[]
her şeyi yaşamışlık hissi ve hayattan hiç bir beklentisi bulunmamak
23 yaşımdayım.
lise 1'den beri yalnız yaşamaktayım. (yurt, özel okul vs.) üniv. eğitimimi yurtdışında tamamladım sayılır. (yarısında kendi isteğim ile bırakıp geri geldim türkiye'ye) bundan dolayı ve her şeyi sonuna kadar yaşayan, hiç bir şeyden korkusu olmayan bir tür adam olarak, neredeyse her ortamda bulunmuşumdur. hindistanlıların 50 kişilik horde arkadaş çetelerinden tut, çinliler ile hot pot yemek, arkadaşlar ile ülkeler arası gezmekten, çeçenlerin **kain partileri, rusların içki partileri, festivaller, striptiz klüpleri, maddeler, mushroomlar... bu anıların bile çoğu o kadar ekstrem ve high geçti ki, hatırlamakta zorluk çekiyorum bazen. ailemin maddi durumu da yerinde olduğu için hayatım boyunca hiç maddi zorluk çekmedim.
son zamanlarda şunu farkettim; artık her şeyde bir doymuşluk hissi alıyorum. ne kadar tekrarlarsam tekrarlayayım, yemek yerken bile artık zevk alamıyorum. sanki her şeye sahip olmuşluk/doymuşluk hissi var. eskiden her canım sıkıldığında vücut geliştirmeye sarardım, artık ondan bile zevk almıyorum. her gün onlarca oyun satın alıp oynuyorum, hiç biri dikiş tutmuyor, kapatıyorum. çok uyuyorum, günde 2 öğün yemek yiyiyorum. sanki kendimi bir saatli bomba gibi hissediyorum, bir gün birine çok kötü patlayacak gibi hissediyorum. ama nedenini de hiç bir şekilde bilmiyorum. işte hobi olarak şunu yap vs. diye tavsiye verecek dostlara şimdiden söyleyeyim; işe yaramıyor. evde bob ross izleyip resim bile yapmaya çalıştım, tek öğrendiğim şey resim konusunda ne kadar beceriksiz olduğum. normalde neşeli, konuşkan birazda çılgın takılan bir insanım fakat son zamanlarda hiç kimseye tahammül edesim yok, yapamıyorum. örneklemek gerekirse şu an hayat öyle boş geliyor ki, kıyamet gelse herkes birbirine saldırsa (tamam, fikri the purge'dan aldım) silahı alıp herkese sıkabilirim. kız arkadaşımdan'da aylar önce ayrıldım ve aylar sonra bana tekrar mesaj atıp evde buluşalım dedi, hayır ev müsait değil, çok kirli deyip dışarıya kahve içmeye çıktık, uzun uzun sohbet muhabbet ettik, ben buna yine bir bağlanma hissi yaşayıp birazcık işte oraya gitme buraya gitme, seninle tekrar beraber olmak istiyorum dedim. tabii kafası güzelken bana bir güzel giydirdi, ben de o sinirle ağzıma geleni söyleyip her yerden engelledim ve sildim.
blu çağı dedikleri olay bu mudur? bu saçma sapan ruh halinden nasıl kurtulabilirim?
lise 1'den beri yalnız yaşamaktayım. (yurt, özel okul vs.) üniv. eğitimimi yurtdışında tamamladım sayılır. (yarısında kendi isteğim ile bırakıp geri geldim türkiye'ye) bundan dolayı ve her şeyi sonuna kadar yaşayan, hiç bir şeyden korkusu olmayan bir tür adam olarak, neredeyse her ortamda bulunmuşumdur. hindistanlıların 50 kişilik horde arkadaş çetelerinden tut, çinliler ile hot pot yemek, arkadaşlar ile ülkeler arası gezmekten, çeçenlerin **kain partileri, rusların içki partileri, festivaller, striptiz klüpleri, maddeler, mushroomlar... bu anıların bile çoğu o kadar ekstrem ve high geçti ki, hatırlamakta zorluk çekiyorum bazen. ailemin maddi durumu da yerinde olduğu için hayatım boyunca hiç maddi zorluk çekmedim.
son zamanlarda şunu farkettim; artık her şeyde bir doymuşluk hissi alıyorum. ne kadar tekrarlarsam tekrarlayayım, yemek yerken bile artık zevk alamıyorum. sanki her şeye sahip olmuşluk/doymuşluk hissi var. eskiden her canım sıkıldığında vücut geliştirmeye sarardım, artık ondan bile zevk almıyorum. her gün onlarca oyun satın alıp oynuyorum, hiç biri dikiş tutmuyor, kapatıyorum. çok uyuyorum, günde 2 öğün yemek yiyiyorum. sanki kendimi bir saatli bomba gibi hissediyorum, bir gün birine çok kötü patlayacak gibi hissediyorum. ama nedenini de hiç bir şekilde bilmiyorum. işte hobi olarak şunu yap vs. diye tavsiye verecek dostlara şimdiden söyleyeyim; işe yaramıyor. evde bob ross izleyip resim bile yapmaya çalıştım, tek öğrendiğim şey resim konusunda ne kadar beceriksiz olduğum. normalde neşeli, konuşkan birazda çılgın takılan bir insanım fakat son zamanlarda hiç kimseye tahammül edesim yok, yapamıyorum. örneklemek gerekirse şu an hayat öyle boş geliyor ki, kıyamet gelse herkes birbirine saldırsa (tamam, fikri the purge'dan aldım) silahı alıp herkese sıkabilirim. kız arkadaşımdan'da aylar önce ayrıldım ve aylar sonra bana tekrar mesaj atıp evde buluşalım dedi, hayır ev müsait değil, çok kirli deyip dışarıya kahve içmeye çıktık, uzun uzun sohbet muhabbet ettik, ben buna yine bir bağlanma hissi yaşayıp birazcık işte oraya gitme buraya gitme, seninle tekrar beraber olmak istiyorum dedim. tabii kafası güzelken bana bir güzel giydirdi, ben de o sinirle ağzıma geleni söyleyip her yerden engelledim ve sildim.
blu çağı dedikleri olay bu mudur? bu saçma sapan ruh halinden nasıl kurtulabilirim?
Riyazet hayatı yaşamayı dene.
Edit: Aileden maddi anlamda ayrılırsan bir tür riyazet hayatı yaşar gibi olacaksın zaten şu durumla kıyaslandığında. Maddi olarak ailenden ayrılmayı deneyebilirsin.
Edit 2: Daha fazla uyuşturucu kullanabilirsin bu arada. Speedball da iş görebilir, acılarına son verir.
Edit: Aileden maddi anlamda ayrılırsan bir tür riyazet hayatı yaşar gibi olacaksın zaten şu durumla kıyaslandığında. Maddi olarak ailenden ayrılmayı deneyebilirsin.
Edit 2: Daha fazla uyuşturucu kullanabilirsin bu arada. Speedball da iş görebilir, acılarına son verir.
- rahip janick
(26.02.18 17:24:20 ~ 18:02:47)
23-24 gibi o tarz bunalımlara giriliyor. Bence güzel bi iş bulup kendi hedeflerinin peşinden koşmalısın. Kariyer en temiz vakit geçirme yöntemi :)
- roket adam (26.02.18 17:30:41)
Halinize imrendim diyebilirim. Ben her zaman hayatta yapılacak, görülecek, okunacak, izlenecek, tanınacak, bilinecek bir çok şey olduğunu; bunları hiçbir zaman tam anlamıyla deneyimleyemeyeceğimi düşünür üzülürüm.
Sizin yerinizde olsam sevdiğim bir uğraşıyı işe dönüştürür, o alanda kariyer yapmayı düşünürdüm.
Bu arada aileden maddi olarak ayrılmak da iyi bir fikir bence +1
Bir de maddi açıdan sizin kadar rahat olabilseydim, yardıma muhtaç hayvanlara yardım ederdim.
NOT: Bütün fikirleri yurtdışında yaşadığımı düşleyerek verdim.
Sizin yerinizde olsam sevdiğim bir uğraşıyı işe dönüştürür, o alanda kariyer yapmayı düşünürdüm.
Bu arada aileden maddi olarak ayrılmak da iyi bir fikir bence +1
Bir de maddi açıdan sizin kadar rahat olabilseydim, yardıma muhtaç hayvanlara yardım ederdim.
NOT: Bütün fikirleri yurtdışında yaşadığımı düşleyerek verdim.
- l arrache coeur (26.02.18 17:52:52)
Bence senin bir amaca ihtiyacın var. Amacı olmayan her canlı yok olur.Neden varolduğunu araştırabilirsin ben dini yönden olaya yaklaştım ama kafana yatmaz ama yatar. Uzun uzun yazardım ama vakit kısıtlı umarım varolma amacını bulur keşfeder üzerine gidersin.
- myopati multi minicore (26.02.18 17:59:22)
ben de 25 yaşında henüz bunların hiçbirini yapamadığım için mutsuzum:)
- nothing in my way
(26.02.18 18:03:54)
steam'le sevişmeyi düşündün mü? özellikle tek kişilik oyunlar ilaç olabiliyor böyle tükenmişlik hallerinde. başka bir kurgu, başka bir hayat, başka bir beden, başka bir evren namına düşünmekten doğan sinyaller beyne tuhaf bir şekilde iyi gelebiliyor.
- testis agrisi (26.02.18 18:05:42)
Şu anda aklıma gelen farklı şeyler:
- Ulusal veya uluslararası sivil toplum örgütlerine katılıp insanlara, hayvanlara, doğaya yardım etmek.
- İlgi alanınız dahilinde bir konuda uzmanlaşmak. Mesela oyun mu oynuyorsunuz? Oturun kendi yaşanmışlıklarınızı da katarak oyun geliştirin. Kendim yapamam derseniz şirket kurun ve doğru elemanlar alın çalışın. Bu bir örnek sadece.
- Yatırımcı olun. Fikri olup para bekleyen insanları bulun. Onlarla anlaşın. Başardığınız şeylerle mutlu olun.
- Ulusal veya uluslararası sivil toplum örgütlerine katılıp insanlara, hayvanlara, doğaya yardım etmek.
- İlgi alanınız dahilinde bir konuda uzmanlaşmak. Mesela oyun mu oynuyorsunuz? Oturun kendi yaşanmışlıklarınızı da katarak oyun geliştirin. Kendim yapamam derseniz şirket kurun ve doğru elemanlar alın çalışın. Bu bir örnek sadece.
- Yatırımcı olun. Fikri olup para bekleyen insanları bulun. Onlarla anlaşın. Başardığınız şeylerle mutlu olun.
- bartman (26.02.18 18:33:50)
Yani profesyonel falan değilim ama bir çeşit psikolojik rahatsızlığınız vardır belki. O yüzden durumu belki profesyonel biriyle görüşebilirsiniz.
Bir de kendi fikrimi söyleyeyim. Yaşadığınız her şey insanların dayattığı eğlence algısına dayanıyor. İşte içmek, sarhoş olmak, ne bileyim çok çılgın olmak; en çılgın olmak hatta. Sadece bu hadisenin türevlerini yaşayıp her ortamda bulunmuşumdur diyorsunuz. Siz aynı ortamın farklı versiyonlarında bulunmuşsunuz aslında. Belki bu odakta düşünmek mutlu olacağınız yeri buldurur size.
Bir de kendi fikrimi söyleyeyim. Yaşadığınız her şey insanların dayattığı eğlence algısına dayanıyor. İşte içmek, sarhoş olmak, ne bileyim çok çılgın olmak; en çılgın olmak hatta. Sadece bu hadisenin türevlerini yaşayıp her ortamda bulunmuşumdur diyorsunuz. Siz aynı ortamın farklı versiyonlarında bulunmuşsunuz aslında. Belki bu odakta düşünmek mutlu olacağınız yeri buldurur size.
- windowsguvenlikduvari (26.02.18 18:47:34 ~ 18:49:45)
hayattan beklentilerin buysa doymuşluk hissi normal. bunlar fiziksel veya yüzeysel deneyimler gibi.
- passion rules the game (26.02.18 18:51:32)
@myopati multi minicore maalesef hiç dindar biri değilim ve hayatım boyunca sanırım olamayacağım. yapım gereği herkesi/herşeyi sorguluyorum ve nedenini araştırıyorum. bana x'i soramazsın çünkü o çok güçlü dersen hiç bir şekilde sebepsiz yere inanamam... 18-19'lu yaşlardan zaten dinden tamamen kopmuştum.
- dash berlin (26.02.18 19:37:36)
@testis agrisi bu aralar çok fazla rimworld ve stellaris'e sardım, başka bu tarz sci-fi 4x, rpg tarzında önerebileceğin single/indie yapımlar var ise tavsiyelerini alabilirim. teşekkür ederim <3
- dash berlin (26.02.18 19:38:30)
her şeyi yaşamak diye anlattığın sex drugs party vs.den ibaret. sorun olarak ifade ettiğin şeyde tek etkili olan şeyin bu olduğu fikrinden vazgeç önce bir kere. lise 1'den beri bunların dışında bir şeyler de yaşamış olmaman mümkün değil. onları da bir gözden geçir. şu anlattığın "budist ol ya da bir tarikate bağlan, manevi hazların peşine düş vb." demenin dışında somut, işe yarar bir öneride bulunmak mümkün değil söylediklerine karşılık.
- dafaisss (26.02.18 19:44:39)
hayatı berbat giden gençlik bile yaşayamamış sürekli sorumluluk almak zorunda olan, çalışıp didinmesine rağmen elinde avucunda bir şey kalamayan ve sosyal hayattan da sürekli darbe yiyen birini bulup hayatlarınızı değiş tokuş edin. hem o kişi rahat bir nefes alsın, hem sen hayat nedir ne değildir farklı ve gerçek yönlerden tecrübe et.
- harekatamiri (28.02.18 12:02:35)
depresyon bu ama...
- e haliyle (28.02.18 12:06:11)
''BİRİNE PATLAYACAĞIM'' dikkat et sana patlamasınlar
''SİLAHI ALIP HERKESE SIKARIM'' boş beleş yaşamışsın gibi geliyor bana bu kadar imkanla bu kadar gezmeyle kendine anca high kafalar eklemişsin bunun pişmanlığı yaşa bence.
ayrıca depresyondasın geçer
uzmana gidin +1
''SİLAHI ALIP HERKESE SIKARIM'' boş beleş yaşamışsın gibi geliyor bana bu kadar imkanla bu kadar gezmeyle kendine anca high kafalar eklemişsin bunun pişmanlığı yaşa bence.
ayrıca depresyondasın geçer
uzmana gidin +1
- gündüz m (28.02.18 12:32:22 ~ 12:47:33)
Bir uzmana gidin.
- veritaslibertas (28.02.18 12:40:51)
1
