir tek istanbul, ankara, izmir'i anlıyorsak vay halimize, köyde bu parayı harcamadan kendi yetiştirdikleriyle yetinen aileler var.

evet, evet biz robinson ile parasız da yaşıyorduk güzel adamızda.
imza cuma :))

asgari ücretle ailesini geçindirenler de filmlerde dizilerde oluyor sadece, gerçek hayatta hiç yok.

imza: c. nolan