roket adam
derneği.böyle bir şeyi bir tek ben mi hissediyorum acaba merak ettim.okuduğum bölüm çevre mühendisliği, çok güzel yerlere geldim daha öğrenciyken. bayaa gidiyo yani kariyer falan. fakat illallah ediyorum bazen, ulan diyorum burası türkiye ve kariyere reset çekme şansım da var.fakat öyle bir şey ki,
derneği.
böyle bir şeyi bir tek ben mi hissediyorum acaba merak ettim.
okuduğum bölüm çevre mühendisliği, çok güzel yerlere geldim daha öğrenciyken. bayaa gidiyo yani kariyer falan.
fakat illallah ediyorum bazen, ulan diyorum burası türkiye ve kariyere reset çekme şansım da var.
fakat öyle bir şey ki, ulan şimdi üniversiteye baştan başlasam hangi bölüme girerim sorusunun cevabını bir türlü bulamıyorum. beni sıfırdan başlamaya itecek kadar tutkuyla bağlı olduğum bir bölüm yok.
var mı bunu yaşayan?
ha, bu sene öğrenimime almanya'da devam etme şansım var, çevreden devam edeceğim, ama ölü yatırım yapıyormuşum gibi hissediyorum sık sık. ha aynı şeyi inşaat için de (babam inşaat mühendisi) makina için de (makinacı desen gırla) kimya için de (ohooo) endüstri için de (annem iktisatçı, hep bok atar) hissediyorum yani. 2 yıl daha okuyacağım, bi yandan okurken bir yandan çalışmak zorunda kalacağım (işim hazır ve home office olsa bile), zorluk çekeceğim, sağlam stres olacak ve karşılığında alacağım diploma "bu mu yani" moduna girdim.
bi el atın yol gösterin. tatminsizlik galiba.
böyle bir şeyi bir tek ben mi hissediyorum acaba merak ettim.
okuduğum bölüm çevre mühendisliği, çok güzel yerlere geldim daha öğrenciyken. bayaa gidiyo yani kariyer falan.
fakat illallah ediyorum bazen, ulan diyorum burası türkiye ve kariyere reset çekme şansım da var.
fakat öyle bir şey ki, ulan şimdi üniversiteye baştan başlasam hangi bölüme girerim sorusunun cevabını bir türlü bulamıyorum. beni sıfırdan başlamaya itecek kadar tutkuyla bağlı olduğum bir bölüm yok.
var mı bunu yaşayan?
ha, bu sene öğrenimime almanya'da devam etme şansım var, çevreden devam edeceğim, ama ölü yatırım yapıyormuşum gibi hissediyorum sık sık. ha aynı şeyi inşaat için de (babam inşaat mühendisi) makina için de (makinacı desen gırla) kimya için de (ohooo) endüstri için de (annem iktisatçı, hep bok atar) hissediyorum yani. 2 yıl daha okuyacağım, bi yandan okurken bir yandan çalışmak zorunda kalacağım (işim hazır ve home office olsa bile), zorluk çekeceğim, sağlam stres olacak ve karşılığında alacağım diploma "bu mu yani" moduna girdim.
bi el atın yol gösterin. tatminsizlik galiba.
0
belki hayalinde olmayan yerlere çok kısa zamanda eriştiğin için öyle geliyodur sana.bu az çok tüm üniversite öğrencisinde var(kendimde dahil).milyon küsür öğrenci arasından seçilip yerleşmek için millet kıçını yırtıp tonla para harcıyor.üstelik bi de zaman kaybediyor.ama üniversiteye gelince de okulunu bölümünü sevmiyor.
kısacası aç gözlü ve doyumsuz yaratıklarız.
kısacası aç gözlü ve doyumsuz yaratıklarız.
0
ben de mesleğimi çok sevemedim şartlarından dolayı vs. Ama keşke şunu okusaydım diyebileceğim başka bir bölüm de yok. hatta bir bulabilsem hangi mesleği daha çok sevebileceğimi şimdi bile üşenmeyip okurdum heralde. benimki her şeyden çabuk sıkılma galiba. madem çevre mühendisliğinde başarılısınız devam edin derim ben. en azından aklınızı çelecek başka bir şey çıkana kadar. bazen çıkmayabiliyor da.
0
seninkisiyle ayni sey degil ama ben yasadiklarimi anlatayim ozetle. iyi sayilan bir universitenin bilgisayar muhendisligine girdim zamaninda. tum sulale ya muhendis, ya matematikci, babadan ogula nesiliz herhalde, biraz da bunun gazi olabilir. matematik, bilgisayar olimpiyati falan da vardi gecmiste. neyse sonra universiteden skildim. biraktim okulu, sinava girdim tekrar. normalde amacim derece yapip 100 bursu almak ve daha iyi bir universitede tekrar bilgisayar muhendisligi okumakti. iyi bir universitede herhangi bir bolumu okumama yetecek kadar ea2 ve sozel2 de hobi olarak mi dersin, dallamaligimdan mi dersin, neyse iste cozmustum. sinavdan sonra kafam karisti, sikerim muhendisligini deyip ekonomiye girdim ki zaten ilgilendigim bir alandi. simdi gayet mutluyum. tabi ben iki bolumu de seviyordum ama ben de ilk universiteyi biraktigimda gidecegim universiteyi bilmiyordum. akisina biraktim her seyi, gayet memnunum. tavsiye ederim. :) yani zaten is tatminin olmayacagina gore zar atmanin zarari olmaz diyorum.
0
