Yok, eşiniz ile eğlenmiyorsanız zaten ömrü çok uzun değildir o evliliğin.

yahudi+1

Genelde erkekler yapıyor bu ayrımı...

Var tabiki. Evlenilecek kadınla eğlenilemeyeceği önyargısına da hemen neden kapılınıyor onu da anlamış değilim. Evlenilecek kadınla eğlenebiliyor olmak da gerekir. Ama temel amaç bu değildir. Çünkü evlilik deyince işin içine aile olmak ve çocuk sahibi olmak da giriyor benim için. Sadece eğlenebildiğim kadınla bu yola asla girmem..

Bu ayrıma karşı çıkan kadınlar, kendilerine acaba 20'li yaşlarımda beraber olduğum her erkekle evlenmeyi düşünür müyüm diye sormalılar.. Senin mantığa oturtmaya çalıştığın karşı cins değerlendirme algoritmasını karşındaki kadın içgüdülerine dayanarak 0,23 saniyede işletiyor, sonra da erkekler böyle bakıyor kadınlara hayvanlar diyor.

oysa hanımefendi için 20'lerinde işsiz serseri ile takılmak çok mantıklı iken 30'larda işsiz adamla evlenen göremiyoruz.

Eğlenemeyeceğim kadınla evlenmem. Cinsellik de dahil.

Var.

Biri vardi mesela. Uzun süreli iliskisinde kiz arkadasini pekcok kisiyle aldattigini biliyordum. Sevgilisinden ayrildiktan sonra denk geldik ama sadece kisa süreligine takilmak icin vakit gecirmistim. Ikimiz de single idik o vakitler. Öyle biriyle uzun süreli bir beraberlik istemezdim mesela.

Onun disinda bu genellemeyi sacma buluyorum. Eglenmeyecegim insanla niye evleniyorum ki zaten. Bütün bir ömür birbirimizin yüzüne bakacagiz, yeri gelecek birbirimizin kahrini cekecegiz, hastalikta elden ayaktan düsünce biribirimizin tek destekcisi olacagiz. Asik olmadigin insan icin bunlari yapamazsin diye düsünüyorum ben.

evleneceğim insanla eğlenmiyorumdur, eğlendiğim insanla da evlenmem gibi bir ayrım saçma bence de. belli tarzdaki insanlarla evlenmezsin diyelim sadece takılırsın, belli kriterdeki insanlarla da evlenmeyi düşünürsün o ayrı. aradaki ayrımda ölçüt neden sadece eğlenmek olsun ki bi sürü faktör var

Çok absürt bir eğlence anlayışım olmadığı için yok.

Benim için eğlenmek: Doğa yürüyüşü yapmak, resim yapmak, seyahat etmek, kitap okumak, yeni müzisyenler keşfetmek, akordeon çalmak vb.

Bunları birlikte yapamayacağım bir eşi napayım ben? Alıp vitrine koyup kafasına dantel mi örteceğim? Birlikte bunları yapmaktan daha da keyif alabileceğim, birlikte eğlenebileceğim bir eş isterim.

var.

ortamların eğlencesi olmuş ile kim evlenir.

o değil millet ne temiz kalpli yorumlara bak :)

"eğlenmek" tabirini parantezle açmak istemiştim ama tekrar açayım. mesela ülkemizdeki erkeklerin çoğu evlenecekleri kadının bakire olmasını istiyor. ama kendisi evlenmeden seks de yapabileceği birileriyle birlikte olmayı tercih ediyor. bu durumda "eğlenme" tanımına seks ya da aklınıza gelebilecek başka "terbiyesizce" hareketler de dahil.
mesela adam kız arkadaşıyla tatile çıkıyor 2 hafta ama evleneceği kadının evlenmeden önce erkeklerle baş başa vakit geçirmesini istemiyor. ya da göbeği açık kıyafetler giyen bir kadınla evlenmeyeceğini söylüyor ama göbeği açık kıyafet giyen kadınlarla sadece sevgili olmaktan hoşlanıyor.

bu kadarı captain obivous'luk tabii ki, benim asıl merak ettiğim @chitosan'ın da bahsettiği tarzda, karşıdaki insanla iyi vakit geçirmek ama bir evlilikten beklenen şartları sağlayamayacağına inanmak gibi durumlar. mesela çok iyi vakit geçirirsiniz ama bir huyu vardır, katlanamazsınız. o huy haftada 1-2 kere olunca sizi sinir etmez ama 20-30 yıl katlanamayacağınızı düşünürsünüz.

ya da mesela mantık evliliği düşünüyorsunuzdur, evlendiğim insan daha temelde anlaşacağım, gerekirse aşkımdan çok da ölüp bitmeyeceğim biri olsun ama flört etmeyi de seviyorum, evlenmeden önce aşktan ölüp bitmeyi de tadayım diyor olabilirsiniz.
bu tarz ayrımlarınız var mı, varsa net mi, nedir onu merak ettim.

bu soru hep erkeklere yonelikmis gibi algilaniyor ama ben kendi cevremde bu ayrimi yapan kadin sayisinin daha fazla oldugunu goruyorum.

yakin zamanda evlenme / aile kurma plani olmayan kadinlar halk arasinda "pic" olarak tabir edilen havai, hizli yasayan, sorumluluktan kacan ama o oranda hayattan eglence cikarmasini bilen kisilerle gonul eglendirmeyi seviyorlar. bu kisilerle hayat birlestirme fikri ise cok uzak geliyor onlara zaten oyle bir amaclari yok.

evlenme / biriyle hayatini birlestirme zamani gelince ise daha "ütülü", stabil, sorumluluk alan ve sorumluluklarini ciddiye alan kisilere yoneliyorlar. Bu kisiler gorece sıkıcı, hayatta fazla hareket alani olmayan kisiler oluyor. tam bir cocuk babasi. Iliskiler konusunda gorece daha tecrubesiz de oluyorlar haliyle. zamani gelince onu ikna ediyorlar, sıkıcılığı bir sekilde sineye cekmeye calisiyorlar. kimisi beceriyor, kimisi beceremiyor. yani eski hoppa hayatlarinin bittigini kabul edebilen oluyor, edemeyen ve daha farkli yollara basvuran oluyor.

ayni sey farkli kriterlerde erkekler icin de gecerli.

ve bence bu cok da dogal bir durum yani. Insan tecrubeyle ogrenen bir hayvan. oyunla ogrenen bir hayvan. Cocukken oyuncaklarimizla neden oynuyorsak, arkadaslarimizla saklambac veya ebe gibi oyunlari neden oynuyorsak yetiskinlige giden yolda da bu oyunlari ayni sebeple oynuyoruz.

hayır yok.

benimle her türlü hayvanlık ve terbiyesizliği yapamayan biriyle evlenemem. aslşkdasf eğlenecek kişi ve evlenilecek kişi tanımım aynı.

Sadece eğleneceğim bazı kadınlar var. Mesela beni *sadece* tipim veya vücudum için isteyen, benle başka bir bağ hissetmeyen kızlar buraya giriyor.

Hepsiyle her boku yerim ama.

şimdiye kadar sevgili olduğum erkeklerin biri hariç neredeyse tamamı için düşünebilirim bunu herhalde.
Bahsedildiği gibi "piç erkek" mevzusu yüzünden de değil, hiçbiri öyle insanlar değildi neticede. Ama iyi miyi olsalar da, bütün hayat ya da 20-30 sene geçirmek düşüncesi bile içime daral gelmesine sebep oluyor açıkçası.

Mesela çoğu, benim erkeklerde (hatta insanlarda diyeyim) en en en cok sinir olduğum şey olan kendi kendine bakamamak durumundan muzdaripti. Yani adamın önüne yemek koymasa anası, karısı, arkadaşı falan, ya da restoran olmasa etrafta açlıktan ölecek. Kendini doyurmak anlayışı yemek sepetinden pizza söylemekten ibaret. Göbek almış gidiyor. Ya da kirlilerini çıkarıp makinaya atıyor, o kadar eğitilmiş, ama o makinayı siz çalıştırmazsanız çalıştırmıyor. Ya bilmiyor, ya anlamıyor. Gösteriyorsunuz nasıl çalıştırılacağını, her iş yapışı sanki bir tören, bir görsel şölen. Her defasında övgü bekliyor, bir tişört katlaması yirmibeş dakika. Ve bu adamlar bilmem ne şirketinin müdürü, ya da müzisyen, ya da yazar, ya da mühendis. 18 yaşında ergen çocuk değil yani. Bu şekilde yaşayan bir insanla dışarıda sinemaya gitmek iyi hoş, beş yıldızlı otelde tatil yapmak güzel de, aynı evde yaşayıp bir de evlilik gibi o kişinin sorumluluğunu aldığınız bir ortaklığa girmek akıl karı değil.

Bu, erkeklerde var.
Ben böyle bir ayrıma girebileceğim birisini yanımda taşımam.

Var. Bakirelik vs ilgili değil. Hani böyle kimi filmler vardır, diziler vardır, oyunlar vardır açarsın gününü haftanı belki ayını güzelleştirir ama bir ömür boyu taşımanın anlamsız olduğu şeylerdir bunlar. İzlemişsindir, oynamışsındır, okumuşsundur iyidir güzeldir daha fazlasına lüzum yoktur. İnsanlar da böyledir. Arkadaşın vardır bir yerden sonra nerede lan bunun sessize/beklemeye alma tuşu diye döner durursun. Burada da çok görüyoruz aslında arama nasıl mesafe koyarım, böyle arkadaşlık olur mu vs sorularını.