önceden iyi bir insandım. insanlara yardım eder elimden geldiğince kendimden çok onları düşünürdüm. gerçekten hiç karşılık beklemeden bir sürü arkadaşıma büyük yardımlarım dokunmuştur.

ama zamanla onlardan yada başkalarından aynı şeyi hiç göremedim. hepsi rahata kavuştuktan sonra ben bir şey istiyorum diye rahatlarını bozmaktan çekindi.

insanlara hiç ihtiyacım olmadı bugüne kadar, hep birilerine ben yardım ettim. bu güzel bir şey tabi ama insanların benim onlara ihtiyacım olursa yanımda olmayacaklarını düşündüm hep. bunu düşündürten şeyler oldu.

zamanla acımasızlaştım, artık insanları çok önemsemediğimi. onların iyilikleri için bir şey yapmak istemediğimi farkediyorum. insanlara her geçen gün biraz daha öfke dolu oluyorum ve bu beni iyi biri olmaktan uzaklaştırıyor.

çok kezban gibi yazdım ama napıyım oluyor bunlar :/

iyi olmaya çalışmayı bıraktım. geriye bakınca ne aptallıkmış diyorum. kendi çıkarın için başkasının canını yakabilme yeterliliği ayakta kalmak için şart.

Bilmiyorum. Hayatımdakiler buna en doğru cevabı verir. Benden objektif bir yanıt bekleme

Iyiyim ya. Uzun uzun anlatmaya üşendim ama iyi biriyim bence.

Çoğu insandan katbekat iyiyim. Gözlem yeteneği ile tecrübelerim doğrultusunda bu sonuca ulaştım.

burdan bir veya iki kişinin iyi olduğuna birkaç tl iddia yaparım ama kendim için konuşmak tuhaf geliyor.

Ķötü insana kötü, iyi insana iyi davranıyorum. 10 numara insanım. (*-*)/
Nitelendirilmez. Olay iyilik değil. Keskin ahlakı seçimlerle karşılaşmayan kimse ahlaki bir değer alamıyor.

Eskiden gercekten iyi biriydim. Eski halim icin hala ayni seyi dusunuyorum.
Simdilerde ise iyi biri degilim. Son 2-3 senedir cok da iyi biri oldugumu söyleyemem. Olmaya da calismiyorum. Tekrar Iyi birine evrilmek gibi bir planim da yok.

Muhteşem bir insanım

iyiyim. şeker gibiyim. kime sorsanız söylerler.

İyi biriyim. Kimseye zararım yok, anlayisliyim, farkiliklara toleransliyim. İnsan seviyorum. Her insanda görülecek bi güzellik buluyorum.

Evet olabilir. Olur.

iyi bir insan olduğumu düşünüyorum, nasıl kanaate vardım?

eski sevgililerim ilişki sürecinde genelde "sen herkesi kendin gibi sanma herkes senin kadar iyi düşünmüyor" diye öğüt verirler ayrılınca da "çok iyi bir insansın" diye ayrılıyorlar.

arkadaşlarım da ayı şekilde dile getiriyor.

özümde iyi bir insan değilim, kötü düşünceler üretme yeteneğim fazlasıyla yerinde. ancak insanları çoğunlukla anlayabiliyorum ve onlar için kötü sonuçları olabileceğini bildiğim şeyleri yapmak veya söylemekten rahatsız oluyorum. çevremdeki insanlar da genelde bunun farkındadır, benim düşünüp tartıp iyi olanı yapacağıma veya söyleyeceğime güvenirler. öyle ki kendini gerçekleyen bir ön yargıya dönüştü bu durum, yıllardır oyunlarda bile kötü karakter oynamak beni acayip rahatsız ediyor, tüm karakterlerimi eninde sonunda lawful good'a çeviriyorum, yapabiliyorsam 0 kill ve stealth modda bitiriyorum, en şerefsiz katilleri bile yine de bi kez affedeyim diyip salıveriyorum. fallout nv'da karmam +5000 filandır.

buradan anlıyorum ki dış dünyada iyi taraftayım ama aslında bu iyilikten değil, aşırı empatinin bir sonucu. birinin zarar görmesine sebep olursam, o zararı da hissedeceğim ve biliyorum ki bu beni eninde sonunda mutsuz edecek, gerek yok diyip iyi seçeneğe yöneliyorum.

ek soruya cevap: bence kötülük yapmamak genellikle bir iyilik türüdür. ölü bir insan olsanız bile metabolize edilip toprak olursunuz, doğa sizden iyi yönde faydalanmanın bir yolunu her zaman bulur. ormanda bir kaya parçası olsanız bile altınızda yaşayan solucanlar için iyisinizdir. ancak insan ilişkilerinde bu kadar "çabasızlık" çoğu zaman pek hoş karşılanmaz, yani söz gelimi trafikte sinyal ve yol vermek gibi basit toplumsal kuralları yerine getiremeyen birini "iyi olmak için çaba sarfetmiyor" diye sınıflandırmak doğru olmaz, bu eleman resmen diğer sürücüleri "faith in humanity" yönünde hayal kırıklığına uğratarak kötü tarafa çağırıyordur, çizgiyi bunları dışlayacak şekilde çizersek yanıtım pozitif.

tanıdığım en iyi insanlardan biriyim.


edit: ya şimdi okuyunca aynı fikirde oldum aşağıda @jimicik'in yazdığı şeye. Benim de erkek/kadın fark etmeksizin pek hoş bir insan olmadığını düşündüğüm kişiler hem sözlü olarak hem de bir şekilde görüyorsam sosyal medyada hep "sabret ey hayat, bir gün biz iyiler de bilmem ne" diye düşüncelerini paylaşıyorlar. İlginç.
Ben de pek hoş bir insan değilim herhalde.

çok değilim.

Bir iki hatam oldu istemeden yaptim eskide kalmis olsa da. Istemeden demeyeyim de, yaptigimin baskasini uzeceginin aklima bile gelmedigi durumlardi. Genel olarak iyi bir insanim. Genelde de oyle tanimlarlar. Yalniz bir iki "Benimle ilgilenmiyorsun" diyen oluyor. Karsimdakiyle ilgilenmiyorsam ve ihmalkarlik ediyorsam, kendimle de ilgilenemiyorum ve feci dagitmisim, muhtemelen benim yardima ihtiyacim var demektir; keyfimden yapmam pek.

iyi değilim aptalım.
herkesin kandırmasına izin veriyorsan kalbin temiz değildir, beynin yoktur.

Çevremde beni sevmeyen birçok insan var. Kötü biri olduğumu düşünüyorlar. Olabilir.

kendimi geciyorum da, konuyla ilgili soyle bir tespitim var.
bildigim birkac kotu var. seri katil degil ama hani fesat, asalak, kotu niyetli, zarar verici, yalanci, insan kullanan kisiler.

ortak noktalari sosyal mecrada allahim basima ne geliyorsa cok iyi niyetli olmamdan, insanlara, arkadaslarima fazla deger vermemden vs. minvalinde beyanlari olmasi.

Olmaya çalışıyorum.