yakınımda düzgün bir kütüphane yok. normalde kendimde 300 tane falan kitap var, bir de onları okuyorum.
rafta durmak değil diye düşünüyorsun da, ben de tam tersini düşünüyorum. çünkü geriye dönerek bazı yerlerden paragraflar okumak çok hoşuma gidiyor. mesela tolkien kronolojisi var bende, (yüzüklerin efendisi, silmarillion, hurin'in çocukları, roverandom, tehlikeli diyardan öyküler, peri masalları üzerine vs. vs.) ve o seriyi almaları için benim cesedimi çiğnemeleri gerekiyor.
kütüphane olayı bambaşka birşey, ölünce bütün kitaplarımı bir kütüphaneye bağışlayabilirim. ama ben para kazanmayan birisi olduğum için kitap bağışlama lüksüm yok şu an. zengin olsaydım verirdim o ayrı. ekonomik yönü de var yani.
insanın kendi kütüphanesinin olması da bambaşka bir duygu. ikinci el kitap ya da sarraflardan bulabilirsin ucuz olarak, onları dizmek, tozunu almak, aralarına not almak ve "kişiselleştirmek" çok bambaşka bir olay. çocuklarına verirsin ileride en olmadı. ama sonuçta senden bir parçadır onlar. çocukların kendisi gibi.
0