Böyle bir gözlemim olmadı ama şöyle bir açıklama bulabilirim belki. Gençken bir 'Hayatı çözdüm, anladım. Ben bu hayatı parmağımda oynatırım' duygusu oluyor. Belki o pompalanmış özgüvenin getirdiği bir kibirdir. Yaşla beraber daha da anlamadıklarını görebiliyorsun. Bir ton hatadan geçtikten sonra her şey daha insani görünüyor. Daha az kendinden ve başkalarından emin oluyorsun. Dolayısıyla yargılama düzeyi gençliğe göre düşüyor olabilir.

yeni neslin bok olmasından.

Gençler harika, boş yapma devam et.

Olgunluk hocam mesele. Yaşlılar olgun olduklarından öyle. Keza genç olgunlar ya da götü kalkık yaşlılar da var.

Metabolizmayla da ilgili. Yavaş yaşayan insanlardan hızlı tepkiler beklemezsin. Hızlı yaşayanlardan da yavaş tepkiler. Tersi bu yüzden mantıklı değil.

kimse kusura bakmasın, gençler bok falan değil. ha gençler boksa, bu sizin bokluğunuzdan. iş bunun anasında babasında bitmiyor, çevresi, öğretmenleri, komşuları, orda burda gördükleri. bunların bokluğundan. bunlar kim? ben, sen o, şu, bu.. herkes. bitmek bilmeyen yeni nesil bozdu geyiklerinizi de alın yürüyün gidin allah aşkına.

@norek'e katılıyorum. götü arşa değenlerin sayısına bakacaksak çoğunluğuna gençlerden çıkacağına zerre inanmıyorum. hatta bu 'götü arşa değmecilik' davranışları en çok gençlerin üstüne uygulanır, gittiğiniz markette, devlet kurumunda bilmem nerede falan dikkat edin. e bu insanların üstüne bu kadar gidince de içlerinden yetişkinlere benzeyenler çıkınca da kimse şaşırıp bok demesin.

boş insan, sessiz insan, atarlı insan.. bunlar her yaş grubunda var. olgunluktan kast edilen şey ne mesela?! sessiz, baston yutmuş gibi oturan çocuklara 'olgun' diyen insanları gördü bu gözler. neyin olgunu lan?! olgunluktan kasıt belki doğuştan, belki acı deneyimlerden, belki artık enerji bitikliğinden olan bi şey. deneyimleri acı olmasaydı da başarılı olsaydı, o zaman olmayacaktı öyle belki. olgunluk ders çıkarmak değil tam aksine çıkaramayıp köşende pısmaktan öte bi şey değil, 'toplum anlayışında.' gerçek anlamını ben tartışacak değilim.

ama gençler hep göze batar. babalarınıza da battı, dedelerinize de battı, şimdi de size batıyor. yarın öbür gün bugünkü gençlere de batacak ama sizden az batar, ona eminim. gençliğinde atari, bilardo salonlarından çıkmayan, karı kız peşinde ordan oraya savrulan adamlar 'bu yeni nesil kafasını fesyden tıvaytırdan kaldırmıyor yea' diye atar yapıyor. senin gibi olacağına kaldırmasın lan! en azından iyi ya da kötü dünyanın öbür ucundaki adamın fikirlerini bile okuyabilme imkanına sahip, yani sen bu yaşına kadar hayatta kaldıysan, o gençler hayli hayli kalır, baya da bi idareli kalır hem de.

arkadaşım kime söyleniyorsun bu topiği açanda bir genç ve dediklerine katılıyorum ama serzenişin kime neye o belli değil. kimse gençlerin enerjisini sömürüp mal mal bir köşede sus pus oturan çocuğu ideal çocuk yapıp ona örnek, olgun genç demedi. bu senin kafandaki ürün. topiği açan kişi ben ve alttaki cevaplarda senin dediklerini karşılayacak şekilde gençliğe söven bir önerme yok. burada bahsedilen başka bir şey. ama yeri gelmişken ifade edeyim. mesele bu sanırım sende bir gençsin ve enerjini yönetemiyorsun. ve bu başlığı açma hikayemide söyleyeyim. burada iki model yarattım genç ve yaşlı diye. orada yazdığım tüm genç özelliklerine sahibim ve o bakış açısıyla yazdım. orta yaş üstü biri ulan bu gençler çok salak bakın biz çok olgunuz oturayımda bir söveyim diye açmadı bu başlığı.

E hormonlar? Yasli beyni ile genc beyni farkli. Tipki erkek ile kadin beyni gibi.

gençlikte bir şeylere dahil olarak varlığını kanıtlama ihtiyacı çok baskın. çoğu atarlı davranışın ve yüksek sesli kahkaha nöbetlerinin altında parçası olduğu toplulukta kendini gösterme endişesi var ve bu topluluklar genelde pozitif düşüncenin hüküm sürdüğü coğrafyalar değil, adamı bir yanlışında yiyen ortamlar. yani aslında o örneğinizdeki delifişek arkadaşlar yalnızken öyle insanlar olmayabilirler, gayet hoşsohbet iyi çocuklar olmaları çok mümkün.

yaşla beraber noluyor, iyi kötü toplumda bir yer edinmiş oluyorsun o işler bitiyor. bunun yanında, yaptıklarının iyi yada kötü sonuçlarını defalarca gözlemleyecek zamanın oluyor. gece yatarken aklına gelince seni saatlerce uyutmayacak onlarca aptalca şeyi çoktan yapmış oluyorsun. davranışların planlanandan çok farklı sonuçlar ortaya çıkarabildiğine defalarca tanık oluyorsun, bunlar seni daha temkinli ve duyarlı olmaya itiyor. bir noktada "yaşam boyu yaptıklarımız, sonsuzlukta yankılanır" gibi bir aydınlanma yaşıyorsun. en kötü iş hayatı insanları bir nizama sokuyor.. bunlar gençlikte de gayet güzel olabilecek şeyler ama ortalama bir arkadaş grubunda geçer akçe tarafları pek olmadığından gizlenmesi tercih ediliyor maalesef. diye düşünüyorum.

o yaşlarda, ölüm diye birşeyin olmadığı yanılsamasındandır.