Ekşi Duyuru

durumunuz müsaitse profesyonel yardım almanızı tavsiye ederim.

annenizin mental hastalığına göre değişir tabii ama genelde size yansımaz da, siz bir şekilde aynalar ya da üstünüze alırsınız.
zaten bu tip durumlarda çocuk ya da birinci dereceden yakın gibi kişilerin koruyucu amaçlarla terapi görmesi istenir.
o yüzden hemen araştırıp bir şekilde yardım almaya çalışın.

Terapiye gidiyorum zaten, teşekkür ederim :)

İngilizce yazsaydınız ve yaşınızda tutsaydı, ev arkadaşımın yazdığını düşünürdüm. Aldattığın kişilerin ahı çıktığı için de mutlu olurdum. İlişkinden memnun değilsen, karşındaki insana söyle zahmet olmazsa.

ne kadar zamandır gidiyorsunuz bilmiyorum ama madem gidiyorsunuz, kendinize zaman verin.

anlattıklarınızın temelinde öz değersizlik ve sizin de dediğiniz gibi öz güvensizlik ve sevgisizlik var.
dolayısıyla konfor alanlarınızı terk etmek size normalde olduğundan daha zor gelebilir ve sizi hastalıklı da olsa sevenlere daha çok çekilirsiniz.

ayrılmanızın bir yöntemi yok, yani bir şekilde ayrılmanız gerekiyorsa ayrılacaksınız ama eğer tekrar geri dönecekseniz veya onun ısrarlarına dayanamayacaksanız belki de bir süre pasif kalmanız daha iyi olabilir.

(bkz: sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir )

Sadece sevildiğiniz için bulunduğunuz ilişki size güven ve konfor alanı sağlıyor. Ancak ilişkide heyecan ve tutku hissetmiyorsunuz muhtemelen, bunları da dışardan ikame etme ihtiyacı duyuyor olabilirsiniz.

Kendinize ve çevrenizdeki insanlara karşı dürüst olun. Evet, kolay olmayacak. Evet, insanların üzüldüğünü gördüğünüz için bok gibi hissedeceksiniz. Ancak sorunlarla yüzleşmek yerine sorunlarınızdan kaçarak bir yere varamayacak daha çok yorulacaksınız.

Prof. Dr. Acar baltaş'ın çok sevdiğim bir sözü var: "Her sorunun hızlı, kolay, ucuz ve yanlış bir çözümü vardır. O çözümde daha sonraki bir sorunun ana sebebini oluşturur" diyor.

Kendinize bir iyilik yapın, her ne için olursa olsun başkasını mutlu etmek için, başkalarının doğrularıyla yaşamaktan vazgeçin.

Kendinize, hayatınızdaki insanlara, değerlerinize ve hayatınıza aldığınız insanların değerlerine saygı duyun ama hiç kimse için değil kendiniz kendinize değer verdiğiniz, kendinizi değer verilmeyi hak eden bir insan olarak gördüğünüz için yapın bunu.

Öncelikle kendinizi sevin, kişisel gelişim kitapları goygoyu gibi değil. Yaşınız çok genç kendi değerlerinizi bulun, neler istediğinizi, nasıl biri olarak yaşamak istediğinizi ve olmak istediğiniz insana dönüşün.

Her ne olursa olsun başınızı yastığınıza koyduğunuzda huzurlu olarak uyuyabileceğiniz bir hayatınız olsun. Zor olabilir ama erişilemez değil.

Sonuç olarak ayrılmanın kolay yolu yok. Elbet üzecek veya üzüleceksiniz. Kendinizi ve durumu kabul edin. Dürüst, içten, samimi bir şekilde karşı tarafa ne yapmak istediğinizi açıklayın. Dirençle karşılaşabilirsiniz ancak eğer gerçekten karar vermiş iseniz arkasında durursunuz. Yolunuza devam edin. Sevmediğiniz bir insanın hayatında kalarak/kalmaya çalışarak ona kötülük yaptığınızı unutmayın.

Oncelikle sunu kendinize yalan soylemeden analiz etmeniz gerekiyor: Icinizden gelen istek birini aldatmak mi yoksa sadece baska biri ile baska heyecanlar yasamak mi?

Eger pesinden kostugunuz his birini aldatmanin, arkadan is cevirmenin ve yasak elmayi isirmanin tadi ise size bu noktadan itibaren yardim etmem zor. (Ki anlattiklariniz buna benzemiyor)

Eger cevap digeri ise monogamiyi birakip etik poligamiye de gecebilirsiniz. Iliskilerinize baslamadan once poligamik oldugunuzu duzgunce anlatirsiniz ve isteyen kabul eder isteyen etmez. Evet bunu kabul edecek cok insan yok ama insanlari aldatmaktan iyidir. Gecis sureci cok sancilidir uyarayim. (ama su an yasadiginiz sancidan iyidir)

bu gidişle karma sizi bir ömür vuracak. ki vurmuş da zaten depresyonlar terapiler uğraşıp duruyorsunuz. o insanlardan tek tek özür dileyip helallik alana kadar mutsuzluk ve bela yakanızı bırakmaz, üzgünüm.

İnsanlar sizden çok yansıttığınız imajı seviyor olmasın? Kendiniz gibi olursanız kimsenin sizinle birlikte olmayacağından mı endişe ediyorsunuz? Gerçek sorun nedir bilmiyorum, ancak anlattıklarınız değil gibi.

Bence kendinizi insanlara tanıtmadan sizi sevip sevmedikleri hakkında bir kanıya varmanız yanlış.

"İlişkimde olmadığını, olsa her şeyin düzeleceğini düşündüğüm şeyin peşinden gidiyorum" demişsiniz. O ilişki tekil olarak "senin" değil. Birlikte olduğunuz kişiyle birlikte "sizin." Eğer bir şeyden hoşnut değilseniz bunun konusunu ilişkide olduğunuz kişiye açarsınız. Onun haberi bile olmadan, onun da taraf olduğu bir ilişkide kendi başınıza karar alıp sırf kendinizi memnun edecek şekilde işlere girişmezsiniz.

Durumunuz kanun kaçaklarına benziyor. Yani yakalanmadıkları için rüşvet yiyen ya da zimmetine para geçirmeye devam edip sonunda bunu normalleştirmiş ve hatta gelecek ay zimmetine geçireceği para üzerinden aylık gelirini planlayan birine. Size göre yaptığınız her şey normalleşmiş olabilir, ancak insanları kandırmak normal değildir.