bana hep şey gibi geliyor, ilk bahar ile başlıyor, yeniden doğum, neşe, cıvıl cıvıl, yaz giriyor sıcaklık, coşku neşe, -neden bilmem ama sanki- kudret. derken çöküş, hüzün, bitim güz ile başlıyor, kış ise hayat bitmiş de, arada çırpınışlar var ama harbi ölü. hatta en sevmediğim kısım kesinlikle kış.
0