postmodern rh
Isten cikarilma durumunda ayrica baya sinirlendiginiz ya da haksizliga ugradiginizi dusundugunuz veya kavga ederek ayrildiginiz gibi durumlar oldu mu?
Isten cikarilma durumunda ayrica baya sinirlendiginiz ya da haksizliga ugradiginizi dusundugunuz veya kavga ederek ayrildiginiz gibi durumlar oldu mu?
0
2 kere işten çıkarıldım. Birinde evde otururken işten çıkarıldığımı öğrendiğim için kavga etmeye imkanım olmadı. Diğerinde de gidip sövmek isterdim ama gerek görmedim. Bazı insanların yüzüne de tükürseniz anlamazlar.
0
Oldu, çok sinirlendim.
İznimi bile patron efendinin keyfine göre almışken, işten çıkacaksan bize en az iki üç ay ver diye duugu sömürüsü yaparken tam Türkiye'ye gelmeden önceki gün bana türkiye'den dönünce kendine yeni iş bul hadi eyv çekti pezevenk.
Sonuç? Çok daha iyi şartlarda bi iş buldum, ama o pezoya da sövmekten geri kalmıyorum hala.
İznimi bile patron efendinin keyfine göre almışken, işten çıkacaksan bize en az iki üç ay ver diye duugu sömürüsü yaparken tam Türkiye'ye gelmeden önceki gün bana türkiye'den dönünce kendine yeni iş bul hadi eyv çekti pezevenk.
Sonuç? Çok daha iyi şartlarda bi iş buldum, ama o pezoya da sövmekten geri kalmıyorum hala.
0
İşten çıkarılmadım ancak önce saygısızlık ardından da haksızlıkla karşı karşıya geldiğim oldu. İlk seferki saygısızlıkta toydum, gereksizce naif davrandım. Sonra o mesele içimde çok büyüdü. İkincisinde haksızlık ettiğinde kapıyı çarpıp çıktım. Keşke daha ağır konuşup çıksaydım diyorum bazen ama kavgacı bir mizacım yok. "Artık sizinle çalışmayacağım" diyip çıktığımdaki iç rahatlığı muazzamdı.
Sonra gözümü karartıp kendi işimi kurdum, mis gibi de oldu.
Sonra gözümü karartıp kendi işimi kurdum, mis gibi de oldu.
0
çalıştığınız yer ne kadar profesyonelse ona göre değişiyor.
mesajla işten çıkarıldığımı da öğrendim (bu amatör kafalı patron demek), istifa edeceğimi anlayıp benden önce davranan ve beni suçlu duruma düşürerek ayrılmamı zorlaştıran patron da oldu (bu, direkt şerefsiz grubuna giren patron demek)
kavga ederek ayrılmadım. ama aşırı kibarlıkla kavga etmek isteyenleri sinirden kudurtmuşluğum vardır. insan gibi ayrıldığım, hâlâ görüştüğüm yöneticilerim de oldu. ama az.
haksızlığa uğradığını düşündüğünde, direkt boşvermeyi tavsiye ederim. çünkü kavga ederek, karşıdakine bir salak olduğunu hatırlatarak anca kendi günlerini sinir-stress dolu geçiriyorsun. başka bir işe gerekmiyor. yanından ayrılacağın insanı ne eğitmen işe yarar, ne bozman. beddua bile etmeden ayrılmayı yeğlerim.
mesajla işten çıkarıldığımı da öğrendim (bu amatör kafalı patron demek), istifa edeceğimi anlayıp benden önce davranan ve beni suçlu duruma düşürerek ayrılmamı zorlaştıran patron da oldu (bu, direkt şerefsiz grubuna giren patron demek)
kavga ederek ayrılmadım. ama aşırı kibarlıkla kavga etmek isteyenleri sinirden kudurtmuşluğum vardır. insan gibi ayrıldığım, hâlâ görüştüğüm yöneticilerim de oldu. ama az.
haksızlığa uğradığını düşündüğünde, direkt boşvermeyi tavsiye ederim. çünkü kavga ederek, karşıdakine bir salak olduğunu hatırlatarak anca kendi günlerini sinir-stress dolu geçiriyorsun. başka bir işe gerekmiyor. yanından ayrılacağın insanı ne eğitmen işe yarar, ne bozman. beddua bile etmeden ayrılmayı yeğlerim.
0
2 kere başıma geldi. ancak ikisinde de zaten ben artık isyanlardaydım çıkarsalarda gitsem modundaydım. bu yüzden çok koymadı ancak uzun süre çalıştığım yerler olduğu için rahatsız etti.
birincisinde 9 sene fln çalışmıştım patron ve müdür çok baymıştı artık, arkadaş ortamı çok iyiydi en çok ona üzüldüm, para konularında ciddi haksızlık vardı. bir açığımı buldular bende panik oldum hak idda edemedim. sonradan düşünce iş işten geçmişti tongaya gelmiştim. tazminatta alamadım malesef 5 yıl kadar bir tazminat yandı. ancak hayatım sabah akşam iş olmuştu. kendime geldim çıkınca. arkama bile bakmadan gittim. pahalı bir tecrübe oldu bana.
diğeri 3.5 sene idi. zaten orda da bayılmıştım. dışardan gelen ithal bir müdür yüzünden kendinden tecrübeli olan herkesi çıkarttırdı 6 kişiydik, sinir küpü etti herkesi. başka iş planlarım vardı. şansıma dava açmayalım diye ekstra tazminatta verdiler bu çıkardıkları kişilere saolsunlar. akıllanmıştım bu sefer araştırdım iyice basacaktım davayı, hepimiz dava açacaktık. ekstra tazminat ilaç gibi geldi zıplaya zıplaya kimseyle kavga etmeden ayrıldık. dava açsak 2 sene uğraşacaktıkk sıcak para lazımdı banada. sektörün en en kurumsallarından biriydi bu firma.
birincisinde 9 sene fln çalışmıştım patron ve müdür çok baymıştı artık, arkadaş ortamı çok iyiydi en çok ona üzüldüm, para konularında ciddi haksızlık vardı. bir açığımı buldular bende panik oldum hak idda edemedim. sonradan düşünce iş işten geçmişti tongaya gelmiştim. tazminatta alamadım malesef 5 yıl kadar bir tazminat yandı. ancak hayatım sabah akşam iş olmuştu. kendime geldim çıkınca. arkama bile bakmadan gittim. pahalı bir tecrübe oldu bana.
diğeri 3.5 sene idi. zaten orda da bayılmıştım. dışardan gelen ithal bir müdür yüzünden kendinden tecrübeli olan herkesi çıkarttırdı 6 kişiydik, sinir küpü etti herkesi. başka iş planlarım vardı. şansıma dava açmayalım diye ekstra tazminatta verdiler bu çıkardıkları kişilere saolsunlar. akıllanmıştım bu sefer araştırdım iyice basacaktım davayı, hepimiz dava açacaktık. ekstra tazminat ilaç gibi geldi zıplaya zıplaya kimseyle kavga etmeden ayrıldık. dava açsak 2 sene uğraşacaktıkk sıcak para lazımdı banada. sektörün en en kurumsallarından biriydi bu firma.
0
15 gün oldu kovulalı, 3.5 senedir çalışıyordum ama para kazanma falan yok. Bezmişlik, motivasyon kaybi vs. artık ne dersek diyelim bunu adına çıkmak istiyordum zaten.
Verdiler tüm hakları kaçarcasına gittim.
Ama yine de çok sövdüm arkalarından yurtdışına kardeşimin yanına çıkacaktım 21 gün izin vardı biriken içeride. Evrakları istedim ikdan, ertesi gün beni işten çıkarıp, hevesimi kursağımda bıraktılar. Sırf işin yoğun olduğu zamanda gitmeyeyim diye de ertelemiştim 3 hafta.
Siz siz olun böyle işverenler için planlarınızı ertelemeyin.
Verdiler tüm hakları kaçarcasına gittim.
Ama yine de çok sövdüm arkalarından yurtdışına kardeşimin yanına çıkacaktım 21 gün izin vardı biriken içeride. Evrakları istedim ikdan, ertesi gün beni işten çıkarıp, hevesimi kursağımda bıraktılar. Sırf işin yoğun olduğu zamanda gitmeyeyim diye de ertelemiştim 3 hafta.
Siz siz olun böyle işverenler için planlarınızı ertelemeyin.
0
oldu. detaylarını hatırlamayacağım kadar unuttum.
çalışıyorum yine. mecburuz. ekmeğimizin peşindeyiz.
çalışıyorum yine. mecburuz. ekmeğimizin peşindeyiz.
0
Çoook.
Bilhassa üniversite yıllarımda o kadar çok kapı önüne konmuşumdur ki sayısını ben bile hatırlamam.
Şimdi şükür kendi işimin patronuyun, kendi kendimi kovamıyorum yani :)
Bilhassa üniversite yıllarımda o kadar çok kapı önüne konmuşumdur ki sayısını ben bile hatırlamam.
Şimdi şükür kendi işimin patronuyun, kendi kendimi kovamıyorum yani :)
0
Bir kere işten çıkarıldım. Saçma sapan bir aile şirketinde çalışıyordum, müdür diye başımıza koydukları askerdeyken üstlerine itaatsizlik ettiği için malulen emekli edilmiş eski bir astsubaydı.
Bir gün bir liste getirdiler bu ne dedim mıntıka temizliği listesi dedi arkadaş. Her gün şirket bahçesindeki dökülen yaprakları, köpek bklarını temizleyecekmişiz. Beni yazmayın dedim, "müdür" geldi "ama biz burda bir aile gibiyiz bik bik" diye konuştu, köpeklere ben bakmıyorum, bkunu temizlemek bana düşmez dedim.
Tamam dedi, bir sonraki ay çıkışımı veriler. "kimlanbu biz sana iş veremiyoruz, bizim verdiğimiz işleri sen yapmıyorsun, senin yapacağın işler bizde yok" dedi lavuk. Hiç pişman değilim. Benden sonra esas işleri halleden tecrübeli teknisyen işi bıraktı, arkasından en kıdemli çalışanları işi bıraktı, yeni gelen mühendis işi bıraktı, ben girdikten sonra işe giren 2 teknikerden birisi daha bıraktı derken dükkanı kapatmış gitmişler.
Sonra bu "müdür" lavuğu da patronla ters düşmüş, hak ettiğini bulmuş.
edit : sonradan benim çalıştığım şirkete işçi olarak girme ihtimali vardı, "ya ben ya o" diyebilecek kadar kıdemliydim, o kozumu kullanmama gerek kalmadan işine taş koydum.
Bir gün bir liste getirdiler bu ne dedim mıntıka temizliği listesi dedi arkadaş. Her gün şirket bahçesindeki dökülen yaprakları, köpek bklarını temizleyecekmişiz. Beni yazmayın dedim, "müdür" geldi "ama biz burda bir aile gibiyiz bik bik" diye konuştu, köpeklere ben bakmıyorum, bkunu temizlemek bana düşmez dedim.
Tamam dedi, bir sonraki ay çıkışımı veriler. "kimlanbu biz sana iş veremiyoruz, bizim verdiğimiz işleri sen yapmıyorsun, senin yapacağın işler bizde yok" dedi lavuk. Hiç pişman değilim. Benden sonra esas işleri halleden tecrübeli teknisyen işi bıraktı, arkasından en kıdemli çalışanları işi bıraktı, yeni gelen mühendis işi bıraktı, ben girdikten sonra işe giren 2 teknikerden birisi daha bıraktı derken dükkanı kapatmış gitmişler.
Sonra bu "müdür" lavuğu da patronla ters düşmüş, hak ettiğini bulmuş.
edit : sonradan benim çalıştığım şirkete işçi olarak girme ihtimali vardı, "ya ben ya o" diyebilecek kadar kıdemliydim, o kozumu kullanmama gerek kalmadan işine taş koydum.
0
iki defa kovuldum.
birisi ilk işimdi. zaten askere gitmek için istifa etmiştim sonra vazgeçmiştim. sevmediğim bir işti. kovulunca üzüldüm, sonra askere gidene kadar yattım bir kaç ay, iyi geldi. bir kaç ay önce istifa edip vazgeçtiğim işten tazminat alıp çıktım böylece.
ikinci kovulmamda işimden nefret ediyordum. hiç çalışmıyordum. patron farketti 3 ay sonunda "bugün son günün" dedi. tamam dedim. mesai bitiminde fazladan bile çalışıp işleri bitirdim çıktım gittim. sonra da telefonlarını açmadım hiç. koymadı bile.
birisi ilk işimdi. zaten askere gitmek için istifa etmiştim sonra vazgeçmiştim. sevmediğim bir işti. kovulunca üzüldüm, sonra askere gidene kadar yattım bir kaç ay, iyi geldi. bir kaç ay önce istifa edip vazgeçtiğim işten tazminat alıp çıktım böylece.
ikinci kovulmamda işimden nefret ediyordum. hiç çalışmıyordum. patron farketti 3 ay sonunda "bugün son günün" dedi. tamam dedim. mesai bitiminde fazladan bile çalışıp işleri bitirdim çıktım gittim. sonra da telefonlarını açmadım hiç. koymadı bile.
0
