Bu iki meslek grubunu temel alan ve bahsettiğiniz yazılımların mesleklerin geleceğine etkisini araştıran çalışmalar yapıldı. Sonuçlar şunu gösteriyor; insanlar bir hekime veya bir avukata ihtiyaç duydukları durumlarda evet sorunları teşhis edilsin ve çözüm üretilsin istiyorlar fakat bunun yanında "dinlenmek ve anlaşılmak" istiyorlar. Yani iletişim kurmak istiyorlar. Bunun için de bir insana ihtiyaç var. Basit birkaç teknik bilgi için her iki alanda da -elbette doğrusuyla yanlışıyla- Google gibi veya örneğin burası gibi seçenekler var ama hiçbiri karşımızda oturup bizi dinleyen ve bizle ilgilenen o diğer insanı karşılamıyor.
Uzun vadede geliştirilebilir ve çalışabilir bir plan fakat kısa vadede pek mümkün değil. Teorik olarak değil demiyorum, bahsettiğim açıdan.
Alttaki yanıtlara istinaden gelen ek: Tıbbi olarak da olayları/semptomları tek tek ele alıp bir çözüm üretmek mantıklı değildir. Meşhur ve gerçekliğine inandığım bir cümle var: Hastalık yoktur, hasta vardır. Aynı semptom başka insanlarda değişik şiddetlerde ortaya çıkmış olabilir, değişik problemlerin habercisi olabilir, değişik başka bulgulara eşlik ediyor olabilir. Aynı çözüm başka hastaları başka şekilde etkileyebilir. Kişinin yaşam biçimi, genetik mirası, çalıştığı iş bile hastalığı ve tedaviyi etkiler. Yani her iki meslek için de hem çok fazla veri var ki bunların bir kısmı neden sonuç ilişkisi içinde olsa da bir kısmı başka korelasyonlar gösteriyor olabilir veya olmayabilir ve bu yüzden olguya özgü değerlendirilmesi gerekiyor hem de insanlar bu iki grup mesleğe kendilerini en çaresiz hissettikleri anlarda gidiyor ve gerçek bir ilişki kurmak istiyorlar. Bu gibi uygulamalar bir veri havuzu oluşturmak ve istatistik sağlamak, tecrübe olarak değerlendirilmek için faydalı olabilir fakat pratik anlamda kısa dönemde bir beklentiyi karşılayacağını düşünmüyorum.
0