Terapistler de insan, bunun zihinsel yükü var, para atınca çalışan robotlar değiller, herkes kendi optimum noktasını buluyordur

günde 5-6 danışan gören vardır diye düşünüyorum. zaten günde sadece 1-2 danışanla hem yeterli tecrübeyi kazanmaz hem geri kalan zamanda ne yapacak?

günde 2 saat çalışıp 600 kazanacağına 5saat çalışıp 500 kazansın daha fazla kazanır demişssin :):) Adam daha az çalışıp daha fazla kazanıyor niye değiştirsin.

Belki haftada 3 gün çalışıp 4 gün dinleniyordur , senin mantığında aynı parayı kazanmak için 7 gün sabah akşam müşteri bulması ve çalışması lazım

@bnmzz hesabı yanlış yapmışım sözelciyim :d 150 lira olsun 5 danışandan 750 lira kazanır.

onun dışında bu alanda tecrübe önemli bence. ne kadar çok vaka görülürse o kadar çok geliştirir kendini.

Günde çok fazla danışan alamıyorsun zaten; zihinsel olarak yuk bir durum. Her seans öncesi dosya okuma, seans sonrası kendin için ufak rapor yazma, seanslar arasına az da olsa ara koyma vs gibi durumlar oluyor. 'Haydi bakalım sıradan alalım sizi' gibi bir durum olmuyor yani. Odaklanabilmek ve kaliteli seanslar geçirebilmek için aralıklı çalışmak şart.

Sonrasında terapistlerin (hem psikolog hem psikiyatrist) terapi eğitimleri bayağı maliyetli ve hiç bitmeyen, sürekli kendini revize eden bir süreç. Bu yda seans ücretlerine etki ediyor haliyle. İnsanlar 15000 lira yüksek lisansa pahalı derken terapistlerin bir eğitimi o kadar nerdeyse.

Üçüncü olarak da terapiye giderken biraz zorlanarak gitmelisiniz zaten (seans basi 1000 lira olsun demiyorum) seansı 50 lira olan bir terapist sizi maddi olarak çok zorlamaz; bu yüzden ayırdığınız zamanı da çok onemsemeyebilirsiniz. Sadece turkiye'de değil, tüm dünyada böyle.

Seansı 500-600 lira olan psikolog az zaten; psikiyatrist var. Psikolog o kadar yüksek ücretle seans yapıyorsa gerçekten ekstra bir durumu vardır. Istanbul'da genelde 300-350 lira arasında değişiyor; 250ye kadar düşen yerler var.

Ha bana kalırsa buna devletin el atması lazım. Seans ücretinin yarısını sigorta karşılasa bu kadar sorun olmaz. Onun dişinda durum bu. 50-100 liraya danışan alamazsınız.

Yani terapist olmak icin zaten deneyim gerekiyor. Yani yeni mezun biri zaten para kazanmiyor. Once klinik yuksek lisansi yapiyorsun ki yuzde 90 vakif universitesinde bu sirada birden fazla terapi egitimi ve supervizyon aliyorusn kendi terapinden geciyorsun vs ve calisilan yerler de eger kendin acmadiysan %40 %50yle pay aliyorlar. Haliyle bu kadar zor bir is icin 50 lira almak cok mantikli olmuyor, o insani gunlerce zihninde tasiyor, dusunuyor, sonraki seanslara hazirlikli gidiyorsun. Ve dedigim gibi bir yandan surekli para harcamaya (süpervizyon almak, yeni egitimleri kongreleri takip etmek) devam ediyorsunuz. Bu nedenle sigorta sartlari getirilmedikce terapi tyrkiyede luks kalmaya devam edecek. Yine de gonullu ya da belediyeler vs araciligiyla ücretsiz hizmet veren yerler var. Deneyimler de oralarda ediniliyor.

yukarıda denildiği gibi bu seansların terapist için de zihinsel yükü fazla. seriye bağlarsa danışanın aldığı verim de ciddi manada düşecektir. fiyatların çok fazla olduğuna hak veriyorum ama verimin düşük olduğu ve hatta belki de yanlış yol izlenen bir terapiyi tercih etmem ben danışan tarafı olarak.

bir de alanında iyi hale geldikçe fiyatların artması kaçınılmaz bence. sonuçta zamanınızı ve bilginizi satıyorsunuz bir yerde. o kadar emek verilen bilgiyi neden ucuza satsın ki

Benim gittiğim psikiyatrist haftada altı gün çalışıyordu, günde en aşağı beş hasta görüyordu ve seans ücreti 350 idi. Ben açıkçası bu maliyetinden ötürü bıraktım. Bayağı lükse giriyor iyi kazanmayan insanlar için ve devlet hastanelerinde de kolay kolay terapi alamıyorsun. Birkaç büyük hastanede aylarca sıra bekleyip en iyi ihtimalle iki haftada bir yarım saat seansa alıyorlar. Ülkenin büyük çoğunluğu için terapi almak büyük bir maddi külfet ve açıkçası lüks.

çok alakasız yerden girmişsiniz. terapistlerin maliyeti değil ki sorun. ya da parayı haketmiyorlar vs. demiyorum. daha düşük ücrete daha fazla hasta bakıp doğal olarak daha fazla para kazanmayı kastediyorum. iktisatta fiyatın esnekliği ile alakalı bir durumdu sanırım. sürümden kazanarak hem daha fazla insana ulaşırlar hem kazançları artar. zihinsel yorgunluk ise birçok işte var ve bir terapistin günde 5-6 danışanla görüşmesi uç bir şey değil ki. ne yapıcak bir terapist 2 kişiye danışmanlık verecek günde? hem böyle çok fazla vaka göremez. deneyimden kastım bu. eğitim başka bir şey ama her meslekte olduğu gibi o vakayı görmektir asıl tecrübe.

Yalnızca ilac tedavisiyle hayatını idame ettirmeye çalışan yuzbinlerce hasta var. Devlet hastanesindeki doktorlar bunu kendileri açıkça söylüyor, "Başka türlü bir hizmet veremiyoruz" diyorlar. Onerinizin ne kadar geçerli olduğunu bilemiyorum ama ortada ciddi bir sıkıntının olduğu apaçık ortada.

Anlamadiginiz nokta şu; çoğu terapist günde 4 5 danışan görüyor zaten en az. 45 -50 dakika seans süresi, öncesi/ sonrası hazırlığı, ufak molalar derken gününün çoğu doluyor. Test yapan psikologlar, rapor yazan doktorları saymıyorum. Daha ne kadar seans yapmasını bekliyorsunuz onu anlamadım; günde 12 saat mi çalışsın? Mumkun degil.

Ayrıca 12 saat de çalışsa o ücretlerı 50-100 lira yapamazsınız.

günü doluysa ve en az 5-6 danışan görüyorsa durum başka. yoksa 20 kişiyle görüşemez tabii. ben danışan bulamayanlar da vardır diye düşünerek söyledim.

neden yapsın ki? mantıklı değil, evet eğer ticaret yapıyor mal alıp satıyor olsalar dediğiniz mantıklı olurdu, veya hizmet sektöründe şirket yönetiyor olsalar idi, x hizmetini a kişisinden a liraya alıp 0.50 koyup satar, 0.50 para değil diyebilirsiniz ancak bunu günde binlerce kişiye yapıyorsa iyi para oluyor.

X konusunda iyi birinin (illaki psikolog vs olmasına gerek yok, her hangi bir danışmanlık hizmeti veren örn: teknoloji, araç, vb. kişi içinde geçerli) amacı en az efor ile en çok parayı kazanmaktır, psikologlar vs. de en az kişiyle uğraşıp alabilecekleri en yüksek ücreti isteyecekler.

danışman olarak 5 kişi ile muhattap olup 500 lira kazanacağıma iki kişi ile muhattap olup 400 lira kazanmak çok daha karlı. danışmanın sermayesi kendisi, aklı, bilgisi. bunu ne kadar az harcarsa o kadar uzun vadeli işini yapabilir. sonuçta zihin dediğimiz kaynak sınırlı limitli, dinlenmesi gerekiyor, alıştırma yapması gerekiyor, yenilemek gerekiyor vs. araba motorundan farklı değil.

o kadar kolay değil. ilk olarak adamda kafa ve enerji kalmaz. belli bir sayıda danışan olmalı ki haftaya o kişi geldiğinde detayları hatırlasın kaldığı yerden devam edebilsin.

ikinci olarak kendi mesleki eğitimine çok vakit ayırması gerekiyor.

Hizmet satışı ile emtia satışında farklı ilkeler isliyordur herhalde, yani ekonomi teorisyenleri bunu dusunmemis olamaz.

Terapist olmak ve terapi yapabilmek gerçekten çok zor ve maliyetli işler. Arkadaşların da dediği gibi, süpervizörlük almaları gerekecek, terapi eğitimi almaları gerecek( ki veren az yer var diye biliyorum), bunun harici kendilerinin de terapi alması icap edecek...

Eğitiminin zorluğu dışında, meslek hayatında yoğun bir zihinsel çaba da gerekiyor.

Haliyle, senin dediğin kadar hasta(danışan lafından hoşlanmıyorum) bakması olanaklı değil.

Şu da var ki, insan sağlığıyla ilgili böylesi bir meslekte, "Günde x kadar hasta baksam, Y kadar kar eder, sürümden kazanırım" tipi esnaf yaklaşımlarını etik bulmuyorum.