bi soru sorup kaçıcam
yazı uzun, bir süre daha buralardayım. çünkü? bilmiyorum ki. dertleşecek kimsem yok. bana bir sebep söyleyiverin. artık "başkalarına ibret" olup, yaşam enerjisi sağlama görevimden sıkıldım.25 yaşındayım. annemin "bi çocuk hiç çocuk" felsefesinden çıkarımlarıyla "evliliğimizi nasıl kurtarabiliriz?" s
yazı uzun, bir süre daha buralardayım. çünkü? bilmiyorum ki. dertleşecek kimsem yok. bana bir sebep söyleyiverin. artık "başkalarına ibret" olup, yaşam enerjisi sağlama görevimden sıkıldım.
25 yaşındayım.
annemin "bi çocuk hiç çocuk" felsefesinden çıkarımlarıyla "evliliğimizi nasıl kurtarabiliriz?" sorusuna cevaben bi sabah ereksiyonundan idrarla karışık spermle dünyaya getirilmişim. evliliği düzeltemeyince "bozuk bu" deyip boşvermişler zamanında..
sonucunda ilkokul 5 te yurtla tanıştım. korkak biriyim, atarlı tutarlı yurt maceraları pek yaşamadım. sonuçta pek hayat hikayem olmadı bu kısımda. silik biriydim. dayak yemeyi geçtim, haraç bile alan olmadı. isteseler verirdim.
lise bitene kadar gezdiğim tüm yurtlarda ortak bi nokta oldu; yurda geliyorum yaşı büyük olanlar "olm dalga geçmeyin çocukla, ayıptır." diyor çaktırmadan. denk ve küçük olanlar bir öbek şekline gelip birbirlerine gülüşürken beni işaret ediyorlar. bende görmemezlikten geliyorum. zaten hiç tedavi edilmemiş göz tembelliğimle onların nereye baktığımı benim onların neye güldüklerini anlamam uzun sürmüştü. lise 1 dim notre dame'da kambur olduğumu farkettiğimde.
özet geçiyorum: yıl 2012 52kiloyum, bir gözüm neredeyse kör. görüyorsa da zaten nereye baktığını bende bilmiyorum. kemik yapım bozuk, ciddi manada çirkinim. şaka yada ergen tribi değil. görseniz hak verirsiniz.
işin kötüsü notre dame da kambur olmak hikayelerdeki gibi popülarite de katmadı. dedim ya silik biriyim, lisede farkettim güzel kızların bana günaydın bile demediğini. bir süre sonra kendi gölgemde kayboldum. pes ettim. fen lisesini zibilyon zayıfla, öğretmenlerin "sabi bu çocuk. geçirelim bunu." kontenjanına hak kazanıp bitirdim.
öss ye girdim ilk sene öylesine tercih yaptım. "%50 bursu vereceklerine 1 senelik parasını verseler de gitmesem, yerime burssuz alsınlar" dedim vermediler paramı. bende kaydolmadım bir yere. 1 yıl sonra da yurt için 2 yıllık bir okula yerleştim. orda da tüm hocalarım dertliydi. sanki tüm ailesine gözü önünde tecavüze etmişler. ordan çıkıp derse gelmiş gibi bir bakışla elini saçıma koyup. "evladım işin problemse dersime gelmek zorunda değilsin." dediler. sadece finallere girsem "sabi" kontenjanıyla geçirirler mi acaba? dedim. mezun oldum.
şimdi de 750TL maaş+2 öğün yemek+iş yerinde çekyat karşılığında çok çalışıyorum. "nereye kadar ki?" dedim geçen gün. gerisi ip söküğü gibi geldi. kendi kendime dedim ki.
herhangi ahiret inancı olan dinlerden birine bağlı değilsin. üstüne zaten bu hayattan dolayı atarlanıyorsun. "in aşağı" diye bağırıyorsun arada. sen git yanına nolcak ki? dedim.. sonraa durdum; "ya sevdiklerim?" dedim de. benim hiç sevgilim olmadı ki.olmazda. olsada zaten evlenmeyi düşünmüyorum.soyumun kuruması doğal seleksiyonun bi parçası olmalı ki bu pis kan, hastalıklı bedende %50si idrar halde yeniden vücut bulmasın. yahu ben başkası için yaşamıyorum. yahu ben zaten pes ettim ki herhangi bir gelecek göremiyorum kendim de. niye lan? dedim içtim 1 adet lustral. "niye lan?" dedim. 2 tane daha. derken 1 kutu lustral içtim.(elimdeki tek ilaç oydu) kafa bile yapamadan ya böbreğimin tekinin düzgün çalışmamasından ya da geçirdiğim diğer ameliyatlardan dolayı midem almadı kustum.. sadece ellerim titredi bir süre. sonra sabah oldu, akşam oldu iş bitti. dükkan kapandı. ekşi duyuru geldi aklıma.
burdayım bir süre daha yani.
EDİT: sabah 8:00 e kadar yazılanları okudum. teşekkür ederim. ama hala "neden?" soruma cevap bulamayınca vazgeçtim. (çünkü hayat güzel diyenler nispet yapıyor sanki :) neyse) ben kaçtım. ben soruyu bilene sorayım. filmler doğruysa yağmur şimşek gök taşı filan yollarım işaret olsun :)
25 yaşındayım.
annemin "bi çocuk hiç çocuk" felsefesinden çıkarımlarıyla "evliliğimizi nasıl kurtarabiliriz?" sorusuna cevaben bi sabah ereksiyonundan idrarla karışık spermle dünyaya getirilmişim. evliliği düzeltemeyince "bozuk bu" deyip boşvermişler zamanında..
sonucunda ilkokul 5 te yurtla tanıştım. korkak biriyim, atarlı tutarlı yurt maceraları pek yaşamadım. sonuçta pek hayat hikayem olmadı bu kısımda. silik biriydim. dayak yemeyi geçtim, haraç bile alan olmadı. isteseler verirdim.
lise bitene kadar gezdiğim tüm yurtlarda ortak bi nokta oldu; yurda geliyorum yaşı büyük olanlar "olm dalga geçmeyin çocukla, ayıptır." diyor çaktırmadan. denk ve küçük olanlar bir öbek şekline gelip birbirlerine gülüşürken beni işaret ediyorlar. bende görmemezlikten geliyorum. zaten hiç tedavi edilmemiş göz tembelliğimle onların nereye baktığımı benim onların neye güldüklerini anlamam uzun sürmüştü. lise 1 dim notre dame'da kambur olduğumu farkettiğimde.
özet geçiyorum: yıl 2012 52kiloyum, bir gözüm neredeyse kör. görüyorsa da zaten nereye baktığını bende bilmiyorum. kemik yapım bozuk, ciddi manada çirkinim. şaka yada ergen tribi değil. görseniz hak verirsiniz.
işin kötüsü notre dame da kambur olmak hikayelerdeki gibi popülarite de katmadı. dedim ya silik biriyim, lisede farkettim güzel kızların bana günaydın bile demediğini. bir süre sonra kendi gölgemde kayboldum. pes ettim. fen lisesini zibilyon zayıfla, öğretmenlerin "sabi bu çocuk. geçirelim bunu." kontenjanına hak kazanıp bitirdim.
öss ye girdim ilk sene öylesine tercih yaptım. "%50 bursu vereceklerine 1 senelik parasını verseler de gitmesem, yerime burssuz alsınlar" dedim vermediler paramı. bende kaydolmadım bir yere. 1 yıl sonra da yurt için 2 yıllık bir okula yerleştim. orda da tüm hocalarım dertliydi. sanki tüm ailesine gözü önünde tecavüze etmişler. ordan çıkıp derse gelmiş gibi bir bakışla elini saçıma koyup. "evladım işin problemse dersime gelmek zorunda değilsin." dediler. sadece finallere girsem "sabi" kontenjanıyla geçirirler mi acaba? dedim. mezun oldum.
şimdi de 750TL maaş+2 öğün yemek+iş yerinde çekyat karşılığında çok çalışıyorum. "nereye kadar ki?" dedim geçen gün. gerisi ip söküğü gibi geldi. kendi kendime dedim ki.
herhangi ahiret inancı olan dinlerden birine bağlı değilsin. üstüne zaten bu hayattan dolayı atarlanıyorsun. "in aşağı" diye bağırıyorsun arada. sen git yanına nolcak ki? dedim.. sonraa durdum; "ya sevdiklerim?" dedim de. benim hiç sevgilim olmadı ki.olmazda. olsada zaten evlenmeyi düşünmüyorum.soyumun kuruması doğal seleksiyonun bi parçası olmalı ki bu pis kan, hastalıklı bedende %50si idrar halde yeniden vücut bulmasın. yahu ben başkası için yaşamıyorum. yahu ben zaten pes ettim ki herhangi bir gelecek göremiyorum kendim de. niye lan? dedim içtim 1 adet lustral. "niye lan?" dedim. 2 tane daha. derken 1 kutu lustral içtim.(elimdeki tek ilaç oydu) kafa bile yapamadan ya böbreğimin tekinin düzgün çalışmamasından ya da geçirdiğim diğer ameliyatlardan dolayı midem almadı kustum.. sadece ellerim titredi bir süre. sonra sabah oldu, akşam oldu iş bitti. dükkan kapandı. ekşi duyuru geldi aklıma.
burdayım bir süre daha yani.
EDİT: sabah 8:00 e kadar yazılanları okudum. teşekkür ederim. ama hala "neden?" soruma cevap bulamayınca vazgeçtim. (çünkü hayat güzel diyenler nispet yapıyor sanki :) neyse) ben kaçtım. ben soruyu bilene sorayım. filmler doğruysa yağmur şimşek gök taşı filan yollarım işaret olsun :)
0
gece gece üzüldüm yazdıklarına. ailenin seni terk mi etmiş yani? şu anda kimsen yok mu? hangi bölümü bitirdin? bölümünle ilgili bir yerde mi çalışıyorsun?
fiziksel görüntünü bu kadar kafana takma. 25'li yaşlardan sonra fiziksel görüntünün aslında sandığımız kadar da önemli olmadığını anlamaya başlıyor insan.
işyerinde kalıyorsan, çamaşırların kendin nerede nasıl yıkanıyor? paranı harcıyor musun biriktiriyor musun? harcıyorsan, bundan sonra biriktir. (sonrasıyla ilgili buradan bir sürü fikir veren çıkar)
istanbul'da isen ve yüzyüze de dertleşmek istersen mesaj at. elimden geleni yapmaya çalışırım. küçüğümsün, kardeşimmiş gibi üzüldüm:/ insanların bu kadar üzücü hisler yaşamasıyla ilgili sitem ediyorum.. yaradana..
fiziksel görüntünü bu kadar kafana takma. 25'li yaşlardan sonra fiziksel görüntünün aslında sandığımız kadar da önemli olmadığını anlamaya başlıyor insan.
işyerinde kalıyorsan, çamaşırların kendin nerede nasıl yıkanıyor? paranı harcıyor musun biriktiriyor musun? harcıyorsan, bundan sonra biriktir. (sonrasıyla ilgili buradan bir sürü fikir veren çıkar)
istanbul'da isen ve yüzyüze de dertleşmek istersen mesaj at. elimden geleni yapmaya çalışırım. küçüğümsün, kardeşimmiş gibi üzüldüm:/ insanların bu kadar üzücü hisler yaşamasıyla ilgili sitem ediyorum.. yaradana..
0
Ötenazi serbest olsun eyvallah,
Olum bak. Sakın bi delilik yapma. Çirkin ol, olabilirsin, her şeye kendimiz mi karar veriyoruz? Yaradılışına veya genetiğine sen mi karar verdin? Gözünün hastalığı senin mi hatan? Kendini sorumlu tutmak zorunda değilsin HİÇBİRŞEYDEN.
Yaşama tutunmak için neden mi ne? Gün ışığını göremeyen yatalakları düşün. Bulutu pamuğa benzetemeyen körleri düşün? Bugün tek kelime edemeyen bitkisel hayattakileri düşün! Adamın tek eğlencesi GÖZÜNÜN ÖNÜNDEN KAYAN NOKTALAR!
Sen bugün bu satırları yazabiliyorsun. İyi de yazıyorsun. Kendini edebiyata versene? Yazdıklarını bir blogda yayınlasana.
Son olarak, oradalarda biryerlerde sana ihtiyacı olan insanlar mutlaka var.
O iyi insanların senin gibi iyi insanlara ihtiyacı var.
Terketme onları.
Olum bak. Sakın bi delilik yapma. Çirkin ol, olabilirsin, her şeye kendimiz mi karar veriyoruz? Yaradılışına veya genetiğine sen mi karar verdin? Gözünün hastalığı senin mi hatan? Kendini sorumlu tutmak zorunda değilsin HİÇBİRŞEYDEN.
Yaşama tutunmak için neden mi ne? Gün ışığını göremeyen yatalakları düşün. Bulutu pamuğa benzetemeyen körleri düşün? Bugün tek kelime edemeyen bitkisel hayattakileri düşün! Adamın tek eğlencesi GÖZÜNÜN ÖNÜNDEN KAYAN NOKTALAR!
Sen bugün bu satırları yazabiliyorsun. İyi de yazıyorsun. Kendini edebiyata versene? Yazdıklarını bir blogda yayınlasana.
Son olarak, oradalarda biryerlerde sana ihtiyacı olan insanlar mutlaka var.
O iyi insanların senin gibi iyi insanlara ihtiyacı var.
Terketme onları.
0
adam ol la! tip tip tip sikeyim tipini ne olcak sevgilin olmasın amk. başardım demek için yap en azından,hayatta kalma yerine kalmamayı düşünmekte ne iş amk. dayanmalısın biraz dayan gerisi gelir merak etme.
edit: birçok sevgilim oldu şimdi yalnızım, sanki hiç olmamışlar gibi zaten çok büyük bi bok değil az olsun öz olsun .. ayrıca sinirli bir anıma denk geldi duyurun ondan sert yazdım ama sanada sinirlendim ve yazmanı öneren herkese +1 ekliyorum ;)
edit: birçok sevgilim oldu şimdi yalnızım, sanki hiç olmamışlar gibi zaten çok büyük bi bok değil az olsun öz olsun .. ayrıca sinirli bir anıma denk geldi duyurun ondan sert yazdım ama sanada sinirlendim ve yazmanı öneren herkese +1 ekliyorum ;)
0
hepimiz yaşama sebeplerimizi kendimiz uyduruyoruz, sen de bir şeyler bul. bu kadar basit, bizim hayatımızın seninkinden daha anlamlı yapan bir şey yok aslındai sana dışardan öyle gelse de öyle değil ki yaşadığın durumun anlaşılabileceğini de sanmıyorum ama paylaşabilrsin ama herkesle değil bu hiçkimse için mümkün değil ama kendine bir kaç arkadaş edin....
0
kitaplarla haşır neşir ol. roman filan yazmaya çalış. yaş 25 hala ölüp gittiğinde arkanda kayda değer işler bırakabilecek yaşlardasın.
aşık veysel'i düşün hiç görmeyen iki gözüyle, dağ başında koyun keçi arasında yaşarken ne çok şey görmüş aslında.
“Her kim ki olursa bu sırra mazhar, dünyaya bırakır ölmez bir eser, gün gelir veyseli bağrına basar, benim sadık yarim kara topraktır" demiş, hayatı, doğayı, insanı sevmiş üstad.
aşık veysel'i düşün hiç görmeyen iki gözüyle, dağ başında koyun keçi arasında yaşarken ne çok şey görmüş aslında.
“Her kim ki olursa bu sırra mazhar, dünyaya bırakır ölmez bir eser, gün gelir veyseli bağrına basar, benim sadık yarim kara topraktır" demiş, hayatı, doğayı, insanı sevmiş üstad.
0
herkesin bir hikayesi var. ve bunların çoğu da maalesef iyi ve mutlu hikayeler değil. senin hikayen de iyi değil, ama en azından yalnız olmadığını bil.
ve hikayeni, en azından bundan sonrasını ve sonunu değiştirmek için elinden geleni yap.. sen karar ver, burada bizler de sana her türlü fikir/destek/moral veririz elimizden geldiğince..
çok mu çirkin hissediyorsun? para biriktir ve teknoloji ile yapılabilecek her türlü yardımı al, kendini mutlu et. paragöz olmayan ve insanlığını kaybetmemiş şahane doktorlar var..
yeter ki öncelikle sorunlarını tam olarak ortaya koy, sonra da her biri için çözüm planları oluştur ve en sonunda da gerçekleştir. ??
en azından kendine bir amaç koymuş elinden geleni yapmış olursun. işte biz buna "hayat" diyoruz. ve hemen hemen hepimizin yaşadığı da bu, farklı değil.
ve hikayeni, en azından bundan sonrasını ve sonunu değiştirmek için elinden geleni yap.. sen karar ver, burada bizler de sana her türlü fikir/destek/moral veririz elimizden geldiğince..
çok mu çirkin hissediyorsun? para biriktir ve teknoloji ile yapılabilecek her türlü yardımı al, kendini mutlu et. paragöz olmayan ve insanlığını kaybetmemiş şahane doktorlar var..
yeter ki öncelikle sorunlarını tam olarak ortaya koy, sonra da her biri için çözüm planları oluştur ve en sonunda da gerçekleştir. ??
en azından kendine bir amaç koymuş elinden geleni yapmış olursun. işte biz buna "hayat" diyoruz. ve hemen hemen hepimizin yaşadığı da bu, farklı değil.
0
bir süre sonra (sürenin ebadını veremiyoruz) zaten sonlanır hayat. biraz düşün bence. daha iyi bi iş bul bence. çekyattan daha fazla artısı olan bi iş.
ve bişeyleri sev gönülden.
şarkıları,birkaç insanı,hafta sonu top oynamayı.
böyle hep gül salla gitsin demiyorum,hayal bu.
ama bi dene ya.
lustral leri birer birer iç hergün.
dene dene.parayla değil yani.mutlak sona bigün ulaşırsın zaten.
sevgiler selamlar efendim
bizden bu kadar.
ve bişeyleri sev gönülden.
şarkıları,birkaç insanı,hafta sonu top oynamayı.
böyle hep gül salla gitsin demiyorum,hayal bu.
ama bi dene ya.
lustral leri birer birer iç hergün.
dene dene.parayla değil yani.mutlak sona bigün ulaşırsın zaten.
sevgiler selamlar efendim
bizden bu kadar.
0
stephen hawking var mesela.
sonra tamamen kör olanlar var, sağır olanlar var, serebral palsi olanlar var, çocuğu yakını engelli, down sendromu, ms hastası, şizofren olanlar var, uyuşturucu bağımlıları var, kazada ağzı burnu kolu bacağı kopmuş olanlar var, tam ona ihtiyacı olan bir sürü insan varken kanser olanlar var, neler var neler. işin var maaşın var gözün görüp kulağın duyuyor. bu dünya sabretme, sebat etme dünyası bence. çalıştığın ve illa ki birisi olmasına veya karşılıklı olmasına gerek yok, bir şeyleri sevdiğin sürece bana göre sağlıklı bir insansın.
sonra tamamen kör olanlar var, sağır olanlar var, serebral palsi olanlar var, çocuğu yakını engelli, down sendromu, ms hastası, şizofren olanlar var, uyuşturucu bağımlıları var, kazada ağzı burnu kolu bacağı kopmuş olanlar var, tam ona ihtiyacı olan bir sürü insan varken kanser olanlar var, neler var neler. işin var maaşın var gözün görüp kulağın duyuyor. bu dünya sabretme, sebat etme dünyası bence. çalıştığın ve illa ki birisi olmasına veya karşılıklı olmasına gerek yok, bir şeyleri sevdiğin sürece bana göre sağlıklı bir insansın.
0
Dünya adaletli bir yer değil. Ne yazık ki hayalindeki yaşamı sürdürebilen insan sayısı çok az. Hayat sana şu ana kadar acımasız davranmış ama bundan sonra da böyle devam edecek diye bir şey yok. Yaşadıklarında da yalnız değilsin. Geleceğim yok demişsin ama kaçımızın geleceği var ki? Yarın ne olacağını da kim bilebilir ki?
Kolay yolu seçsen ne olacak ayrıca? Zaten şunun şurasında 50 yıl daha yaşayacağız en şanslı olanlarımız. Ölünce daha güzel bir yere gitmiyorsun, bundan sonra yaşayabileceğin güzelliklerin hepsi bu dünyada. Neleri yapmaktan keyif aldığını keşfet, hayatını bu yönde yaşamaya çalış. Şu yazdıkların bile yaşayan insanların büyük çoğunluğundan daha değerli olduğunu gösteriyor, yazık etme kendine.
Kolay yolu seçsen ne olacak ayrıca? Zaten şunun şurasında 50 yıl daha yaşayacağız en şanslı olanlarımız. Ölünce daha güzel bir yere gitmiyorsun, bundan sonra yaşayabileceğin güzelliklerin hepsi bu dünyada. Neleri yapmaktan keyif aldığını keşfet, hayatını bu yönde yaşamaya çalış. Şu yazdıkların bile yaşayan insanların büyük çoğunluğundan daha değerli olduğunu gösteriyor, yazık etme kendine.
0
Zor bir hayatın olduğu belli. Tamam çirkinsin de belki ama bunun ne önemi var? Yazdıklarından anladığım kadarıyla kalbi temiz birisin yani kötülük yok içinde. Canına kıymak hiç bir şey kazandırmaz sana. @holy diver arkadaşın dediği gibi paranı harcıyorsan bundan sonra biriktir. Belki çok arkadaş çevresi yapamıyorsun ama tamam boş ver , kendini değerli hissetmek için bir şeyler yap. Hoşlandığın bir şey , iyi olduğun bir şey.
Canını sıkma sakın daha çok gençsin :)
Canını sıkma sakın daha çok gençsin :)
0
senin ihtiyacın olan şey özgüven. bunu kazanırsan gerisi gelir. sevgilin de olur para da kazanırsın, hayattan zevk de alırsın.
üzerindeki ezikliği atıp uzun vadeli bir kurtuluş planı yap.
üzerindeki ezikliği atıp uzun vadeli bir kurtuluş planı yap.
0
Diğer cevapları okuyamadım kusura bakmayın, 'bi soru sorup kaçıcam' kardeşim istanbuldaysan eğer bir gün belirleyip buluşalım senle bir yeri ziyaret edelim, adı şimdilik bende kalsın gittiğimizde görürsün, neden hala yaşaman gerektiği cevabını ve fazlasını bulacağını garanti ediyorum.
0
