uzman desteği alın, sağa sola sormayın bence böyle.

edit: çocuk doktorundan değil, pedagogtan..

hem kendi doktorum hemde oğlumun doktoru bunun normal bir süreç oldugunu herkesin yaşadığını hatta benim çok abarttıgımı söylüyorlar.

karabiber sür acı sür dediler ilk hamile kaldıgımda ama yapmadım.

merhaba heee ben de hamilelik hariç aynı süreçten geçiyorum ben de kızımı bu hafta memeden ayırdım neredeyse artık 2 buçuk yaşında oldu diye. ama bizde süreç şöyle gelişti yaklaşık 3 4 aydır memede artık sütün bitmeye başladığını, sütün ufak bebeklere gitmesi gerektiğini, onun büyüdüğünü abla olduğunu yakında emmeyi bırakması gerekeceğini anlattık hep bu şekilde kabullendi. bu hafta içi de son kez emzirdim ve artık sütün gittiğini zaten memenin de hasta olduğunu söyledim ama bant yapıştırma bir şey sürme işine girmedim çünkü gerek kalmadı. ama yüzde bir milyon eminim kızım ille emicem diye diretseydi yapardım çünkü artık yaşları büyük olduğu için başka türlü ikna edip kandırmak çok zor. hele ki hamilesin, zaten bunu 3 4 aylık sürece yaymana fırsatın yok, şu süreçte olabilecek en mantıklı hamleyi yapmışsın.

illa ki üzülüyoruz hallerine, kızım da açık açık bir tepinme, ağlama vs yaşatmadı ama gerçekten sevgilisinden ayrılmış gibi hüzünleniyor bazen. ama bunlar da yaşamaları gereken bir süreç. zaten çok şükür fazlasıyla emdiler, çevremde çok istemesine rağmen sütü olmadığı için emziremeyen, öf uğraşamam ben böyle diye kırkı çıkan bebeğini sütten kesip mama başlatan anneler varken biz görevimizi fazlasıyla yerine getirdik diye düşünüyorum.

ki bu zamandan sonra da aslında psikolojik olarak çok sağlıklı bulmuyorum çünkü sigara tiryakisi nasıl sevinir bi tane yakar üzülür bir tane yakar kızım da o noktaya gelmişti. sevinse, üzülse, kızsa vs tüm duygularını yaşarken sakinleşmek için memeye ihtiyaç duymaya başlamıştı. onun duygularını kabullenip yaşaması gereken süreci yaşayabilmesi için bu gerekliydi. sizin için de aynı şeyler geçerli.

şimdi yapmamız gereken eskisinden daha çok şefkat göstermek, daha çok sarılıp öpmek, aklına meme düştükçe etkinliklerle, gezmelerle oyalamak ve her fırsatta büyüdüğünü vurgulayıp kabullenmesini sağlamak gibi görünüyor.

umarım korktuğunuzdan çook daha kolay bir şekilde atlatırsınız bu süreci. sevgiler :)

Aşırı şımarmış bu yaw böyle gitmez bu. Meme istememeyi kendi kendine öğrenemesi lazım. 1-2-3 derken sabredin, alışır. Ağlayınca kendi kendine sakinleşmeyi öğrenecek, kendi kendine yatmayı öğrenecek, yalnız kalmayı öğrenecek, vs vs.. Avrupa’da hep bu şekilde yetiştirirler çocukları. Sonra onlardaki çocuklar 17 yaşında evlerinden ayrılıp kendi hayatlarını kurarken, bizde böyle yetişen çocuklar 30 yaşında bile ana kuzusu oluyorlar!

@kakamelsokoban öncelikle teşekkür ederim detayına kadar anlatıp içimi rahatlattıgın için ama ben bant yapıştırdım 3 gün sonra dayanamadım emzirdim dün öyle uykuya geçti ne yazık ki.

kararsızlıgım da onun için hoş olmadı belki şimdi bir de bunun stresi var üstümde.
bu saatten ne yapmalıyım onu bilmiyorum.
elimden geldiğinde kucaklayıp onu çok sevdiğimi söylüyorum geçecek diyorum ama gerçekten acı çekiyor gibi geliyor.

tekrar teşekkürler :)

bir günlüğüne emanet edebileceğiniz anneniz, kardeşiniz vs. varsa ufak bi tatil hem size hem yavruya iyi gelecektir. Bardaktan süt içmeye ödüller, alkışlar da faydalı olabiliyor.

Evli değilim çocuğum da yok ancak okurken aklıma bir süre sonra ebeveynlerinin beslemeyi bıraktığı kuş yavruları geldi. Belki de doğanın kanunu olarak düşünmeniz psikolojik olarak rahatlatabilir.

@sameidiot kesinlikle önermiyorlar iyice huzursuz olup terkedilmiş hissine kapılıyormuş çocuk :(

@bagcivan valla aslında durumun farkındayım da hüznüme engel olamıyorum

yazım tarzınızdan olayı oldukça abarttığınız görülüyor. davranışlarınız da inanılmaz şımarık çocuklar büyüteceğinizi gösterir gibi. allah çevrenizdekilere kolaylık versin.

bütün insanlar çocuktu ve hepsi memeden ayrıldı. dünyanın olayı değil abartmayın. sizin tavırlarınız çocuğa yansır. eğer düşmanca bir tutum yoksa bir şey olmaz.

bir travma değl yani, çok abartmışsınız.

tecrube ile soyleyeyim: bu tarz olaylar gayet normal. fazla hassas davraniyorsunuz.
cocuk 2-3 gunde alisir, korkmayin. bu kadar korumaci, aman aman'ci olmaniz ilerde cocugun kisiligini cok olumsuz etkiler. boyle yapmayin.

memeyi birakin, gecin. bu dram yapilacak bir konu degil. guvendigi tek seyi elinden almiyorsunuz. elbette aglayacak, 1-2 gun sizlanacak. normal.

benzer seyler emzik birakma, tuvalet aliskanligi, kendi yemesi gibi konularda olacak. her zaman olmasi gerekeni yapin.

Siz olayi dram yaptiginiz icin cocuk da olayi dramatik algiliyor. Sonucta sizden ogreniyor her seyi.

Icguduleri sizden bizden kuvvetli. Once siz olayi kendi icinizde normallestirin, cocugunuz da buna uyum saglar zaten.

Hamile oldugunuz icin de duygusalsiniz ama cocugun iyiligi icin biraz sikin disinizi.

bir ebeveyn değilim ama kontrollü olup duygu ve dürtülere yenilmemek siz ve çocuğunuz için her anlamda daha faydalı olabilir.

Fazla merhamet de zarar verir. Bu kadar dramatize etmeyin bence. Kararlı durmak önemli. Sert davranmayın çocuğa yeterli bence.

Sizin bu yazdıklarınızı görünce üniversite zamanları ailesinden işk kez ayrılarak yurtta kalan oda arkadaşımın telefonda annesiyle olan diyaloğu geldi aklıma. Bu arada çocuk annesine canım anneciğim diye hitap edip günde 2 defa annesiyle konuşan birisiydi.

Çocuğun ilk kez sevgilisi olduğu zaman:
+anne niye facebookta ilişki durumuma yorum yapıyorsun ya?
-....
+o kıza orospu diyemezsin laflarına dikkat et.

Özetle bu kadar abartmayın. Özgüvensiz çocuklar yetiştirmeyin ve bu kadar korumacı olmayın.

Çocuğunuzu tacizden koruduğunuz ve merhametli davrandığınız sürece ruhsal bir problemi olmayacaktır. Aksi halde şımarık ve özgüvensiz bir birey yetiştirirsiniz

Fb'ta emzirme akademisine üye olup orada sorun isterseniz.