Ekşi Duyuru

mecburiyetten

iyi universitelerin neredeyse hepsi burada.

www.eksiduyuru.com

cunku bir cok insan icin is imkani yok. orta ve ortanin ustu bir pozisyonunuz varsa kucuk yerde is bulmak zor, hemen hemen tum sirketlerin genel merkezi istanbulda. not:istanbul'da cok sukur ki hic calismadim.

@basond +1 çk mtszmmmm

okul yeni bittiği için hala istanbul'dayım. türkiye'de kalırsam çok çok iyi fırsatlar çıkmadığı takdirde ankara veya antalya'ya taşınmayı düşünüyorum. henüz manyaklaşmadık yani.

Gider gitmez iş bulabileceğime emin olsam bir gün durmam.

İstanbul'da iki nedenle kalınır gerisi tamamen aptallık.

1) A'dan Z'ye tüm tanıdıklar akrabalar İstanbuldadır
2) Diğer şehirlerde kazandığınızın 2 katını kazanıyorsunuzdur

zorunluluk. çok yakında zorunluluk ortadan kalkacak.

düşünmüyorum. alışkanlık ve getirileri götürülerinden daha fazla diğer şehirlere oranla. ya da bana öyle geliyor

kısa cevap: ne yazık ki tüm olanaklar istanbul'da. değerlendiriyor olmasam dahi ihtiyaç duyabileceğim için burada kalmayı düşünüyorum. hepsinden önce okul burda. sonrasında da alanım dolayısıyla muhtemelen istanbul'da kalmam şart olacak benim için, yurtdışına çıkmadığım sürece.

uzun cevab: yakın zamana kadar istanbul'dan nefret ediyordum. istanbul üniversitesi'ni bırakıp anadolu üniversitesi'ne geçmeyi ciddi ciddi düşünmüştüm. öğrenciyim, şükür kendi paramı falan da kazanabiliyorum ama bana köpek gibi yaşıyormuşum gibi geliyor. 10 kişiyle eve çıkmadığım ya da mağarada yaşamadığım sürece kazandığımın hepsi kiraya gidiyor, sadece başımı sokabileceğim düzgün bir yer için deli gibi para harcamam lazım.

sonra ben burda rusça kursuna başladım, ismek'inkine. okuldan zaten mutlu değildim, sonunda kafamda daima olan ama bir türlü cesaret edemediğim şey olan "rusçaya geçmek"i hayata geçirmeye karar verdim, özellikle kursa başladıktan sonra net olarak emin oldum bunu yapmam gerektiğinden.

arkadaşlarımla, ailemle konuştum. konu rusça, istanbul-eskişehir ikilemi olduğu için pek yakından tanımıyor olsam da muhabbetimin bulunduğu rus bi' abiyle de konuştum, ona açtım mevzuyu. adam bana, "BAK YEYENİM" dedi, "ben de senin gibi vizyonsuz ve dangalak bir çocukken, sırf pahalı oluyür diye moskova'da okuma şansım varken kemerovo'da kaldım. halihazırda istanbul üniversitesi'nde okurken eskişehir'e gidersen senin tahtanı skerim" dedi. çevremdeki herkes aynı fikirdeydi. sonra düşündüm, dedim ki, ulan ben eskişehir'de okuyup mezun oldum diyelim... e yine istanbul'a döneceğim ya? eskişehir'de faaliyet gösteren ve rusça bilen adama ihtiyaç duyan kaç tane firma vardır ki yani toplasan? ne bileyim bi delege, grup, hede hödö gelecek olsa istanbul-ankara'ya mı gelir eskişehir'e mi?

rusçasını geç, okuduğum diğer bölüm için de aynı durum tamamen geçerli. o bölüm yanılmıyorsam sadece istanbul ve ankara'da var hatta, diğer şehirler ihtimal dahilinde bile değil.

velhasıl ben istanbul'da 4 sene boyunca ağlayıp sızlanmış, sürekli kaçış planı yapmış birisi olarak bu şansa sonuna kadar sahip olduğum halde istanbul'da kalmaya devam edeceğim. bi de o kadar sövüyorum ama bu kerataya alışınca çok uzak da kalamıyo insan. ben mesela gölcük'ü çok severim ama tek sebebi ailemin orda olması. orda yalnız yaşasam, gayet asosyal biri olmama rağmen sıkılırdım muhtemelen bi süre sonra. istanbul'da sıkılıyosan bu kendi suçundur.

olum ben yakın zamanda taşındım
burada da bi bok yokmuş, kalın istanbulda kalın.

manyagız galiba.
fırsatını bulursam gidicem