Ben de üşendim düne kadar. Dün baktım, insan? "Vay be" diyor. Kimler gelmiş, geçmiş bu dünyadan.

Üsendigimden degil, zerre kadar itibar etmedigimden.

öğrenince bir şey olmuyor. 5 dakika eğleniyorsun işte inceleyip hımm falan diyorsun.

bu arada doğum-ölüm tarihlerinde acayip hatalar var. 90 yaşında ölen büyük nineni 60 yıl yaşamış gösterebiliyor. arada sallamışlar bi şeyleri.

genelde doğma büyüme bodrumluyum deyip kütük çorum çıkarsa diye korkan insanların yaptığı bir eylem. aslında yapmadığı.

osun biz seni çorumlu olarak da severiz, sen üzülme.

Göçmen olanlar daha çok eğleniyor :) Benim yedi göbek aynı il, aynı ilçe, hatta aynı köy. Köyden çıkmamış adamlar :) Kendimi Umut Sarıkaya karikatüründe dedesine "Sen niye çıkıp gezmedin?" diyen eleman gibi hissediyorum :p Yedi kuşak Tokatlı olunur mu ya? Tokat ne anasını satayım, ismi bile tövbe est. Such a sıkıcı hayat.

e-devlet şifremi kaybettiğimden bakamadım.
yenisini gidip almaya da üşeniyorum.

biz yugoslav göçmeniyiz, dedemler falan bilirdi dillerini. baksam mı acaba ben de, ya bana da tokat çıkarsa?

Ya işte ben de belki rum kızı almışlardır, genetik havuz zenginleşmiştir umuduyla sorgulattım da yok arkadaş, hep uzak akraba evliliği yapmışlar. 46 kromozom doğduğuma şükür edeyim, bilemedim ki :p

Öğrenince birşey olmuyor, insanlar merak ediyor işte. Eğer dedeniz ebeniz ve onların akran akrabalarınız sağ ise zaten onlar da söylüyor buradaki kayıtların bir kısmını.

@corç, tc vatandaşlığın varsa tc kimlik numaranda var demektir. ve türk bankalarının internet şubesini kullanıyorsan oradan e-devlete girip bakabilirsin. Ya da -varsa- kardeşlerin bakabilir, aynı kayıtlar çıkıyor sonuçta.

merak önemli bir bu, bir de eğlence çıkıyor insana işte. vay be diyorsun 1876 yılında doğmuş ananenin ananesi, kavala'da bir kasabada falan. baba tarafı ise reşadiye/tokat kalmış orada. 1890'da da tokat, 1956'da da tokat.

Ben de bakmadım.
Ama ablam bakmış ve bugün söyledi. Baba tarafı 1840’tan beri aynı şehir, anneannem bulgaristandan göçmüş. “Biz göçmeniz” geyiğine direkt katkıda bulunabildiğim için mutluyum. Zerre kadar umrumda değildi ablam söyleyene kadar. Hala değil.

ben de bir iki sefer denedim ilk çıkınca olmayınca kasmadım. çünkü bir şey çıkacağını sanmıyordum annem ve babamdan başka, görece yeni göçmeniz çünkü (ben 3.5 yaşındaydım) neyse sonra birileri göçmenlikler de çıkıyor falan yazdıkça merak ettim ne çıkacak acaba diye, sonuçlar da daha kolay alınabiliyoru öğrenince bu sabah denedim, anneannemi de çıkardı. Onun çıkacağını tahmin etmemiştim ama dedem yok maalesef o vatandaşlıktan önce vefat etmişti. Soyumu pek öğrenemedim yani anne, baba, anneanne var sadece :) ben de öğrenmek isterdim aslında

Ben sorgulamadım.

insanlığın gelişmesini ve ilerlemesini sağlayan, uygarlığın kurulmasının en temel sebebi olan şey aslında;

MERAK

Valla ben büyük bi merakla baktım. Hatta anneme dedim. Annemannem de bildiği herşeyi teyit etti. Hey gidi günler, kimler gelmiş kimler geçmiş falan yaptılar. Akrabaların dedikodusunu falan yaptık.

Öğrenince bişi olmasına gerek yok. Öğrendiğiniz her şeyin size yarar mı sağlamasını bekliyorsunuz anlamadım ki?

oyunla ne alakası var karşim. karizma mı oldun bakmayınca. sorun bakmak değil, baktığı değersiz bilgileri paylaşan insanlar. 200 sayfa entry olmuş başlıkta.

Bakmadım, merak da etmiyorum. Bir sure daha bakmam. Vizyon filmleri de sinemaya gidip izlemeyi ya da best seller kitapları okumayı da sevmem. Hatta modayı da takip etmem. Genelde modası geçtikten sonra hoşuma gitmeye başlıyor trendler.

Annemin hayatindaki buyuk bir bilinmez kalkiyor ve ayrica bana da bazi somut faydalari oldu.

Annem 4, teyzem 3, dayim 1 yasindayken annelerini kaybetmisler. Dedem baska bir kadinla evlenmis, bir daha anneannem hakkinda hic konusturmamis evde. Anneannemin akrabalarini eve almamis, cocuklari saklamis; onlara ulasmamasi icin elinden geleni yapmis. Dedem de subaymis. Is geregi bir oraya bir buraya gittigi icin annemler dedemle de pek konusamamislar. Uvey anne pek konusturmamis zaten. Annem 16 yasindayken dedem de olmus. Uvey anneye kalmislar; bakabilecek bir akraba ya yok; varsa da bilmiyorlar. Annem cocukken Kore lafini cok duyarmis sadece.

1996'da anneme banka hesabi acilacakti. Guvenlik icin anneannemin kizlik soyadini istemisler. Hatta o seneler ilk kez annenin kizlik soyadi sorulmaya baslandi. Kadin 1948'de ya da 1949'da olmus. Hicbir bilgimiz yok. Babam "Oraya rasgele bir sey yazsak?" diye sormus; gisedeki kadin "Buyuk suc, olmaz" demis. Birkac gun sonra babam oraya rasgele bir soyadi yazarak teslim etti.

Annem bilmiyor hic akrabalari, teyzeleri, dayilari var mi. Belki kuzenleri var. Bu olaylardan 40 sene sonra, dayimin vefatinda dedemin Kore'de 1.5 yil gecirdigini ogrendik. Annem "Belki Kore'de kardeslerim vardir" diyor. Bu saatten sonra kanka olacagindan ya da borc alip vereceginden degil; buyuk bir bilinmez onun icin. Dusun ki baban evde 1.5 yil yok ve nerede oldugunu ogrenecek kadar konusturmuyorlar seni. "Babam gorevde" diye biliyorsun. Dedemin bu Kore macerasi ile, Samsung'dan bana bazi oncelikler olarak donebilecegini de ogrendim. Simdi o tarafta buyuk bir yapboz parcasi aciliyor ve kimbilir annemin omrunun sonbaharinda neye gebe olur. Annem kac gundur uyuyamiyor, heyecanli. Hala sonuclari bekliyoruz. Annemin sorularinin cevaplarini buradan ogrenemeyecegiz ama belki bize bir baslangic noktasi verir.

Baba tarafim oyle degil. Akrabalar o kadar cok ki, bir noktadan sonra "Haa, vardir oyle biri, tanismaya cok da gerek yok" diyebiliyorsun. Onun soy agacina bakmanin tek heyecani "Dedemin babasi varmis" kadar.

Ogrenince daha degerli ya da daha degersiz olmuyorsun, ama sen olana kadar o insanlarin kimbilir ne hikayeleri var. Bakinca kafamda hikayeler canlandirabiliyorum. Senin gibi birileri bu dunyadan gecmis ve seni yapmislar. Seni yapani merak etmek normal geliyor bana.

Ben henüz bakmadım. Bakmamamın sebebi önemsememek değil ama, çok daha eskiye kadar kayıtları zaten biliyor olmamız.

Ben. Umrumda bile değil banane kim nerdenmiş sanki bi faydaları var