repulsion
İnsan egolarından nasıl kurtulur duyuru?
İnsan egolarından nasıl kurtulur duyuru?
0
egosunun ne işe yaradığını ve kurtulunulacak (ay ne zor yazdım) veya bastırılacak bişi olmadığını bilerek işe başlayablir. sonra bu hayati önem taşıyan egonun tümüyle geçici olması hadisesine yönelebilir mesela.
0
egosuz insan mı olur yahu?
ben bu hale hakikaten sinir oluyorum. öyle bir hale geldik ki tercih yapmak, bir şeyleri direkt söylemek suç haline geldi neredeyse. herkes bir dolaylama, mesafe koyma halinde.
herkese iyi görünemeyiz, herkesle iyi olamayız.
kıskançlık, bencillik hayatın bir parçası. önemli olan onları kontrol altında tutabilmek.
ben bu hale hakikaten sinir oluyorum. öyle bir hale geldik ki tercih yapmak, bir şeyleri direkt söylemek suç haline geldi neredeyse. herkes bir dolaylama, mesafe koyma halinde.
herkese iyi görünemeyiz, herkesle iyi olamayız.
kıskançlık, bencillik hayatın bir parçası. önemli olan onları kontrol altında tutabilmek.
0
@gereksiz insan Ya aslında evet soruda bi yanlışlık var egosuz insan kesinlikle olmaz toplumla varoluyor çunku aslında benim sordugum fazla egolardan nasıl kurtulunabilirdi.
0
@mimikikili yazar egosu, yönetmen egosu nedir o zaman? üretmek egondan kurtulmanı sağlamaz aksine çok daha benci bir insan olursun.
belki paylaşmak biraz olsun yardımcı olabilir.
"fazla ego" da alttan alta bir tür övünme gibi. dolaylamadan kastım buydu aslında. ego mego değil de dert nedir repulsion onu sorsan direkt? kıskanç mısın? sevgilin mi terk etti? 35 yaşına geldin hala baba parasıyla mı takılıyorsun? hayatın anlamını mı arıyorsun? nedir?
belki paylaşmak biraz olsun yardımcı olabilir.
"fazla ego" da alttan alta bir tür övünme gibi. dolaylamadan kastım buydu aslında. ego mego değil de dert nedir repulsion onu sorsan direkt? kıskanç mısın? sevgilin mi terk etti? 35 yaşına geldin hala baba parasıyla mı takılıyorsun? hayatın anlamını mı arıyorsun? nedir?
0
Aslında ben sevgilimi terk ettim ( terk etmek fiili de çok boktan bi fiil sanki seni üste çıkarıyormuş gibi aslında oyle degıl de neyse),ayrıldık yani. Bakıyorum da bi şey hissetmiyorum ona karşı ama aslında hissetmem gerekiyor. Çok fedakardı şerefsiz,çok bilgiliydi,çok olgundu vs. (Ne diyorum ben ya güzin ablaya yazarmışçasına)Ne biliyim ya işte babam çok düşkündü bana ondan boyle oldu demek ki. Hep bi mutlu olamama derdi hep bi boşluk vs. Amaaan size de niye anlatıyosam sanki derman olucaksınız. Yanlış anlamayın küçümsediğimden değil de bu tür sosyal paylaşım sitelerinden medet ummamak gerektiğini düşünüyorum. Canım sıkılıyodu bi yandan da içiyorum yazayım dedim işte.
0
@elxa anlatmaya çalıştığım şey aslında senin söylediğine çok yakın bir yerdeydi. üretmek vs. meseleler de ego için / egoyla birlikte ilerliyor. bunları tamamen bastırmak ne kadar kötüyse tamamen dışa vurmak da o kadar kötü. kastım buydu.
doymaz mereti de evet bu şekilde besleyerek tehlikesiz kılmak mümkün. (:
doymaz mereti de evet bu şekilde besleyerek tehlikesiz kılmak mümkün. (:
0
farkına varmak çok önemli.
hangi alanlarda ego depreşiyor; neler yaparken, kiminle konuşurken, hangi uğraşlarla uğraşırken "özel "olduğumuz" hissi içimizden bir yerlerden fısıldanıyor veya "ben" duygusu kıpırdanıyor ya da coşuyor?
bunları varlığını bilip; farkına vardıkça yavaş, yavaş azalıyor ego.
bir diğer panzehir de ölümü düşünmek.
ölmünün beni es geçmeyeceği; kendimin de herkes gibi öleceğini düşünüce; büyük oranda egomdan kurtuluyorum.
ancak karamsarlığı da yol açmıyor ölümün, sürekli zihnimin bir kenarında olması; aksine "ben" den sıyrılıp; her ne yapıyorsam tamamen ona odaklanıyorum ve bu müthiş bir his.
haa. bak, bi de mesela, güzel bir kız görünce de ego yok oluyor aniden.
ve işte o anlar, bir ömre bedelmiş gibi geliyor bana. öylesine güzel yani.
keşke sürelerini arttırabilsem.
hangi alanlarda ego depreşiyor; neler yaparken, kiminle konuşurken, hangi uğraşlarla uğraşırken "özel "olduğumuz" hissi içimizden bir yerlerden fısıldanıyor veya "ben" duygusu kıpırdanıyor ya da coşuyor?
bunları varlığını bilip; farkına vardıkça yavaş, yavaş azalıyor ego.
bir diğer panzehir de ölümü düşünmek.
ölmünün beni es geçmeyeceği; kendimin de herkes gibi öleceğini düşünüce; büyük oranda egomdan kurtuluyorum.
ancak karamsarlığı da yol açmıyor ölümün, sürekli zihnimin bir kenarında olması; aksine "ben" den sıyrılıp; her ne yapıyorsam tamamen ona odaklanıyorum ve bu müthiş bir his.
haa. bak, bi de mesela, güzel bir kız görünce de ego yok oluyor aniden.
ve işte o anlar, bir ömre bedelmiş gibi geliyor bana. öylesine güzel yani.
keşke sürelerini arttırabilsem.
0
egodan kurtulunmaz, kendinizi tanıyarak egonuzla barışık yaşamayı öğrenebilirsiniz ancak. egonuz sizi ve başkalarını rahatsız etmediğinde bahsettiğiniz "kurtulma" durumuna ulaştığınızı varsayabilirsiniz.
0
